Свет
Статистика на француската влада покажува дека мигрантите брзо ја менуваат демографската слика
„Франсе стратежи“, група поврзана со канцеларијата на францускиот премиер, објави податоци кои покажуваат раст на бројот на неевропски деца-мигранти во француските урбани области. Во еден забележителен пример, Париз и околината забележа раст од 6,5 отсто во 1968 година на 36,6 отсто во 2015 година.
Групата на својата веб-страница ги објави бројките во интерактивна форма која покажува различни фактори, вклучувајќи го процентот на деца од раѓање до 18 години кои се или родени во странство или имаат барем еден неевропски родител.
Објавувањето на податоците е необично бидејќи француската влада вообичаено не објавува – па дури и официјално не собира – многу статистика што се однесува на расите или демографијата, во согласност со францускиот закон.
На веб-страницата се дефинира категоријата како „лице на возраст од 0 до 18 години, имигрант од неевропско потекло или дете во домаќинство во кое референтното лице и/или неговиот сопружник е имигрант од неевропско потекло. Ако и двајцата родители се имигранти, референтните лица на домаќинството се имигранти од надвор од Европа “.
Податоците опфаќаат неколку различни години почнувајќи од 1968 година, а завршуваат во 2015 година. Тие покажуваат дека процентот на мигрантски неевропски деца се зголемил во различни градови, како што е Париз и околината каде просекот во 1968 година изнесувал 6,5 отсто, но се искачил на 36,6 отсто во 2015 година.
Во некои области на Сен Дени, во мнозински мигрантското Сена-Сен Дени, бројот на неевропски деца-мигранти е дури 77 отсти. Дел ода Клиши-су-боа покажува дека во 2015 година, 83 отсто од децата имале неевропско потекло.
Марсеј, втор француски град со историско мигрантско население, во 1968 година имал 12,6 отсто деца со неевропско потекло, а до 2015 година тој процент се искачил на 22,8 отсто. Во Третиот арондисман на Марсеј, процентот на мигрантски деца е 70 отсто.
Можеби најдраматичната промена се случила во Стразбур, градот кој е дом на Европскиот парламен, каде што во 1968 година само 1,9 отсто од децата имале неевропско потеклот. До 2015 година процентот се зголемил на 32,9 отсто, или секое трето дете. Нант забележал слична брза демографска промена од 0,9 отсто во 1968 година на 15,8 отсто во 2015 година.
Податоците не го земаат предвид големиот број мигранти кои пристигнаа во екот на мигрантската криза во 2015 година. Некои области се означени како „статистичка тајна“ без прикажани податоци.
Од 2015 година, Франција имаше неколку години во низа рекорден број барања за азил, вклучително и рекордот во 2019 година од околу 140.000 нови апликации за азил.
За некои области, како што е озлогласениот Сена- Сен Дени, се вели дека се дом на стотици илјади нелегални имигранти. Во извештајот за 2018 година се тврди дека меѓу осум до 20 отсто од населението таму се илегалци.
Масовните демографски промени во Франција се обележани како „Големата замена“ од францускиот автор Рено Ками. Додека многумина во мејнстрим медиумите и на други места ја отфрлија теоријата како заговор, анкетата од февруари минатата година покажа дека четвртина од Французите веруваат во тоа.
Поранешната популистичка пратеничка Марион Марешал исто така е поборник на теоријата, а минатиот октомври протестираше со конзервативците против Големата замена. Таа рече:
„Првиот најголем предизвик, најважниот, е Големата замена, оваа демографска пресметка што веќе нè тера да ја сфатиме можноста да станеме малцинство на земјата на нашите предци“.
Други земји, како Германија, исто така, забележале радикални демографски промени во последните децении. Во извештајот од минатата година се открива дека четвртина од Германците сега имаат некакво мигрантско потекло.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Свет
Грузија ги прекина преговорите со Европската унија
Владејачката партија во Грузија објави дека земјата ќе ги прекине преговорите со Европската унија до 2028 година и ќе го отфрли европското финансирање, со што практично ќе ја запре својата кандидатура за членство.
Во соопштението за печатот, владејачката партија Грузиски сон ја обвини ЕУ за навреди, за користење на пристапните преговори за уцена и организирање револуција во земјата.
„Одлучивме дека нема да го ставиме на дневен ред прашањето за отворање преговори со Европската унија до крајот на 2028 година. Исто така одбиваме какви било буџетски средства од Европската унија до крајот на 2028 година.
Јужнокавкаската земја со население од 3,7 милиони го запиша својот пристап во Европската унија во својот устав и традиционално е најпрозападна од сите поранешни советски републики.
Грузиските односи со Брисел нагло се влошија во последните месеци. ЕУ претходно објави дека апликацијата за членство на Грузија е замрзната.
Анкетите покажуваат дека околу 80 отсто од Грузијците го поддржуваат членството во ЕУ и знамето на Европската унија се вее заедно со грузиското национално знаме на сите владини згради.
Грузискиот сон уверува дека еден ден сака да се приклучи на Европската унија, но во изминатите години постојано се занимаваше со дипломатски спорови со Брисел и ги продлабочи односите со соседна Русија.
Претходно денеска грузискиот премиер Иракли Кобахидзе изјави за новинарите дека членството во ЕУ може да и наштети на економијата на Грузија, бидејќи Тбилиси ќе мора да ги откаже визните договори и трговските договори со други земји.
ЕУ ѝ додели на Грузија кандидатски статус во декември 2023 година, но критикуваше одредени закони што ги турка Грузискиот сон оттогаш, вклучувајќи ги законите за странски агенти и правата на ЛГБТК, како авторитарни, инспирирани од Русија и како бариера за членство.
Западните земји оценија и дека изборите во октомври, на кои блокот Грузиски сон освои речиси 54 отсто од гласовите, се полни со нерегуларности. Опозициските партии рекоа дека изборите биле наместени и одбија да ги заземат своите места во парламентот.
Европскиот парламент донесе резолуција со која се бара поништување на изборите и нивно повторно распишување, како и воведување санкции против клучните функционери на Грузискиот сон.
За време на посетата на Казахстан, рускиот претседател Владимир Путин ја пофали храброста и карактерот на грузиските власти при донесувањето на законот за странски агенти, што домашните критичари го споредија со руското законодавство.
Свет
(Видео) Нерасчистениот случај од 1996 година што ја згрози јавноста – кој ja уби 6-годишната Џон Бенет Ремзи
26 декември 1996 година Џон и Петси Ремзи доживеале кошмар – нивното дете, шестгодишната Џон Бенет Ремзи, исчезнала и била оставена страшна белешка за откуп.Во текот на денот доаѓа до пресврт кога Џон го открива безживотното тело на неговата ќерка во подрумот, дознавајќи ја ужасната вистина дека таа била сексуално нападната и брутално убиена во нејзиниот дом, кој требал да биде нејзино безбедно засолниште.
Полицијата брзо почнува да се сомнева во семејството Ремзи за убиството на девојчето.
Филмскиот режисер, номиниран за Оскар, Џо Берлингер го испитува злогласното злосторство, кое останува нерешено до ден-денес, во новата документарна серија на Нетфликс – Студениот случај: Кој ја уби Џон Бенет Ремзи. Серијата има три епизоди и беше објавена на 25 ноември.
„Нема ништо пострашно од тоа да биде убиено невино дете. Но, да се комбинира тоа со лажната приказна дека нејзините родители или нејзиниот 9-годишен брат ја убиле, тоа е ужасно“, изјави режисерот за „Нетфликс“.
Серијата навлегува длабоко во она што Џон Ремзи го гледа како грешки направени од властите за време на истрагата за убиството на девојчето. Ги испитува погрешните чекори на органите за спроведување на законот и медиумите и ги истакнува релативно едноставните мерки кои потенцијално би можеле да ја решат оваа застрашувачка мистерија.
„Еве еден човек кој сега има 80 години, тој минал низ пеколот, а сепак сè уште се обидува по сите овие децении да го реши овој случај и да бара од полицискиот оддел Болдер да направи понапредно тестирање на ДНК“, вели Берлингер за Џон Ремзи и неговата потрага по вистината.
Како што напредува серијата, се поставуваат клучни прашања: дали властите конечно ќе преземат акција за да го изведат убиецот пред лицето на правдата и да му го дадат на семејството мирот што долго време го бараа? Некој нов доказ? Серијата вклучува досега невиден материјал, вклучувајќи делови од аудио дневник што му припаѓа на детективот Лу Смит од Колорадо Спрингс.
Cold Case: Who Killed JonBenet, исто така, вклучува ново интервју со поранешниот окружен обвинител Боулдер, Алекс Хантер.
„Тој е многу внимателен во интервјуата и никогаш не кажа кој мисли дека е одговорен за тоа злосторство. Сепак, најдовме видео кое Хантер мислеше дека никогаш нема да го види, а во кое ги открива своите вистински чувства“, додава режисерот.
На крајот, Берлингер се надева дека серијата ќе отфрли некои од долгогодишните теории и ќе ги поттикне органите на редот да го истражат случајот.
Истрагата беше обележана со низа грешки, вклучително и контаминација на местото на злосторството. Полицијата не ја обезбедила куќата, дозволувајќи им на роднините и пријателите да доаѓаат и си одат во првите часови од истрагата.
Поради недостиг на докази за кражбата и необичното однесување на родителите и братот на Бурк, медиумите и полицијата својата истрага ја насочија кон семејството Ремзи. Меѓутоа, во 2008 година, ДНК анализата ги ослободи сите членови на семејството од сомневањата.
Овој случај е проследен со две теории. Првата теорија сугерира дека братот на Џон Бенет, Бурк, случајно ја повредил својата сестра и дека родителите се обиделе да го прикријат случајот, додека втората теорија тврди дека некој влегол во куќата и ја убил Џон Бенет. Доказите кои ја поддржуваат оваа теорија вклучуваат неидентификувана ДНК пронајдена на нејзината облека.
Сепак, случајот се уште не е расветлен, а убиецот никогаш не е пронајден.
Гледачите кои ја гледаа документарната серија ја осудија работата на полицајците, но и медиумите.
„Се сеќавам на овој случај. Луѓето веруваа дека родителите се виновни врз основа на слаби докази и полициски претпоставки. Полицијата избрзала со заклучоци, ги игнорирала и ги чувала во тајност доказите од ДНК кои го ослободиле семејството. Семејството поминало низ пекол”, вели гледачот.
„Нашите таканаречени медиуми едноставно сакаат да ги ставаат луѓето во агол, особено кога луѓето се богати, познати и/или ги доживуваат како „контроверзни“, ако никој не биде уапсен, барем невини луѓе ќе можат да ја докажат својата невиност“, пишува друг.
„Овој документарец ја разоткрива вистината зад трагичниот случај. Додека полицијата и медиумите во Болдер шират лажни приказни за да ги обвинат нејзините родители, овој документарец покажува колку лошо била спроведена истрагата“, додава трет гледач.
Свет
Индиските авиокомпании добија речиси илјада лажни предупредувања за бомби оваа година
Годинава до авиокомпаниите во Индија биле испратени речиси 1.000 лажни закани за бомби, јавува „Анадолија“.
Индискиот министер за цивилно воздухопловство Мурлидар Мохол објави дека добиле 122 лажни закани за бомби во 2023 година, а тој број се искачи на 994 во 2024 година, објави „Хиндустан Тајмс“.
Според официјалните податоци, 680 од овогодинешните извештаи биле во септември.
Изјавувајќи дека лажните закани за бомби негативно влијаат на летовите, Мохол рече дека подготвиле итен план за да го спречат овој проблем.