Македонија
Насилство врз трансродовите лица: Ме нападнаа и удираа на улица
Трансродовите лица кои живеат во земјава се соочуваат со психолошко или физичко насилство и често се чувствуваат загрозено и во најминорни секојдневни ситуации, покажува најновото истражување на Коалицијата „Маргини“. Тие имаат големи проблеми и со личната документација и погрешното препознавање поради неусогласеноста на податоците за нивниот пол, родов израз и прикажувањето во јавност.
„Бев во бесплатно интернет-кафе во центарот на градот и тогаш уште немав почнато со хормонска терапија. Група деца се интересираа што сум. Седев пред еден компјутер, дојдоа зад мене и почнаа да викаат и да ме прашуваат. Ги игнорирав упорно. Почнаа тројцата да ми го тресат столчето и да викаат уште погласно. Се разбира дека ми беше страв да не почнат да ме удираат. За среќа, се откажаа. Инаку, никој од луѓето што седеа таму не презеде ништо“.
Вака за „Макфакс“ трансродово лице кое единствено ни го откри своето име – Бојан опишува едно од искуствата во неговото секојдневие. Раскажува дека дома имал вербално насилство речиси секој ден, сѐ додека не се отселил и додека не ги средил односите со дел од роднините.
„Надвор од дома исто така не беше мирно. Вакви ситуации не ми се случуваат откако се појавија ефектите од хормонската терапија. Имам карактеристики на маж. Не би можеле ништо да забележите. Транс-луѓето се секаде околу вас и секој ден комуницирате и се разминувате со нив, ама не сте свесни за тоа. Навистина не е нешто страшно, и не гледам зошто има толкаво неприфаќање“, вели тој.
Почнал со примање хормони за промена на полот пред повеќе од 7 години по што го променил името, а потоа дошле на ред и операциите.
„Одлучив дека веќе нема потреба да се аутирам пред новите луѓе што ги запознавам. Да, јас сум транс, ама тоа е само еден мал дел од мојот идентитет. Не чувствувам потреба да го истакнувам тоа. Фокусот не е на тоа, туку на она што го правам во животот. Имам дипломирано, имам милион хобија, сакам природа, зависен сум од музика и општо од уметност… исто како и дел од луѓето што не се транс“, вели Бојан.
Сите учесници во последното истражување „Трансродовото искуство: идентитети, тела, насилство и социјализација“ на Коалицијата „Маргини“ и истражувачот Славчо Димитров, без исклучок, имале искуство на присилно изведување на родовите норми, вербално или психолошко насилство поради прекршувањето на нормата, а во неколку случаи и физичко насилство.
„Почнаа да зборуваат со мене, ми удрија бокс, ме удрија со шипка во ногата и ме удираа со запалени петарди. И тука ме извадија од памет. Морав да бегам. Имав и други ситуации што беа многу страшни и завршија со 6 месеци условна казна. Имам јадено здрав ќотек и не одговараа. И плус користеа ладно оружје. Многу гадно ме претепаа. Вадев и лекарско уверение… Не беа лесни физички повреди, туку тешки. Имав скршеници на лицето. Пријавив и во полиција и потоа беше уште полошо. Полицијата имаше став ‘се случува, деца се’. И добија 6 месеци условна казна за тоа“, говори едно од сведоштвата на млад транс-маж во истражувањето.
„Изложеноста и ранливоста на насилство кај трансродовите жени кои се занимаваат со сексуална работа се покажа дека е значително повисока како резултат на испреплетувањето и на двата статуса, и трансродовиот статус и статусот на сексуална работничка. Сите овие ситуации и искуства предизвикуваат најголем дел од учесниците да се чувствуваат загрозено и во најминорни секојдневни ситуации да се чувствуваат ранливо и да ги менаџираат и континуирано да ги реорганизираат своите секојдневни рутини, насоки и простори на движење со цел да избегнат потенцијално насилство или понижување“, се вели во истражувањето.
Не можат да извадат соодветни документи и лични карти
Освен опасноста од насилство, еден од најчестите проблеми со кои се соочуваат овие лица е и проблемот со личните документи и погрешното препознавање до кое води неусогласеноста на податоците за нивниот пол со нивниот родов израз и прикажувањето во јавност.
„За да се заштитам, засега работам само со луѓе кои знаат за мене, затоа што со нив немам проблем со документите. Јас сум во процес на промена на ознаката (М/Ж) и чекам веќе неколку години. Не ми е променета ознаката за пол, па имам проблеми во банка, не можам да подигнам поштенска пратка, да аплицирам за работа, сум имал проблеми и со здравствени услуги, вклучително и кога ми требала брза помош. Треба секаде да објаснувам и да слушам секакви понижувачки коментари. Многу работи кои им се достапни на другите граѓани, за мене се недостапни или во најмала рака проблематични. Како да се чувствувам достоинствено и да живеам квалитетен и продуктивен живот ако институциите помагаат да се ограничи мојот пристап до основни права и услуги?“, вели Бојан.
Според истражувањето на Коалицијата, не сите трансродови лица се вклопуваат во најчестите толкувања за тоа како се родени во „погрешно тело” и сите имаат најразлични потреби и желби за трансформација на нивните тела. Познавачите велат дека некои од транс-лицата воопшто не сакаат, некои сакаат делумни интервенции, како на пример само земање хормони, додека некои сакаат целосни операции за промена на полот.
„Поради ова е недозволиво за промена на податоци во лични документи и матичен број да се поставува како услов лицето да има направено операција за промена на полот“, велат од Коалицијата „Маргини“.
„Честопати цената што морале да ја платат за обидот да живеат во родот различен од назначениот род била изолацијата и постојаното малтретирање, како и самоизолацијата како стратегија за самозаштита и преживување среде непријателската околина. Врсничкото насилство и насилството во семејството, како и следствената изолација кај многумина од учесниците во истражувањето станува извор на несигурност за сопствениот родов идентитет, себепреиспитување, како и причина за развој на анксиозност, панични напади и на депресивни чувства, а во два случаи во ова истражување беше нагласена и желбата за самоубиство“, се вели во нивното истражување.
Проблеми со здравствените услуги и тешко до работа
Адвокатката Наташа Бошкова вели дека транс-луѓето кај нас имаат проблем со достапноста до здравствени услуги за медицинско потврдување на родот кои опфаќаат здравствени услуги поврзани со грижа за менталното здравје, хормонска терапија и операции.
„Во Македонија не постојат обучени тимови од различни специјалности кои ќе можат да обезбедат професионална грижа за здравјето на транс-луѓето во процесот на транзиција. Поради ова, најголем дел од нив се снаоѓаат во постоечкиот систем, додека оние кои можат да обезбедат финансии, ги користат здравствените услуги во странство. Од друга страна, транс-луѓето се соочуваат со ограничен пристап до постоечките услуги за здравствена заштита најчесто поради страв од откривање на нивниот родов идентитет, или недовербата во здравствените работници дека ќе им помогнат. Затоа, тие го одложуваат одењето на лекар, што влијае на нивната општа здравствена состојба, што во однос на општата популација е полоша“, вели Бошкова за „Макфакс“.
Според сознанијата од истражувањето на „Маргини“, речиси ниту едно од лицата кои ги интервјуирале не работи, не може да најде работа или не се ни обидува поради страв од дискриминација, насилство и понижување. Поради насилството во образованието, дел се повлекуваат од образовниот процес, а дел не можат ни да остварат соодветни постигнувања преку кои би стремеле кон најразлични кариери.
Психологот Лина Костарова Унковска вели дека стравовите од дискриминација и насилство кај трансродовите луѓе во Македонија се реални и искуствени.
„Дискриминацијата и насилствата за овие луѓе се секојдневие, ги доживуваат на секој чекор и во секој момент, од најмала возраст, и буквално учат како да живеат со нив за да преживеат. Трансродовите луѓе имаат сложени механизми на самозаштита, од негирање на реалноста, и/или крупни манипулации со истата, до (само)исклучување и одземање на животот, со единствена цел прекинување на тортурите. Во таков животен контекст вработувањето и осамостојувањето се многу подолу во нивните животни агенди. Непочитувањето на нивното право на родово самоопреелување и притисоците за корекција на сопственото чувство за тоа кои се почнува од рана возраст и трае до крајот на нивниот живот, почнувајќи од најблиските, семејството, а потоа и од врсниците во и надвор од училиштето, сè до заедницата која останува затворена за нив“, додава Костарова Унковска.
Според неа, многу од сознанијата за родовите прашања и сексуалноста, кои се затворени прашања во светот на науката, правото и праксата, во земјава сè уште одбиваме да ги поставиме на дискусија. „Трансродовите луѓе се невидливи во Македонија, и на нив се гледа како на чудна појава, како грешка на природата, и сè што можеме да ‘искамчиме’ од мал дел од оваа заедница е сожалувањето и лажната сентименталност“, додава таа.
Кристина Озимец
Фото: Љупчо Петрески
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Македонија
Нема докази дека уапсените за убиството на докторот се сторителите
Нема докази дека лицата кои беа приведени за убиството на докторот во Железара се сторителите.
Од Обвинителството велат дека продолжуваат со дејствија, со цел идентификација на сторителите.
-До овој момент, со преземените дејствија од МВР и извршените вештачења од Институтот за судска медицина не се обезбедени докази кои даваат основано сомнение дека лицата лишени од слобода се сторители на кривичното дело. Од тие причини, јавниот обвинител, по истекот на времетраењето на определената мерка краткотраен куќен притвор, нема да предлага судот да определи нови мерки за претпазливост за трите лица кои беа задржани во врска со овој настан, велат од ОЈО.
Министерството за внатрешни работи, во координација со Основното јавно обвинителство Скопје, продолжува да презема дејствија за идентификација на сторителите на кривично дело.
Македонија
Постигната либерализација во товарниот транспорт за и од трети земји со Црна Гора
Министерството за транспорт и врски на Северна Македонија и Министерството за собраќај и поморство на Црна Гора потпишаа Протокол за либерализација на товарниот транспорт за и од трети земји.
Согласно Протоколот, либерализацијата ќе стапи на сила од 1 мај 2024 година и ќе има важност една година, период во кој ќе се прави анализа на состојбата во меѓународниот патен превоз, се со цел да се постигне конечно ослободување од системот на дозволи и во наредниот период.
Ова беше постигнато на состанокот на македонско-црногорската мешовита комисија за меѓународен патен превоз на патници и стока кој се одржа во Скопје.
До сега, двете земји врз база на реципроцитет разменуваа вкупно 300 дозволи за и од трети земји кои беа од огромно значење за товарниот транспорт.
Либерализацијата е чекор напред кон отстранување на сите админстративни постапки во однос на дозволите, процес што ќе придонесе за побрз и ефикасен транспорт како и зголемување на економската соработка меѓу Северна Македонија и Црна Гора.
Со Протоколот исто така двете страни се обврзаа да пристапат кон меѓусебно признавање на Сертификатите за професионална компетентност на возачите за учество во меѓународниот патен сообраќај. На состанокот се усогласија и процедурите во делот на превозот на патници меѓу двете земји.
Ова е прва средба на македонско-црногорската мешовита комисија за меѓународен патен превоз на патници и стока после тринаесет години, на која се донесоа низа мерки со кои значително се подобрува соработка меѓу Северна Македонија и Црна Гора во делот на патниот и товарниот транспорт.
Македонија
Воздухопловните сили на Италија од денеска ќе патролираат над македонското небо
Министерката за одбрана Славјанка Петровска и италијанскиот министер за одбрана Гвидо Крозето во Центарот за обука на пилоти во касарната „Страшо Пинџур“ во Петровец го потпишаа Техничкиот договор со кој Италијанските вооружени сили и официјално се вклучија во НАТО мисијата за воздухопловно патролирање над македонското небо.
Министерката Петровска по потпишувањето истакна дека со вклучувањето на Италија во оваа НАТО мисија, единството во Алијансата го гледаме на дело.
„Често споменуваме дека Алијансата е приказ на сојузништво и единство, но зборовите не можат да го отсликаат тоа што можеме да го видиме на дело – италијански и грчки воени воздухоплови, во координација со македонското воено воздухопловство гарантирајќи ја безбедноста на небото на Северна Македонија“, рече министерката.
Со Италија изградивме вистинско сојузништво и развивме силна соработка, рече Петровска, и додаде дека фактот дека италијански воздухоплови ќе ја гарантираат безбедноста на нашиот воздушен простор е приказ за целосна меѓусебна доверба.
Италијанскиот министер Крозето порача дека со денешното потпишување на овој историски договор, Италија заедно со Грција ја презема обврската за заштита на небото на Северна Македонија и дополни дека сојузништвото во Алијансата значи своите сили да се стават на располагање на други земји кога има потреба за такво нешто.
„Италија има чест што може да даде свој придонес во оваа насока и ѝ благодари на Северна Македонија за довербата“, рече Крозето.
Небото на Северна Македонија со официјалниот почеток на НАТО „air policing“ мисијата во нашата земја во декември 2021 година, и официјално стана дел од колективниот систем на Алијансата за воздушно патролирање. Досега, воздухопловното патролирање беше доверено на грчкото воено воздухопловство, а отсега тоа ќе се врши со воздухоплови на грчките и на италијанските воздухопловни сили, во координација со военото воздухопловство на Армијата на Република Северна Македонија.
Мисијата за воздухопловно патролирање на нашето небо ја раководи Сојузничката воздухопловна команда на НАТО, а тактичката контрола на мисијата е под раководство на Центарот за комбинирани воздухопловни операции во Торехон, Шпанија.