Свет
Што е Палестински исламски џихад: нивниот прв водач беше убиен од израелски шпиони на Малта
Движењето Исламски џихад во Палестина (Ḥarakat al-Jihād al-Islāmī fī Filasṭīn) или Палестински исламски џихад е втората по големина вооружена група во Газа. Се смета за една од најекстремните палестински вооружени фракции, а дејствува и на Западниот Брег. Израелците ги обвинија џихадистите за смртоносната експлозија што се случи вчера кај болницата Ал Ахли во Газа.
Џихадистите отфрлаат каков било политички мировен процес и гледаат воена победа над Израел како единствен начин да ја постигнат својата цел за формирање исламска држава низ Израел, Западниот Брег и Газа. Тие имаат свои резерви на ракети и минофрлачи, а пред еден месец нивното воено крило, бригадите Ал Кудс, броеше неколку стотици борци, сметаат аналитичарите.
Не е јасно колкумина останаа живи откако значителен дел од тие сили беа ангажирани во нападите на 7 октомври што резултираа со израелско бомбардирање на Газа. Групата објави дека држи десетици израелски заложници. Џихадистите речиси сигурно задржуваат доволно борбена способност и да истрелаат ракети и да се борат против сите израелски војници кои би можеле да влезат во Газа во копнена офанзива.
Иако често тесно соработуваше со Хамас, сепак тоа се две ривалски групи. Стратешките, идеолошките и меѓучовечките разлики одамна го спречуваат нивното вистинско зближување. Палестинскиот исламски џихад отсекогаш останал таинствен, со поделена клеточна структура, за разлика од масовната мобилизација што ја фаворизира Хамас, пишува Гардијан.
Нема широка мрежа за социјална заштита или вклученост во администрацијата. Исламскиот џихад и Хамас често се судираат околу тактиките, преговорите и низа други прашања, иако многу од нивните крајни цели и суштински исламистички верувања остануваат идентични.
Групата е основана во 1981 година од Фати Абд ал-Азиз ал-Шикаки како дел од новиот бран на радикализација што го зафати Блискиот Исток. Нејзините рани водачи беа инспирирани од екстремистичките мислители и активисти на Муслиманското братство во Египет во доцните 1960-ти, насилниот активизам таму во 1970-тите, а потоа и Иранската револуција од 1979 година. Списите на ајатолахот Рухолах Хомеини беа особено влијателни.
Во раните години, Џихад привлече незадоволни членови на секуларните, левичарски групи кои претходно доминираа во палестинската националистичка „вооружена борба“, како и поранешни членови на Муслиманското братство кои веруваа дека борбата против Израел треба да биде приоритет на движењето. Во последниве години, повеќето регрути беа регрутирани од редовите на образовани млади мажи во Газа и на Западниот Брег.
Групата брзо ја усвои релативно новата тактика на бомбаши самоубијци, започнувајќи серија такви напади против израелски воени и цивилни цели, иако групата претрпе голем неуспех кога Шикаки беше убиен, наводно од израелското разузнавање, на Малта во 1995 година.
По смртта на нивниот лидер, џихадистите продолжија со ретки насилни напади во Израел. Групата потоа доби нова сила за време на Втората интифада од 2000 до 2005 година, што и овозможи да се прошири на Западниот Брег и со преземањето на Газа од Хамас во 2007 година.
Голем дел од средствата ги добиваат од Иран, велат Американците. Други извори може да вклучуваат Сирија, донации од богати Палестинци во Газа и собирање средства во странство. Седиштето на групата е во Дамаск, каде што живее нејзиниот сегашен водач Зијад ал-Нахалах и има канцеларии во Техеран.
Минатата недела, иранскиот претседател Ебрахим Раиси му се јави на Нахала за да му каже: „Она што се случи на окупираните територии и во борбата со узурпирачкиот ционистички режим беше огромен, уникатен настан во изминатите 70 години, а вие навистина ја израдувавте исламската заедница со оваа иновативна и победничка операција“.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Регион
(Видео) Тепачка во српскиот парламент
Во српскиот парламент дошло до физичка пресметка кога опозиционерите првин кренале транспаренти по усвојувањето на дневниот ред, а потоа се обиделе физички да го спречат почетокот на расправата кога пристигнале владините членови.
Претставниците на владејачкото мнозинство на Вучиќ застанале во еден вид жив ѕид околу говорницата, при што имало жестока расправија, пишуваат тамошните медиуми.
Пратениците од опозицијата им извикуваа „убијци, убијци“ мислејќи на катастрофата во Нови Сад, каде што 15 лица загинаа при падот на натстрешникот на реконструираната станица, што доведе до серија протести во Србија, пренесуваат медиумите во регионот.
SNS.Sramota Srbijeje razvila transparent da oni grade a žuti kradu. O Sunce ti kalajisano……….!
Je li ovo prerijsko goveče što se tiče u Skupštini. pic.twitter.com/QKObClnvhN— Darko@Darko0209 (@darko02091) November 25, 2024
Претседателката на Собранието, Ана Брнабиќ, го повика обезбедувањето да влезе во салата, кое се обиде да ги смири пратениците.
Funkcioner i narodni poslanik Srpske napredne stranke Igor Bečić nasrnuo je u skupštinskoj sali na poslanicu @SlobodaIPravda – @MarinikaTepic! pic.twitter.com/lbicotJGse
— TV N1 Beograd (@n1srbija) November 25, 2024
Брнабиќ потоа ги повика пратениците да се вратат во своите клупи.
Според написите, тие набргу се вратиле, но дискусијата не продолжи, пратениците од опозицијата продолжија да стојат и да извикуваат „убијци, убијци“.
Свет
Си-ен-ен: Нетанјаху го прифати примирјето со Хезболах
Израелскиот премиер Бенјамин Нетанјаху начелно го прифати прекинот на огнот со Хезболах, јавува Си-eн-eн.
Израел останува цврсто затворен за некои одредби од договорот, кои се очекува да бидат доставени до либанските власти подоцна во текот на денот, според извор на Си-ен-ен.
За овие и други детали сè уште се преговара и многубројни извори наведуваат дека договорот нема да биде конечен додека не се решат сите прашања. Договорот за прекин на огнот мора да биде потврден од израелската влада, според написите во медиумот.
Извор запознаен со текот на преговорите за Си-ен-ен наведува дека разговорите се движат во вистинска насока и позитивно кон постигнување договор, иако Израел и Хезболах продолжуваат да разменуваат оган, што може да ги забави преговорите.
Американскиот претставник Амос Хохштајн минатата недела рече дека договорот за прекин на огнот е на дофат, но дека конечната одлука е на страните во конфликтот.
Тој разговараше со либанскиот премиер Наџиб Микати и со претседателот на парламентот Набих Бери како посредник на Хезболах во разговорите.
Свет
Меркел: Војната во Украина ќе почнеше порано доколку Киев влезеше во НАТО во 2008 година
Поранешната германска канцеларка Ангела Меркел изјави дека верува оти војната во Украина би почнала порано и веројатно ќе беше полоша доколку Киев го почнеше патот кон членство во НАТО во 2008 година.
„Ќе гледавме воен конфликт и порано. Мене ми беше сосема јасно дека претседателот Путин нема да стои со скрстени раце и да гледа како Украина му се приклучува на НАТО. И тогаш Украина како земја сигурно нема да биде подготвена како во февруари 2022 година“, изјави таа за Би-би-си.
Во интервју, откога се повлече од политиката пред три години, Меркел изрази загриженост поради обновените закани на Путин за употреба на нуклеарно оружје.
„Мораме да направиме сè што е можно за да ја спречиме употребата на нуклеарно оружје. За среќа, Кина неодамна зборуваше за тоа. Не треба да нè парализира стравот, но мора да признаеме дека Русија е најголемата или, веднаш до САД, една од двете најголеми нуклеарни сили во светот. Потенцијалот е застрашувачки“, предупреди поранешната германска канцеларка.
Таа изјави дека за време на нејзиниот мандат направила сè што е во нејзина моќ за да обезбеди мирни средства за соработка со Русија и дека Путин ја почнал инвазијата на Украина само неколку месеци откако таа ја напуштила функцијата.
Би-би-си наведува дека за време на владата на Меркел, Германија и нејзините големи индустрии станале зависни од Москва, а Германија изградила два гасовода директно поврзани со Русија, пренесува „Танјуг“.
Меркел објасни дека има два мотива во однос на гасоводите: германски бизнис-интереси, но и одржување мирни односи со Русија.
Таа додаде дека се обидела да ги спречи руските напади врз Украина користејќи дипломатија и преговори, кои, како што рече, „на крајот не успеале“.
„За жал, по целосната инвазија на Украина, почна нова ера во односите на Европа со Русија“, нагласи германската канцеларка.