Забава
Шарлиз Терон: Годинава ниту една жена режисер не е номинирана за „Златен глобус“
Само неколку часа по номинацијата за „Златен глобус“ за новиот филм Bombshell, актерката Шарлиз Терон говореше за тоа дека годинава не биле номинирани жени режисери.
Холивудското здружение на странски медиуми, кое всушност ги доделува „Златните глобуси“, досега има номинирано само пет филмски режисерки – Барбра Стрејсенд (Yentl), Џејн Кампион (The Piano), Софија Копола (Lost in Translation), Кетрин Бигелоу (Hurt Locker, Zero Dark Thirty) и Ава Дувернај (Selma), а Стрејсенд е единствената жена што освоила „Златен глобус“ за најдобра режија.
Иако многумина годинава ја сметаа за добра за жените режисери, Терон во интервју за „Лос Анџелес тајмс“ открива дека навистина е тешко да не се види ниту една жена режисер номинирана оваа година.
„Мислам дека навистина е фрустрирачки имајќи предвид дека жените режисери само се обидуваат да го зголемат својот број“, додаде таа. Тие претставуваат 10 отсто од режисерите во индустријата и кога имате добра година, како што беше оваа со толку многу работа, тоа е неверојатно фрустрирачки“, додаде таа.
„Навистина е тешко и неправедно и токму поради тоа, не треба да ја прекинеме битката. Ние мора да правиме врева сè додека не нè чујат и не ги препознаат овие приказни“, рече Терон.
Таа зборува и за новиот филм Bombshell, кој се фокусира на жените во „Фокс њуз“ – Мегин Кели (Терон) и Гретчен Карлсон (Никол Кидман) – кои јавно проговорија против вознемирувањето на претседателот на „Фокс њуз’, Роџер Ејлс. Во филмот жртвите на омразениот медиумски могул го возвраќаат ударот.
Филмот во кој глуми Терон ја открива внатрешноста на најмоќната и контроверзна медиумска империја на сите времиња и истовремено е експлозивна приказна за жените што го срушија озлогласениот маж, кој, всушност, ја создал оваа империја.
И покрај тоа што приказната се фокусира на три силни жени, филмот е во режија на Џеј Роуч, а го напиша Чарлс Рандолф. Терон беше запрашана зошто го поддржала него, а во исто време се залага за повеќе можности за жените, на што таа одговори: „Фактот дека треба да има повеќе можности за жените не мора нужно да ја негира умешноста на мажите“.
Иако смета дека жените заслужуваат повеќе можности, таа не чувствува дека жените се единствените што може да пишуваат женски приказни, а мажите може да пишуваат само машки приказни.

©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Забава
Гвинет Палтроу откри зошто одбила 18+ сцена со Итан Хок
Гвинет Палтроу откри дека во филмот „Големи очекувања“ одбила да сними експлицитна 18+ сцена со Итан Хок, бидејќи се плашела како на тоа би реагирал нејзиниот татко.
Во заедничко интервју, речиси три децении по снимањето, Палтроу и Хок се присетија на моментот кога режисерот Алфонсо Куарон предложил сцена со експлицитна сексуална содржина. Актерката веднаш ја одбила идејата, велејќи дека помислила дека нејзиниот татко „би добил срцев удар“.
Палтроу призна дека во раната фаза од кариерата била многу самосвесна и оптоварена од тоа што семејството би можело да гледа такви сцени, иако денес повеќе не би размислувала на ист начин. Хок истакна дека таа одлука ја донела мирно и достоинствено.
И покрај поделените критики, филмот имал комерцијален успех, а двајцата актери и денес велат дека, и покрај Холивуд, успеале да останат верни на себе.
Фото: depositphotos
Забава
Пред „Титаник“ и Оскарите, Леонардо Дикаприо имал поинаков сон, но и доста необичен прекар
Иако денес е еден од најголемите холивудски актери, ѕвездата на „Титаник“, „Волкот од Волстрит“ и „Си беше еднаш во Холивуд“, Леонардо Ди Каприо во младоста сериозно размислувал да се откаже од глумата поради опсесијата со брејкденс.
Во интервју од 1994 година тој призна дека не бил заинтересиран за училиште, особено за математика, и дека креативната енергија ја насочувал кон дружење и танцување. Често организирал брејкденс настапи со пријатели, дури и пред соучениците.
Години подоцна, во разговор со Опра Винфри, потврди дека како дете речиси ја напуштил глумата поради танцот и дека го носел прекарот „The Noodle“ (нудла) поради неговата флексибилност во танцот. Иако тврдеше дека ги „изгубил движењата“, неговиот танц во Волкот од Волстрит покажа дека талентот сè уште постои.
Фото: Depositphotos
Забава
Брижит Бардо имаше четири брака: „Кога страста ќе завршеше, ги пакував куферите“
Брижит Бардо, француската актерка која се прослави како меѓународен секс-симбол пред да ѝ го сврти грбот на филмската индустрија и да стане активистка за правата на животните, почина на 91-годишна возраст.
И покрај контроверзните изјави што ја следеа низ кариерата, Брижит Бардо беше една од најголемите икони на филмското платно. Со својата слободоумна и често провокативна појава го одбележа новиот бран на француската кинематографија, а иако од глумата се повлече уште во 1973 година, нејзиното наследство и денес е неизбришливо.
Јавноста ја памети подеднакво по нејзината импресивна филмографија, како и по бурниот љубовен живот.
Првиот сопруг: режисерот Роже Вадим
Во брак влезе многу млада. Со наполнети 18 години, во 1952 година, се омажи за шест години постариот режисер Роже Вадим. Тоа беше години пред тој да стане познат по врските со млади и убави актерки, како Џејн Фонда. Нивниот брак заврши во 1957 година, но и покрај разводот, тие останаа добри пријатели и продолжија професионално да соработуваат.
Аферата што го урна бракот
За време на бракот со Вадим, на снимањето на култниот филм „И Бог ја создаде жената“ во 1956 година, започна афера со колегата актер Жан-Луј Трентинјан, што доведе до распад на бракот. Во тоа време и Трентинјан беше оженет, но неговата сопруга, актерката Стефан Одран, истата година побара развод.
Бардо и Трентинјан живееја заедно две години, но врската не потраја, делумно и затоа што актерката започна нова афера – овој пат со музичарот Жилбер Беко. Се разделија во 1958 година.
Вториот брак и раѓањето на синот
По љубовните бродоломи, Бардо брзо пронајде нова љубов со актерот Жак Шарије, нејзин колега од филмот „Бабет оди во војна“. Нивната бурна романса беше крунисана со брак во 1959 година, а само седум месеци подоцна го добија синот Никола. Сепак, актерката во подоцнежните интервјуа отворено признаваше дека улогата на мајка не ја исполнувала.
Нови љубови по разводот
Бракот со Шарије траеше до 1962 година, а за разводот наводно придонела нејзината афера со холивудската ѕвезда Глен Форд. Нивниот син Никола-Жак Шарије израсна со таткото, а контакт со мајката воспостави дури во зрелата возраст. По разводот, Брижит целосно се посвети на кариерата, а меѓу 1963 и 1965 година беше во врска со музичарот Боб Загури.
Третиот сопруг: милионерот Гунтер Закс
По третпат пред олтар застана во 1966 година со германскиот милионер и плејбој Гунтер Закс. Ја освои на спектакуларен начин – летајќи со хеликоптер над нејзината вила на Француската ривиера и фрлајќи ливчиња од рози. Но, страста беше краткотрајна.
Наводно, само неколку дена по венчавката започнала афера со пејачот Мајк Сарн. Бракот со Закс се распадна во 1968 година, а официјално беше раскинат една година подоцна. Потоа, од 1968 до 1971 година, таа беше во врска со актерот Патрик Жил, нејзин колега од филмот „Мечката и куклата“.
Децении бурни романси
Следните две децении беа обележани со бројни врски со познати мажи, меѓу кои пејачот Серж Генсбур, актерот Ворен Бити, писателот Џон Гилмор, како и барменот и инструктор по скијање Кристијан Калта. Меѓу подолгите врски од тој период се издвојува онаа со скулпторот и актер Мирослав Брозек, со кого беше од 1975 до 1979 година и за кого позираше, како и врската со францускиот ТВ-продуцент Ален Бугрен-Дубур од 1980 до 1985 година.
Четвртиот и последен сопруг: Бернар д’Ормал
Својата четврта и, како што се покажа, последна љубов ја пронајде во 1992 година. Го запозна Бернар д’Ормал, бизнисмен и советник на Жан-Мари Ле Пен, поранешниот лидер на француската десничарска партија. Се венчаа веќе следниот месец, во август 1992 година. Овој брак ја поттикна да го подобри односот со синот. Врската траеше подолго од нејзините претходни три брака заедно.
Вечно во потрага по страст
Во својата книга „Larmes de combat“ („Солзи на борбата“), Бардо ја објасни својата потреба за постојани промени во љубовта:
„Со секоја врска, постојано се враќав во потрага по нови љубови кога сегашноста ќе станеше млака. Не го сакам она меѓу, она помалку добро.“
„Секогаш барав страст. Затоа често бев неверна. А кога страста ќе завршеше, ги пакував куферите.“

