Култура
Изложба на фотографии кои ги отсликуваат убавините на Италија – збирка во сопственост на Архивот Алинари

Во објектот Чифте амам, Националната галерија ќе ја презентира изложбата на фотографии кои ги отсликуваат убавините на Италија – збирка во сопственост на Архивот Алинари.
Изложбата е резултат на соработката на Амбасадата на Италија и Националната галерија. Отворањето е закажано за 28 март 2022 година, во 19 часот, а на публиката ќе се обратат д-р Дита Старова Ќерими, директор на Националната галерија и амбасадорот на Италија, Н.Е. Андреа Силвестри.
Поставката е составена од три секции: пејсажи, дела и лица; и секоја од нив обединува фотографии од крајот на деветнаесеттиот и раниот дваесети век. Своевиден времеплов низ пејсажите на Италија, луѓето и уметноста претставени преку објективот на италијанските фотографи меѓу кои браќата Алинари, Барбиери, Басилико, Беренго Гардин, Фонтана, Џакомели, Мараини, Пелегрин, Ѕание.
Italiae „Од Алинари до мајсторите на современата фотографија“ е изложба која преку фотографија ги раскажува убавината и разновидноста на Италија, нејзините пејзажи, нејзината креативност и нејзиниот народ. Историја од век и половина преточена во антологија од кадри, со цел да се создаде идеална галерија на портрети и спомени, што ќе посведочат за богатството на земјата и во исто време за извонредната виталност на италијанската фотографија.
Избор на дела кој не претендира да ја сумира во целост комплексноста на италијанската фотографија, но сепак се поставува како предизвик и алатка за истражување на естетскиот израз и јазик на фотографите што твореле во период од над 160 години, вклучувајќи дела кои произлегуваат од ателје, пикторијализам, концептуализам, новинарство и уметничко истражување. Патување кое започнува од браќата Алинари и од обемниот свет кој се формирал околу нив преку збирките и архивите, односно „Многуверзумот на глетките“, како што ќе го нарече Марио Креши – тука застапен со едно ново концептуално дело – патување кое ќе не одведе до големите мајстори на фотографијата од дваесеттиот век и до најсовремените експериментирања. Исходот од ова патување може да се доживее и како кратко резиме на историјата на фотографските техники, почнувајќи од калотипот па сѐ до виртуелната фотографија во игрите.
Изложбата е поделена во три дела – Пејзажи, Дела и Ликови – од кои секој претставува идеален географски, историски и уметнички процес кој преку повеќеслојна разновидност на теми ги доловува промените на една земја во постојана еволуција.
Север и Југ, град и село, работа и празници, традиција и иновации, историја на општеството и културен живот. Дела во кои изненадувањето лежи во поставувањето на сцената и во оригиналниот избор на секој уметник.
Избор на фотографии кој е воедно и начин да се проследат трансформациите на Италија, со јазик кој умее да ја прикаже географската различност, да продре во длабочините на историјата и да навлезе во браздите на поднебјето.
Поставка што многуте „Италии“ ги преточува во една Италија, зборува за непостојаноста на културните граници, чијашто сложеност се должи на вековни споредби и контаминации; обмислениот избор на глетки овековечени од различни очи претставува една разновидна и разиграна приказна, чии што форми се одраз на разиграниот и витален дух на една Земја полна со минато и сеќавања.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Книги
Објавен романот „Една жена“ од класикот на унгарската книжевност Петер Естерхази

Издавачката куќа Готен го објави романот „Една жена“ од унгарскиот писател Петер Естерхази. Преводот од унгарски јазик е на Златко Панзов.
Петер Естерхази (1950-2016) е класик на унгарската литература. Останува запаметен како еден од најдобрите писатели на своето време не само од Унгарија, туку и од Централна Европа.
Романот „Една жена“ зафаќа специфично место во неговиот опус. Спаѓа меѓу неговите најпопуларни книги, можеби неговата најчитлива книга.
Во 97 поглавја од романот, Естерхази пишува за љубовта од различни агли, осветлувајќи ја во перспективата на блискоста, омразата, сексот, желбата, играта, слабоста, моќта, при што книгата може да се чита како еден вид енциклопедија на љубовта.
Користејќи живописни и мошне сликовити слики, со разговорен, игрив и јазик исполнет со алузии и двојни значења, Естерхази раскажува љубовни приказни кои истовремено се и приказни за општествените релации, борбите за моќ и културолошките наслаги на нашите навидум обични и секојдневни реакции и односи.
Златко Панзов (1979, Гостивар) дипломирал македонска книжевност и јужнословенски книжевности на Филолошкиот факултет „Блаже Конески“ во Скопје. Работел како професор по македонски јазик, а од 2007 година активно се занимава со литературен превод. Досега од унгарски јазик превел дела од Бела Хамваш, Адам Бодор, Ноеми Сечи, Петер Надаш, Шандор Мараи, Ѓерг Драгоман, Ѓерѓ Конрад, Деже Костолањи, Кристина Тот, Илдико Ловаш, Шандор Жигмонд Пап, Оршоја Карафиат, Ласло Краснахоркаи, Атила Бартиш и други. Заедно со
Анамарија Цинеге-Панзова ја приредиле и превеле антологијата на унгарскиот краток расказ „Сецирање на живо“.
Издавањето на книгата е поддржано од програмата „Креативна Европа“ на Европската Унија.
Култура
Изведба на оперската претстава „Турандот“ од Џакомо Пучини

Операта „Турандот“ од Џакомо Пучини ќе биде изведена на 26 мај 2022 година, со почеток 20 часот.
Спектакуларната продукција на епската кинеска бајка на еден од најславните и најбарани оперски режисери на денешницата, Џанкарло дел Монако, ќе се изведе на сцената на Националната опера и балет, во рамките на 50. jубилејно издание на фестивалот Мајски оперски вечери.
Култура
„Филмска училница“ – проект за филмска писменост и креативна едукација од областа на филмот и аудиовизуелното наследство

Кинотеката со својата „Филмска училница“ создава катче за сите деца што сакаат да се дружат, да гледаат филмови и да учат како од својот богат свет со идеи, фантазии и чувства да создаваат приказни. Се одржаа уште три нови училници, како дел од „Џифони филмските денови“, на кои учесниците имаа можност да се запознаат со разните аспекти на креирање филмски приказни.
Направија кратки вежби на опсервација, кои ги споивме во една целина и со проекција на големо платно ги добија првите сознанија како со спојување на разни кадри и преку разни точки на гледање, настануваат разни филмски приказни. Исто така, направивме и една споредба со првите филмови на браќата Манаки и на браќата Лимиер, кои, всушност, се опсервациски кадри на одбрани ситуации или дејства.
Се обидоа да направат и декомпонирање сцена од филм. По проекциите на кратките филмови „Градот на Вардар“ и „Весници, весници“, кои се приказни за Скопје, снимени во 60-тите години на минатиот век, добија задача да снимат една сцена инспирирана од старо Скопје. Разговаравме и како одредено чувство може да биде основа за креирање филм. Преку пример од книгата „Малиот принц“ на Егзипери дискутиравме за големината и богатството на детскиот свет и за разните перцепции на децата и возрасните. И дека токму од таа детска фантазија се создаваат најубавите филмови.
Дел од работилницата беше и младиот автор Филип Лафазановски, кој сподели свои моменти од првите допири со филмската уметност и за своите први чекори во креирањето приказни.
Беа прикажани и уште два кратки филма од Националниот фонд на Кинотеката: „Лифт горе, лифт долу“ и „Бели штркови“.
Филмската училница продолжува со своите часови. Следни активности се мала работилница за анимација од млад автор и ученик и запознавање со процесот од идеа до сценарио.
В сабота, 28 мај, во Кинотеката, со почеток од 10 часот, почнува 7. ден на „Џифони филмски денови“, со проекција на филм за деца и млади, а од 12.30 следува „Филмската училница“.
„Филмската училница“ – проект за филмска писменост и креативна едукација од областа на филмот и аудиовизуелното наследство, наменет за ученици од основните и средните училишта. Проектот е финансиран од Министерството за култура.