Култура
„Подиум на млади“ со Џеврие Туле и Симеон Гошев во Филхармонијата
Овој четврток, со почеток во 20 часот во Камерната сала на Филхармонија ќе се одржи концерт во рамки на циклусот „Подиум на млади“ на кој како солистки ќе настапат Џеврие Туле – пијано и Симеон Гошев – виолина во пијано придружба на Весна Ангелова Христов.
На програмата се дела од Бетовен, Лист, Паганини и Зографски.
Џеврие Туле (2006, Струга) своето музичкото образование го започнала на шестгодишна возраст во ОМУ „Методи Патче“ во Охрид, во класата на проф. Даниел Чурковски. Од 2020-та школувањето го продолжила во ДМБУЦ „Илија Николовски Луј“ во Скопје, во класата на проф. Весна Ангелова-Христов, каде што оваа година матурантка. Учествувала во програмата Еразмус плус во Копер, Словенија, организирана од ЗМП „Полихимнија“ (2022) и во Вараждин, Хрватска (проект на ДМБУЦ „Илија Николовски-Луј“ (2024). Уште од мала возраст Туле се истакнала со големи успеси на државните и на меѓународните натпревари по пијано во земјава и во странство. Таа е лауреат на натпреварите и во Албанија и добитничка на први награди на државните натпревари во земјава, добитничка на прва награда на „Полихимнија“, на специјална награда „Јасминка Чакар“ за најдобро изведено дело од Ф. Шопен. Учествува на голем број семинари и мастер курсеви кај еминентни педагози по пијано, меѓу кои и Туту Ајдиноглу и Александар Сердар, а во 2002 учествувала на мастер курс на селектирани студенти во класата на проф. Хериберт Кох во Дурен, Германија, каде што учествувала на завршните концерти во Дурен, Келн и Ахен. Во 2024 година, Џеврие Туле беше избрана да настапи со Македонската филхармонија во изведба на Концертот бр. 2 од Д. Шостакович.

Симеон Гошев (2003) е роден во семејство на музичари и со музиката е во контакт од најраното детство. Неговите први музички настапи биле на детски фестивали, каде што пеел како солист и во хор. Во 2009 почнал да учи виолина во ДМБУЦ „Илија Николовски-Луј“, во класата на проф. Ана Кондратенко. Своето образование го продолжил најпрвин во класата на проф. Румен Димитриев, а потоа кај проф. Јелена Туфекчиевска. Во 2022 година започнал со студии на Музичката академија во Љубљана, во класата на проф. Јанез Подлеска и ас. Ана Должан. Низ годините, Гошев има освоено награди на многу меѓународни и државни натпревари, како наградата на Фондацијата „Илија Николовски-Луј“ за високи достигнувања во текот на школувањето и Златна плакета и Специјална награда за најдобра изведба на дело од словенечки автор на натпреварот „Темсиг“ (2024). Посетувал семинари и земал мастер часови кај реномирани професори: Благоја Димчевски, Пачалин Павачи, Никита Борисо-Глебски, Емилио Перцан, Сихана Бадивуку, Вонџи Ким-Озим, Роберт Лакатош, Марко Симовиќ, Владимир Марковиќ, Галина Којчева, Петра Ковачич… Има одржано бројни рецитали низ повеќе градови во Македонија, а годинава (2024) одржа рецитал и во Љубљана во рамките на циклусот на Музичката академија „Соло е да камера“. Во претстојната сезона 2024/2025, Гошев ќе настапи заедно со Камерниот оркестар на Словенечката филхармонија. Настапувал како солист со оркестарот на Македонската филхармонија, Камерниот оркестар „Саша Николовски-Ѓумар“ и оркестарот на ДМБУЦ „Илија Николовски-Луј“. Член е во квартетот „Лаит“ каде што свири прва виолина. Како хонорарен соработник свири во Словенечката филхармонија, Љубљанската опера и балет и во Македонската филхармонија.
Пијанистката Весна Ангелова-Христов основно и средно музичко образование завршила во Скопје, во класата на проф. Павлина Среброва. На 17-годишна возраст е примена на Факултетот за музичка уметност, каде што дипломирала пијано со највисока оценка, во класата на проф. Борис Романов. Магистрирала интерпретација на пијано на ФМУ, под менторство на реномираната пијанистка и педагог Рита Кинка (Академија на уметности Нови Сад, Р Србија). Во текот на нејзиното школување, била добитничка на многубројни државни и меѓународни награди и признанија (Србија, Германија), специјална награда и неколку први награди на државните натпревари по пијано и камерна музика. Добитничка е на стипендија за културно дејствување и културен престој во Париз (2008) во Меѓународниот град на уметностите (Cité des arts Paris). Во 2017 остварила престој во Њујорк, каде што реализирала концерт-рецитал во Македонскиот културен центар. Учесничка е на меѓународни мастер предавања кај еминентни педагози: Б. Романов, Р. Кинка, А. Диков, Ј. Михаиловиќ, Ј. Клепач. Ангелова-Христов е добитничка на стипендија на Музичка младина на Македонија за учество на Меѓународен мастер клас во Вајкерсхајм, Германија, каде што работела со реномирани педагози од оваа област. Настапувала како солист и камерен музичар во Македонија, Србија, Бугарија, Хрватска, Франција, Германија, Турција, Чешка, САД, на домашни и на меѓународни фестивали и била повеќепати солист со Македонската филхармонија. Нејзиниот афинитет кон камерната музика ја насочил кон оформување на пијано трио и пијано дуо,а како пијано соработник најчесто настапува со виолинисти, поддржувајќи ги младите музичари на натпревари, семинари и на концертните подиуми. Во моментов работи како професор по пијано и камерна музика во ДМБУЦ „Илија Николовски-Луј“ во Скопје.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Култура
„Лет над кукавичкото гнездо“ не може да се замисли без Николсон, но улогата не била наменета за него
Иако од денешна перспектива изгледа речиси невозможно некој да одбил улога во славниот филм „Лет над кукавичкото гнездо“, тоа сепак се случило.
Адаптацијата на Милош Форман денес со право се смета за еден од најдобрите филмови некогаш снимен, а тој филм едноставно е незамислив без Џек Николсон во улогата на Рендал Мекмерфи.
„Лет над кукавичкото гнездо“ стана дури вториот филм во историјата на Оскарот што ја освои „големата петорка“ — наградите за најдобар филм, најдобар режисер, најдобар актер, најдобра актерка и најдобро адаптирано сценарио.
Џек Николсон и неговата незаменлива улога
Џек Николсон беше во извонредна форма како Рендл Мекмерфи, во улога која без проблем се вбројува меѓу најдобрите во американската кинематографија. Рамо до рамо со него беше и Луиз Флечер како сестра Рaчед. Нивната динамика била оформена со таен пристап кон ликовите, за кој знаеле само нив двајцата за време на снимањето.
Кирк Даглас копнеел по улогата
Мнозинството што го гледале филмот знаат дека Кирк Даглас копнеел по главната улога, затоа што претходно ја играл на Бродвеј, но во семејството настанал раздор кога неговиот син Мајкл Даглас го исклучил од конкуренција, бидејќи веќе бил престар за таа улога. Мајкл Даглас освои Оскар како продуцент на филмот, но требало време нивниот однос да се опорави, пишува „Фар аут магазин“.
Ѕвездата на „Спартак“ сакал да ја предводи актерската екипа, но улогата не му била понудена, а неколку други актери биле повикани да ги толкуваат Мекмерфи и сестра Рачед. Тие ја одбиле можноста — веројатно подоцна горко жалејќи, бидејќи Николсон и Флечер ги освоија своите награди.
Актерите кои ги одбиле улогите на Мекмерфи и сестра Рачед
„Знаете, Џин Хекман ја одби улогата“, изјавил помладиот Даглас за „Ентертејмент викли“.
„Мерлон Брандо ја одби. Милош некое време имаше луда идеја за Берт Рејнолдс.
Џејмс Кан исто така бил меѓу актерите кои ја одбиле улогата на Мекмерфи, отворајќи му го патот на Николсон да ја испорача улогата која му го донесе првиот од неговите три Оскари.
Тешката потрага по совршена сестра Рачед
Пронаоѓањето на совршената актерка за улогата на сестра Рачед исто така не било лесна задача, особено поради околностите кои ја следеле конечната одлука за Луиз Флечер.
„Секоја глумица, секоја позната глумица ја одби таа улога, затоа што во 1973/74, во време на Движењето за ослободување на жените, не беше ‘кул’ да се игра негативец. Не беше ‘кул’ да се игра кучка“, објаснил Даглас.
„Така и Џералдин Пејџ и Ен Бенкрофт, вкупно пет глумици, ја одбија улогата. Луиз Флечер имаше мала улога во Алтмановиот ‘Thieves Like Us’ и сними пробна сцена за нас. Беше совршена, но имаше тивок глас. Знаете, тивок глас, но оние челични сини очи за кои пишува Кен Кизи во книгата. Беше прекрасна жена и се појави од никаде.“
Лили Томлин првично била избрана за сестра Рачед, додека Флечер се подготвувала повторно да работи со Алтман на филмот „Nashville“. На крајот тие две ги замениле местата.
Може да се каже дека сè испаднало токму како што требало.
Култура
Викенд-репертоарот на 50. МОТ: „Коштана“, „Кученцето се засмеа“, „Врба“ и „Граница“
Викенд репертоар на 50 МОТ
22.11.2025
20.00 часот, МКЦ – сала Фросина
Коштана
Народен театар Ниш
Режија: Јана Маричиќ, автор Борислав Станковиќ
Јана Маричиќ на почетокот на втората деценија од 21 век, почувствувала потреба да укаже на фактот дека на сите нивоа од општествениот поредок луѓето живеат слично. Уште повеќе, трагедијата на Коштана од Нишкиот народен театар станува трагедија на општеството.
Коштана изобилува со истовремени настани. Речиси во текот на целото времетраење на сценското дејство, музиката, песната и звуците од улицата доаѓаат од вонсценскиот простор. Сепак, поради нивната истовременост со настаните од сценското претставување, тие не влијаат одлучувачки врз развојот на заплетот. Како по правило, тие се дел од звучната завеса, амбиенталната позадина, уметничката орнаментација и реалистичната потврда на она што ликовите го кажуваат пред публиката.
Играат: Уна Костиќ, Маја Вукојевиќ Цветковиќ, Александар Маринковиќ, Данило Миленковиќ, Евгенија Станковиќ, Ивана Недовиќ, Милош Цветковиќ, Дејан Лилиќ, Наталија Јовиќ, Наѓа Недовиќ Текиндер, Николија Мичиќ, Петар Миљуш
Музичари: Александар Стевановиќ, Ненад Танчиќ, Војкан Добросављевиќ, Горан Савиќ, Предраг Бранковиќ
Сценографија: Миодраг Табачки Костимографија: Борис Чакширан Композитор: Божидар Обрадиновиќ Сценски движења: Миодраг Крчмарик
22.00 часот, МКЦ, клуб ресторан
Кученцето се засмеа
Спам студиос, Бугарија
Режија: Ана Батева, автор: Џон Фанте
Артуро Бандини е живописен пример за деградирачката моќ на Егото и неговата деструктивна моќ, која може да го оддалечи човекот од реалноста. Реалност што е поместена од соништата, каде што самовосхитот и нарцизмот ги достигнуваат своите граници. Бидејќи во својата желба да им се допадне на сите, Бандини изгледа дека
останува сам во сопствената борба за признавание. И додека ликот се врти во маѓепсан круг, Фанте нè потсетува дека „светот е мит, транспарентна рамнина во која сè е само за кратко време… Всушност, ние воопшто не сме живи. Едноставно се приближуваме до животот, но никогаш навистина не го постигнуваме…“
Играат: Севар Иванов
Превод: Богдан Русев Сценска верзија и режија: Ана Батева Музика: Стефан Здравески Дизајн: Христо Христов Фотографија: Стефан Здравески
23.11.2025
18.00 часот
Врба
Естер Бејкер и Искра Шукарова
Македонија / САД
КСП Јадро
Естер Бејкер (САД) и Искра Шукарова (Северна Македонија) ќе понудат еден колаборативен процес, приспособлив на просторот, кој се базира на врбата, како и на ритуалот како перформанс. Во своето истражување, тие го употребуваат перформансот за да патуваат низ времето и ритуалот за да се поврзат со предците и земјата. Во основата на својот процес, Естер и Искра целат да се придвижат кон отпорноста, но и кон радикалната нежност и вкоренетата поврзаност и процесот на учење едни од други. Ќе ја истражуваме врбата заедно. По перформансот, ќе има отворен разговор со публиката и артистите.
20.00 часот, МКЦ – сала Фросина
Граница
Ода театар, Косово
Автор: Ана Ристоска – Трпеноска, режија: Совран Нрецај
„Границата“ е театарско истражување за миграцијата, раселувањето и политиката на припадност. Четири актери беспрекорно се менуваат низ улогите, уривајќи ги границите меѓу театарот и животот, фактот и илузијата.
Претставата ја раскажува приказната за семејство кое ризикува сè за неизвесна иднина, испреплетена со други наративи инспирирани од вистински искуства на мигрантите. Од гранична полиција до шверцери, од медиумите до самите емигранти, претставата ги разоткрива сложените реалности на миграциските патувања. „Границата“ се соочува со една од најитните кризи денес: масовната емиграција од Балканот, особено од Косово.
Ја испитува миграцијата поттикната од рестриктивните политики на Европа и глобалните нееднаквости, прашувајќи: кој може да ја премине, кој е оставен зад себе и по која цена?
Играат: Шпетим Селмани, Верона Коџа, Бленд Садику, Косоваре Красниќи, Леарт Нрецај
Култура
Групна изложба на осум хрватски уметници „Инфраред – уметност на иднината“ во Скопје
Групна изложба на осум хрватски уметници: Дијана Назор Чорда, Ивана Ожетски, Марија Галиќ, Нада Жиљак, Јана Жиљак Гршиќ, Вилко Жиљак, Ивица Фиштер и Ивана Жиљак Станимировиќ со наслов „Инфра ред – уметност на иднината“ ќе биде отворена на 25 ноември, вторник, во Мала станица, со почеток во 20 часот. Куратор на изложбата е Санда Станаќев Бајзек.
Во рамките на Годишната програма на Националната галерија на Македонија, ќе биде отворена групната изложба под наслов „Инфра ред – уметност на иднината“. Изложбата, која е финансирана од Министерството за култура и туризам на Република Северна Македонија и Министерството за култура и медиуми на Република Хрватска, се реализира на иницијатива и во соработка со Хрватското здружение на ликовни уметници и критичари.
Куратор на изложбата е Санда Станаќев Бајзек, претседател на здружението, и истата претставува осум хрватски уметници: Дијана Назор Чорда, Ивана Ожетски, Марија Галиќ, Нада Жиљак, Јана Жиљак Гршиќ, Вилко Жиљак, Ивица Фиштер и Ивана Жиљак Станимировиќ.
Според кураторката Санда Станаќев Бајзек „Уметничкиот израз кој во себе носи особини на ново, и на формално и на изразно ниво, кој ја менува перцепцијата и ги разоткрива сликарските тајни претставувајќи своевиден визуелен феномен, се крие под името – InfraredArt (инфрацрвена уметност) и INFRAREDESIGN (инфрацрвен дизајн). Го претставуваме преку примери на уметници кои сликаат таканаречени „инфрацрвени слики“ или продуцираат со графички печат, како ново и различно создавање визуелно дело. Тоа создавање е втемелено на перцепцијата на бојата, односно на нејзините физички карактеристики, поточно на карактеристиките на светлината, а го има искористено и хрватскиот научен тим што ја создаде денес веќе добро познатата метода за продуцирање двојна слика – „infraredesign“ (инфрацрвен дизајн) и „InfraredArt“ (инфрацрвена уметност). Тоа се посебно креирани компјутерски графики и уметнички слики со двојна и различна содржина за визуелното и за инфрацрвеното подрачје. Едната е видлива со голо око на дневна светлина, а другата на инфрацрвена бранова должина само со помош на инфрацрвена ЗРГБ камера. Како нов начин за дизајнирање со помош на графиката, односно уметничкото сликање, иницираше и истражување на тоновите на стандардните бои и пигменти што се разликуваат по својството на апсорпција на инфрацрвената светлина, бидејќи секоја од сликарските бои може да се направи на безброј начини, а да го задржи истото својство на апсорпција на светлината во видниот спектар на човечкото око, а да има потполно различни својства во блиското инфрацрвено подрачје… Оттаму, “InfraredArt“ не е само презентација на технологија. Тоа е нов ликовен израз, сосема оригинален и единствен пристап на претставување, односно создавање слика.“
Во рамките на изложбата, на 26 ноември 2025 година (среда), во 19 часот (објект Мала станица), Ивана Ожетски ќе одржи презентација под наслов „InfraredArt – перцепција на бои надвор од видливиот спектар: презентација на инфрацрвено сликарство со проекција на филм за “InfraredArt“.

