Свет
Тунискиот парламент не сака Франција да се извини за колонијалното минато
Исламистичкото барање Франција да се извини и да плати компензација за нејзиното колонијално присуство во Тунис беше одбиено вчера во тунискиот парламент по жестоката дебата со која се потврди дека оваа северноафриканската земја се обидува да ја прифати иднината наместо постојано да го ревидира минатото, пренесува „Асошиетед прес“.
Противниците на иницијативата победија во аргументирањето тврдејќи дека ваквиот потег ќе предизвика економска непогода, со оглед на тоа што Франција е најголем трговски партнер на Тунис и примарен странски инвеститор, и истакнувајќи дека предложениот закон нема да ја смени историјата. Франција е исто така дом на еден милион Тунижани.
Поддржувачите на иницијативата рекоа дека е неопходно извинување за да се сврти страницата во овој мрачен период во односот на двете земји и да им се даде еднаква позиција.
Франција го окупира Тунис како протекторат 75 години, од 1881 до 1956 година. Француските војници ја напуштија територијата со мнозинско муслиманско население во 1963 година.
Иницијативата за барање официјално и јавно извинување од Франција за злосторствата, атентатите, тортурата, силувањата, присилното депортирање и грабежите на природните ресурси ја поднесе исламистичката националистичка партија Коалиција Ал-Карама, која има само 19 пратеници во собранието од вкупно 217 пратенички места.
Иницијативата беше одбиена по 14-часовна расправа, при што 77 пратеници гласале против, 46 биле воздржани и пет биле „за“. За да биде усвоена, на иницијативата ѝ беше потребно апсолутно мнозинство од 109 гласа. Отфрлениот предлог-закон исто така предвидуваше барање за компензација на Тунис и на сите оние што претрпеа болка во колонизацијата.
„Нас нè не водат горчината или омразата, но таквото извинување ќе ги залечи раните од минатото“, тврди претседателот на Ал-Карама, Сеифедин Маклуф.
Тој го искористи примерот на Германија, која ѝ се извини на Франција по нацистичката окупација, истакнувајќи дека двете земји сега се сојузници и водечки партнери во Европа. Негодувањето следуваше кога го нападна првиот претседател на Тунис, Хабиб Бургуиба, нарекувајќи го слуга на Франција.
Тунис во последните години се обидува повторно да се вклучи во Европа и да се придвижи кон модернизација на своето општество и култура. Оваа демократска транзиција му даде на Тунис нов устав, го отвори патот за слободни избори и засилување на еднаквоста меѓу половите. Во исто време Тунис се бореше со смртоносни исламски терористички напади.
Минатата година Тунис стана првата арапска нација што во своите училишта воведе сексуално образование. Министерството за образование на Тунис им се приклучи на агенцијата на ОН, Туниското здружение за сексуално и репродуктивно здравје и на Арапскиот институт за човекови права за создавање наставна програма за сексуално образование, што ќе се спроведува уште во градинките.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Свет
Откажана средбата на Зеленски, Виткоф и Кушнер
Средбата меѓу украинскиот претседател Володимир Зеленски и американската делегација, во која се вклучени специјалниот претставник Стив Виткоф и зетот на американскиот претседател, Џаред Кушнер, која требаше да се одржи во Брисел, е откажана, дознава „Киев пост“.
„Според извори, состанокот во Брисел е откажан. Зеленски се враќа дома“, рече Алекс Рауфоглу, новинар на „Киев пост“.
Како што објави „Ројтерс“, Зеленски се враќа во Киев по европската турнеја за време на која ги посети Париз и Даблин.
Агенцијата „Тас“ објави, повикувајќи се на европски контролор на летање, дека летот со Виткоф и Кушнер прелетал над Европа и влегол во канадскиот воздушен простор ноќе.
„Волстрит џурнал“ исто така објави дека состанокот меѓу руските и американските претставници не довел до решавање на главната пречка во мировните преговори – територијалното прашање.
Советникот на Путин, Јуриј Ушаков, рече дека тоа е едно од најважните прашања за Москва и дека сè уште не е постигнат компромис.
Дописникот на „Скај њуз“ од Москва, Ивор Бенет, рече дека Русија намерно го објавила заземањето на Покровск пред разговорите со САД со цел да ја потврди својата доминација и да ги зајакне своите преговарачки барања.
фото/ЕПА
Свет
Поранешен шеф на ЦИА: Путин може да биде нокаутиран во два потега
Поранешниот директор на ЦИА и командант на американските сили во Ирак и Авганистан, генерал Дејвид Петреус, верува дека Западот има два клучни потега на располагање за да го принуди Владимир Путин да ја заврши војната во Украина.
Според него, користењето на замрзнатите руски средства за да му се помогне на Киев и уништувањето на руската воена економија со дополнителни санкции би значело дека Москва едноставно нема да може да ја продолжи својата агресија, пишува италијанскиот „Кориере дела сера“.
„Како командант во две војни, велам дека никој не ја знае цената на конфликтот и не сака тој да заврши повеќе од оние што се вклучени во него. Клучот е да се заврши на траен, праведен и разумен начин“, нагласува Петреус.
Петреус е скептичен во врска со непосредниот договорен мир, првенствено поради непопустливоста на Русија
„Знаеме малку за тоа што Русите се подготвени да прифатат: досега нивните барања беа максималистички, вклучително и замена на Зеленски со проруска фигура и силна демилитаризација на Украина“, објаснува тој.
Тој додава дека Русија исто така бара предавање територија на југоисток што не само што не ја контролира туку дури и не се приближила до неа. „Ова се утврдени градови, кои се многу добро бранети и многу тешки за освојување, со оглед на извонредниот број руски жртви за освојување места како Покровск и постигнување скромни стратешки резултати за две години“.
Генералот истакнува план во два чекора, што, според него, би го сменил текот на војната.
Првиот е Европа да користи од 200 до 250 милијарди долари замрзнати руски резерви како колатерал за издавање обврзници и да ги насочи приходите кон Украина.
„Со системи за оружје и муниција што не може сами да ги произведуваат, како што се балистичката ракетна одбрана и системите ‘Патриот’, тоа би можело да го удвои производството на беспилотни летала од 3,5 милиони на 7 милиони годишно. И би можеле да ги надминат своите финансиски и економски проблеми за две до три години“, вели Петреус.
Вториот чекор би бил да се скрши руската воена економија.
„Руската економија е покревка отколку што мислат луѓето: националниот фонд за благосостојба ќе остане без пари в година бидејќи се пренасочени кон воената индустрија. Треба да ги погодиме оние што ја поддржуваат руската воена економија, купувајќи нафта и гас и чипови, мотори, магнети, од кои повеќето доаѓаат од Кина“, нагласува тој.
Петреус верува дека со овие две акции Путин би бил принуден да ги запре непријателствата бидејќи нема да може да продолжи. Во меѓувреме, Украина не седи со скрстени раце. „Секоја вечер, иако Русија нанесува огромна штета од воздух, Украина ги таргетира руските рафинерии и складишта за гориво: погодува 30 % од нив, според некои процени 50 %. И додава ракети ‘Фламинго’ во својот арсенал, со дострел значително поголем од ‘Томахавк’“, истакнува генералот.
Запрашан за безбедносните гаранции за Украина, како што е член 5 на НАТО, Петреус вели дека таквата гаранција би морала да биде непробојна. Сепак, тој верува дека постои подобар начин од испраќање војници што не се на фронтовската линија.
„Мислам дека најдоброто убедување е да се обезбеди огромен број оружје, муниција, технички можности што Украина сè уште ги нема, особено противвоздушна и противбалистичка ракетна одбрана, а не присуство на терен“, јасен е Петреус.
Тој се осврна и на руските тврдења за претстојното заземање на целиот Донецк. „Не, тие дури и не се приближиле до утврдениот појас, во некои области се речиси на границата, но за да стигнат таму, се бореа две години и претрпеа загуби што дури ни јас – кој како командант во две војни пишував писма со сочувство до американските мајки и татковци речиси секоја вечер – не можам да ги замислам“, заклучува генералот Петреус.
фото/ЕПА
Регион
Пленковиќ: По Хрватска, можеби е време некој друг да ѝ се приклучи на ЕУ
За разлика на претходните европски комисии, сегашната има вистинска политичка волја за проширување на Европската Унија, изјави денес во Загреб хрватскиот премиер Андреј Пленковиќ додавајќи дека е можна некаква одлука до 2030 година ако некои кандидати се технички подготвени.
„За разлика од Комисијата на (Жан-Клод) Јункер или првиот мандат на Урсула фон дер Лајен, кога не чувствував искрена политичка волја во центарот на политиката во Брисел за постигнување проширување за која било земја кандидат, овој пат морам да признам дека атмосферата е малку поинаква“, рече Пленковиќ на Вториот годишен самит на Хрватска.
„Можеби е време некој друг да ѝ се приклучи по Хрватска“
„Овој пат можеме да ја почувствуваме политичката волја во извршната власт на ЕУ, дури и кај повеќето земји членки, дури и кај големите, дека можеби е време некој друг да ѝ се приклучи по Хрватска, која се влезе на 1 јули 2013 година“, додаде Пленковиќ.
Комисијата би сакала да отвори преговарачки кластери со Украина и Молдавија до крајот на оваа година. Сепак, земјите членки одлучуваат за ова едногласно. Досега нема таква едногласност бидејќи Унгарија остро се спротивставува на членството на Украина во Унијата, анализираат медиумите.
Хрватскиот премиер потсети дека постојат две групи земји кандидатки: Украина и Молдавија во едната група, а земјите од Југоисточна Европа и Западен Балкан во другата група, и ја посочи Црна Гора како лидер. „Мислам дека би можеле, ако успеат да бидат технички подготвени, да имаме политичка одлука за некои пред 2030 година“, рече Пленковиќ.
Сепак, тој ги повтори своите тврдења дека апсорпцискиот капацитет на блокот ќе биде клучен за динамиката на проширувањето осврнувајќи се на четвртиот Копенхашки критериум од 1993 година, кој се однесува на буџетските трошоци за проширување и на влијанието на новите членки врз односите меѓу земјите што придонесуваат и оние што го користат.
„Речиси 80 проценти од европскиот буџет, всушност, го полнат 10-те најбогати земји на Унијата, а приближно 20 проценти одат за сите други односи. Побогатите земји, основачите, големите силни економии, не се нужно возбудени што помалите земји, кои многу малку придонесуваат, седнуваат на маса и во суштина одлучуваат за главните политики еднакво, особено кога станува збор за прашања каде што е потребна едногласност“, рече премиерот.
Тој потсети дека Германија, Франција и Италија еднаш се откажаа од двајца комесари во Комисијата во корист на проширувањето.
„А сега тие имаат ист број влијателни луѓе како и земјите што многу малку придонесуваат. Затоа процесот на донесување одлуки и буџетските импликации се во срцето на процесот на проширување“, објасни тој.
Фото: ЕПА

