Кога го снимавме филмот „Амели“, во тоа време не мислев дека правам нешто посебно, немав такво чувство. Не ме водеше мисла „Е сега ќе направам нешто извонредно“. Но, сепак бев среќен во тоа време кога го снимивме филмот, истакна денеска големиот Бруно Делбонел, во преполната сала на киното Манаки во Битола. Се бараше место повеќе за да се слушне повеќе за животот на Делбонел и за неговата кариера, човекот кој е добитник на Златна камера 300 за животен опус на 45 издание на ИФФК „Браќа Манаки“.

Скромниот Делбонел, на почетокот од мастер-чатот за себе кажа дека е само кинематографер, татко и обичен човек. Тој со филмот „Амели“, на 44 годишна возраст, достигнува светска слава и во овој филм креира визуелно маестрално ремек-дело, рефлектирајќи го бајковитиот, обично – необичен свет на Амели. Публиката погледна неколку сцени од „Амели“.

„Тоа беше третиот по ред игран филм на кој имав работено. Тој филм ми го промени животот, филмот имаше голем успех. Бев среќен кога го снимивме филмот. Тоа беше пред 25 години. Употребив 4 филтри за да ја добијам таа крваво црвена боја во филмот. Повеќе нема да го правам тоа“, на шега рече Делбонел.

Тој кажа дека кога би требало сега да го сними истиот филм, не би го снимил воопшто на истиот начин. Но, поентата е, како што додаде, да се расте, да се созрева и да не се прават истите работи повторно.

„Ако филмот е добар, сите го слават режисерот и кинематограферот, но ако филмот не е добар, тогаш велат дека режисерот не чини, а кинематограферот никој не го спомнува и тоа е добро“, се пошегува Делбонел.

Бруно Делбонел е најновиот член во Клубот на великаните на „Браќа Манаки“. Изодувајќи го патот од лауреат на Специјалната Златна Камера 300 за особен придонес во светската филмска уметност, што фестивалот „Браќа Манаки“ му ја додели во 2011 година, по 13 години Делбонел им се придружува на светските кинематограферски великани, сега закитен со „Златна камера 300 за животен опус“.

Роден е во 1957 година во Нанси, Франција. Студирал филозофија на Сорбона, а дипломирал во 1978 година на ESEC (Ecole Superieure d’Etudes Cinematographique), популарна и ценета школа за кинематограферски студии во Париз. По дипломирањето, Делбонел пројавил афинитет и кон режија, па во 1989 година го режира долгометражниот документарен филм инспириран од светот на циркусот – „Големиот циркус“ / THE GRAND CIRCUS, но потоа ja продолжува својата кариера како кинематографер, создавајќи завиден опус во соработка со многумина значајни француски и светски режисери.

Министерот за култура и туризам, Зоран Љутков, денеска го посети македонскиот Културно-информативен центар во Загреб каде што беше пречекан од новоименуваната директорка, Мими Ѓоргоска-Илиевска.

Ѓоргоска-Илиевска го запозна со работата на Центарот, а го информираше и за активностите и проектите што оваа институција треба да ги реализира до крајот на годината. Министерот и директорката, која беше дел и од македонската делегација на средбата со хрватската министерка за култура и медиуми, Обуљен Коржинек, разговараа и за проширување на надлежностите на Центарот во функција на промоција на туристичките потенцијали на државава, како и во сферата на образованието и науката.

Љутков потенцираше дека културно-информативните центри имаат клучна улога во промоцијата на културата и традицијата на една држава на меѓународно ниво, како и за нивна поголема видливост и препознатливост во сите сфери на општественото живеење. На средбата беше заклучено дека македонско-хрватските односи се на високо ниво, со што е обезбеден широк простор за продлабочување на соработката во сферата на културата и туризмот преку активностите на македонскиот КИЦ.

До крајот на годината во македонскиот Културно-информативен центар во Загреб ќе се реализираат повеќе проекти, меѓу кои: проектот „Тоше во срцето на Хрватска“ на НУ Спомен-куќа на Тодор Проески, изложбата на уметникот Владимир Темков ,,Вечер на македонскиот пејзаж во Загреб“, концертот „Македониум 2“ на составот „Ин медиа рес“…

Министерот за култура и туризам, Зоран Љутков, денеска на гробиштата „Мирогој“ во Загреб му оддаде почит на народниот трибун и борец за независна македонска држава, Панко Брашнаров.

Во сеќавање на народниот учител и учесник на двата Илиндена, министерот Љутков денеска се поклони и положи цвеќе гробот на еден од најистакнатите македонски национални дејци, посветен на политичкото и националното ослободување на Македонија и македонскиот народ.

Брашнаров е роден во Велес во 1883 година. Тој е учесник во најзначајните историски моменти во борбата на македонскиот народ за независност и слобода. Од Илинден, Балканските војни, Првата светска војна, па сè до историскиот АСНОМ. Избран е за народен пратеник и претседавач на Првото заседание на АСНОМ. Брашнаров е историска личност со особени заслуги во борбата за независна Македонија, што е од посебна важност за неговиот роден Велес. По неколку години работа во штотуку организираната држава, како приврзаник на ставовите во Резолуцијата на Информбирото, Брашнаров е приведен, прогласен за непријател на власта и испратен на островот Голи Оток, Република Хрватска, каде што почина на 13 јули 1951 година.