Свет
Трамп вели: „Сирија не е наша борба“ – што значи ова за иднината
Додека Доналд Трамп минатиот викенд седеше со светските лидери во Париз и се восхитуваше на обновената катедрала Нотр Дам, вооружените исламистички борци во Сирија беа во џипови на пат кон Дамаск за да го финализираат падот на режимот на Асад.
Новоизбраниот американски претседател, кој седеше меѓу Емануел Макрон и неговата сопруга, ги следеше запрепастувачките случувања на Блискиот Исток. „Сирија е хаос, но не е наш пријател. Соединетите држави не треба да имаат никаква врска со тоа. Ова не е наша борба. Нека се одигра. Не се мешајте“, напиша тој на социјалната мрежа „Вистина“ истиот ден.
Оваа објава го отвори прашањето што следува. Со оглед на начинот на кој војната се одолговлекува и ги погоди регионалните и глобалните сили, дали Трамп навистина може да има „никаква врска“ со Сирија сега кога падна владата на претседателот Башар ал Асад? Дали Трамп ќе ги повлече американските сили? Дали неговите политики драстично се разликуваат од оние на претседателот Бајден?
Планот е да се спречи ИСИЛ и да се зачува безбедноста на Израел
Администрацијата на Бајден е силно вклучена во дипломатските канали по падот на Асад и подемот на Хајат Тахрир ал-Шам, сириска исламистичка вооружена група означена од САД како терористичка организација. Американскиот државен секретар Ентони Блинкен отпатува во регионот за да се обиде да ги натера клучните арапски и муслимански земји во регионот да поддржат низа услови што Вашингтон ги поставува за признавање на идната сириска влада.
Вашингтон смета дека новата сириска влада мора да биде транспарентна и инклузивна, не смее да биде „база за тероризам“, не може да им се заканува на соседите на Сирија и мора да ги уништи сите залихи на хемиско и биолошко оружје.
За Мајк Волц, кандидатот на Трамп за советник за национална безбедност, постои еден клучен принцип на надворешната политика на Трамп. „Претседателот Трамп беше избран со голем мандат да не ги вовлекува САД во војни на Блискиот исток“, кажа Волц за Фокс њуз оваа недела.
Коментарите на Волц беа уредно резиме на погледот на Трамп за Сирија како мал дел од сложувалката во неговата поголема сложувалка на регионалната политика. Целта на Трамп е да ги одземе остатоците од ИСИЛ и да се осигура дека идната влада во Дамаск не може да го загрози најважниот сојузник на Америка во регионот, Израел.
Техеран ја користи Сирија за снабдување на Хезболах
Реториката на Трамп се навраќа на тоа како тој зборуваше за Сирија за време на неговиот прв мандат, кога ја опиша Сирија како земја на „песокот и смртта“. „Доналд Трамп навистина сакаше да има многу малку врска со Сирија за време на неговата прва администрација“, рече Роберт Форд, кој беше амбасадор на претседателот Барак Обама во Сирија од 2011 до 2014 година.
„Но, во неговиот круг има и други луѓе кои се многу позагрижени за борбата против тероризмот“, додаде тој. Во моментов, САД имаат околу 900 војници во Сирија источно од реката Еуфрат и во зоната на „деконфликтирање“ долга 55 километри што се граничи со Ирак и Јордан. Официјалната мисија на американските војници е да се спротивстават на ИСИЛ и да ги обучуваат и опремуваат Сириските демократски сили (СДФ – курдски и арапски сојузници на САД).
Во пракса, американското присуство на теренот, исто така, отиде подалеку од тоа, бидејќи американските трупи помагаат да се блокира потенцијалната иранска транзитна рута на оружје. Техеран ја искористи Сирија за снабдување на својот сојузник Хезболах.
Ваел Алзајат, поранешен советник за Сирија во американскиот Стејт департмент, не е сигурен дека Трамп ќе успее да води изолационистичка политика во случајот со Сирија. „Тој носи неколку сериозни луѓе во неговата администрација за да се занимаваат со прашањата на Блискиот Исток“, изјави Алзајат за Би-би-си, особено истакнувајќи дека сенаторот Марко Рубио, кој е номиниран за државен секретар, е „сериозен играч“.
Трамп нареди лансирање на крстосувачки ракети на сирискиот аеродром
Тие тензии – меѓу изолационистичките идеали и регионалните цели – дојдоа до врвот за време на неговиот прв мандат, кога Трамп го повлече преостанатото финансирање на ЦИА за некои „умерени“ бунтовници и нареди повлекување на американските сили од северна Сирија во 2019 година.
Во тоа време, Волц го нарече потегот „стратешка грешка“ и, плашејќи се од обновување на ИСИЛ, претставниците на Трамп делумно ја сменија неговата одлука. Трамп, исто така, отстапи од своите неинтервенционистички идеали со лансирање 59 крстосувачки ракети на сириски аеродром, откако Асад наводно наредил напад со хемиско оружје во кој загинаа десетици цивили во 2017 година. Тој, исто така, ги удвои санкциите против раководството на Сирија.
Вoлц ги сумираше нејасните линии на ветувањето на Трамп дека Сирија „не е нивна борба“. „Тоа не значи дека не е подготвен да се вклучи. Претседателот Трамп нема проблем да преземе решителна акција доколку американската татковина е загрозена на кој било начин“, објасни Валц за Фокс њуз.
Дополнителни тензии може да создаде уште една важна личност, Тулси Габард, која Трамп ја предложи за директор на националното разузнавање. Во 2016 година, Габард се сретна со Асад и ја критикуваше политиката на Трамп кон Сирија. Американските сенатори најверојатно ќе ја разгледаат нејзината номинација поради обвинувањата дека таа е апологет на Асад и Русија.
Сличности меѓу Бајден и Трамп
Сепак, многу од позициите на Бајден и на новата администрација на Трамп за Сирија повеќе се совпаѓаат отколку што се разликуваат. И покрај острите разлики во тонот и реториката, и двајцата лидери сакаат Дамаск да биде управуван од влада која одговара на американските интереси. И Бајден и Трамп сакаат да профитираат од понижувањето на Иран и Русија во Сирија.
Изјавата на Трамп „ова не е наша борба, нека се игра“ е еквивалент на изјавата на Бајден „ова е процес што треба да го водат Сиријците, а не САД“.
„Но, главната разлика, и онаа што предизвикува најголема вознемиреност кај поддржувачите на Бајден, лежи во пристапот на Трамп кон американските сили на теренот и американската поддршка за СДФ“, убеден е Басам Барабанди, поранешен сириски дипломат во Вашингтон.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Свет
Израелскиот безбедносен кабинет го одобри договорот за прекин на огнот во Газа, нападите продолжија
Израелскиот безбедносен кабинет денеска го одобри договорот за прекин на огнот, со што се отвора патот за враќање на првите заложници од Газа уште задутре, како и завршување на 15-месечниот конфликт што ја опустоши палестинската крајбрежна енклава.
Договорот меѓу Израел и Хамас се уште чека одобрување од целиот кабинет. Војната меѓу израелските сили и палестинските милитантни групи опустоши голем дел од Газа, убивајќи повеќе од 46.000 луѓе и раселувајќи го најголемиот дел од населението на енклавата.
Доколку биде успешен, прекинот на огнот може да го намали интензитетот на конфликтот на Блискиот Исток, каде што војната од Газа се прошири во Иран, со учество на либанскиот Хезболах, јеменските Хути и вооружените групи во Ирак, како и во го окупираниот Западниот Брег.
Израелската авијација денеска продолжи со нападите во Газа, а палестинската служба за вонредни состојби објави дека од објавувањето на договорот, завчера, се убиени 116 Палестинци, од кои речиси 60 се жени и деца. Како дел од првата, шестнеделна фаза од трифазниот договор, Хамас ќе ослободи 33 израелски заложници, вклучувајќи жени, војници и цивили, деца и мажи постари од 50 години. Израел до крајот на првата фаза ќе ги ослободи сите палестински жени и деца помлади од 19 години од израелските затвори.
Вкупниот број на ослободени Палестинци ќе зависи од ослободувањето на заложниците и може да биде помеѓу 990 и 1.650 Палестинци, вклучувајќи мажи, жени и деца. Израелското Министерство за правда денеска објави список од 95 палестински затвореници кои ќе бидат ослободени задутре, во првата размена. Хамас во соопштението рече дека тешкотиите што се појавија во условите на договорот за прекин на огнот во Газа се решени.
Договорот наиде на силен отпор од тврдокорните во владата на израелскиот премиер Бенјамин Нетанјаху. Министерот за национална безбедност Итамар Бен-Гвир се закани дека ќе поднесе оставка доколку договорот биде одобрен. Сепак, тој рече дека нема да ја собори владата.
По состанокот на безбедносниот кабинет, Бен-Гвир во изјава го повтори своето противење на договорот за прекин на огнот и ги повика членовите на целиот кабинет да му се придружат во гласањето против него. Израел тврди дека во Газа се уште се држат 98 заложници, а се верува дека околу половина се се уште живи. Израелските власти првпат официјално ги информираа семејствата на заложниците за имињата на првите 33 кои ќе бидат ослободени, но не се знае колку од тој список се живи.
Свет
Орбан нема да присуствува на инаугурацијата на Донлд Трамп
Орбан, долгогодишен сојузник на Трамп, е поканет да присуствува на церемонијата на 20 јануари во Вашингтон.
И покрај неговата блиска врска со Трамп, унгарскиот премиер нема да патува во САД, туку тој ден ќе одржи презентација во Будимпешта.
Неговиот говор ќе се фокусира на неодамнешното претседателство на неговата земја со ЕУ, изјави неговиот прес секретар Берталан Хаваси за унгарската информативна платформа Телекс.
Портпаролот за медиуми на Орбан, Золтан Ковач, изјави дека никој од светските лидери не добил официјална покана бидејќи тоа не е традиција за претседателски инаугурации.
Орбан јавно ја поддржа успешната трка на Трамп за Белата куќа во 2016 година.
Трамп го угости Орбан во Белата куќа во 2019 година за време на неговиот прв мандат.
Унгарскиот премиер, исто така, отпатува во САД во јули минатата година за да се сретне со Трамп на Флорида.
Потоа Орбан го пофали својот пријател, велејќи дека републиканскиот лидер, доколку биде избран за претседател, ќе стави крај на војната во Украина. Тој исто така беше меѓу првите кои му ја честитаа изборната победа во ноември.
Одлуката на Трамп да покани светски лидери како Орбан на неговата инаугурација ја прекина децениската традиција, бидејќи странските шефови на држави обично не присуствуваат на заклетвата на новите американски претседатели.
Свет
(Видео) Британски неонацист осуден на доживотен затвор за обид за убиство на имигрант
Неонацистот Калум Парслоу, е осуден на затворска казна откако се обидел да убие барател на азил во хотел во Ворчестершир, Англија, пишува „Скај њуз“.
Калум Парслоу го нападнал со нож Нахом Хагос од Еритреја додека бил на вечера во Пир Треи Ин во април минатата година. Нападот беше прогласен за терористички. Калум (32) има тетоважа со потписот на Адолф Хитлер на раката и се обидел да објави терористички манифест на платформата „Икс“.
Тој е осуден на доживотен затвор и ќе треба да одлежи најмалку 22 години и осум месеци, а обидот за убиство го опиша како протест против илегалните имигранти кои ја минуваат границата со мали чамци.
Нахом Хагос од Еритреја изјави дека е чудо што преживеал откако бил прободен со нож во градите и раката. Парслоу го нападна со нож од 770 фунти, купен преку интернет.
„Направивте суров и неиспровоциран напад врз странец, кој се здоби со сериозни повреди како резултат на вашето насилство“, му рече судијата Џастис Дов на сторителот за време на изрекувањето на пресудата.
Судијата, исто така, истакна дека Парслоу бил мотивиран од прифаќање на екстремно десничарскиот неонацистички начин на размислување кој потоа поттикнал искривени, насилни и расистички ставови. Тој заклучи дека без сомнение станува збор за терористички напад. Парслоу беше прогласен за виновен за обид за убиство во октомври минатата година.
Парслоу побарал насоки од Хагос до тоалетот, по што го нападнал со нож. На снимката од надзорната камера се гледа како жртвата трча на паркингот додека Парслоу ја следи. Хагос успеал да се врати назад во главната рецепција на хотелот, а менаџерот потоа ја заклучил влезната врата. Сторителот се обидел повторно да влезе во хотелот, преку друг влез, очигледно барајќи дополнителни жртви.
Менаџерот на хотелот и градежен работник со комбе го пренеле Хагос, кој силно крварел, во болница во Ворчестер. Во болницата било откриено дека има рана долга 8 сантиметри, но таа не зафатила ниту еден витален орган. Во меѓувреме Парслоу побегнал, а минувачите забележале дека има крвави раце. Полицијата подоцна утврдила дека крвта на жртвата се совпаѓа со сечилото на ножот што го фрлил Парслоу.
По прободувањето, додека полицијата му пријде, Парслоу се обиде да објави терористички манифест на Платформата „Икс“. Тој ги означи десничарскиот активист Томи Робинсон и политичарите Најџел Фараж, Суела Браверман и Сер Кир Стармер. Тој исто така напиша дека ја исполнил својата должност кон Англија само со обидот да го истреби Нахом Хагос. Сепак, неговата објава не помина бидејќи означи премногу корисници. Така, меѓу другите, на неговата листа се најдоа Борис Џонсон, Доналд Трамп.
Судот, исто така, слушна дека секира, метална бејзбол палка и уште еден нож биле пронајдени во изнајмениот стан на сторителот во Бромјард Терас, Ворчестер. Полицијата открила и лента со свастика, медалјон од нацистичката ера и копии од хитлеровата книга „Мојат борба“.
На поротниците им беше кажано дека на Парслоу го истетовирал потписот на Хитлер на раката за да ја покаже неговата поврзаност со идеите на лидерот на германската нацистичка партија, а тој исто така се изјаснил за виновен за неповрзан сексуален престап и две други обвиненија за испраќање е-пошта со намера да предизвикаат вознемиреност и страв.