Невообичаени остри кругови од радиобранови што се појавуваат во длабоката вселена ги збунуваат астрономите уште од нивното откривање во 2019 година. Сега, тим научници детаљно го разгледа еден од овие феномени со надеж дека, конечно, ќе ги отклучи неговите тајни, пишува ScienceAlert.

Лансирањето нови напредни опсерватории честопати носи можност за откривање сосема нови феномени во вселената, што постојната технологија не можеше да ги сними досега. Токму тоа се случи во 2019 година кога пилот-истражување на радиотелескопот ASKAP во Австралија забележа неколку необични радиокругови. Во класичен астрономски стил тие, едноставно, се нарекуваат – „необични радиокругови“ или ORC.

Овие огромни кружни структури се јасно видливи на радиобранови должини, но целосно невидливи во оптичкиот, инфрацрвениот или рендгенскиот спектар. До денес познати се само десетина такви објекти, а нивното потекло останува необјаснето.

Во нова студија, тим предводен од научници од Универзитетот „Рур“ во Бохум во Германија, детаљно испитал еден таков прстен, означен како ORC J0356-4216. Користејќи ги радиотелескопите ASKAP и MeerKAT, кои првично го открија ORC во октомври 2023 година, тимот ги проучувал брановите должини и поларизацијата на неговите радиобранови. Тие откриле дека ORC се состои од два симетрични прстена, со комбиниран дијаметар од неверојатни 2,18 милиона светлосни години. Тие исто така откриле дека магнетното поле го следи кружниот облик на прстените.

Како и многу други ORC, J0356-4216 има галаксија во својот центар, што би можело да биде клучот за разбирање на нивното формирање. Истражувачите веруваат оти најверојатното објаснување е дека станува збор за ударен бран предизвикан од некоја древна активност во централната галаксија. Ова би можело да вклучува моќни експлозии на формирање ѕвезди, судир на две галаксии или фаза во која централната супермасивна црна дупка еруптирала со зголемена активност, позната како активно галактичко јадро (AGN).

„Во случајот на ORC J0356–4216, набљудуваната двострука морфологија и карактеристиките на поларизација полесно се објаснуваат со реликтна емисија од мината AGN-активност или одливи управувани од млазни гасови“, заклучуваат истражувачите во својот труд. Истражувањето сè уште не е рецензирано од колеги, но е достапно за прегледување на репозиториумот arXiv.

фото: принтскрин