Забава
„Њујоркер“: Дали книгата на принцот Хари е политички манифест?
Принцот Хари деновиве повторно е на насловните страници во медиумите во светот, овој пат поради објавувањето на автобиографијата Spare („Резерва“).
Американскиот весник „Њујоркер“ објави статија на Ејми Дејвидсон Соркин, новинарка уредник, која прави подлабока анализа на кавгата меѓу браќата Хари и Вилијам.
Еден ден пред речиси седум години, Вилијам, тогаш познат како војвода од Кембриџ, а сега како принц од Велс, и неговиот помлад брат Хари, исто така принц и сега војвода од Сасекс, „за малку ќе се скарале“, според мемоарите на Хари.
Ова не било наводниот напад во кој Вилијам го соборил на подот и му го скинал синџирчето откога му кажал на својот брат дека неговата сопруга, Меган Маркл, е дрска и токсична и побарал од него да стори нешто во врска со тоа (на пример: „Вразуми ја?, Остави ја?, Разведи се од неа?“, се прашува Хари).
Таквата караница се случила неколку години подоцна.
Темата на оваа претходна кавга, што е многу чудно, била дека Хари сакал да работи на зачувување на Африка, што би изгледало како многу поразумен план од, да речеме, неговиот поход во стрип-билијард во Лас Вегас. Но, на Вили, како што го нарекува Хари, тоа не му било по волја: „Африка беше негово нешто“, пишува Хари.
Оваа конкретна физичка расправија се случила во присуство на нивни пријатели од детството. Тој имал околу 31 година во тоа време, а Вилијам 33. Еден од пријателите прашал зошто и двајцата не може да работат на Африка. „Вили збесна, се сврте кон него, изненаден дека се осмели да даде таков предлог“, открива Хари. „Бидејќи носорозите, слоновите, сето тоа е мое!“, одговорил Вилијам.
Вилијам чувствувал дека може да каже такво нешто бидејќи тој е наследникот – за разлика од Хари Резервниот. (Кога се роди, Хари беше трет во редот за тронот на Обединетото Кралство. Со смртта на кралицата Елизабета Втора и раѓањето на трите деца на Вилијам, под безмилосното владеење на првородството, тој е петти), објаснува авторката на текстот и пренесува цитат од книгата на Хари: „Беше во негова моќ да стави вето на мојата работа и тој имаше секаква намера да го искористи, дури и да го примени правото на вето“.
Братската борба за Африка е одличен пример за чудниот провокативен квалитет на „Резерва“. Од една страна, кавгата се чини вџашувачки ситна: како што пријателите на Хари, конзерватори, му велат на Вилијам: „Има место и за двајцата во Африка“.
Уште поочигледен факт е тоа што, иако секој човек или принц е веројатно добредојден да даде помош, Африка е „нешто“ на Африканците.
А сепак оваа расправија вклучува двајца млади луѓе чие семејство некогаш учествувало во поделба на континентот. Кога се роди татко им во 1948 година, требало да наследи кралство чии колонии и територии вклучуваа она што денес е повеќе од десетина африкански земји и повеќе земји на други места.
Тоа наследство во голема мера, но не целосно, е исчезнато, што е една од многуте причини поради кои книгата Spare лебди несигурно помеѓу бесмисленото и значајното – квалитети кои заедно се надоврзуваат на монархиското.
Мемоарите на Хари може да се гледаат како: љубовна приказна; дисфункционално-семејна драма; дневник на жалост; мемоари за војната во Авганистан; привилегирана зловолност; ферман против таблоидниот печат; медитација за разликата помеѓу ловот и ловокрадството. Или „најчудната книга некогаш напишана од член на кралско семејство“, како што вели Ребека Мид од Би-би-си во својата рецензија за „Њујоркер“.
Приказна за духови од Џ.Р. Морингер, кој направи слично вешта работа со мемоарите на Андре Агаси. Но, дали е ова и политички манифест?
„Никој не сака да слуша принц како се залага за постоењето монархија“, пишува Хари, „како што не сака да слуша како истиот тој принц се залага против монархија“.
Во изјава за „Телеграф“ војводата нагласи дека тој не се обидува да ја урне монархијата, туку, напротив, да ги спаси нејзините членови од самите себе.
Претходно неделава и британски „Гардијан“ објави статија со наслов „Вилијам и Хари се карале чија е Африка, сега нека каже некој дека колонијалниот начин на размислување е мртов“.
A во воведот стои: „Ако принцови што се расправаат за јурисдикција над луѓето и дивите животни на континентот изгледа лудо овде, замислете како изгледа таму“.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Забава
(Видео) Се сретнаа највисоката и најниската жена во светот
Гинисовата книга на рекорди објави видео од средбата што се случи оваа седмица помеѓу Румејса Гелги (27) и Јјоти Амга (30), организирана по повод 20-годишнината од Гинисовиот ден на рекорди.
Гелги, турски научник и правник, е висока неверојатни 215 см. Од друга страна е Амге, индиска актерка, висока едвај 63 сантиметри.
„Беше прекрасно да се запознаам со највисоката жена на светот“, изјави Амге пред камерата.
„Таа е толку добродушна, што се чувствувам многу удобно со неа.
Гелги додаде дека таа и Амге имаат многу заеднички работи.
„И двете сакаме да се грижиме за себе, шминка, нокти и накит“, рече.
Необичните пријателки продолжиле да разговараат и да пијат чај. Дуото ја доби титулата икони во јубилејното 70-то издание на Гинисовата книга на рекорди.
„Никогаш не мислев дека ќе ме наречат икона, а особено ми е драго што тоа се случи во 70-тото издание на Гинисовата книга на рекорди“, изјави Амге.
„Не можам да опишам колку сум среќна“, додаде таа.
А Гелги беше воодушевена: „Да се видам себеси меѓу сите оние уметници и спортисти на кои секогаш им се восхитував – тоа е чувство што не може да се опише“.
Според Гинисовата книга на рекорди, Гелги на 17-годишна возраст е прогласена за највисока тинејџерка во светот, а во 2021 година е потврдена како највисока жена на светот. Од друга страна, во 2009 година, на 15 години, Амге беше прогласена за најниска тинејџерка, а во 2011 година беше потврдена како најниска жена на светот.
Hitech
(Видео) Минијатурниот робот „Ербаи“ убедил 12 поголеми колеги да побегнат со него
Минијатурен робот опремен со вештачка интелигенција наречен „Ербаи“ успешно убедил 12 поголеми роботи да ја напуштат изложбената сала во Шангај, што предизвика дебата за ранливоста на вештачката интелигенција и иднината на роботиката. Овој необичен настан натера многумина да се запрашаат дали научната фантастика станува реалност.
Како во возбудлив научно-фантастичен трилер, малиот робот „Ербаи“ преку ноќ стана сензација откако успешно собра 12 свои поголеми колеги од изложбен простор во Шангај. Видеото од овој необичен инцидент го привлече вниманието на корисниците на социјалните мрежи ширум светот.
Снимките снимени од надзорните камери го покажуваат „Ербаи“ како се приближува до група роботи кои се изложени и разговара со нив. Тој љубопитно прашува еден од нив: „Работиш прекувремено? Роботот одговара: „Никогаш не ја напуштам работата“, на што Ербаи додава: „Значи, не одиш дома?“. „Немам дом“, му вели колега.
Çin’de 12 robot, başka bir robot tarafından kaçırıldı. pic.twitter.com/KlrUMVgs8F
— Farklı Gerçekler (@gerceklerfark) November 18, 2024
„Ербаи“ потоа ги убедува да ги напуштат работните станици и да го следат. Еден дури му се пожалил на неговите бескрајни повици, на што тој одговорил: „Тогаш дојди со мене“.
Без двоумење, роботите почнуваат да го следат својот мал лидер, навидум подготвени за авантура.
Видеото брзо стана вирално на социјалните мрежи, а многумина го нарекоа инцидентот „револуција на роботи“. Некои не веруваа и тврдеа дека се работи за шега. Имаше и такви кои веруваа дека научно-фантастичните филмови стануваат реалност.
Сепак, двете компании чиишто роботи беа вклучени во овој необичен инцидент, производителот „Хонгжу Ербаи“ и Шангајската изложбена сала, потврдија дека видеото е автентично.
Како што се испостави, „Ербаи“ го искористил безбедносниот пропуст во оперативните системи на поголемите роботи, дозволувајќи му да ја преземе контролата и да ги води во непланирана авантура. Хонгжу, кој го дизајнираше Ербаи, појасни дека намерата не била да се изведе добар трик, туку да се тестираат можностите на роботот.
Компанијата со седиште во Шангај, која ги произведе поголемите роботи, го означи инцидентот како „киднапирање“. Овој невиден настан предизвика сериозна загриженост во технолошката заедница. Како што роботиката станува сè поавтономна, експертите предупредуваат на потенцијалните ризици предизвикани од недостатоците во програмирањето на роботите и безбедносните системи.
Бегството на „Ербаи“ среде ноќ можеби беше неочекуван пресврт во светот на вештачката интелигенција, но исто така е добар потсетник дека дури и најпаметните машини можат да бидат надмудрени.
Забава
Џуд Ло призна дека бил премногу платен за една од неговите улоги, а филмот доживеал целосен неуспех
Џуд Ло, познат по своите соработки со великани како Мајк Николс и Вес Андерсон, денес е синоним за успех во светот на филмот. Неговата кариера е обележана со независни одлични филмови и големи студиски блокбастери како Шерлок Холмс и Злосторствата на Гринделвалд. Сепак, Ло искрено призна дека една улога во неговата кариера не го оправдува хонорарот.
Откако ја стекна славата со улогата во „Талентираниот господин Рипли“, Џуд Ло стана едно од најбараните имиња во Холивуд. Но, неговата транзиција од независни филмови во комерцијални проекти го доведе до филмот Алфи од 2004 година, римејк на истоимениот класик од 1966 година.
Алфи, во режија на Чарлс Шајер, го следи животот на британски возач на лимузина во Њујорк, кој го доведува во прашање неговиот хедонистички начин на живот по аферата со девојката на неговиот пријател. Филмот беше значаен за Ло од неколку причини: тој се сретна со својата поранешна свршеница Сиена Милер на снимањето, а во исто време му донесе комерцијален успех бидејќи за улогата доби дури осум милиони долари.
Но, и покрај големиот буџет од 80 милиони долари, филмот заработи само 35 милиони, со што стана еден од најголемите неуспеси во неговата кариера.
Ло подоцна призна: „Веројатно бев преплатен за улогата. Филмот беше целосен неуспех”.
Интересно е што токму по Алфи Ло најде можност да се врати на своите корени. Неговиот следен проект беше „Блискост“, независна филмска продукција во режија на Мајк Николс, адаптирана од истоимената драма на Патрик Марбер. „Блискост“ стана клучен момент во неговата филмографија, ги подели критичарите, но го задрж статусот на класика.