Свет
Австралија драстично го намалува бројот на имигранти што ги прима

Австралиската влада најави дека ќе го преполови бројот на имиграција во земјата во следните две години, поправајќи го „расипаниот“ имиграциски систем во земјата. Годишната стапка на имиграција треба да се намали на приближно 250.000 луѓе, што е во согласност со нивоата пред пандемијата. Како дел од ова, треба да се заострат визите за странски студенти и нискоквалификувани работници.
Стапките на миграција се зголемија на рекордно ниво во Австралија, зголемувајќи го притисокот врз станбените и инфраструктурните прашања. Но, се уште има недостиг од квалификувани работници, а земјата се бори да ги привлече. Откривајќи ја новата 10-годишна стратегија за имиграција на брифинг за медиумите, министерката за внатрешни работи Клер О’Нил рече дека претходната влада го оставила миграцискиот систем „во хаос“.
На почетокот на оваа година, ревизијата покажа дека системот е „многу расипан“, односно непотребно сложен, бавен и неефикасен и дека му е потребна „голема реформа“. Рекордни 510.000 луѓе дојдоа во Австралија од јуни оваа година, но министерката рече дека нејзината влада „ќе ги врати бројките под контрола“ и ќе го намали годишниот прилив на миграција за околу 50%.
Меѓу новите мерки се построги минимални барања за познавање англиски јазик за странски студенти и зголемена контрола на оние кои аплицираат за втора виза. Тие ќе треба да покажат дека понатамошното студирање ќе ги унапреди нивните академски аспирации или кариера. Во Австралија има околу 650.000 странски студенти, а многу од нив имаат втора виза, според официјалните податоци.
Визните патишта за мигрантите со „специјалистички“ или „основни“ вештини, како што се висококвалификувани технички работници или старатели, исто така се подобрени за да понудат подобри изгледи за постојан престој. Новата политика ќе привлече повеќе работници кои ѝ се потребни на Австралија и ќе помогне да се намали ризикот од експлоатација за оние кои живеат, работат и студираат во земјата, рече О’Нил.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Европа
Тајмс: Овие 13 Руси стојат зад масакрот во Буча

Помалку од една недела откако Русија ја започна својата тотална инвазија во 2022 година, руските оклопни сили влегоа во Буча, мал град на 24 километри северозападно од украинската престолнина. Само 33 дена подоцна, последните окупаторски сили беа принудени да го напуштат градот.
Украинските сили што го ослободија градот беа пречекани со сцени на ужас – телата на мажи, жени и деца, многу од нив мачени или осакатени, лежеа на улиците, во подруми и во уништени куќи. Во деновите што следеа, масовните гробници, комори за мачење и местата за егзекуција сведочеа за ужасите што руските сили им ги нанесоа на украинските цивили.
I was one of those who saw Bucha after it was liberated from Russia.
I organized for Western and global media to visit Bucha right away. Thanks to these journalists, the world found out the truth about Russia's war crimes – no matter how hard Russia tried to deny it afterwards.… https://t.co/3uhqY9EAQa pic.twitter.com/kYebME2eCT
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) November 23, 2024
Идентификувани 13 руски офицери и генерали
Во саботата, британските „Тајмс“ и „Сандеј Тајмс“ објавија дека, по истрагата што ја испитувала работата на независни адвокати и истражители, како и разузнавачките информации од отворен извор и сведочењата од украинските полициски агенции, тие идентификувале 13 руски офицери и генерали кои учествувале во или индиректно олесниле безброј воени злосторства за време на окупацијата.
Во извештајот се вели дека покрај именуваните високи офицери, повеќе од 80 други руски офицери, подофицери и војници се идентификувани како директно вклучени во убиствата на цивили во Буча. Многу други, за кои се верува дека учествувале во злосторствата, сè уште се непознати.
Касапот од Буча и специјализираната единица за воени злосторства
Акциите одобрени од командантите идентификувани од „Сандеј тајмс“, од кои некои претходно беа именувани од други медиуми, се одговорни за некои од најстрашните воени злосторства извршени во име на таканаречените „специјални воени операции“ на претседателот Владимир Путин.
Меѓу именуваните се:
- Генерал Александар Хајко, тогашен командант на Источниот воен округ на почетокот на војната
- Генерал-потполковник Сергеј Чубарикин, командант на 76-та гардиска воздушно-десантна дивизија – единицата одговорна за многу воени злосторства во Буча
- Артем Городилов, командант на 234-от полк – познат по својата лична вмешаност во грабежи, силувања и убиства
- Полковник Азатбек Омурбеков, командант на 64-та Одделна гардиска моторизирана пешадиска бригада – со прекар „Касапот од Буча“, според американскиот Стејт департмент тој имал директна одговорност за убиствата, силувањата и тортурата
- Николај Соколиков, 5-та гардиска тенковска бригада, осуден во отсуство на доживотен затвор за убивање цивили
- Полковник Андреј Кондров, командант на 5-та гардиска тенковска бригада, ги издал наредбите што доведоа до злосторствата
- Генерал Александар Санчик, командант на 35-та комбинирана вооружена армија, подоцна санкциониран за наредување ракетни напади врз украински градови
- Генерал Валериј Солодчук, тогашен командант на 36-та армија, подоцна одговорен за наредбата за ракетен напад врз хипермаркетот во Харков во јануари 2025 година
- Јуриј Медведев, командант на 37-та гардиска моторизирана пешадиска бригада, која претрпе големи загуби и самиот беше смртно повреден откако беше прегазен од еден од неговите војници
- Полковник Денис Суворов
- Алексеј Толмачев
- Генерал Владимир Селиверстов
- Генерал Вадим Панков
- Сергеј Карасјев.
Lavrov turned 75 on Friday.
I sincerely wish him long years and good health so he may live until he is sentenced in court for his war crimes and warmongering.
What would you wish Lavrov?
📹: Lie-vrov's lies about Bucha and the truth about Bucha. pic.twitter.com/ubTb19ZoZ6
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) March 24, 2025
Москва негира одговорност
И покрај сведоштвата од локалното население, украинските ослободителни сили, новинарите и истражувањата од организациите за човекови права за извршените злосторства, кои се категоризирани како етничко чистење и злосторства против човештвото, Москва постојано ја негира одговорноста.
Како што тврди Москва, ова е „исценирана провокација од страна на украинските (или британските) служби“ и „исценирано“ воено злосторство со цел да се оцрни угледот на руската војска и да се нарушат мировните преговори меѓу Русија и Украина што се одржаа во Истанбул во 2022 година.
фото: принтскрин
Свет
Северна Кореја: Никогаш нема да се откажеме од нашата нуклеарна програма

Висок севернокорејски дипломат нагласи дека неговата земја никогаш нема да се откаже од својата нуклеарна програма, објави јапонскиот NHK World.
Заменик-министерот за надворешни работи на Северна Кореја, Ким Сон Гјеонг, го повтори ставот на својата земја за време на вчерашниот говор на Генералното собрание на Обединетите нации. Ким ги спомена заедничките воени вежби што ги спроведуваат САД, Јужна Кореја и Јапонија, кои се дизајнирани да симулираат одговори на нуклеарните и ракетните закани на Северна Кореја.
Дипломатот ги критикуваше трите земји за практикување процедури што би можеле да се користат за време на нуклеарен напад врз Северна Кореја, нагласувајќи дека вежбите ги зголемуваат тензиите на Корејскиот Полуостров.
„Благодарение на зголемената физичка воена моќ на одвраќање на нашата земја, што е во директна пропорција со растечката закана од агресија од страна на САД и нивните сојузници, волјата на непријателските држави да започнат војна е целосно потисната, а рамнотежата на моќта на Корејскиот Полуостров е обезбедена“, рече тој.
Тој додаде дека притисокот врз Северна Кореја за денуклеаризација значи барање земјата да се откаже од својот суверенитет и правото на постоење.
Порано овој месец, севернокорејскиот лидер Ким Џонг-ун одржа говор на седница на Врховното народно собрание во Пјонгјанг.
Ким рече дека нема да има причина зошто Пјонгјанг не би ги продолжил разговорите со Вашингтон ако САД се откажат од својата желба за денуклеаризација на Северна Кореја и одлучат мирно да коегзистираат со Северот.
Фото: ЕПА
Свет
Американски министер: Тајван би требало да произведува само половина од нашите чипови

Администрацијата на американскиот претседател Доналд Трамп врши притисок врз Тајпеј да ги префрли инвестициите и производството на чипови во Соединетите Американски Држави. Целта е половина од потребите на Америка за чипови да се задоволат на домашен терен, потег што би можел да има значителни импликации за националната одбрана на Тајван, објави CNBC.
План 50-50
Вашингтон веќе разговараше со Тајпеј за поделба на производството на полупроводници во однос 50-50, потврди американскиот министер за трговија Хауард Лутник во неодамнешно интервју. Таквиот договор значително би ја намалил зависноста на Америка од Тајван, кој моментално произведува повеќе од 90% од најнапредните полупроводници во светот. Според Лутник, таквата концентрација на производство е причина за загриженост со оглед на географската оддалеченост на островот од САД и неговата близина до Кина.
„Мојата цел, и целта на оваа администрација, е значително да го префрли производството на чипови на домашно ниво – ние мора да ги произведуваме нашите сопствени чипови“, рече Лутник. „Идејата што ја поставив на Тајван беше, ајде да одиме 50-50. Ние правиме половина, вие правите половина.“
Лутник додаде дека целта е да се достигне околу 40% домашно производство до крајот на мандатот на Трамп, што би барало повеќе од 500 милијарди долари локални инвестиции.
Доминацијата на Тајван во производството на чипови се базира на успехот на компанијата Taiwan Semiconductor Manufacturing Co. (TSMC), најголемиот светски производител на чипови по договор кој снабдува технолошки гиганти како Nvidia и Apple. Се верува дека токму оваа клучна улога во глобалниот синџир на снабдување го заштитила островот од директна воена акција од страна на Кина, позната како теорија за „Силициумскиот штит“.
Сепак, Лутник ја минимизираше теоријата во едно интервју, тврдејќи дека Тајван би бил побезбеден со поурамнотежено производство.
Според планот 50-50, САД сè уште би биле фундаментално зависни од Тајван, но би имале капацитет да го правиме она што треба да го направиме, ако треба да го направиме тоа, објасни тој.
фото: принтскрин