Регион
Патник од авионот на „Ер Србија“ што принудно слета: Летавме еден час во целосен мрак, луѓето снимаа проштални пораки

Вистинска драма се случи на небото на 18 јануари, кога при полетување беше оштетен авионот што го користеше „Ер Србија“, поради несоодветна проценка на параметрите за полетување. Авионот потоа леташе над Белград еден час, пред итно да слета на белградскиот аеродром.
Авионот на компанијата Маратон ерлајнс, која врши летови за Ер Србија, со 106 патници слета во неделата вечерта на белградскиот аеродром „Никола Тесла“ со дупка на трупот и оштетено крило.
Авионот бил оштетен при полетувањето од аеродромот, кога удрил во светлосен сигнал на крајот од пистата, а потоа околу еден час кружел над Белград.
Патниците и екипажот, 111 од нив, преживеале хорор филм. Меѓу нив бил и Бранко Вукашин од Нови Сад, кој за Нова.рс детално раскажа што се случувало тој ден во авионот додека леталото било во целосен мрак, без сигнализација на крилата, и протекувало гориво.
Вукашин кој речиси шест години живее и работи во Германија, за Нова.рс рече дека никој не очекувал вакво нешто.
„Поради тој фатален пат по кој инсистираа пилотот и копилотот да тргнат, се случи тоа што се случи. Фала му на Бога што останавме живи затоа што само тој не спаси. Летање во авион во целосен мрак, без сигнализација на крилата на авионот, додека горивото постојано тече… Многу е опасна ситуација“, вели Бранко на почетокот на разговорот.
Раскажа дека седел сам. Вели дека во моментот бил можеби најтрезвениот од сите патници, а тоа го припишува на семејната трагедија што го снашла на 6 јануари.
„Мајка ми неодамна почина. Тоа ме вознемири многу, па некако бев смирен затоа што си мислев што друго полошо би можело да ми се случи. Еден дечко седеше зад мене, тој беше целосно изгубен, имаше напад на паника. Жената која седеше до него го смири, а јас во еден момент се свртев и му реков: Другар, не плаши се, Господ не чува. Не бев саркастичен, но навистина верувам во Бог. И тој не спаси“, продолжува соговорникот за Нова.рс.
Раскажува дека никој немал хистерични напади, но некаде на средината на патувањето, патниците почнале нервозно да бараат објаснување од стјуардесите.
„Не држеа во неизвесност, само ни рекоа да не се грижиме и дека се ќе биде во ред. Ништо не знаевме освен дека се враќаме во Белград и дека удривме во нешто при полетувањето. Во авионот беше црно, не се гледаше седиштето пред вас. Стјуардесите и шефот на екипажот шетаа со батериски ламби и гледаа нешто во близина на крилото, мислам дека и тие не знаеја точно што се случува. Цело време ни течеше гориво. Немаме материјални докази, но тврдиме дека при ударот сме изгубиле струја. Останавме без струја, без клима, сигнализација на крилата и кон крајот дознавме дека пилотот воопшто немал сензори за да покаже дали тркалото се отворило или не. Можеби е добро што не го знаевме сето тоа“, вели Бранко.
Тој нагласува дека сите биле во многу опасна ситуација и неизвесност до самиот крај.
„По тој настан сите ние што бевме во авионот направивме група на Вибер каде се уште собираме впечатоци за тоа што се случило. Ужасно сме погодени од информациите објавени од одредени медиуми дека не сме биле во животна опасност. Тоа е срамно. Ние сме луѓе, не сме некоја политичка партија. Половина од луѓето не беа ни од Србија. Никој не ни се јави да праша дали ќе кажеме нешто, никој. И многу е важно да слушнеме од медиумите и да привлечеме внимание кон сето ова. Не за да ги плашиме луѓето, туку да дадеме до знаење дека овие институции треба малку да се „размрдаат“. Дали требаше да се урне авионот, за да се направи нешто?“, прашува тој.
Кога авионот слетал, Бранко вели дека вработените на аеродромот ги избркале од тоа место, и не ги оставиле да останат долго.
„Има снимка на која можете да слушнете како не спречуваат да снимаме и бараат да ги исклучиме камерите. Насилно нѐ протераа. Иако, не држеа подалеку бидејќи имаше претпоставка дека авионот може да се запали. Затоа веднаш ја пуштија пената“, продолжува понатаму да објаснува.
„Бевме пресреќни кога ја допревме земјата. За нас беше како да се преродивме. Дури сега знам што е среќа, верувајте! Луѓето се збогуваа во авионот, ги вклучија телефоните само за да испратат пораки дома. Те сакам многу мамо, те сакам тато, не знаеме дали ќе слетаме, во опасност сме, ќе те контактираме штом можеме… Никогаш нема да ги заборавам сите тие реченици. Луѓето се држеа за раце во авионот. Ние не знаеме ништо, освен дека сме над небото, во целосна темнина. Тоа беше страшно. Во еден момент луѓето почнаа да викаат и да прашуваат што се случува. Во очите на стјуардесата можеше да се види страв, се чувствуваше трепет во нејзиниот глас“.
Луѓето плачеле кога слетале.
„Кога слетавме, не можам да ви кажам колку луѓе плачеа во тој момент. Жена, која беше целото време мирна, најпосле се скрши и почна да плаче, не верувајќи што се случило. Слетувањето беше многу побрзо од вообичаеното, се можеше да се случи“.
Ер Србија, вели тој, им понудила хотелско сместување на сите патници. Никој не можел да спие таа ноќ.
„Некои од патниците имале главоболки, други имале висок крвен притисок. Не можеа да се соземат.Пилотот очигледно беше многу искусен штом не приземји. Не ја потценуваме неговата работа, но тој мора да преземе одговорност за својата непромислена одлука. И тој и копилотот, па дури и самите членови на екипажот. Тоа е тимски неуспех, тоа не смее да се случи. Дури шпекулираме дека не сме сигурни дека пилотот знаел дека удрил во левиот дел каде што е направена дупката и дека има истекување на гориво“.
На добрата страна, раскажува, во авионот имало добар тим кој ширел позитивна енергија по тој настан.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Регион
Србинка го убила сопругот со рачка од секира додека спиел: „Сакала да ѝ го префрли имотот“

Четириесет и петгодишна жена од Стара Пазова, Србија, го убила својот сопруг со рачка од секира додека спиел, а како што се сомневаат, нејзиниот љубовник и бил соучесник, пишува српски „Блиц“.
Според сосед на убиениот маж од Стара Пазова, жртвата со години живеела со сопругата, која на крајот го убила.
„Таа сакала имотот да ѝ биде префрлен, но тој одбивал. Поради тоа, тие постојано се карале. Таа беше проблематична, а тој беше навистина добар човек“, рекол жител на Стара Пазова.
Ќерката на убиениот човек раскажала дека на судбоносниот ден, нејзиниот татко им испратил порака од мобилниот телефон на колегите на работа, велејќи дека нема да доаѓа на работа.
„Тоа ни беше чудно на сите нас бидејќи татко ми не знаеше да пишува пораки, знаеше само да одговара на повици. Не се појави на работа кога требаше, што значи дека пораката најверојатно ја испратила од телефонот на татко ми, жената убиец“, рекла ќерката на убиениот.
Како што пишува „Блиц“, сопругата на убиениот маж, ноќта помеѓу 17 и 18 јули во Стара Пазова, го удрила својот сопруг неколку пати по главата со дрвена рачка од секира, по што тој починал на местото на настанот.
После тоа, таа повикала маж, за кој постои сомневање дека е нејзин љубовник, а ноќта помеѓу 18 и 19 јули, двајцата го однеле телото на 60-годишникот до полски пат, каде што го оставиле. Предметите со траги од крв ги фрлиле во нива со пченка недалеку од куќата на убиениот.
Фото: принтскрин
Регион
„Ситуацијата е критична“ – тревога во Хрватска поради ширење на антракс

Хрватскиот ветеринарски институт соопшти дека е потврден случај на антракс во Хрватска, во општината Врлика. По поморот на крави во овој регион, примероци од угинатите животни беа испратени на анализа, а резултатите потврдија дека се работи за заразна болест.
Иако претходно се претпоставуваше дека причината е труење, стручните ветеринарни служби од Загреб сега потврдија дека станува збор за заразна болест.
Повеќе од 50 говеда угинале во последниве дваесет дена.
Во лабораторија биле примени вкупно 13 примероци од угинати животни, од осум различни објекти (фарми).
– Ситуацијата е критична. Не можам ни да замислам како им е на сточарите во овој момент. Верувам дека секој ден им трае како цела година. Мораме сите да останеме прибрани. Истовремено се бориме и со африканската чума кај свињите на истокот од земјата, а веста за антракс не затекна токму за време на состанок во Осијечко-барањската жупанија за свинската чума. Ова е исклучително тешка ситуација – изјави министерот за земјоделство, шумарство и рибарство, Давид Влајчиќ, на вонредна прес конференција.
Антраксот е сериозна и ретка заразна болест предизвикана од бактеријата Bacillus anthracis и е позната уште од античко време, обично како болест на тревопасните животни.
Преживарите – говеда, кози, овци, коњи – погодени од антракс најчесто умираат ненадејно без очигледни знаци на болеста, иако некои може да доживеат зашеметување, тремор, лошо варење и тешкотии при дишењето. По смртта, трупот брзо отекува, а од телесните шуплини може да истече темен крвав исцедок.
Луѓето можат да се заразат со антракс преку кожата, со вдишување на спори или со консумирање на контаминирана храна, што резултира со развој на кожна, белодробна или цревна форма на болеста, од кои кожната форма е најчеста.
Најчест е кожниот антракс: се јавува по контакт на кожата со ткива или производи од заразени животни и се манифестира со појава на темни, безболни рани (црни пустули, кои изгледаат како мозолчиња) на изложените делови од телото, обично придружени со благи општи симптоми. Доколку не се лекува навреме, може да се прошири во крвотокот и да доведе до сепса.
Пулмоналната форма е поретка, но исклучително опасна. Се јавува по вдишување на неколку илјади спори, а болеста првично наликува на грип, но многу брзо напредува во тешка состојба со респираторни проблеми и шок, често со фатален исход.
Цревната форма се јавува по јадење заразено месо и се карактеризира со висока температура, повраќање, силна болка во стомакот и крвава дијареја, а смртноста е исто така висока без навремен третман.
Антраксот се дијагностицира со анализа на крв, брисеви од рани или спутум во лабораторија. Успехот на третманот во голема мера зависи од брзината на реакцијата. Се третира со антибиотици како што се пеницилин, ципрофлоксацин или доксициклин.
Регион
На охридското крајбрежје откриена можеби најстарата населба во Европа на езеро

Археолозите велат дека пронашле докази за најстарата човечка населба на европско езеро на албанската страна од Охридското Езеро за која се верува дека е стара до 8.000 години.
Тим научници од Швајцарија и Албанија поминуваат три часа под вода секој ден макотрпно отстранувајќи дрвени столбови на кои биле потпрени куќите, објави „Ројтерс“. Археолозите исто така наоѓаат коски од домашни и диви животни, бакарни предмети и керамика со детаљни резби.
Алберт Хафнер од Универзитетот во Берн рече дека слични населби се пронајдени во алпскиот и во медитеранскиот регион, но населбата во Лин, Албанија, е половина милениум постара датирајќи помеѓу шест и осум илјади години.
„Органскиот материјал е добро зачуван бидејќи е под вода, што ни овозможува да откриеме што јаделе овие луѓе, што саделе“, рече Хафнер.
Неколку студии покажаа дека Охридското Езеро, кое се наоѓа помеѓу Македонија и Албанија, е најстарото езеро во Европа – повеќе од еден милион години.
Староста на наодите се утврдува со радиоизотопско датирање и дендрохронологија, која ги брои прстените на дрвјата. Од локацијата се собрани повеќе од илјада примероци од дрво. Се верува дека населбата, во која можеби живееле неколку стотици луѓе, се протегала на околу шест хектари, а сега, по шест години работа, ископан е само околу еден процент од вкупниот материјал.