Култура
Идентитетот на поколенијата
Каква може да биде критичката дебата по однос на хемонистичките (националистички) модели на креирање на историските наративи и идентитети преку нивно критичко и полемичко промислување?
Каква може да биде критичката дебата по однос на хемонистичките (националистички) модели на креирање на историските наративи и идентитети преку нивно критичко и полемичко промислување и преку презентација на алтернативните историски и уметнички наративи кои им обезбедуваат демократски простор на сите маргинализирани и исклучени идентитети, однесувања, пракси и субјективитети…? Токму таа и таква дебата е централна точка на вчерашната петочна и денешната саботна (15 август) конференција „Архиви на идентитетот“, во делот на теоретизирање на темата „Поколенија“ на годинешниот Фестивал за современите уметности АКТО во Битола. Секако, како што посочената тема последниов период е присутна речиси во секоја пора од домашното општествено-политичко живеење, така дури ниту теоретските промислувања на десеттина културолози, теоретичари и историчари на уметноста, историчари и интелектуалци не беа можни (??!) без внесувањето на страста на дневно-политичкиот миг. Оттаму, барем првиот дел од конференцијата, намерно или не, влезе во какофонијата на толкуприсутното полемизирање за длабочината на корените на (македонските) поколенија. Директни поколенија на Александар Велики или не? Одговорот на ова прашање можеби ќе биде баран и на денешната попладневна сесија на конференцијата за архивите на идентитетот во битолскиот Завод и Музеј, веднаш до спомен-собата на Мустафа Кемал Паша Ататурк. Инаку, АКТО_4 и натаму се држи до неговите три основи параметри: просторот, темата и транасформацијата. Затоа синоќешната претставата „Леон“ (според истоимениот популарен филм на Лик Бесон од деведесеттите години; на фотографијата) во необичната изведба на панк-папет театарот „Дас Хелми“ од Берлин, Германија, во просторот на напуштениот клуб „Алхамбра“, е онаа „промислена“ забавна димензија која му ја дава душата на фестивал како АКТО. Наизглед приземен и „општонароден“, токму куклениот театар кој ја разбива инфантилната илузија за романтичното место и парче од вашето време – какви што се класичните куклени претстави за деца – го носи протестот. Без разлика што е прашање дали може да се нарече панкерски во изворната смисла на значењето… Во таа насока, или со таква енергија, беа и концертите на скопскиот бенд „Bei the fish“ и белградскиот „Репетитор“: млада, полнокрвна жанровска верзија на рокенрол. Новото поколение на стариот добар рок.Саботната програма на АКТО_4, освен споменатата конференција за архивирање на идентитетот, повторно ќе го претстави перформансот за Големиот брат и воајерот во скеој од нас, потоа современата танцова изведба „In&Out“ на трупата „Локомотива“ од Македонија и групната изложба на уметници од Словенија, Хрватска, Бугарија, Србија, Косово и Македонија. Финалето на вечерта е со сетот на диџеј Марупос од македонската формација „Фреш јунион“. Утре, в недела, на последниот ден од годинешниот АКТО_4, ќе биде презентирана берзата на уметнички проекти „Идеален проект“ и проекција на документарниот филм „Индустриски рај“ на Мартин Црталиќ (Хрватска). Затворањето на фестивалот ќе биде проследено со доделувањето на наградата за интердисциплинарност на АКТО, насловена според битолската андерграунд легенда Драгиша Наневски, мултимедијалниот перформанс „Fucked up dreamer“ од Јаша Мревље, во изведба на Лука Уршич (Словенија), и концертите на „The John“ и „Robotek (PMG Collective)“ во битолската Зоолошка градина.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Култура
Националниот џез оркестар со програмата Џез лектира гостува во Велес
По концертот во Скопје, Националниот џез оркестар со програмата под наслов „Џез лектира“ гостува во Велес. Концертот ќе се одржи на 23 април, 2024 година, со почеток од 20 часот во театарот „Јордан Хаџи Константинов – Џинот“.
„На концертот „Џез Лектира“ се осврнуваме на дел од творештвото на Каунт Бејси биг бендот. Вилијам Џејмс, познат како Каунт Бејси е американски џез пијанист, органист, водач на бенд и композитор, познат и како „Кралот на свингот“. Во 1935 година, тој го формира оркестарот „Каунт Бејси“ и ја води оваа група скоро 50 години. Неговата работа резултира со низа иновации во музичкиот израз како употреба на два „поделени“ тенор саксофони, нагласување на ритам секцијата, рифови во биг бенд композиции, аранжери за дополнително проширување на биг бенд звукот и слично“, се наведува во соопштението на Националниот џез оркестар.
Култура
Костадиновска-Стојчевска: Саемот на книгата, во време на емотикони, е во одбрана на раскажувачите и писменоста
Министерката за култура, Бисера Костадиновска-Стојчевска, во арената „Борис Трајковски“ на отворањето на 36. издание на Саемот на книгата порача дека Министерството за култура, како покровител на овој, како што рече, „празник на книгата“, останува голем пријател и силен поддржувач на ова наше богатство.
„На годишните конкурси, од година во година, импресивен е бројот на сè повеќе пријавени квалитетни дела и од млади македонски автори. И тоа искрено нè радува. Како што нè радува и зголемениот интерес за создавање многубројни наслови и публикации за деца. Без двоумење ја добиваат нашата поддршка зашто во овие модерни времиња во кои има сè помалку зборови, а сè повеќе кратенки и емотикони, раскажувачите на приказни се чувари на писменоста“, рече министерката за култура.
Во присуство на голем број љубители на пишаниот збор, Костадиновска-Стојчевска порача дека во виртуелниот свет го нема овој опоен мирис на книгата. Само во реалниот свет, ова богатство од книги на македонски јазик од домашни и од странски автори го испишува овој простор во уште една „Приказна која се чита“.
Саемите за книги во последните години, според некои автори, кажа министерката дека прераснаа во едукативни и културни настани кои даваат можност за вмрежување преку негување на врските меѓу авторите, издавачите и читателите. Истовремено радува и сè поголемиот број посетители, што само по себе зборува многу за односот кон книгата.
Триесет и шестото издание на Саемот на книгата, што ќе трае до 24 април, во седумте саемски денови ќе понуди книги од домашни и од странски автори од над 60 издавачки куќи од земјава и од регионот.
Култура
Светска премиера на „Киука – Пред летото да заврши“ во Кан – филмот е копродукција помеѓу Грција и Македонија
„Киука – Пред летото да заврши“ (Kyuka Before Summer’s End) во режија и по сценарио на Костис Харамуданис, кој е реализиран како билатерална копродукција помеѓу Грција и Северна Македонија и е поддржан од Агецијата за филм на Република Северна Македонија, својата светска премиера ќе ја има на Канскиот филмски фестивал како дел од 32. издание на програмата ACID, што ќе се одржи од 15 до 24 мај оваа година. На „Куика“ му е доверена честа да ја отвори оваа програма.
„Лист продукција“ е македонски копродуцент на дебитантскиот филм на режисерот Харамуданис со Марија Димитрова и Игор Иванов како копродуценти, а Херетик од Грција е главен продуцент со Данае Спатхара, Јоргос Карнавас и Константинос Контовракиси како продуценти.
„Киука – Пред летото да заврши“ е приказна за едно трочлено семејство, кое како и секое лето, плови со својата едрилица до островот Порос, каде што таткото Бабис и децата Константинос и Елса, кои се веќе на прагот пред полнолетството, го минуваат годишниот одмор. Додека пливаат, се сончаат и создаваат нови пријателства на островот, децата случајно ја запознаваат Ана, жената што ги родила и ги напуштила уште во најраното детство, со што ќе почне едно горко-слатко патешествие на созревање под летното сонце, а долгогодишната огорченост на Бабис избива на површина.
Програмата на ACID (Association for the Distribution of Independent Cinema – Асоцијација за дистрибуција на независен филм) на Канскиот филмски фестивал е креирана во 1993 година и прикажува 9 долгометражни филма, фикција и документарци. Овие филмови се избираат од стотиците пристигнати филмови од цел свет од страна на петнаесетина филмаџии, членови на асоцијацијата.
Снимањето на филмот се одвиваше во октомври 2022 година во Атина и на островот Порос, а постпродукцијата се работеше на релација Атина – Скопје.
Главните улоги во филмот ги играат Симеон Цакирис, Елса Лекаку, Константинос Георгопулос, Афродита Капокаки и Елена Топалиду.
Македонската екипа во овој филм ја сочинуваат Михаил Димитров, Игор Поповски и студиата за постподукција „Аудио хаус“ и „Слобода филм“.