Домашниот мајонез е класика во секоја кујна, кој со својот богат, кремаст вкус може да го подигне секое јадење на повисоко ниво.

Одличен е за сендвичи, сосови и многу други јадења. За разлика од купениот мајонез, домашниот е свеж, природен и полн со вкус, а со вистинските трикови, неговата подготовка е исклучително едноставна и брза.

Тајната на совршениот мајонез лежи во ладните состојки и правилната техника на подготовка, а со овој рецепт, дури и почетниците можат да постигнат резултати како во професионална кујна.

Состојки:

• 1 свежо јајце (собна температура)
• 1 лажичка сенф
• 1 лажица оцет
• 200 мл ладно цедено маслиново или сончогледово масло
• Сол и бибер по вкус

Подготовка:

1. Во тесен сад, идеално чаша за рачен блендер, скршете го јајцето, сенфот, сокот од лимон или оцетот и прстофат сол. Оваа комбинација на состојки ја формира основата за кремаст и стабилен мајонез.

2. Ставете го рачниот блендер на дното од садот и вклучете го. Додека мешате, постепено додавајте го маслото во тенок млаз. Важно е маслото да се додава полека за да се формира соодветна емулзија и да се даде на мајонезот совршена кремаста текстура.

Кога мајонезот ќе стане густ и униформен, можете дополнително да го зачинете со сол и бибер по вкус.

Како се чува и колку долго е добар за консумирање?

Домашниот мајонез најдобро се чува во затворена тегла или стаклен сад во фрижидер, на температура до 5°C. На овој начин, останува свеж и кремаст до пет дена и го задржува својот целосен вкус и арома секој ден по подготовката.

За да се продолжи свежината, се препорачува да користите чисти лажици при вадење на мајонезот и да избегнувате додавање други состојки директно во теглата.

фото: принтскрин

Неодамна се појави мапа на „Инстаграм“ профилот „Форум мапинг, која за многу кратко време го привлече вниманието на корисниците од цела Европа, а не го заобиколи ниту Балканот. Навидум едноставната илустрација, создадена со помош на вештачка интелигенција, се обидува да ги претстави европските метрополи преку нивните симболични прекари.

Идејата на авторот била да ѝ додели на секоја метропола поетска или историска инспирација – кратка фраза што, според алгоритмот, најдобро би ја опишала нејзината душа, идентитет и углед.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by 𝗙𝗼𝗿𝘂𝗺𝗺𝗮𝗽𝗽𝗶𝗻𝗴🇭🇺 (@forummapping)

Скопје е Градот на статуите

На мапата, Скопје се појавува како Градот на статуите, Сараево е европски Ерусалим, што алудира на неговата единствена традиција на коегзистенција на различни религии и култури на мал простор. Загреб е прогласен за Мала Виена, прекар што го евоцира австроунгарското наследство видливо во архитектурата, културните институции, пренесе „Индекс“.

Белград е прикажан како Бел Феникс, симболизирајќи град кој безброј пати се издигнал од пепелта низ векови уништување и војни, обновувајќи го својот идентитет. Рим, секако, останува Вечниот град, додека Париз ја задржува титулата Град на светлината, а Лондон легендарниот – Големиот смог.

Картата, иако е наменета како забавна илустрација, веднаш предизвика лавина од реакции. Некои корисници беа воодушевени од точноста на прекарите, други жестоко ги оспорија, а трети едноставно додадоа свои предлози или шеги. Коментарите се претворија во необичен мозаик – историски дискусии, локална гордост, хумор и, секако, повремена интернет „војна“.

Берлин предизвика најголема дискусија. Многу корисници од Германија тврдеа дека никогаш не чуле некој да го нарекува нивниот град Сив Град.

„Берлин е сè друго освен сив – тој е шарен и бучен“, напиша еден коментатор, додека други предлагаа прекари. Слично беше и со Амстердам: Холанѓаните објаснија дека Венеција на северот не е локален термин, туку дека вистинскиот прекар на нивниот град е всушност Мокум.

Реакциите од Романија беа речиси едногласни – Букурешт не е Париз на Истокот, туку Мал Париз, како што се нарекува со генерации. Во Португалија, корисниците објаснија дека никој не го нарекува Лисабон Кралица на морето, туку дека тоа е Град на седум рида, што може да се види и во туристичките водичи.

Москва предизвика најмногу геополитички и историски коментари. Додека некои го нагласуваа познатиот епитет Трет Рим, други го наведуваа историското име Град на белиот камен, а имаше и такви кои се потсетија на модерниот, ироничен прекар „нерубер“ – град кој „не се протега“ без разлика колку нови жители прима.

Реакциите на Балканот беа некако помирни. Повеќето коментатори се согласија дека Сараево совршено одговара на името Европски Ерусалим, додека многумина го бранеа прекарот на Белград Бел Феникс, потсетувајќи дека градот навистина бил уништен и обновен многу пати. Епитетот на Загреб Мала Виена беше пречекан со поголемо разбирање – за повеќето се чини како логична споредба поради историското влијание на Виена врз урбанизмот и стилот на градот.

Секако, имаше многу хумор во коментарите. Корисниците се потсмеваа на преголемиот број на Венеција и Париз на мапата („Уште колку има? Секој град сака да биде нешто друго!“), а некои дури се потсетија и на референци од поп-културата: за прекарот на Лондон, Големиот смог, многумина цитираа сцена од „ГТА Сан Андреас“, додека други накратко заклучија: „Извор: верувајте ми на зборот“.

Мислите дека поради сите криминалистички документарци и хорор филмови што сте ги гледале, можете да забележите психопат на километри оддалеченост? Размислете повторно. Научниците открија врска помеѓу занемарен гест и луѓе со темни црти на личноста, што може да се користи за манипулирање со партнери во напнати ситуации.

Кога вашиот партнер ќе ви ја допре раката или ќе ви го стисне рамото, тоа е веројатно само физички знак на наклонетост, нели? Понекогаш е така, но може да биде и знак за нешто позагрижувачко. На пример, ако вашиот партнер се обиде да ве прегрне среде расправија, тој всушност може да се обиде да го воспостави својот авторитет.

Допир како оружје за манипулација

Научниците од Универзитетот Бингамтон во Њујорк предупредија дека таков допир може да поттикне „послушност од подредениот“. Иако прегратката може да „го смири вашиот ум, да го намали стресот и да го активира окситоцинот“, новите откритија покажуваат дека „не сите прегратки се безопасни“.

Трудот објавен во списанието „Current Psychology“ откри дека лицата со особини на личноста од таканаречената „темна тријада“ – нарцизам, психопатија и макијавелизам – имаат поголема веројатност да користат допир за манипулирање со своите партнери.

Авторот на студијата, Ричард Матсон, професор по психологија на Универзитетот Бингамтон, рече: „Ново во нашата работа не е само идентификување на проблематичните употреби на допир – туку поврзување на овие однесувања со типот на личност која веројатно ќе ги користи кај романтичен партнер“.

Истражувачите проучувале различни стилови на приврзаност и особини на личноста за да утврдат како тие влијаат на начините на кои луѓето изразуваат и примаат физичка наклонетост. Во студијата учествувале повеќе од 500 студенти, а резултатите откриле значајни разлики помеѓу половите.

Мажите кои доживеале анксиозност во врската имале поголема веројатност да бараат утеха преку физичка наклонетост. Од друга страна, жените кои ги покажале особините на „темната тријада“ изјавиле дека се чувствуваат понепријатно со допир, но исто така имале поголема веројатност да го користат физичкиот допир манипулативно во своите врски.

„Нашите наоди ја истакнуваат важноста на разгледувањето на особините на личноста и ориентациите на приврзаност во разбирањето како допирот се перцепира и користи во романтичните врски“, заклучуваат авторите. Оваа област на истражување е сè уште во развој, но може да биде клучна за поцелосно разбирање на тоа како функционира допирот во романтичните врски.