Додека Русите се опоравуваат од нивното повлекување, нивниот најголем геополитички пораз од падот на Советскиот Сојуз, Украинците и Западот го слават ослободувањето на Херсон.

Несомнено е дека повлекувањето на Путин е значаен пресврт што целосно ги уништи руските соништа за едноставно освојување на голем дел од украинската територија што ја имаа на почетокот на војната.

Во исто време, украинскиот сон за враќање на Крим никогаш не изгледал пореален. Внатрешниот круг на Путин е бесен, а перцепцијата за Путин како речиси магичен „татко на Русија“ полека згаснува, пишува во својата анализа „Гардијан“.

Но, иако САД го нарекуваат повлекувањето од Херсон „извонредна победа“, дали е сè уште малку рано да се прогласи целосен пораз на Путин? Русија сигурно ќе го искористи ова повлекување за да ги зајакне своите одбранбени линии и да ги зајакне своите сили. Тие ќе продолжат да го тестираат Западот со своите „енергетски игри“, но евентуално и преку тероризмот.

Иако моментално во Русија има многу критичари на Путин, има уште повеќе негови симпатизери кои тврдат дека ситуацијата е само привремено помирување. Ако ништо друго, некои Руси сега имаат уште поапокалиптичен поглед на целата инвазија, па сега го повикуваат руското раководство да се бори со голи раце против „декадентното“ западно општество изградено во Русија од московската елита.

Уште поважен аспект од сето ова е што главните светски играчи сè уште не се согласуваат за инвазијата на Путин. Додека Западот ја гледа ситуацијата во Украина како војна меѓу редот и хаосот, слободата и империјализмот, владеењето на правото и експанзионистичката анархија, многу други веруваат дека ситуацијата не е црно-бела, туку сива.

Ова е причината зошто некои земји-учеснички во Г20 не можат да се согласат со меѓународната осуда на инвазијата на Путин на Украина. Една од нив е Кина, но и Индија, која благодарение на западните санкции го зголеми увозот на руска нафта и оружје.

Во исто време, Саудиска Арабија, земја позната по тролањето на Америка преку дипломатија, е обвинета дека помагала во финансирањето на руската инвазија со зголемување на цената на нафтата преку координација на ОПЕК +.

Јасно е дека светската сцена не е обединета, под површината се создава ситуација слична на онаа од Студената војна. За ова делумно се виновни западните елити, кои долго време се водат од догматското верување дека проширувањето на слободниот пазар и капитализмот ќе доведе до тоа сите да ја прифатат либералната демократија.

Кина сега ги држи речиси сите адути за спречување нуклеарен напад врз Украина. Путин најмногу се плаши од реакцијата на кинескиот претседател, кој веќе го прекори Кремљ за нуклеарните закани.

Кси има моќ да и зададе смртен удар на руската економија со воведување ограничувања на цените на увозот на енергија.

Иако Путин е можеби на работ од бездната, истото се случува и на Запад. Секое објавување на целосен руски пораз во моментов би било голема заблуда,пишува Гардијан.