Австрискиот министер за надворешни работи Александар Шаленберг денеска изјави дека земјите кои придонесуваат за мировните сили на ОН во Либан (УНИФИЛ) немаат намера да се повлечат од југот на таа земја и покрај повиците на Израел да го сторат тоа.

Шаленберг, чија земја има околу 160 војници во УНИФИЛ, изјави за Ројтерс во Брисел дека „нема дискусија за повлекување“.

„Тие се тука да останат, но безбедноста на нашите војници е најважна. Сите мора да бидат безбедни“, рече тој.

Според него, Израел има право да се брани од Хезболах, но дури и ненамерните напади на мировните позиции се кршење на меѓународното право.

Шаленберг, разговарајќи на оваа тема меѓу министрите за надворешни работи на ЕУ, во понеделникот рече дека европските земји немаат намера да ги повлечат своите војници или да го напуштат Либан.

Европските претставници најавија дека членките на ЕУ денеска планираат да одржат видео-конференција за нивната моментална позиција и улога на мисијата кога станува збор за војници, опрема и ангажман.

Од почетокот на израелската копнена операција против милитантите на Хезболах на 1 октомври, позициите на УНИФИЛ постојано беа под оган, а два израелски тенкови ги пробија портите на една од нејзините бази, додека петмина мировници беа повредени, соопштија ОН.

Израелскиот премиер Бенјамин Нетанјаху во неделата ги повика ОН да го повлечат УНИФИЛ „од упоришта на Хезболах и од борбените зони“, а израелските власти рекоа дека нивните сили намерно не го гаѓале УНИФИЛ.

Тие тврдат дека Хезболах користи мировни позиции како покритие за напади и дека Израел има право да одговори.

Италијански брод денеска се закотви во албанското пристаниште Шенѓин за да ја донесе првата група од 16 мигранти чии барања за азил ќе бидат разгледани во Албанија, јавува Anadolu.

Бродот „Либра“ го напушти италијанското пристаниште Лампедуза во понеделникот, превезувајќи десет мажи од Бангладеш и шест од Египет, кои беа спасени на море откако тргнаа од Либија.

Во Шенѓин ќе се врши идентификација и здравствени прегледи на мигрантите. Во Италија ќе можат да влезат само оние чии апликации се одобрени.

Минатата недела Италија официјално отвори два центри во Албанија за обработка на барањата за азил.

Италија објави дека не планира да ги раздвојува семејствата и дека ќе прими жени, деца, стари лица, болни и жртви на тортура.

Родителите на двегодишната Данка Илиќ беа сослушани во текот на истрагата во Вишото јавно обвинителство во Зајечар, а нивните изјави беа вклучени во обвинението против Дејан Драгијевиќ, Срѓан Јанковиќ и таткото на Драгијевиќ, Радослав Драгијевиќ.

Телеграф.рс го поседува обвинителниот акт кој се уште не е потврден и е предмет на промена, со оглед на тоа што е можно судот да го врати на измена. Мајката на девојчето, Ивана Илиќ, беше сослушана во обвинителството на 17 април, а Телеграф ја објави нејзината изјава.

Таа пред обвинителството изјави дека планира да оди во општината за да поднесе барање за породилно отсуство. Ги повикала свекорот и свекрвата да чуваат нејзините две деца.

„Не можам да се сетам дали сум им се јавила тој ден или претходниот ден. Мислам дека им се јавив на телефон. Дојдоа од 9:30 до 10 часот и штом дојдоа се спремив и отидов во општина Бор, од каде што тргнав околу 10:45 часот, после пет до 10 минути си заминаа свекор ми и свекрвата, а јас останав со децата.

Јас го чистев станот со син ми, додека Данка играше цело време. Кога завршив со средување на станот, седнав на подот и си играв со децата. Не знам колку траеше таа игра, на син ми му беше досадно, а кога му е здодевно сака да излезе“, вели таа.

Рекла дека го прашала синот дали сака да игра со топка, на што тој одговорил потврдно, па решила со децата да оди во Бањско Поле.

„Таму живеев како дете во 2013 и 2014 година, додека не почина мајка ми. Целото мое семејство живееше таму, мама, тато, брат ми и јас. Му се јавив на татко ми и го прашав дали е таму, на што тој ми одговори – не, но слободно можам да одам таму со моите деца бидејќи е исчистено, а тој сечел гранки и трње“, рече таа.

Таа рече дека мислела дека со децата заминала за Бањско Поле околу 12:45 или 12:50 часот, дека ги ставила децата во автомобил, дека потоа му се јавила на сопругот и го известила за своите планови.

„Возев до Бањско Поле, излегов од колата, ја отворив капијата, се вратив во колата и отидов зад куќата каде што се наоѓа ливадата. Сето ова беше околу 13:06 или 13:07 часот. Мислев децата можат тука да играат“, рече таа.

Рекла дека ги фотографирала децата, „но Данка веќе се упатувала кон патеката што води до тумбата во дворот, која била на пет-шест метри од совозачката врата на автомобилот“, вели Ивана Илиќ.

„Кога ја видов Данка на таа патека, таа беше на метар од почетокот на ридот и на самата патека.

Данка оди со трчање, не одеше бавно, а не трчаше ниту брзо. Таа тој ден имаше 22 месеци. Данка го премина ридот и сврте лево кон купот гранки од левата страна на патеката.

Бев околу метар и пол зад неа. Кога стигна до купот гранки, јас бев зад неа и Данка направи круг околу купот гранки и потоа отиде до колата. Мојот син беше со мене цело време и ја држеше топката“, рече таа.

Таа рече дека децата цело време биле пред автомобилот и трчале.

„Седев на циглите додека ги фотографирав, а потоа го ставив мобилниот телефон во џеб и продолжив да ја шутирам топката со син ми, додека Данка цело време трчаше, доаѓаше до нас, ја земаше топката, фрлајќи ја и се смееше.

Најдалеку што се оддалечив од нив беше три метри и тоа беше пред возилото, каде што беа и тие. Игравме околу 10 минути додека син ми не побара вода. Видов дека Данка повторно се качува на ридот и дека е на околу пет метри од автомобилот, односно на самиот почеток на патеката што ја опишав“, раскажува таа.

Таа опишала дека нејзиниот син бил до неа кога отишла да земе вода во автомобилот и дека се траело околу две минути.

„Кога го кренав погледот кон ридот, видов дека ја нема. Почнав да ја викам, погледнав низ ливадата каде што си играа, а кога сфатив дека ја нема, го фатив син ми за рака и почнавме да ја бараме по патеката на ридот. Поминувавме низ отворена капија, која беше на еден или два метри од ридот“, рече таа.

Таа додала дека му се јавила на сопругот околу 13 часот и 42 минути и му рекла дека Данка не е таму. Таа го завршила повикот со него и веднаш повикала полиција, се вели во соопштението, по што повторно се движела по споменатата патека.

„Видов паркиран бел автомобил на кој пишуваше „Водовод“. Едниот човек, кој не можам да го опишам, беше на возачкото место, а другиот на левата страна од капијата. Не можам да го опишам ни него бидејќи ми беше свртен со грб. Останав и до две минути и за тоа време човекот се врати во автомобилот и седна на совозачкото седиште, а потоа си заминаа“, изјавила мајката на Данка.

Таа рече дека не знае зошто не ги прашала дали ја виделе Данка, дека мислела дека девојчето е во близина и дека ќе дојде, дека е исплашена и дека „не и паднало на памет“. Кога возилото „Водовода“ се оддалечило, вели таа, се упатила кон главната капија за да види дали Данка упаднала во блиската бара.

„Кога видов дека детето не е во барата, се вратив во дворот со син ми. На враќање го видов соседот. Го видов мојот сопруг како пристигнува со службено возило, тој беше на совозачкото седиште, а возеше неговиот колега. Дојде полициска патрола и почнавме да ја бараме. Разговараа со мојот сопруг, а потоа полицијата побарала засилување. Луѓето почнаа да се собираат и да ја бараат Данка. Дојдоа свекор ми и свекрвата и во периодот од 14:00 до 14:30 часот го оставив син ми кај нив и продолжив да ја барам Данка на блиските ливади, по што се вратив во дворот и разговарав со инспекторите. таму“, додаде таа.

Додала дека Данка немала навика да ги напушта родителите. Таа рече дека Данка не се плаши од странци.

„Данка покрај мене ја чуваше и мојот сопруг, неговите родители и татко ми, ја чуваше и снаа ми. Немаме непријатели. Не ги познавам осомничените и никогаш не сум ги видела“, заклучи таа.