Од мистериозни исчезнувања на авиони до морничави бродови без екипаж, Бермудскиот Триаголник со децении го освојуваше вниманието како место на некои од најнеобичните феномени на Земјата. Сега еден научник тврди дека конечно пронашол рационално објаснување за мистеријата што го мачи светот повеќе од еден век.

Триаголникот помеѓу Флорида, Порторико и Бермуда е познат по многубројни фатални несреќи, што предизвика многубројни теории за паранормалното. Но д-р Сајмон Боксал, океанограф на Универзитетот во Саутемптон, верува дека одговорот не лежи во вонземјаните или фантастичните димензии, пишува „Дејли мејл“. Според него, причината за исчезнувањата во областа се таканаречените џиновски бранови.

Овие ненадејни, огромни бранови – познати и како екстремни бури – може да бидат двојно повисоки од околните бранови и да достигнат висина до 30 метри. Не само што се екстремно стрмни туку често доаѓаат од неочекувани насоки, без оглед на преовладувачкиот ветер.

Д-р Боксал тврди дека брод заглавен на патот на таков бран би можел да потоне за неколку минути. Мистеријата на Бермудскиот Триаголник доби посебен замав по исчезнувањето на американскиот брод USS Cyclops во 1918 година. Овој голем носач на јаглен, кој служел како брод за снабдување на морнарицата за време на Првата светска војна, исчезнал без трага или сигнал за помош додека пловел од Бразил кон Соединетите Американски Држави. И покрај обемното пребарување, бродот долг 165 метри и неговите 306 члена на екипажот никогаш не биле пронајдени. Се развиле многу теории за таквото ненадејно исчезнување, од вонземјани до временски дупки. Сепак, д-р Боксал верува дека Cyclops веројатно настрадал од разорен џиновски бран.

Во документарецот „Мистеријата на Бермудскиот Триаголник“ тој објаснува дека областа е особено склона кон вакви бранови поради судирот на бури од север и од југ, со дополнителни временски нарушувања од областа на Флорида. Тој и неговиот тим изградија намален модел на USS Cyclops за да тестираат како би се однесувал во услови на џиновски бран. Се покажа дека поради неговото рамно дно и големата маса бродот бргу бил преплавен.

Боксал продолжува да објаснува дека бранот може да биде толку стрмен што бродот би останал заглавен помеѓу два врва на брановите, со неговиот труп изложен и неподдржан во средината. Во таква ситуација,ж бродот би можел да се скрши на половина. „Овие бранови се неверојатно стрмни и високи – некои се евидентирани и над 30 метри“, рече Боксал. „Ако бродот наиде на ваков бран, може да потоне во рок од две до три минути“. Тоа исто така би објаснило зошто многу бродови и авиони никогаш немале време да повикаат помош – тие, едноставно, би исчезнале без предупредување. „Колку е поголем бродот, толку се поразорни последиците“, додава Боксал.

И покрај неговите тврдења, некои научници не го сметаат Бермудскиот Триаголник за нешто посебно. Многу истражувачи истакнуваат дека бројот на несреќи во областа не е поголем отколку во другите делови од океанот со густ сообраќај.

Националната океанска и атмосферска администрација на САД (NOAA) наведува: „Нема докази дека Бермудскиот Триаголник доживува повеќе необјаснети исчезнувања отколку другите големи и прометни делови од океанот“. Исто така, податоците од британската осигурителна компанија „Лојдс од Лондон“ покажуваат дека стапката на загуби на бродови во Бермудскиот Триаголник е во согласност со глобалниот просек. Инцидентите што се случуваат обично може да се припишат на природни феномени, како што се џиновските бранови, или, едноставно, на фактот дека пловидбата во Карипското Море е исклучително тешка. NOAA додава: „Факторите на животната средина би можеле да ги објаснат повеќето, ако не и сите, исчезнувања. Големиот број острови во Карипското Море создава многубројни плитки области, што претставуваат сериозен ризик за морскиот сообраќај“.

фото: принтскрин