Култура
Џијан Емин продолжува со европскиот музички поход: Патување низ епохите, од Бах до електроника со Тристано и Филхармонијата на Луксембург
Џијан Емин продолжува со европскиот музички поход: Патување низ епохите, од Бах до електроника со Тристано и Филхармонијата на Луксембург. Ова музичко доживување ќе започне со концертот за пијано и оркестар во Д мол од Ј.С.Бах, а ќе заврши со современа музика, вклучително авторски дела на Емин и Тристано, која ќе биде надополнета со користење на електроника и звучен дизајн.
Несекојдневно патување низ музичките епохи е најавено на концертот во Луксембург, под диригентско водство на нашиот Џијан Емин, со светски познатиот пијанист Франческо Тристано и Филхармонијата на Луксембург на 25 јануари во 19.30 часот. Ова музичко доживување ќе започне со концертот за пијано и оркестар во Д мол од Ј.С.Бах, а ќе заврши со современа музика, вклучително авторски дела на Емин и Тристано, која ќе биде надополнета со користење на електроника и звучен дизајн.

Концертот на Луксембург е уште еден од низата на Емин на европската сцена, по успешниот настап во Португалија на Џез фестивалот во Гимараеш, каде имаше авторски концерт на затворањето на престижниот фестивал заедно со симфонискиот оркестар на Гимараеш. На фестивалот во Гимараеш настапија светски имиња од џез сцената како Марија Шнајдер, Лео Вадада Смит, Крејт Таборн, Џеф Балард и др.
За Џијан Емин:
Џијан Емин е роден во Скопје. Тој е сестран музичар со големо музичко искуство. Од водач на хорнистите во Македонската филхармонија, до вешто свирење импровизирана музика или џез (на еден од многуте инструменти што ги владее), од диригирање на меѓународни оркестри до компонирање и аранжирање партитури за филм и театар, до свирење на гитара или клавијатури со рок групи, до продуцирање албуми и како уметнички директор на фестивали, Џијан блеска до крај, секогаш додавајќи скапоцен изворен глас и неспоредлива музикалност.
Како еден од водечките современи музичари од Македонија и регионот, Џијан исто така стекна голем авторитет низ целиот свет, како природен след кога станува збор за толку високо ниво на музицирање. Неговите соработници вклучуваат светски познати музичари како Дерик Меј, Хуан Аткинс, Џеф Милс, Франческо Тристано, а исто така и уметници добитници на Оскар и Греми како А.Р. Рахман, Курт Елинг, Френк Лондон, Малколм Бурн, Јан Банг, Арве Хенриксен Луис Бонила, Вилијам Паркер, Боб Стјуарт, Франческо Беарцати, Лука Акино, Џанлука Петрела, Фурплеј, Питер Херберт, Дамо Сузуки, „Ер“, Глорија Естефан, Рико Волшебникот (Дафт Панк), Рамбо Амадеус, Дарко Рундек, Кирил Џајковски, Архангел, Феми Кути, Влатко Стефановски…
Како диригент/продуцент на различни проекти неговата работа е претставена и изведена со Симфонискиот оркестар на Детроит, Симфонискиот оркестар на Мелбурн, Оркестарот L’amoureux – Париз, Симфонискиот оркестар Фландрија – Белгија, Македонската филхармонија, Оркестарот Регионален де Кан, Грузискиот Национален оркестар, Национален оркестар на Лорен, Белградска симфонија Оркестар, Симфониски оркестар Гимараеш и неодамна како главен диригент на Новиот џез оркестар од Скопје.
Тој беше витален дел од многу оркестри, вклучително и Белградската филхармонија, оркестарот No Borders, East West World Orchestra, F.A.M.E.S. Оркестар (како оркестратор и диригент) и многу други. Се појавува на десетици албуми, од кои на десетина како лидер. Има компонирано, оркестрирано и снимено музика за многу играни филмови, театарски претстави и безброј дела за реклами и слично.

За Франческо Тристано:
Додека беше во престижната њујоршка школа Џулијард, Франческо ги постави темелите на своите амбиции како толкувач на музиката на Бах: свиреше и ги сними концертите за пијано со неговиот ансамбл The New Bach Players. , како и снимените варијации Голдберг (кои се наоѓаат под малата етикета Accord). Набргу потоа, тој беше потпишан од француската издавачка куќа Infiné, каде што ги објави своите први плочи во комбинација со електроника и пијано: Not for Piano (2007), каде што создаде верзии на техно химни како The Bells на Џеф Милс или Strings of Life на Дерик Меј на пијаното; Auricle Bio On (2008), каде пијаното е замислено како семплер; и Idiosynkrasia (2010), во кои тој беспрекорно ја спои својата виртуозност на копчињата и неговата програмска вештина, усовршувајќи го својот концепт на „Piano 2.0“, каде што инструментот достигнува нова текстурална итерација преку употреба на компјутери.
Големиот скок на Тристано се случи во 2011 година, кога беше потпишан од Дојче Грамофон, со кој сними три програми инспирирани од неговото искачување како концертен пијанист со меѓународно признание. Првиот беше Бах/Кејџ (2011) – истражување на звучниот простор каде што музиката на Јохан Себастијан Бах и Џон Кејџ коегзистираа и покрај растојанието од три века: интерпункцијата на емоциите, потрагата по необични текстури, изненадувачкиот квалитет на серендипитниот. Снимено во студиото Planet E во Детроит – референтна точка за современото техно – Бах/Кејџ се обиде да создаде нова звучност за двајцата композитори од акустичната употреба на просторот.
На неговата трета плоча за Deutsche Grammophon, Scandale (2014), која ја сними со Алис Сара От, програмата беше заснована на пијано изведби на дела компонирани од Морис Равел, Николај Римски-Корсаков и Игор Стравински за легендарните (и некои можеби велат контроверзни) руски балети.
Во 2017 година, Франческо Тристано ја започна својата соработка со Sony Classical, фокусирајќи ги своите напори на издавање на сопственото дело во нова фаза како изведувач на снимање. Во неговиот најнов албум, Tokyo Stories (2019), тој и оддава почит на Јапонија и ги доловува атмосферите и искуствата акумулирани низ годините кога ја посетува земјата како уметник и се потопува во нејзината култура.

За Филхармонијата во Луксембург:
Луксембуршката филхармонија е основана во 1933 година како дел од радиодифузните активности на Радио Луксембург (РТЛ) и е јавно управувана од 1996 година.
Субвенционирана од Министерството за култура на Големото Војводство и финансиски поддржана од Градот Луксембург. Оркестарот е спонзориран од Banque de Luxembourg, BGL BNP Paribas и Mercedes-Benz. Од 2010 година, виолончелото „Le Luxembourgeois“, изградено од Матео Гофрилер е на располагање на оркестарот, благодарение на дарежливата поддршка од BGL BNP Paribas. Од сезоната 2022/23, една виолина од Џузепе Гуарнери филиус Андреае и една од Џенаро Гаљано се свири во оркестарот, великодушно позајмени од фондацијата Розмари и Хартмут Швиеринг.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Култура
Со „Оче наш“ и доделувањето на награди завршува овогодинешниот Cinedays
Со доделувањето на наградите во Официјалната и СЕЕ селекција се затемнува платното на овогодинешниот Cinedays. По седум интензивни филмски денови публиката имаше можност да погледне повеќе од 50 филмови, но за наградите на фестивалот се натпреваруваат осум во официјална конкуренција и шест во СЕЕ селекцијата.
„Имавме прекрасен фестивал и буквално „Се гледаме од другата страна“ со сите предизвици кои ни следеа во подготвителниот период. Филмската магија не покори и нас како организатори и гостите кои беа бројни и на ова издание. Сега сме во очекување на имињата на добитниците на наградите кои вечер ќе ги соопштат жири комициите во двете конкуренции“ – вели Маргарита Арсова програмски координатор на фестивалот.
По завршувањето на церемонијата на доделување на награди вечерва на репертоар е филмот „Оче наш“ на Горан Станковиќ, во кој македонски копродуценти се Огнен Антов и Стојан Вујичиќ од Dream factory.
„Филмот се бави со едно многу специфично место, место во кое во име на верата и духовноста, насилството се користи како оправдување за помош. Прва работа која ме наведе да размислувам за идеја на овој филм беше снимка од претепување во манастир во Црна Река. Таа снимка се појави во 2009 година, а контрадикторноста на сцената на сурово тепање на човек, со удирање на глава од икона на ѕид сосема ме збуни и вознемири. Од таму тргнав. Се разбира не би сакал да се генерализира на сите заедници кои пружаат духовна поддршка“ – вели режисерот Станковиќ.
Македонската страна на продукцијата во самиот филм ја претставуваат екипата сниматели на звук: Игор Поповски – Нивеа, Дејан Михајловски, Дарко Бошковски, Александар Ристевски и Горан Стаменков и брилијантниот Тони Михајловски:
„Тони е блескав актер со исклучително богата кариера и многу ми беше инспиративно да работам со него“ – дополнува режисерот Станковиќ.
Покрај Михајловски, во филмот играат: Вучиќ Перовиќ, Горан Марковиќ, Дадо Ќосиќ, Лазар Тасиќ, Јасна Жалица, Тони Михајловски, Ненад Хераковиќ …
Филмот ја имаше својата премиера на 50 јубилејно издание на престижниот филсмки фестивал во Торонто, а со него се завтора и вечерашниот Cinedays. По проекцијата, следи диџеј сет на Кунгфулиш, односно Ненад Стефановски од музичкиот состав Фулишгрин.
Култура
Македонскиот филм „Неми филмови“ меѓу најдобрите анимирани кратки дела за 2025 според „Animation Magazine“
Kраткометражен анимиран филм „Неми Филмови“ на режисерот Крсте Господиновски е вклучен во изборот на Animation Magazine за најистакнати анимирани кратки филмови во 2025 година.
Во текстот „Избор на познавачот: Субјективен критички преглед на најдобрите кратки анимирани филмови за 2025 година“, авторот Крис Робинсон – долгогодишен уметнички директор на Меѓународниот фестивал за анимиран филм во Отава – го наведува филмот како едно од најзначајните остварувања во годишниот преглед.
Робинсон го оценува „Неми Филмови“ како дело што се издвојува по визуелниот јазик, атмосферата и авторскиот пристап, особено преку неговата stop-motion естетика и внимателно развиена визуелна нарација. Како влијателна фигура во светот на независната анимација, неговата препорака се смета за важен сигнал за квалитет и релевантност на филмот.
Култура
Сорентино и филмот „Југо Флорида“ со Андрија Кузмановиќ на репертоарот на „Синедејс“
Денес, на претпоследниот ден од 24 издание на фестивалот Синедејс, во киното Фросина, со почеток од 20 часот ќе биде прикажан филмот “Помилување” во режија на славниот италијански режисер Паоло Сорентино. Филмот “Помилување” ја имаше својата светска премиера на 82 издание на Венецискиот филмски фестивал, со што се отвори и 82-та Мостра. Токму на овој фестивал, актерот Тони Сервиљо ја доби наградата “Волпи” за најдобар актер, а филмот беше номиниран за “Златен Лав”.
На истата локација, во 22.30 часот ќе биде прикажан филмот “Југо Флорида” во режија на Владимир Тагиќ, каде главната улога ја остварува популарниот српски актер Андрија Кузмановиќ. За ова остварување, актерот ја добива наградата “Срце на Сараево” за најдобра улога на Сараевскиот филмски фестивал во 2025 година.
Од останатите филмови на вечерашниот репертоар на фестивалот, во Денснг салата на МКЦ следи и краткиот филм “Зајак” во режија на Ханис Багашов кој се здоби со наградата Најдобар филм на фестивалот на краток филм Дримшорт во Струга и “Еден од оние денови кога Хеме умира” во режија на Мурат Фиратоглу. Во Кинотеката, ќе биде прикажан филмот “За Ева” краткиот филм во режија на Бојан Василев и “Вена” во режија на Кјара Флајшхакер.
Билети за фестивалот може да се набават на официјалната страница www.cinedays.mk.

