Култура
Промоција на романот „Мина“ од Игор Анѓелков
Утревечер, петок, 15 септември, со почеток во 19 часот, во кафе-книжарницата „Буква“, ќе се одржи промоцијата на романот „Мина“ од Игор Анѓелков. Промотори ќе бидат Ана Мартиноска и Максим Ристески, кои низ разговор со авторот ќе се обидат да дојдат до суштината на ова дело, кое беше објавено во мај како 222. издание во едицијата „ПРОаЗА“ на издавачката куќа „Или-или“. Ова е шеста прозна книга на писателот, а негов четврти роман.
Промоцијата е воведен настан на фестивалот „Арт ареа“, кој за време на викендот нуди и други возбудливи книжевни доживувања.
„Се обидов да напишам роман што ќе биде голем како и самиот живот. За таа цел се повикав на сеќавањата, кои се најповикуваното и најпосакувано задоволство за писателите. Тие ми помогнаа да антиципирам еден книжевен став за некои минати времиња, кои ги детерминираат овие во кои живуркаме денес и овде. Како централен лик зедов ав жена борец, која всушност е комплетен аутсајдер, но јас верувам во моќта на малиот човек бидејќи не секогаш низ книжевноста и уметноста мора да се третираат приказните на значајните историски фигури или личности од нивната блиска околина за да се пренесе одредена книжевна вистина. Паралелно со ова, во книгата се одвиваат и размислувањата за тоа што значи да се биде писател денес и овде, во овој контекст во кој живееме, а самата книжевност е прекрасна платформа за тоа бидејќи таа остана последниот бастион каде што слободно може да се трага по вистинската вистина“, вели Игор Анѓелков.
„Покрај мотивските автобиографски поклопувања, од една страна, и автопоетичките промислувања, од друга, она што останува како константа е дека во ‘Мина’, Игор Анѓелков повторно го потврдува она што во една пригода го означивме како непретенциозен стил, кој ‘едновремено успева да биде и длабок, и ангажиран, и актуелен, и компактен во изразот, и искрен до коска’. Со здрава доза фантазија, свртувајќи се кон минатото, ама со акцент на она што ја детерминира сегашноста, препознавајќи ја својата сила во едноставноста на раскажувањето, Анѓелков одново нè заробува во имагинативна и емотивна, тематски комплексна и слоевита нарација“, рече Ана Мартиноска.
„Романот „Мина“ е граден на слоеви од портрети, конкретни/лични и апстрактно-општи (во смисла на заеднички), органски, но неслеано поврзани: на Мина (баба на авторот), чиј еманципаторски потенцијал се потрошил во мал круг луѓе само поради околностите; на идеалниот писател, односно на суштествените паралелизми што ги поврзуваат сите книжевни автори; на времињата што авторот ги живеел или ги знае поинаку… Процесот низ кој настанува овој роман е нов роман, пишува Игор, кој иако прави експеримент (не поради самиот експеримент), прецизно цели според препораката на Е. А. По, дека при структурирањето на едно книжевно дело треба да се тргне од крајот, односно од расплетот“, рече Максим Ристески.
Игор Анѓелков (1974) дипломирал на Интердисциплинарните студии по новинарство, а магистрирал на мастер-студиите на медиуми и комуникации на Правниот факултет при Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ во Скопје. Веќе две и пол децении активно е присутен во периодиката со низа критички осврти и рецензии од областа на филмот, музиката, книжевноста, уметноста… Неговите текстови може да се прочитаат на www.herojnaedenden.mk. Официјалното книжевно деби го имаше со збирката раскази „Кротки приказни“ (2006), a потоа следуваа и романите „Крај-пат“ (2010), „Фото синтеза“ (2013) и „Шрапнел“ (2020) (последните два беа финалисти за „Рациновото признание“). Минатата година ја објави збирката раскази „Двојна експозиција“ (2022). Анѓелков зад себе има и три дела од областа на филмската есеистика: „Филм.мкд“ (2015, Државната награда за публицистика „Мито Хаџивасилев-Јасмин“), „Филмски град“ (2018) и „Филмотопија“ (2022).
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Култура
Столе Попов добитник на наградата „Живојин (Жика) Павловиќ“ за промоција на балканската кинематографија во светот
На манифестацијата „Годишни награди за режисерите“, која се одржа во Нови Сад, на истакнатиот македонски режисер Столе Попов му беше врачена наградата „Живојин Жика Павловиќ“ за промоција на балканската кинематографија во светот. Наградата му ја врачи легендарниот актер Предраг Мики Манојловиќ, откако воведно обраќање имаше Ненад Павловиќ, и самиот режисер по професија и син на Жика Павловиќ.
-Навистина е голема чест да се добие награда која го носи името на Живојин Павловиќ. Голем уметник, голем човек, фантастичен пријател и човек кој имаше големо разбирање за младите луѓе и кој беше една од најзначајните и најавтентичните личности не само на југословенскиот и балканскиот, туку и на европскиот филм. Неговите ставови и поимањето на естетиката на филмот беа блиски на моето убедување и токму тоа толку многу не зближи. Ова е навистина големо признание кое мене ми е подраго од сите награди што сум ги добил досега, рече Попов во своето емотивно обраќање.
Предраг Мики Манојловиќ врачувајќи ја наградата посочи дека имал среќа да соработува и со Павловиќ и со Попов, се запознал со нивните семејства и смета дека врската меѓу нив двајца е природна, а филмскиот ракопис и израз им е сличен.
Во рамките на манифестацијата „Годишни награди за режисерите“ се одржа конференција на Организацијата за заштита на авторските права и серии панели на Асоцијацијата на режисери од Балканот, на кои со останатите колеги од Балканот учествуваше Игор Иванов Изи, претседател на Друштвото на филмски работници на Македонија.
Мисијата на оваа манифестација е на професијата режисер да и го врати интегритетот и независноста на авторските идеи и да се избори за професионални услови за работа и промоција на нивните дела.
Култура
Второ издание на изложбата „НарАртива“ во Гевгелија во духот на 150-годишнината од импресионизмот
Изложбата „НарАртива II: 150 години импресионизам“ на ЈОУ Библиотека „Гоце Делчев“ – Гевгелија, а во соработка со НУ Музеј – Гевгелија, која ќе се отвори на 24.10 (четврток) во 19:00 часот во Галерија Амам, го одбележува јубилејот од одржувањето на првата импресионистичка изложба во париското студио на Гаспар-Феликс Турнашон, легендарниот фотограф познат како Надар во 1874-та година и има за цел да ги изнесе на виделина линиите на поврзување помеѓу визуелното и текстуалното, обезбедувајќи увид во некои од механизмите на комуникација помеѓу овие два облика на индивидуалниот творечки израз.
НарАртива II издание – ЈОУ Библиотека „Гоце Делчев“ – Гевгелија.jpg
Сатиричната критика на Луј Лерој насловена „Изложба на импресионистите“, а која, безмалку парадоксално и успеала да го етаблира називот на оваа група уметници кои биле под влијание на Клод Моне и неговата „Импресија, изгрејсонце“ (1872), обидувајќи се да исмее недостатоци од гледната точка на Лерој (непотполност, недостаток на финеси итн.), всушност, како да успеала да ја закотви импресионистичката естетика токму во „филозофијата на доловување“ преку субјективното „скицирање“, доловување на минливоста на човековите чувства и во една поопшта смисла, на човечките искуства, што е секако случај и со импресионизмот во литературата, чии траги може да се видат во делата на автори како Вирџинија Вулф, Џозеф Конрад и Хенри Џејмс, кои, создавајќи фрагментирани наративи, ја нагласуваат супериорноста на човечкото искуство во однос на објективните описи.
Оваа интеракција помеѓу надворешните настани и внатрешното искуство уште пред појавата на импресионизмот во визуелните уметности била земена предвид и од симболистите, предводени од Бодлер и Маларме, кои користеле особено живописни слики и атмосфера за да изразат подлабоки, неретко и збунувачки или повеќесмислени значења.
Импресионизмот, како во сликарството, така и во литературата, подразбира отстапување од стандардите на реализмот, централизирајќи се околу минливото, субјективното и сетилното, а импресионистичките и симболистичките дела му овозможуваат на реципиентот да ја истражува сложеноста на видливото, замаглувајќи ја границата помеѓу објективното и субјективното.
На изложбата ќе бидат застапени дела од ликовните уметници: Вангел Срнаков, Владимир Илиевски, Никола Пијанманов, Гоце Илиевски, Љупка Галазка – Василев, Тони Попов, Габриела Стахурска Гошева, Горан Јованов, Миле Ничевски, Иван Кал’чев, Мирјана Крстева Массетти и Дамјан Ѓуров.
Изложбата со настап во духот на книжевниот импресионизам ќе ја отвори Стефчо Стефанов.
Каталогот со изложените дела е достапен тука.
Култура
Министерот Љутков од Белград: Изложбата од „Вевчанските видувања“ е вистински мост за разбирање
Министерот за култура и туризам вчеравечер во галеријата „ОЗоне“ во Белград, во присуство на многубројни гости, меѓу кои и српскиот министер за култура Никола Селаковиќ, екселенции и претставници на македонската дијаспора, ја отвори изложбата „Мостови на уметноста: Вевчани – Белград“, која е во организација на Меѓународната ликовна колонија „Вевчански видувања“.
Изразувајќи задоволство што присуствува на отворањето на изложбата на дела од познатата „Вевчанска колонија“, министерот Љутков нагласи дека станува збор за посебен културен настан кој не само што ги спојува Вевчани и Белград, туку и ги поврзува уметниците, идеите и инспирациите кои ги надминуваат границите.
„Вевчанската колонија е ликовна рефлексија на нашата богатата македонска изворна традиција, која со љубов ја чуваме за идните генерации. Од скромните почетоци пред петнаесет години, неуморните вевчански уметници создадоа мост кој поврза повеќе земји во регионот и светот“, нагласи министерот Љутков, потенцирајќи дека оваа изложба е моќен аргумент за важноста на културните врски меѓу нашите народи и потврдува дека културата е вистински мост за меѓусебно разбирање.
Министерот Љутков дополни дека оваа изложба е уште еден израз на меѓусебно почитување и разбирање, чин на културна дипломатија што е од непроценлива важност за идните процеси во унапредувањето на односите во културата, туризмот, во политичката и во економската сфера. Македонскиот министер за култура и туризам упати благодарност до својот српски колега Селаковиќ, до македонскиот амбасадор во Србија, Никола Тупанчевски, како и до претседателката на Националниот совет на Македонците во Србија, Зорица Митровиќ, за учеството на овој значаен културен настан, кој се одржува во пресрет на Денот на македонската револуционерна борба – 23 Октомври.
На изложбата „Мостови на уметноста: Вевчани – Белград“ се претставени уметнички дела од над 25 македонски и српски уметници, кои преку својот творечки израз го доловуваат духот на заедништвото, дијалогот и креативната енергија што ја поврзува уметноста во овие две држави. Изложбата е резултат на долгогодишната успешна соработка меѓу уметничките заедници на двете земји, поттикната од Министерството за култура и туризам и амбасадите на двете држави.