Жестоко критикувајќи ја холивудската опсесија со пластичната хирургија, актерката Џејми Ли Кертис изјави дека „генерации жени се унаказени“.

„Бев многу гласна за геноцидот над генерација жени од страна на козметичкaта индустрија, кои самите себе се унаказиле“, рече таа во ново интервју за Гардијан.

Познатата актерка, ѕвезда на филмот Freaky Friday, го осуди концептот дека „можете да го промените својот изглед со хемикалии, хируршки процедури и филери“, нарекувајќи го тоа „унаказување на генерации, претежно жени, кои го менуваат својот изглед“.

Кертис изјави и дека ваквите трендови се поддржани и поттикнати од вештачката интелигенција, бидејќи сега луѓето посакуваат лица со филтри. „Јас моментално немам филери. Штом ќе ставиш, и кога ќе ги видиш фотографиите ‘пред и потоа’, тешко е да не помислиш: ‘О, ова изгледа подобро’. Но, што значи подобро? Подобро е – лажно.“

За да ја истакне својата поента, Кертис (66) на едно фотографирање се појави со преголеми вештачки усни, кои сама ги купила на Amazon. „Вештачките усни се мој протест против пластичната хирургија“, изјави таа.

Таа ја бранеше употребата на зборот „геноцид“, објаснувајќи дека се повикува на неговата дефиниција како „намерно и систематско уништување“, и додаде: „Верувам дека избришавме една или две генерации луѓе со природен изглед“.

Запрашана за нејзината колешка од Freaky Friday, Линдзи Лохан, за која се шпекулираше дека направила естетски зафати, таа рече: „Си ги говорам моите грижи. Таа не го бара мојот совет. Таа е сосема функционална, паметна и креативна жена.“

Иако е критична, Кертис вели дека не ги осудува жените кои се одлучиле за естетски зафати: „Не проповедам. Никогаш не би ѝ рекла некому: ‘Што си направила?’“

„Сѐ што знам е дека тоа е бескраен циклус. Штом еднаш започнеш – не можеш да застанеш. Но, тоа не е моја работа.“

Кертис уште во 2022 година изјави во емисијата Today дека сака природно да старее: „Ставив ботокс. Дали ги отстранува брчките? Да. Но, потоа изгледаш како пластична фигура.“

Призна дека имала липосукција и операција на очи.

Расправијата не мора секогаш да има победник, но некои луѓе едноставно не знаат да престанат додека не ја изговорат последната реченица. Без разлика дали станува збор за расправија на работа, во врска или околу сосема неважни теми, за некои е важно тие да бидат оние што ќе ја заклучат дискусијата. За нив, да го имаат последната збор не е само прашање на гордост, туку и на чувство на контрола. Дури и кога знаат дека се во право, нема да ја пропуштат шансата тоа дополнително да го нагласат. Според астрологијата, овие четири знаци најчесто се впуштаат во вакви ситуации.

Овен

Овните не поднесуваат кога некој друг има повеќе авторитет или моќ од нив, особено во расправии. Дури и кога се работи за ситница, тешко се откажуваат додека не го кажат својот конечен став. Нивната потреба за доминација често излегува на површина преку борбен тон и упорно бранење на сопственото мислење. За нив, последниот збор значи победа. Дури и кога ќе сфатат дека претерале, ретко тоа го признаваат.

Девица

Девиците имаат силна потреба за јасност, логика и заклучок што има смисла – според нивните стандарди. Не сакаат нешто да остане недоречено, па последниот збор им служи како точка. Нивната анализа често продолжува и по завршувањето на расправијата, па знаат повторно да се навраќаат на темата за да ја појаснат својата перспектива. Иако не делуваат агресивно, нивната упорност знае да биде исцрпувачка. Вообичаено сметаат дека нивните аргументи се најрационални и затоа најважни.

Шкорпија

Шкорпиите водат расправии како да се борат за моќ – бидејќи за нив тоа често и е така. Последниот збор симболизира надмоќ и ретко го препуштаат на другите. Нивната потреба за контрола особено доаѓа до израз кога се чувствуваат емоционално загрозено. Ќе молчат, ќе чекаат вистински момент и потоа ќе ја завршат расправијата со реченица што се памети. Додека за другите разговорот може да биде начин за поврзување, за Шкорпијата тоа често е терен за освојување.

Водолија

Водолиите обично делуваат опуштено и дистанцирано, но кога ќе почувствуваат дека некој не ги разбира или ја игнорира нивната логика, стануваат многу упорни. Нивниот последен збор често доаѓа како суптилна провокација или филозофска забелешка. Имаат силна потреба нивното мислење да се слушне и да се уважи, дури и ако расправијата трае подолго. Тешко се откажуваат од своите уверувања, а знаат упорно да ја бранат идејата дури и кога не им е лично важна. Последниот збор за нив често е ментална потврда дека сепак биле во право.

Долгогодишниот пријател на Ози Озборн, гитаристот Зак Вајлд, зборуваше за соработката и пријателството со рок иконата, како и последната порака што ја добил од него.

Легендарниот фронтмен на групата „Блек Сабат“ почина минатата недела во својот дом во Бакингемшир, само неколку недели по последниот концерт на кој се збогуваше со своите фанови.

Вајлд првпат се приклучи на бендот на Ози во 1987 година и беше клучна фигура во текот на целата кариера на покојниот пејач, со повремени заминувања и враќања во групата во деведесеттите и раните 2000-ти, за на крајот официјално да му се придружи повторно во 2017 година на турнејата „No More Tours II“ — последната концертна турнеја на Ози.

Вајлд за списанието Guitarist кажа: „Беше навистина неверојатно. Последен пат го видов на сцената кога заврши со Сабат.“

Спомнувајќи го последниот разговор, Вајлд додаде: „Сите беа во бекстејџот, а јас само сакав да му дадам малку мир. Мислев дека ќе се видиме подоцна — следниот ден или така нешто. Но, не.“

„Последната порака што ја добив од Ози беше: ‘Зак, извини, таму назад беше како лудница. Не те видов.’ Потоа рече: ‘Ти благодарам за сè,’“ изјави Вајлд.

Вајлд ја опиша нивната повеќедецениска дружба како нешто повеќе од музичко партнерство.

„Ози едноставно беше најдобар,“ рече тој. „Имам татко, кој беше ветеран од Втората светска војна, и потоа Ози, кој ми беше речиси како постар брат. Имаше скоро 20 години разлика меѓу нас. Во нашата врска имаше многу смеење, пијачки — но ако ми требаше совет, можев да разговарам со него.“

И покрај нивната шеговита динамика, Вајлд рече дека музиката со Ози доаѓала природно.

„Со Ози сè беше природно. Ретко кога работите би станале сложени, па да ти треба упатство да сфатиш дел од песната. Ако е така, веројатно нема да функционира.“

Тој се присети и на хемијата која ја почувствувале кога првпат се сретнале, и колку Ози бил достапен и пријателски настроен.

„Ози беше најопуштен, најтопол човек. Многу лесно се согласував со него.“

Во текот на годините, Вајлд рече дека Ози не бил само ментор, туку и извор на мудрост секогаш кога животот станувал хаотичен.