Македонија
Членството во ЕУ го чекаме од 2005 година, охрабрувани со рефренот: „уште само овој услов“, „уште само оваа отстапка“, рече Сиљановска Давкова во ОН
Претседателката Гордана Сиљановска Давкова се обрати на Генералната дебата на 79. сесија на Генералното собрание на Обединетите нации, што се одржува на тема „Не оставајќи никого зад себе: дејствувајќи заедно за унапредување на мирот, одржливиот развој и човечкото достоинство за сегашната и за идните генерации“.

„Поупатените во македонскиот случај знаат за сцилите и харибдите низ кои помина и сè уште минува мојата татковина, малата балканска држава, којашто иако индиректно, како една од шесте конститутивни југословенски републики учествуваше во создавањето на Обединетите нации, при приемот во ОН во 1993 година, се соочи со голема неправда.
Имено, таа беше примена под привремената референца, поранешна југословенска Република Македонија, но и со дополнителен услов да преговара за изнаоѓање конечно решение за спорот за името.
Во 2018 година беше потпишан и ратификуван Преспанскиот договор, по што следуваа неуспешен референдум и уставни измени со кои Република Македонија формално правно стана Република Северна Македонија.
Како професорка по уставно право и како поранешна членка на Венецијанската комисија, знам дека она што е легално не секогаш е праведно и легитимно, оти во случајот на мојата држава, не се постапуваше во согласност со меѓународното и националното право, односно „се заборави“ правото на самоопределување на секој народ, загарантирано со Повелбата на ООН и уставот на СФРЈ од 1974 година“, рече Претседателката Гордана Сиљановска Давкова.

„Линијата којашто го двои легалното од праведното, понекогаш е само пукнатина, но друг пат е длабок јаз, па дури и бездна. Тој јаз, таа бездна најчесто и најтешко ги погодува малите народи и држави коишто се први жртви на судирот меѓу силата и правдата, оти може да биде непремостлива препрека за остварување на правото на прогрес.
Се разбира, новото име е формално-правна реалност и мојата држава Република Северна Македонија, како одговорна земја членка на Обединетите нации и на НАТО, ги исполнува меѓународните обврски. Но, членството во ЕУ, заради кое го прави тоа, не само што не се оствари, туку македонските граѓани сега се пред нов, повторно „последен услов“ за уште една уставна измена, но, не за членство, туку за почеток на преговорите и тоа по втор пат!
За нас, членството во ЕУ, по 20 години преговори и дури 16 позитивни извештаи од Европската комисија, наликува на господинот Годо, оти го чекаме од 2005 година, охрабрувани од меѓународните претставници со рефренот: „уште само овој услов“, „уште само оваа отстапка“, „уште само оваа уставна измена“. Така, станавме „sui generis” држава, со 36 уставни измени за 30 години, закотвена во геополитичкиот регион наречен „Западен Балкан“!
Како мирољубива држава, посветена на добрососедството и на регионалната соработка, очекуваме разбирање и соработка со нашите соседи, без закана со вето, зошто каде што има вето, честопати, нема правда. Ветото стана инструмент за билатерализација на евроинтеграцијата, односно нејзина стагнација. Во услови на конфликт на европското тло, стагнацијата на евроинтеграцијата не само што ги демотивира македонските граѓани и ги забавува реформите, туку и го дестабилизира регионот на Југоисточна Европа, оставајќи простор за продор на малигни империјални и великодржавни влијанија.
Проширувањето мора да се врзе за меритократските Копенхагенски критериуми и да се ослободи од ветоизацијата врзана за обидот за ревизија на историјата и непочитување на националниот и културниот идентитет.
Од нашите европски и стратешки партнери очекуваме разбирање и праведно деблокирање на процесот на преговорите за членство во Европската Унија, отфрлање на двојните стандарди и почитување на сопствените принципи и вредности, вградени во основните уставни документи.

Европската реунификација е како недовршена симфонија без нас. Европската Унија не е само политички систем, туку и политичка филозофија во која веруваат најголемиот број македонски и балкански политички актери и граѓани. Интеграцијата е моќен мотив и клучна сила за демократскиот развој. Целосната интеграција на Балканот во ЕУ ќе стави крај на бескрајното прекројување на границите и на балканизацијата како феномен. Но, се разбира, балканските држави мора да се однесуваат според европските стандарди, регионално поврзувајќи се и соработувајќи. Драгоцено е искуството и очекувана е помошта на земјите од регионот кои станаа дел од ЕУ, но и на оние коишто се на трасираниот европски пат. Мора да научиме да се поддржуваме едни со други, како во случајот со ковидот, поплавите и пожарите, наместо да се блокираме на европскиот пат. Homo Balkanicus може да биде Homo Europicus, кога сака!“, кажа Претседателката Гордана Сиљановска Давкова во своето обраќање на Генералната дебата на 79. сесија на Генералното собрание на Обединетите нации.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Македонија
„Николовски наместо да спречува корупција, ја креирал, на подарокот од Заев за отписот на 2000 тони жито возвратил со контра услуга“, велат од ВМРО-ДПМНЕ
„Љупчо Николовски додека бил вицепремиер за борба против корупција, наместо да спречува тој креирал коруптивни шеми. Целокупното владеење на СДС и ДУИ беше обележано со криминал, а корупцијата навлезена во секоја пора од општественото делување. Николовски кој како вицепремиер за борба против корупција, имал задача да ја спречува тој дополнително ја создавал преку коруптивни шеми со кланот Заеви“, велат од ВМРО-ДПМНЕ.
„Додека Заев и Филипче потпишале отпис на 2000 тони жито, Николовски возвратил со контра услуга и грант од 1,4 милиони евра.
По отписот на 2000 тони жито од стоковите резерви на државата во вредност близу 800.000 евра, кој е подарок од Заев и Филипче кон Љупчо Николовски, Николовски возвратил на Заев со грант за „Мамас“ од Агенцијата за ИПАРД во вредност од 1,4 милиони евра.
Николовски издејствувал европски грант каде добитник е фирмата „Тргопродукт’’ на кланот Заеви, односно познатиот бренд „Мамас’’. А ова е втор најголем грант во историјата на ИПАРД програмата.
Колку вакви меѓусебни дилови направиле Заев, Филипче и Николовски и колку ја оштетиле државата и буџетот?
ЈО да отвори постапка и да ги истражи овие случаи.
Доказ дека СДС е приватна партија на кланот Заеви каде Филипче им ја чува фотелјата само за да им ги штити бизнис интересите, е последното разрешување на сите околу него и недозволувањето на демократски процеси и реформи на партијата“, соопшти ВМРО-ДПМНЕ.
Македонија
СДСМ до новоизбраниот претседател на ДКСК: Корупцискиот скандал од 9 милиони евра да биде меѓу првите негови работни задачи
„СДСМ го потсетува ново избраниот претседател на ДКСК, Адем Чучуљ, за корупцискиот скандал од 9 милиони евра и го повикува да биде меѓу првите негови работни задачи. Кои се фактите: Фирма основаната минатата година, со само двајца вработени добива 9 милионски договори за тендери од владата на Христијан Мицкоски. Тендерите се во висина од 9 милиони евра, пари на граѓаните!“, велат од СДСМ.
„Периодот на добивање на сите тендери вредни 9 милион вра е само за шест месеци во 2025 година.
Вкупниот број на добиени тендери е 6 од кои 4 тендери се од Генералниот секретаријат на владата на Мицкоски, еден од ЕСМ и еден од Министерство за администрација.
Документите, фактите и доказите за овој скандал се објавени се сите, достапни се за јавноста и доставени до ДКСК заедно со пријава од страна на СДСМ
Новиот шеф на ДКСК треба само да ги погледне, да ја прочита пријавата на СДСМ и да делува. Работата не е завршена!“, се додава во соопштението на СДСМ.
Македонија
Сиљановска-Давкова на Меѓународниот ден на лицата со попреченост во посета на училишнот ресурсен центар „Партенија Зографски“
По повод 3 декември, Меѓународниот ден на лицата со попреченост, претседателката Гордана Сиљановска-Давкова го посети Државното средно училиште со ресурсен центар „Партенија Зографски“ – Скопје, коешто годинава одбележува 70 години постоење.
На свечениот настан, што се одвиваше и на знаковен јазик, се обрати директорката на единственото средно училиште за ученици со оштетен слух и говор во Републиката, раскажувајќи ја долгата, богата и недовршена приказна за многуте генерации посветени професори и вредни ученици, чија желба за учење била крунисана со бројни награди, пехари и медали.
Еразмус акредитацијата многу кажува за успешноста на ова училиште.
Претседателката изрази огромна благодарност и среќа за можноста да го прослави важниот ден и јубилеј со учениците и нивните професори.
Таа посака повеќе вакви училишта, повикувајќи се на уставно утврдената задолжителност на средното образование и загарантираната еднаквост на граѓаните. Укажа на испитување на можноста, со помош на дигитализацијата и вештачката интелигенција, учениците со оштетен слух и говор да можат да се вклучат во редовните образовни институции.
Исто така, посочи на потребата од примена на начелото на афирмативна акција на оваа голема, но недоволно ангажирана категорија луѓе во државната и јавна администрација, образованието, здравството, културата и другите области, заради нивната општествена интеграција, но и придонес во општестевениот развој.
Ученичката претстава покажа дека знаковниот јазик и јазикот на телото, се подеднакво моќни како говорот да го изразат уметничкиот дух и актерска креативност на учениците.
Посетата на ликовната, машинската и текстилната соба/работилница, ни овозможи да влеземе во светот на учениците и наставниците, чиј плод се прекрасни цртежи, практични предмети, интересни фустани, а мултисензорската соба е најпосакуваното место за мир, медитација и имагинација.
Незаборавен ден во „Партенија Зографски“!
Во продолжение е интегралниот текст од обраќањето на претседателката Сиљановска-Давкова.
Размислував деновиве за 3 декември и за лицата со посебни потреби, некако пологично ми звучи оваа синтагма одошто онаа „лица со попречености”. Знам дека 70 години се долг период, а успесите на ова училиште се извонредни не само во спортот и во уметноста, туку и во многу други области. Некои од вас веќе запознав. Восхитена сум од успесите.
Она што ме загрижува е дека овде имате можност да се едуцирате во две струки: машинската и текстилната. Имам дилема: дали се доволни само овие две области или треба да се отвори простор и за други? Како професорка знам дека студентите сакаат поголем избор, повеќе алтернативи.
Размислувам, со помош на дигитализацијата и вештачката интелигенција дали во иднина и во редовните средни училишта не може да се вклучат учениците со оштетен слух и говор.
Можеби со поголем интерес за знаковниот јазик, полесно ќе се урнат вештачките бариерите? Не го зборувам ова напамет и попусто, оти помнам колкав беше интересот за изучување на знаковниот јазик во Собранието, меѓу пратениците. Значи, мора да се зголеми употребата на знаковниот јазик, а за тоа ни се потребни повеќе експерти, односно преведувачи на знаковен јазик.
Се разбира, малку е едно средно училиште за лица со оштетен слух и говор. Ова важи и за ученичкиот дом во кој живеат учениците од внатрешноста.
Сакам да кажам како гледам јас на „попреченоста“. За мене, таа е само различност. Зошто? Сум слушала и сум запознала луѓе, кои достигнале врвни успеси во различни професии. Вчера, ги видов меѓу наградените. Учењето и творењето треба да се адаптираат на специфичните потреби, за да се откријат и стимулирааат најдобрите.
Можеби треба да го следиме примерот на некои држави, како Финска, со успешни модели на образование, иако и таму се најавува образовна реформа. Финското образование важи за индивидуализирано, односно се адаптира на потребите и афинитетите на ученикот. Тоа е скапо за сиромашна земја, но претставува добра инвестиција.
На примерот на млади луѓе со специфични потреби, кои заминале во странство, каде условите за нивна работа биле далеку попријателски, гледаме дека расцветале. Ова важи и за многу ваши ученици.
Значи, амбиентот може да спречи, или да овозможи да дојде до израз она ,,посебното” што го има секој од вас, а обврската и одговорноста за тоа е на државата.
Како учителка, особено сум љубопитна да го разгледам просторот во којшто учите.
Наставниците мора да ги препознаат и идентификуваат вашите таленти, вашите посебности. Сите ги имаме и ако го препознаеме специфичното кај вас, може да го стимулираме и развиваме.
По претставата на ЕУРЕКА во која учествуваа не само врвни танчарки и танчари, туку и лица со посебни потреби, сфатив дека ништо не е невозможно за никој. Марко, кому му ја врачив наградата е еден од оние кои докажуваат дека храброста, вербата во себе и решеноста да се достигне некоја навидум недостижна цел од неможното прават можно.
Посакувам сите заедно да ги согледаме проблемите со коишто се соочувате, но и да ги решаваме, оти не се доволни убавите зборови, туку потребни се добри дела.

