Забава
Неверојатно откритие на научниците: Мозокот испраќа сигнали за кои не сме знаеле дека постојат

Многу суштества имаат способност да испуштаат видлив сјај, но луѓето не се меѓу нив. Сепак, како што истакнуваат истражувачите, ова можеби не е целосно точно.
До 1923 година, бројни студии откриле дека луѓето луминисцираат на фреквенции кои би биле видливи доколку не беа премногу слаби за да ги забележиме. Новото истражување сугерира дека од моментот на зачнувањето, сите ние блескаме на свој уникатен начин. Исто така, можно е дека откривањето на овие „биофотони“ може да ни открие нешто повеќе за тоа што се случува под нашата кожа.
Во новото истражување, тим предводен од биологот професор Хејли Кејси од Универзитетот Алгома во Канада го проучуваше екстремно слабиот сјај на едно парче ткиво: мозокот, сместен во черепот на секој жив човек. Тие внимателно го забележале слабиот сјај на човечкиот мозок и откриле дека тој се менува во зависност од активноста на мозокот.
Ова, велат тие, нуди возбудлива нова можност за проценка на здравјето на мозокот – техника која допрва треба да се развие.
„Како прв доказ за концептот дека емисиите на ултраслаби фотони од човечкиот мозок можат да послужат како отчитувања за следење на функционалните состојби, го измеривме и карактеризиравме бројот на фотони над главите на учесниците додека тие мируваа или извршуваа задача со аудитивна перцепција“, пишуваат научниците во нивниот труд.
„Покажавме дека сигналите од емисијата на фотони добиени од мозокот може да се разликуваат од мерењата на фотони од позадината. Покрај тоа, нашите резултати сугерираат дека при одредена задача, оваа емисија може да достигне стабилна вредност“, се додава во студијата.
Сè во Универзумот со температура повисока од апсолутната нула – вклучувајќи ги и луѓето – емитира вид на инфрацрвено зрачење наречено топлинско зрачење. Сепак, кога зборуваме за ултраслаба емисија на фотони, станува збор за различен феномен од топлинското зрачење.
Ултра слабата емисија на фотони е во опсегот на речиси видлива до видлива бранова должина и е резултат на електроните што емитуваат фотони додека губат енергија, нормален нуспроизвод на метаболизмот.
Кејси и нејзините колеги го сместија секој од учесниците во студијата во темна просторија. На главите на учесниците им беше поставена електроенцефалографска капа (ЕЕГ) за да се следи нивната мозочна активност, а околу нив беа поставени цевки со фотомултипликатор за да се регистрираат сите емисии на светлина. Тие се исклучително чувствителни вакуумски цевки кои можат да детектираат дури и најслаба светлина.
Учесниците потоа беа снимени додека се одмараа и извршуваа задачи базирани на аудио (за да можат да ги прават во темница).
Резултатите покажаа не само дека ЕЕГ сигналите се реални и мерливи дури и надвор од главите на учесниците – туку постоеше и јасна корелација помеѓу излезот на ЕЕГ и активноста што ја регистрирала ЕЕГ капата.
Идните истражувања, велат научниците, би можеле да се фокусираат на тоа како неуроанатомијата може да влијае врз излезот на ЕЕГ, како и на тоа како различни активности се манифестираат во ЕЕГ обрасците – а не само во двете состојби на мозочен одмор и мозочна активност.
Исто така, сè уште не е познато дали секоја личност има свој „отпечаток од прст“ – односно единственост во овој вид мозочна активност.
„На сегашните резултати гледаме како на доказ за концепт дека обрасците на новооткриени светлосни сигнали добиени од човечкиот мозок можат да се разликуваат од позадинското светло во затемнети услови, и покрај исклучително нискиот релативен интензитет на сигналот“, пишуваат истражувачите.
Идните студии би можеле да бидат успешни во користењето избрани филтри и засилувачи за филтрирање и подобрување на карактеристиките на овие сигнали – како кај здрави луѓе, така и кај оние со некое мозочно заболување – што укажува на можностите за идни методи на лекување и терапии.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Забава
Еден гест може да открие дали вашиот партнер е психопат

Мислите дека поради сите криминалистички документарци и хорор филмови што сте ги гледале, можете да забележите психопат на километри оддалеченост? Размислете повторно. Научниците открија врска помеѓу занемарен гест и луѓе со темни црти на личноста, што може да се користи за манипулирање со партнери во напнати ситуации.
Кога вашиот партнер ќе ви ја допре раката или ќе ви го стисне рамото, тоа е веројатно само физички знак на наклонетост, нели? Понекогаш е така, но може да биде и знак за нешто позагрижувачко. На пример, ако вашиот партнер се обиде да ве прегрне среде расправија, тој всушност може да се обиде да го воспостави својот авторитет.
Допир како оружје за манипулација
Научниците од Универзитетот Бингамтон во Њујорк предупредија дека таков допир може да поттикне „послушност од подредениот“. Иако прегратката може да „го смири вашиот ум, да го намали стресот и да го активира окситоцинот“, новите откритија покажуваат дека „не сите прегратки се безопасни“.
Трудот објавен во списанието „Current Psychology“ откри дека лицата со особини на личноста од таканаречената „темна тријада“ – нарцизам, психопатија и макијавелизам – имаат поголема веројатност да користат допир за манипулирање со своите партнери.
Авторот на студијата, Ричард Матсон, професор по психологија на Универзитетот Бингамтон, рече: „Ново во нашата работа не е само идентификување на проблематичните употреби на допир – туку поврзување на овие однесувања со типот на личност која веројатно ќе ги користи кај романтичен партнер“.
Истражувачите проучувале различни стилови на приврзаност и особини на личноста за да утврдат како тие влијаат на начините на кои луѓето изразуваат и примаат физичка наклонетост. Во студијата учествувале повеќе од 500 студенти, а резултатите откриле значајни разлики помеѓу половите.
Мажите кои доживеале анксиозност во врската имале поголема веројатност да бараат утеха преку физичка наклонетост. Од друга страна, жените кои ги покажале особините на „темната тријада“ изјавиле дека се чувствуваат понепријатно со допир, но исто така имале поголема веројатност да го користат физичкиот допир манипулативно во своите врски.
„Нашите наоди ја истакнуваат важноста на разгледувањето на особините на личноста и ориентациите на приврзаност во разбирањето како допирот се перцепира и користи во романтичните врски“, заклучуваат авторите. Оваа област на истражување е сè уште во развој, но може да биде клучна за поцелосно разбирање на тоа како функционира допирот во романтичните врски.
Забава
Нов скандал околу осрамотениот војвода, наводно сите морале да му носат девојки, претпочитал балерини

Принцот Ендру наводно ги молел своите вработени и пријатели да му најдат девојки и имал посебна преференција кон балерини и русокоси, открива неговиот биограф во нова книга, објавува „Пејџ сикс“.
Осрамотениот војвода, кој се откажа од своите титули поради скандалот со Џефри Епштајн, наводно барал од сите околу него за да си најде девојки. Ова, според авторот и историчар Ендру Лоуни, понекогаш довело до тоа да спие со жени за кои „дури и не сфатил дека се проститутки“.
Во својата нова книга, насловена: Подемот и падот на Јоркшката куќа, Лоуни пишува дека дури и телохранителите на Ендру, платени од британските даночни обврзници, биле вклучени во оваа мрежа.
„Тој ќе забележеше атрактивна балерина во Кралскиот балет, а потоа ќе го испратеше својот телохранител да ја покани на состанок со него. Други ситуации вклучуваа испраќање помошници да поканат девојки на неговата маса во лондонскиот ноќен клуб „Чајнавајт“ или во неговиот хотелски апартман кога беше во странство“, рече Лоуни.
Авторот, исто така, наведува дека „персоналот на Ендру често барал атрактивни жени да бидат поканети на настани, а приватната секретарка навела дека тој претпочита русокоси“.
Додека патувал низ светот во својата поранешна улога како британски трговски претставник, од која поднесе оставка во 2011 година поради неговите врски со Епштајн, Ендру, наводно, претпочитал хотели пред кралски резиденции за да има поголема слобода.
Ендру, исто така, наводно ги искористил своите кралски врски, како што е неговото покровителство на Англискиот национален балет.
„Неговиот главен интерес биле танчерките, а не самиот балет“, напиша Лоуни.
Жртвата на Џефри Епштајн, Вирџинија Џуфре, која изврши самоубиство во април на 41-годишна возраст, тврдеше дека била принудена да спие со Ендру три пати како малолетничка. Таа го повтори тврдењето во своите мемоари, објавени постхумно оваа недела. Ендру, која ѝ плати на Џуфре спогодба од повеќе милиони долари во граѓанската тужба во 2022 година, продолжува да ги негира обвинувањата.
Само неколку дена пред објавувањето на книгата, Ендру објави дека се откажува од своите титули, вклучително и онаа на војвода од Јорк, бидејќи обвиненијата против него го одвлекуваат вниманието од работата на Неговото Височество и кралското семејство.
Забава
(Видео) Нова песна од Тарабунов – „Љубов“: Вулкан од емоции, сведоштво за љубовта и зрелоста на еден автор

Во време кога искреноста ретко ја среќаваме во музиката Александар Тарабунов – Тара ни ја подава својата душа – сурова, чиста, автентична. Со новата песна „Љубов“, овој талентиран изведувач и автор ја отвора вратата кон своето најинтимно, најзрело и најкомплетно музичко дело досега.
Создадена во еден здив, во тишината на едно дождливо попладне, песната „Љубов“ не е само уште една баладa, таа е емотивна ерупција, вулкан од страст и жив доказ за уметничката зрелост на Тара.
Песната е напишана, компонирана и изведена од самиот автор што ја прави уште посилна, уште повистинита. Слична е приказната и кога станува збор за видеото зашто истото е работено по идеја на Тара, а реализирано со помош на Никола Марковски.
„Трепериш ко капка утринска… Ѕвезден прав ни спои патишта…
Во сите мои животи знам ќе те пронајдам…“ Секоја строфа носи по еден универзум на чувства, а секој стих е сведоштво за една љубов која не боли, туку спасува.
„Љубов“ го претставува Тара во едно сосема ново музичко светло, искрен, ранлив, но и моќен во својата тишина. Со оваа песна, тој не само што ја отвора својата душа, туку ја става љубовта на пиедесталот каде што и припаѓа како суштина, како судбина, како најголема тајна на животот.
„Сите кои ја слушнаа песната пред нејзиното официјално објавување беа искрено воодушевени. Секој ја доживеа на свој начин, но сите се согласија во едно дека ова е песна што останува. Верувам дека и судот на публиката ќе биде идентичен. „Љубов“ нека биде химна за вљубените, песна за опуштена вечер со чаша вино во рака и доза на романтика. Затоа што музиката освен што се слуша и се чувствува“, вели Тара.
„Љубов“ не е само песна. Таа е момент. Вистина. Воздишка. Спомен. Ветување…
Со полни гради ја вдишуваме, и не престануваме да ја слушаме. Тара е тука, поинаков, посилен, поискрен. Ова е неговото време. Ова е „Љубов“.