Спорт
Ѓоковиќ кај Славен Билиќ: Треперам кога ќе се сетам на Париз 2024…би сакал да играм повеќе во земјите од поранешна Југославија

Осмата емисија од третата сезона на серијата „(Не)успех на шампионот: Специјал со Славен Билиќ“, која се емитува на каналите Арена Спорт, носи една од најинспиративните животни исповеди на најголемиот тенисер во историјата. Новак Ѓоковиќ, симбол на врвниот тенис во 21 век, личност чии достигнувања звучат нереално и импресивно, е новиот гостин на познатата емисија, во која отворено зборуваше за својата неверојатна кариера, предизвикувачките почетоци, семејството, упорноста што не го напуштила и неговите цели. Со 24 освоени Гренд слем турнири, Новак е несомнено најдобриот тенисер на сите времиња.
На почетокот на емисијата, Билиќ ги истакна зборовите на Новак дека на почетокот на новата година ги поставува своите приоритети и цели за сезоната. Исто така, тој е свесен за својата возраст и рече дека оваа сезона би сакал да ужива во плодовите на својот труд, но и да најде рамнотежа помеѓу тоа и ултимативната победа.
„Тенисот е примарна работа во мојот живот три децении. Тоа е она што најдобро го знам , тоа е она што најдобро знам да го правам во животот, а кога станав родител пред десет години, работите се променија, на подобро. Добив нова доза на мотивација. Чувствував дека сакам уште повеќе да ги направам среќни мојот син, мојата сопруга, моите родители.
Кога станав татко, сето тоа доби една нова димензија и го искористив тој наплив во однос на резултатите, професионално, ми даде крилја и имав фантастични неколку години потоа, потоа се повредив, поминав низ различни фази итн.“
Тој посочи на 2018 година, за која рече дека била клучна и пресудна година кога дури размислувал да се збогува со тенисот на одреден период: „Се вратив и повторно станав број еден“.
За балансот, тој рече: „Го барам до степен до кој тенисот повеќе не ми е приоритет во таков процент. Сакам да бидам татко, сакам да бидам сопруг, сакам да бидам други работи, едноставно да надоместам за нешто што сум жртвувал, бидејќи навистина морам да кажам, можеби тоа е малку суров збор, но жртвував толку многу години.“
Тој продолжи дека сега сака да пронајде што е можно повеќе оптимална рамнотежа за да продолжи да го прави она што го сака, но истакна: „не сум тип на личност што може да игра професионален тенис, да го игра натпреварувачки и да го игра само за да го игра. Не. Морам да играм и да чувствувам дека сè уште сум на тоа ниво каде што би можел да освојам Гренд слем и да бидам еден од најдобрите. Ако тоа неможам да го правам си ветив дека тогаш ќе биде крај.“
Потенцира дека ја имал поддршката од семејството уште од самиот почеток. Спортско семејство во фокусот било скијањето, но судбината била тенисот. Се осврнаа на самите почетоци, кога Јелена Генчиќ го препознала неговиот талент кога имал четири и пол години. Семејството помина многу време на Копаоник.
„Моите родители се запознаа таму и започнаа угостителски бизнис од кој живеевме… Случајно, иако не верувам во случајности, судбината го уреди животот на таков начин што беа изградени три тениски терени на дофат на раката од градината на ресторанот…“
Откри дека морал да преземе многу одговорности уште на рана возраст, морал рано да порасне, но исто така рано научил да ги препознава можностите во животот. Мајката беше столб на семејството, а таткото движечка сила. Иако неговиот татко тренирал скијање, самиот Новак покажал интерес за неколку спортови, како што нагласи, родителите му дале избор:
„Тоа беше еден од одлучувачките моменти во мојот живот кога имав десет години. Бевме во Белград, бидејќи сменивме многу станови во тоа време, кон крајот на деведесеттите години, бомбардирањето, немавме постојан престој, имаше многу тешкотии за нив, а тенисот е ужасно скап спорт. Дури и денес, а особено тогаш.“
Откри дека неговиот татко еднаш ставил десет марки на масата и рекол дека тоа е сè што имале:
„Во тој момент, во мене се разбуди тој татковски инстинкт дека морам да станам возрасен дури и на 12 години. Ја разбрав неговата порака, но и покрај сето тоа, тој беше подготвен и го направи тоа за да ме поддржи сто проценти и да каже – ќе најдеме пари, ќе создадеме услови, ќе создадеме што и да е. Ако сега нема јасен пат, ние ќе го создадеме и само треба да ми кажете дали сте подготвени за ова?“
Од неговите три најголеми успеси што се особено значајни за него, два се репрезентативни. Еден е Вимблдон, потоа Дејвис купот и Олимписките игри во 2024 година.
Билиќ и Ѓоковиќ се осврнаа на големата мотивација на Новак да игра за националниот тим, како и на фактот дека во индивидуален спорт како што е тенисот, таа мотивација е уште поизразена. Најголемиот тенисер на сите времиња рече дека во тимските спортови често има тимски натпревари и дека е убаво да се види тоа, но и дека малку им завидува на тоа чувство кога тимот се собира на секои еден или два месеци:
„Па играат натпревари пред домашната публика, тоа е навистина убаво чувство. Исто така, ми недостига повеќе да играм во мојата земја. Чувствувам вистинска поврзаност не само со луѓето во Србија, туку и со луѓето во сите држави на поранешна Југославија. Некако чувствувам љубов, припадност и желба и страст да настапувам пред нив. Би сакал, но немам можност…“
„Олимписките игри се навистина мојот најголем успех“, рече Новак Ѓоковиќ и продолжи: „Зависи од која перспектива го гледате. Јас го гледам од силата на емоциите, за мене тоа е сè во животот. Кога ќе кажете, можете да зборувате за некои успеси, некои турнири, некои цели, но кога нешто во вас, кога ќе го кажете тоа, предизвикува емоција што ве тера да треперите, да треперете, тоа е тоа! Кога ќе помислам на Олимписките игри минатата година, рацете ми се потат и почнуваат да се тресат. Исто така, се тресев поради поразите што ги имав на Олимписките игри бидејќи тоа се најголемите порази во мојата кариера, најболните, најемотивните.“
Ѓоковиќ подели неколку интересни информации целите во иснина.
Едно нешто што дефинитивно го имам во главата, а кое ми дава мотивација, се Олимписките игри во 2028 година во Лос Анџелес, играњето за националниот тим и Гренд слем турнирите…“
Еден посебен момент се случи непосредно пред снимањето на оваа епизода од серијата. Екипата што работеше на шоуто му подари на Новак Ѓоковиќ дрес на Лука Модриќ. Видливо трогнат од тој чин, Новак се заблагодари со зборовите:
„Ова е еден од најубавите подароци што сум ги добил во последно време.“
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Спорт
Риека ја освои двојната круна и му донесе на Динамо 20 милиони евра

Илија Несторовски го одигра целиот натпревар за Славен, додека Јован Манев мечот го гледаше од клупата за резерви кај Риека.
Динамо Загреб исто така се радуваше на овој исход. Победата на Риека им овозможи на „модрите“ директен пласман во Лига Европа. Динамо има најдобар клупски коефициент од сите квалификанти.
Доколку Славен го освоеше хрватскиот Куп, „сините“ ќе се префрлеа во Конференциската лига, и тоа од втората квалификациска рунда.
Индиректно, со освојувањето на Купот, Риека му обезбеди на Динамо проектирана добивка од околу 20 милиони евра.
Спорт
Тотенхем го „мерка“ Лирој Сане

Освојувањето на Лига Европа му обезбеди на Тотенхем место во Лигата на шампионите, сега тимот треба да се засили за следната сезона.
Прв на листата на желби е Лерој Сане, 29-годишниот крилен напаѓач на Баерн чиј договор со Баварците истекува во јуни.
Германскиот репрезентативец би можел да дојде во англискиот клуб без обештетување. Досега преговорите со Баерн не беа успешни.
Несогласувањето се случи бидејќи двете страни во преговорите имаат различни позиции кога станува збор за годишната плата, односно колку е фиксниот дел и колку би добивал во бонуси.
Сане ја започна својата кариера во Шалке, а во летото 2016 година се пресели во Манчестер сити. По четири сезони во Англија, се врати во Германија и во јули 2020 година потпиша за Баерн, кој плати обештетување од 49 милиони евра за него.
Оваа сезона, тој постигна 13 гола и шест асистенции во сите натпреварувања. Според „Трансфермаркт“, Сане вреди 38 милиони евра.
Спорт
Ди Марија по 20 години се врати во Росарио

Трофејниот аргентински фудбалер Анхел Ди Марија се врати во Аргентина, поточно во својот роден град и клубот каде што ја започна својата кариера.
Станува збор за тимот на Росарио Централ, за кој дебитираше во 2005 година и играше до 2007 година, кога замина во Бенфика.
Во тимот од Лисабон ги помина претходните две сезони, а сега, како 37-годишник, дојде да му помогне на клубот каде што ги направи своите први фудбалски чекори.
Ди Марија има брилијантна кариера, играше за Реал, Манчестер јунајтед, ПСЖ, Јувентус, а беше и светски шампион со Аргентина.
Сè уште не е време да замине во пензија, го чекаат нови предизвици во клуб кој моментално добро стои во аргентинската лига, моментално е на водечката позиција во Зона Б, пред Риверо и Индепендиенте.