Забава
Mила Јовович: Би сакала да снимам филм за „Голи Оток“

Актерката Мила Јовович е родена во Украина. Нејзина мајка е Галина Огин Јовиќ, а татко ѝ е Богдан Јовиќ, чие семејство влече корени од Црна Гора.
На „Инстаграм“ открила дека нејзините предци биле борци во Втората светска војна, а потоа привлече големо внимание на јавноста со фактот дека татко ѝ имал бурно минато.
„Татко ми мислеше дека со здравственото осигурување може да направи голем бизнис, па во 1994 година заглави во затвор, каде што останал пет години. Ние сме многу блиски, особено по добивањето на моето првото дете. Живее во Лас Вегас и кога може, доаѓа да нѐ посети.
Од мајка ми наследив љубопитност, љубов за литературата и уметноста и, дефинитивно, да размислам добро пред да одлучам нешто. Од татко ми добив импулсивна страна, бестрашност, подготвеност понекогаш да влезам во ризик. Сепак, јас сум потомок на прилично револуционерно семејство. Јас сум веројатно единствениот член на семејството на Јовович што не бил во затвор.
Мојот дедо, а мислам дека и неговите браќа, беа политички затвореници на Голи Оток во Југославија. Таа приказна за овој остров ме фасцинира! Имам братучед Мирко, кој е режисер, и би сакала со него да снимиме филм за Голи Оток. Подоцна го разбрав неговото значење, како и значењето на името на тоа место, во смисла на оголен остров.
За Американците, приказната за настаните на ова место би била многу интересна. Би сакала да направам филм за дивината, насилството, драматичната историја на моето семејство. „Не можеме да го заборавиме минатото, дури и да сакаме“, и вели дека имала желба да ги посети Србија и Црна Гора, но татко ѝ не сака ни да слушне за тоа.
„Како и повеќето Срби, и тој има проблем со простувањето, со одмаздата и таквите чувства се пренесуваат од генерација на генерација. Семејството има свои драми и сеќавања што тешко ги забораваат и оставиле длабок печат кај нив, но потоа се случи раѓањето на мојата ќерка, прва од фамилијата Јовович родена во Америка, а по два месеца, Бранко починал, првиот Јовович што бил погребан во Америка. Сите дојдоа на тој погреб.
Поради политиката и личните драми, семејството имаше малку или немаше воопшто комуникација меѓу себе, а јас ги поканив сите да дојдат кога ми се роди ќерката. И дојдоа, се собраа сите кај мене, ги оставивме проблемите зад себе, го прославивме новиот живот. Тоа беше многу емоционално. Татко ми беше нервозен пред тоа, не знаеше како ќе излезе планот. Во текот на вечерта тој беше опуштен. Следното утро го помина со насмевка, која не му се симнуваше од лицето, па и јас бев среќна поради тоа.
Тој ми рече: „Знаеш, никогаш не би се согласил со сето ова. Tи си единствениот Јовович што може да го собере целото семејство“. Тоа беше олеснување за него. Инаку, тој ја сака својата внука, ќерка ми, која е крстена Евер Габо. Евер е старо шкотско име за мажите и беше желба на мојот сопруг Пол Андерсон, кој е режисер. Името Габо е комбинација на првите букви на моите родители, Галина и Богдан“, вели Мила Јовович, која има уште две деца, исто така ќерки, Дашиел и Ошин.
Мила Јовович зборува и за својата адаптација во Америка по преселувањето од Европа.
„Русите навистина ме сакаат, како и јас нив, тоа е мојата култура, јас сум родена таму. Кога дојдовме тука, во САД, имав проблеми во првите часови во Америка, другарите од класот ме нарекуваа руски шпион. Децата може да бидат сурови. Но, полека го градев своето место во друштвото, знаев што сакам“.
„Најпопуларната, најубавата девојка во училиштето обично на крајот се мажи со некој од најубавите момчиња од училишниот фудбалски тим и потоа стагнира, не успева да направи нешто од својот живот. Јас не бев од тој круг, сакав и прифатив предизвици и тргнав по друг пат“.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Забава
Научниците ја пресметале точната возраст на која жената е најсреќна

Има одредени периоди во животот кога се чувствуваме најсреќни, имаме најмногу енергија и сме најпозитивни.
Среќата не треба да се одложува, е правило на многу животни тренери. Ние навистина можеме да најдеме среќа во секој момент од нашиот живот.
Дури и кога сè изгледа мрачно, постојат околности и работи за кои можеме да бидеме благодарни. Сепак, постојат одредени периоди во животот кога се чувствуваме најсреќни, имаме најмногу енергија и сме најпозитивни.
Британските научници спровеле истражување и пресметале на која возраст жената е најсреќна.
Многу луѓе мислат дека се раните дваесетти, но тим социолози открил дека жените се чувствуваат најсреќни на возраст од 28 до 33 години.
На оваа возраст сè уште сме млади и полни со сила, позрели сме отколку во раната младост и почнуваме јасно да откриваме што навистина сакаме од животот.
Студијата ја организирала компанија за козметика за коса. Во истражувањето учествувале 4.000 жени на возраст од 25 до 65 години.
Дамите мораа да одговорат на прашањето: Кога се чувствувавте најсреќно и најсигурно во животот?
Прашањето се однесуваше на 12 сфери на животот. Тука спаѓаат работата, богатството, односите со мажите, односите со пријателите, изгледот…
Еден од истражувачите ја нарече 28-та година како најсреќна возраст за една жена, бидејќи во тој момент таа е задоволна со своето тело и станува посигурна во себе.
Оваа информација можеби е интересна, но не смее да не ограничува, бидејќи среќата зависи од многу фактори и нема врска со годините.
Тоа е во нас, на секоја возраст, само треба да го активираме и да станеме свесни дека и покрај нашиот изглед, возраст, материјален или емоционален статус, секогаш ја заслужуваме среќата, овде и сега.
Забава
Болката од загубата на Саша Поповиќ не поминува, поради него – навистина мораме да запнеме: вели Севиќ

На почетокот на минатиот месец Саша Поповиќ почина по тешко боледување.
Неговата смрт ја растажи локалната естрада, а пејачката и водителка Ана Севиќ призна каква била ситуацијата на натпреварот „Ѕвездите на Гранд“ по неговата смрт.
„Чувство на празнина има цела оваа сезона, со оглед на тоа што не беше присутен од септември, но некако постојано беше таму бидејќи се гледаше преку видеолинкот, ја следеше секоја снимка од почеток до крај, ни испраќаше предлози, совети при снимањето. Беше присутен барем на тој начин“, изјави Ана кај Амиџиќ.
„Сега е многу тешко, суровата реалност е таква каква што е. Може да ја почувствувате. Ќе помине долго пред да се роди некој како него. Тој човек беше прекрасен, пред сѐ, сигурна сум дека сите што го познаваа може да го кажат тоа. Беше прекрасен работодавец, режисер, човек што својата работа ја вршеше на најдобар можен начин“, истакна пејачката, а потоа додаде:
„Мислам дека не се родил некој што би можел да го наследи, кој би можел да го направи тоа со тој ентузијазам, ревност и љубов. Многу е тешко, многу е тажно, но сите се обидуваме да протуркаме затоа што го заслужи тоа, да дадеме сѐ од себе затоа што најмногу го сакаше ова шоу на светот. Чувствуваме огромна одговорност и потреба да го направиме најдоброто можно, да се држиме многу добро“, рече таа.
Забава
Идната баба на Лазар Ристовски, мајката на неговата 39 години помлада девојка, е воодушевена од актерот: „Ти си витез на храброста“

Актерот Лазар Ристовски е во долгогодишна врска со Аница Лазиќ, која е 39 години помлада од него. Иако многумина ја забележуваат разликата во годините, парот повеќепати потенцираше дека тоа не е пречка, туку само бројка.
Аница Лазиќ има целосна поддршка од нејзината мајка Анкица, која често ги коментира нивните објави на социјалните мрежи.
Кога Лазар го прослави својот 71 роденден, сними кратко видео за Инстаграм, во кое ги допира брчките и на шега вели: „Добро сум, а?“. После тоа Аница сподели јавна честитка, а коментар под неа остави и нејзината мајка Анкица.
Нејзините зборови одекнаа многу, бидејќи на многу корисници на социјалните мрежи им се допадна нејзиниот коментар.
– Среќен роденден, витез на храброста! – напиша Анкица, заедно со низа емотикони, па нејзината наследничка многу брзо објави:
Ти благодарам, мамита! те сакам!
Да потсетиме, Аница Лазиќ неодамна зборуваше за љубовта со Ристовски.
– Јас и Лазар се сретнавме без никаков посредник, единствениот посредник беше Бог. Се сретнавме во Белград, се гледавме неколку секунди, а потоа се прегрнавме. После таа прегратка седевме и разговаравме со часови. Кога луѓето ме прашуваат колку време сме заедно, велам од првиот пат кога се погледнавме. Имавме разговори дали треба да излеземе во јавноста и да кажеме дека сме заедно. Се договоривме да објавиме, Лазар немаше да биде Лазар ако тоа не го направи на свој начин – изјави таа за „Прва“ и продолжи:
Едно утро ми објави дека сме заедно додека спиев и отиде на работа. Станав малку подоцна, не го вклучив телефонот веднаш и ме пречека море од пораки и не ми беше смешно во тоа време. Тогаш ги видов насловите кои се објавуваат и денес. Доживеав онлајн насилство, имав помош од психотерапевт, а Лазар ми беше голема поддршка, во тие моменти се прашував како им е на некои деца.