Култура
Кондратенко: Водиме сметка нашите кадри да настапуваат во странство, но да не ја забораваат домашната публика
Музичката младина на Република Северна Македонија со камерниот оркестар „Саша Николовски-Ѓумар“, под диригентската палка на маестро Олег Кондратенко вчеравечер го одржа традиционалниот концерт на „Охридско лето“ со што уште еднаш докажа дека младите музичари се носат рамо до рамо со интернационалните уметници во светот на класичната музика.
Солист на вечерта беше младиот виолинист Ѓорѓи Петровски од Охрид, кој живее во Германија, а настапува на престижните европски концертни подиуми.
Музичката младина веќе 34 години е дел од фестивалската програма на „Охридско лето“ и секоја година носи млади, но исклучително талентирани уметници кои публиката ги наградува со бурни овации.
-И во вакви тешки услови се одлучивме да работи камерниот оркестар којшто практично суштествува 34 година. Идната година ќе имаме јубилеј, 35 години. Се работи за спој на малку поискусни младинци и би рекол, помалку искусни. Правиме една промена на генерации што се случува на секоја петта или шеста година, имајќи предвид дена нема музичар од Македонската филхармонија или од Опера и балет и други помлади професори кои не учествувале во овој оркестар и тој е еден дел од нивната лична карта, изјави претседателот на Музичката младина на Република Северна Македонија, Александар Герасимовски.
Концертниот репертоар креиран за публиката на „Охридско лето“ која и синоќа си замина задоволна од прекрасно поминатата вечер во предворјето на црквата „Света Софија“, содржеше внимателно одбрана програма, како што тоа всушност се прави секоја година за нивниот настап на фестивалот.
-На програмата беа мошне интересни дела кои содржат дел-фолклор од северните краишта на Европа како Едвард Григ со неговите „Нордиски танци“. Следуваше интересна композиција, „Канон во Д“ од Јохан Пахебел, па Моцарт со „Концерт за виолина и оркестар“ со која настапи охриѓанецот Ѓорѓи Петровски којшто подолг период живее во Германија и Австрија. На концертот ги изведовме „Италијанската серенада“ од Волф, „Приспивна“ за гудачки оркестар од Џорџ Гершвин, познатата композиција „Игра со сабји“ на Арам Хачатуријан, а имавме и изведба на дело од музичарот Марко Виденовиќ којшто учествува во оркестарот а се појавува и како композитор, појасни Герасимовски.
Трета година по ред, диригент на вечерта, на концертите што ги одржува Музичката младина со камерниот оркестар „Саша Николовски-Ѓумар“ е врвниот виолинист и педагог Олег Кондратенко, според кого огромно е задоволството да се работи со младите уметници од кои дел се и негови ученици.
-Најголем дел ученици се во мојата класа на Факултетот за музичка уметност, но ги познавам и другите колеги како член на комисија на факултетот. Оваа година имаме и членови на оркестарот кои се дел од средното музичко училиште, што значи имаме промена на генерации и ми е драго што иако беше навистина тешко да се направат проби, сепак имавме прекрасен концерт. Од февруари никој не настапувал и ним им беше предизвик што успеавме да дојдеме во Охрид, рече маестро Кондратенко.
Според него, младите уметници кои концертираат ширум светот, не смеат да ја заборават домашната публика.
-Солистот на вчерашниот концерт Ѓорѓи Петровски кој е мој ученик, повеќе од три години е во Германија. Како професори, водиме сметка нашите кадри да настапуваат во странство, но да не ја забораваат домашната публика. Затоа го поканив како солист. Ова е еден од начините како ние ги промовираме нашите музички кадри кои веќе се во светот. Не сакаме нашата публика да ги заборави, ниту тие солисти да ја заборават македонската публика, истакна Кондратенко.
Камерниот оркестар на Музичката младина на Северна Македонија постои повеќе од 32 години и е основан како прв сегмент на Летниот музички камп на МММ во Охрид, во 1986 година. Овој ансамбл е прв и единствен од ваков вид на просторите на Југоисточна Европа и е составен од студенти на ФМУ- Скопје но и гости-музичари од други земји. Повеќе од 350 млади музичари биле дел од овој уникатен состав кој низ годините ѝ се наметна на музичката јавност, не само како неопходност, туку и како изведувачки состав со високи професионални квалитети.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Култура
„Народен пратеник“ на МНТ продолжува со регионалната турнеја, следна станица „Борини позоришни дани“
Претставата „Народен пратеник“ на МНТ продолжува со успешната регионална турнеја.
На 24 октомври, во главната натпреварувачка програма, ова сценско остварување ќе биде изведено на сцената на театарот „Бора Станковиќ“ во Врање, Србија, како дел од 45. издание на реномираниот театарски фестивал „Борини позоришни дани“.
Со ова дело, Бранислав Нушиќ уште еднаш потсетува дека смеењето е најсилното оружје против глупоста и корупцијата. Неговата извонредна сатира за човековата суета, лицемерието и алчноста, преку ироничен хумор го пресликува малиот човек што, стекнувајќи политичка моќ, губи морален компас. Критичарите ја истакнуваат важноста на оваа драма, која нуди реалистичен приказ на општествените односи, засновани врз корупција и лицемерие, додека истовремено им се потсмева на политичката култура и на народната наивност. „Народен пратеник“ е безвременско дело, бидејќи темите за амбицијата, поткупот и честољубието и денес се актуелни.
Во режија на Егон Савин, еден од водечките театарски режисери на Балканот, во претставата играат: Александар Микиќ, Дарја Ризова, Тони Михајловски, Јордан Симонов, Тања Кочовска и Александар Михајловски (глас), како и ансамблот: Дејан Стамчевски, Синан Ракип, Скендер Бериша, Зекирија Алим, Мирослав Атанасовски, Мартин Китановски и Хусеин Халили.
Селекторот на годинашното фестивалско издание, д-р Мирослав Радоњиќ, во селекцијата вклучи седум претстави од водечки театри од регионот, кои ќе се натпреваруваат за главните награди на фестивалот и една претстава што ќе биде изведена во чест на наградените.
Освен Македонскиот народен театар, во натпреварувачката програма учествуваат: Театар „Бора Станковиќ“ – Врање, Битеф театар – Белград, Народно позориште – Белград, Народно позориште на Република Српска – Бања Лука, Градско позориште „Семберија“ – Бијељина и Звездара театар – Белград.
„Борини позоришни дани“ годинава се одржува од 21 до 28 октомври и веќе четири и пол децении претставува значаен културен репер на српската и регионалната театарска сцена, промовирајќи квалитетни сценски уметности и отворајќи простор за дијалог меѓу различни естетики, поетики и културни контексти.
Со учеството на овој значаен фестивал, МНТ уште еднаш ја потврдува стратегиската ориентација кон регионална соработка, културна размена и афирмација на македонската театарска уметност пред пошироката меѓународна јавност.
Култура
Драмски со претставата „Кармен“ на театарски фестивал во Анкара
Со монодрамата „Кармен“, Драмски театар Скопје на 24 октомври ќе учествува на 17. Меѓународен театарски фестивал ЕТХОС Анкара 2025. Фестивалот се одржува од 16 до 26 октомври во главниот град на Турција. Годинава под мотото „Градот и театарот“ на фестивалот ќе учествуваат театарски уметници, амбасадори на културата, претставници на центри за култура и членови на граѓанските и невладини организаци од над 20 земји. Публиката ќе може да ги следи театарските претстави и останатите фестивалски настани на повеќе сцени низ Анкара.

Драмски театар Скопје со монодрамата „Кармен“ во која ликот на Кармен го игра Биљана Драгичевиќ – Пројковска, учествувал на десетина меѓународни фестивали и тоа во Грузија, Молдавија, Хрватска, Босна и Херцеговина, Србија, Бугарија и Албанија како и на десетина гостувања во нашата земја.
Монодрамата „Кармен“ е создадена по мотив од романот „Пет часа со Марио“ од шпанскиот писател Мигел Делибес, а својата премиера ја имаше во мај 2021 година. Режијата и драматизацијата се на Дејан Пројковски, сценографијата на Валентин Светозарев, сценските движења на Олга Панго, костимографијата на Раде Василев, а музиката на Горан Трајковски.

Актерката Биљана Драгиќевиќ-Пројковска за улогата Кармен има добиено неколку меѓународни награди и признанија.
Култура
Во македонскиот КИЦ во Загреб отворена изложба за фотографите на Арсовски, кои ги поврзаа Скопје и Загреб
Во македонскиот Културно-информативен центар во Загреб вчера беше промовирана научната монографија „Во потрага по фотографите Арсовски“ и отворена изложбата „Арсовски – фотографи“ посветена на претходно целосно непознатото, но исклучително вредно фотографско творештво на семејството Арсовски.
Изложбата и публикацијата отвораат ново поглавје во историјата на македонската и хрватската фотографија со кое што се надополнува значаен сегмент во историјата на македонската и хрватската фотографија.
Научната монографија „Во потрага по фотографите Арсовски“, чиј автор и уредник е д-р Ива Просоли, објавена во двојазично хрватско-македонско издание, содржи текстови од македонски и хрватски автори и истражувачи.
Монографијата и изложбата ја претставија авторките и кураторите како и директорката на македонскиот Културно-информативен центар во Загреб, Мими Ѓоргоска Илиевска и директорот на Музејот за уметности и занаети Сањин Михелиќ кои ги потврдија заложбите за промоција на културните вредности, продлабочување на меѓународната соработка и културните врски меѓу Хрватска и Македонија, потенцирајќи дека во годината кога Музејот за уметности и занаети ја одбележува 145-годишнината од постоењето организирани се две заеднички значајни изложби кои што наредната година ќе бидат претставени во Музејот на град Скопје и во македонската Национална галерија.
„Поводот за истражување на фотографското семејство Арсовски беше покана од Дејан Кршиќ, кој, додека подготвуваше монографија за Михајло Арсовски, наиде на фотографии од семејното наследство“, нагласи д-р Ива Просоли, уредник и автор на изложбата и монографијата. Преку истражување во архиви, музеи и приватни колекции, реконструиран е фотографскиот опус на семејството Арсовски, со голема уметничка вредност и исклучителен технички квалитет, опфаќајќи урбани сцени од старо Скопско, христијански споменици, обичаи, жетва, мода и општествени трендови и секојдневниот живот во македонскиот меѓувоен период. Денес, нивното дело претставува вреден документ за колективната меморија на еден простор и време.
Изложбата „Арсовски – Фотографи“ ќе биде отворена до 10 ноември 2025 година во македонскиот Културно – информативен центар во Загреб. Македонскиот Културно-информативен центар во Загреб овој проект го реализираше во соработка со Музејот на уметности и занаети, Загреб и Музејот на град во Скопјe.
Две генерации заборавени фотографи
Семејството фотографи Арсовски, од кое потекнува еден од најзначајните хрватски графички дизајнери Михајло Арсовски, работело во Скопјe две генерации, а потоа и во Загреб. Иако нивните студија, прво на браќата Арсиќ, а потоа на „Електрофот“, биле важни фотографски центри во Скопјe во периодот меѓу двете светски војни, делото на ова семејство не било познато ниту професионално третирано досега. Првиот познат фотограф во семејството бил Васил Поп-Арсов, фотограф и учител, кој отворил фотографско студио во центарот на Скопјe на почетокот на 20 век. Неговите синови, Константин (Коста) и Владимир, ја продолжија семејната традиција, преземајќи го студиото на нивниот татко во 1926 година, а во средината на 1930-тите отворија уште едно студио наречено Електрофот. По Втората светска војна, Коста и неговото семејство
се преселија во Загреб, каде што тој водел фотографско студио со исто име до 1957 година, додека Владимир заминал во Париз.
Две генерации заборавени фотографи
Семејството фотографи Арсовски, од кое потекнува еден од најзначајните хрватски графички дизајнери Михајло Арсовски, работело во Скопјe две генерации, а потоа и во Загреб. Иако нивните студија, прво на браќата Арсиќ, а потоа на „Електрофот“, биле важни фотографски центри во Скопјe во периодот меѓу двете светски војни, делото на ова семејство не било познато ниту професионално третирано досега. Првиот познат фотограф во семејството бил Васил Поп-Арсов, фотограф и учител, кој отворил фотографско студио во центарот на Скопјe на почетокот на 20 век. Неговите синови, Константин (Коста) и Владимир, ја продолжија семејната традиција, преземајќи го студиото на нивниот татко во 1926 година, а во средината на 1930-тите отворија уште едно студио наречено Електрофот. По Втората светска војна, Коста и неговото семејство се преселија во Загреб, каде што тој водел фотографско студио со исто име до 1957 година, додека Владимир заминал во Париз.

