Германија депортирала 30 отсто повеќе луѓе од почетокот на 2024 година во споредба со минатата година кога зголемувањето беше 25 отсто во однос на 2022 година, изјави во петокот портпаролот на германското Министерство за внатрешни работи.

Тој рече дека причина за тоа се построгите закони кои стапиле на сила. Од почетокот на оваа година евидентирани се 6316 депортации, додека во истиот период во 2023 година имало 4792 депортации.

Во текот на 2023 година, Германија депортирала 16.430 луѓе, а во 2022 година таа бројка била 12.945.

Многу луѓе беа депортирани во Македонија, Грузија и Австрија во претходните две години. Германија депортира многумина во други земји-членки на ЕУ бидејќи многумина живееле таму пред да дојдат во Германија и затоа треба да поминат низ процедури за добивање азил во тие земји.

Депортациите добија повторно внимание откако германски полицаец беше убиен во Манхајм од авганистански имигрант. Германија досега не депортирала државјани на Авганистан и Сирија во нивните матични земји бидејќи се сметаат за небезбедни.

Германскиот канцелар Олаф Шолц вчера најави дека сака повторно да дозволи депортација на тешки криминалци во Авганистан и Сирија. Германското МВР во моментов ги разгледува можните начини да го постигне тоа. Pro Asyl, германска организација за правата на бегалците, ја осуди иницијативата на Шолц.

„Меѓународното право јасно забранува депортации во Авганистан и Сирија“, изјави шефот на организацијата Карл Коп за весникот Augsburger Allgemeine објавен во петокот.

Коп ја опиша намерата на Шолц како незаконска бидејќи „двете земји се познати по употребата на тортура и нечовечки казнување“.

Германското Министерство за надворешни работи денеска предупреди и против соработката со талибанците, кои владеат со Авганистан, за депортирање на авганистански криминалци, велејќи дека исламистичката влада ќе бара меѓународно признавање доколку се направи таков чекор.

„Талибанците ќе сакаат барем делумно меѓународно признавање во замена за каква било репатријација“, изјави во Берлин портпаролот на германската министерка за надворешни работи Аналена Баербок.

„И факт е дека германската влада не ја признава де факто талибанската влада во Авганистан, како и секоја друга земја во светот, и не соработува со неа“.

Има само повремен контакт „на техничко ниво“ во поединечни случаи, додаде портпаролот. Талибанците и претходно покажаа дека се отворени за соработка во однос на прифаќањето на авганистанските криминалци и опасни поединци.

Украинскиот претседател Володимир Зеленски изјави во петокот дека неговиот легитимитет е признаен и определен од украинскиот народ, критикувајќи го легитимитетот на рускиот претседател Владимир Путин.

„Народот на Украина го признава легитимитетот на претседателот Зеленски… Нашиот народ е слободен. Легитимитетот на Путин го признава само другарот Путин“, рече Зеленски на прес-конференција во Париз.

Претседателските избори во Украина требаше да се одржат оваа пролет, по петгодишниот мандат на Зеленски. Сепак, вонредната состојба воведена по руската инвазија на Украина во февруари 2022 година ги забранува сите воени избори. Уставот вели дека претседателот ја извршува функцијата додека новоизбраниот не ја преземе функцијата.

Путин неколку пати тврдеше дека Зеленски е нелегитимен претседател бидејќи неговиот петгодишен мандат истече овој мај. Западните лидери не го доведуваат во прашање легитимитетот на Зеленски, а социолозите велат дека постои консензус меѓу Украинците дека Зеленски треба да остане на функцијата до крајот на војната.

На Германија ѝ се потребни најмалку 75.000 дополнителни војници за да ги исполни своите обврски во НАТО, бидејќи алијансата го прилагодува своето одбранбено планирање за да се спротивстави на она што го гледа како сè поагресивна Русија, објави „Шпигел“.

Повиците за повеќе војници би можеле да претставуваат дополнителен предизвик за германската влада, која се обидува да обезбеди средства за повисоки трошоци за одбрана од почетокот на руската инвазија на Украина и дебатира за повторно воведување на некоја форма на регрутација.

На минатогодишниот самит во Вилнус, лидерите на НАТО ги одобрија првите големи одбранбени планови од крајот на Студената војна, кои се однесуваат на одговорот на алијансата на можен руски напад.

Одлуката претставува значајна промена во политиката имајќи предвид дека НАТО со децении не правел такви планови бидејќи учествувал само во помали војни во Авганистан и Ирак, а постсоветската Русија повеќе не ја сметал за егзистенцијална закана.

НАТО и воените планери на земјите-членки сега ги преточуваат плановите во конкретни потреби, каде што го препознаа недостатокот на војници, оружје и друга опрема за одбрана од руски напад, што, според врвот на германската армија, може да се случуваат најрано во 2029 година.

Сојузниците ќе мора да преговараат која земја кои празнини ќе ги пополни врз основа на потребите. Откако ќе се постигне договор, потребите потоа ќе се претворат во нови цели за капацитети на НАТО за секоја земја-членка.

Новите потреби значат дека на германските вооружени сили (Бундесвер) ќе им бидат потребни дополнителни 75.000 војници за да ги пополнат сојузничките корпуси, дивизии и бригади неопходни за спроведување на одбранбените планови, пишува Шпигел, повикувајќи се на доверливи документи.

Германското Министерство за одбрана не беше веднаш достапно за коментар. Бундесверот моментално има околу 180.000 војници и 80.000 цивилни вработени. Трошоците за одбрана веќе станаа проблематично прашање за тричлената коалиција на канцеларот Олаф Шолц во дискусиите за буџетот за следната година.