Франција е втурната во период на длабока политичка несигурност откако пратениците гласаа за смена на премиерот Мишел Барние и неговата влада.

Главната причина е противењето на неговите фискални планови за 2025 година, кои беа насочени кон намалување на францускиот дефицит, но ниту левицата ниту екстремната десница не беа задоволни со тој план. Сега постои закана Франција да влезе во новата година без влада и нов буџет.

Францускиот претседател Емануел Макрон мора да одлучи што да прави. Според извори блиски до него, можно е тој брзо да назначи нов премиер, уште пред церемонијата на повторното отворање на катедралата Нотр Дам, на која треба да присуствува и новоизбраниот американски претседател Доналд Трамп.

Сепак, секој нов премиер ќе се соочи со истите предизвици како Барние во обидот да усвои законодавство, вклучително и буџетот за 2025 година, во парламентот кој останува поделен. Нови парламентарни избори не се можни пред јули.

Една од опциите за Макрон е да попушти пред барањата на крајната десница за буџет, што ќе му овозможи да назначи премиер кој би можел да формира влада и да донесе буџет пред крајот на годината. Но, тоа би значело напуштање на целта за намалување на буџетскиот дефицит.

Алтернативно, Макрон би можел да побара од Барние да остане на чело на привремената техничка влада, која би водела секојдневни операции и би купувала време за да најде премиер со доволно меѓупартиска поддршка. Техничката влада би можела да предложи итна легислатива што ќе ги заобиколи ограничувањата на трошоците и даночните одредби за 2024 година. Исто така, Макрон би можел да се обиде да го донесе буџетот за 2025 година со декрет, иако тоа би било правно сомнително и може да предизвика дополнителни политички турбуленции.

Ризикот за Макрон е дека неговите политички противници ќе продолжат да гласаат против секој нов премиер, до веројатните нови парламентарни избори. Дел од неговите ривали, исто така, велат дека единствениот значаен начин да се стави крај на политичката криза е тој да поднесе оставка, но Макрон инсистира на тоа дека ќе го заврши својот мандат во 2027 година.

Според последните најави, Макрон утре вечер ќе има телевизиско обраќање кон нацијата

Француските пратеници и изгласаа недоверба на владата со 331 глас, при што левицата и крајната десница се обединија за соборување на премиерот Мишел Барние и владата.

Француската екстремна десничарка Марин Ле Пен изјави дека притисокот врз претседателот Емануел Макрон се зголемува откако пратениците му изгласаа недоверба на премиерот Мишел Барние.

Ле Пен, сепак, кажа дека сè уште не бара оставка од Макрон.

Таа најави дека екстремната десница има одредени барања за поддршка за можниот наследник на Барние, но ќе му дозволи на следниот премиер да ја преземе работата.

Жан-Лук Меланшон, кој ја предводи крајно левичарската партија „Франција неосвоена“ (LFI), која е дел од поширокиот левичарски сојуз, го изрази своето задоволство од падот на владата.

„Дури и со нов Барние на секои три месеци, Макрон нема да издржи три години“, додаде тој, мислејќи на преостанатото време на претседателот Макрон на функцијата.

Следните претседателски избори се закажани за април 2027 година, но пред гласањето за доверба, некои го повикаа Макрон да поднесе оставка.

Германската влада ја одобри Стратегијата за одбранбената индустрија, која има за цел да им помогне на компаниите полесно да ги зголемат капацитетите и да го забрзаат производството на оружје, со оглед на моменталната безбедносна ситуација и конфликтот меѓу Украина и Русија.

„Сегашната заканувачка ситуација бара да ги подобриме клучните технологии во Германија“ наведоа во заедничката изјава министрите за одбрана и економија Борис Писториус и Роберт Хабек.

Писториус и Хабек утре ќе се сретнат со врвни претставници од германската одбранбена индустрија за да разговараат за стратегиите, но не се очекуваат поголеми одлуки.

Како што објави Ројтерс, Германија инвестирала 100 милијарди евра во фонд за зајакнување на војската по години критики дека трошат премалку за одбрана.

Во согласност со стратегијата, германската влада сака повеќе да се фокусира на условите на финансиската рамка на индустријата, со цел да се задржи квалификуваната работна сила.