Забава
И по 55 години останува обвиена со мистерија смртта на деветте планинари под Урал

Во снегот во близина на Планината на смртта на Урал, загинаа девет млади планинари пред точно 55 години. Што ги натерало голи и боси да го напуштат кампот и да излезат на студ од минус 30 степени, по повеќе од половина век и натаму е мистерија.
Група од 10 авантуристи од уралскиот Политехнички факултет се упатила во 1959 година на патешествие во суровата сибирска зима, кон планината на уралскиот венец, позната како Планина на смртта. Не ни претчувствуваа дека деветмина од нив, нема да се вратат.
Водачот на групата бил 23 годишниот Игор Дијатлов, чие смрзнато тело, заедно со останатите, било пронајдено во завеаната шума. Спасувачката екипа која била испратена по нив, откако ниту по две недели од планираниот датум не се вратиле дома, ги пронашла расфрлани по снегот, полуголи и боси.
Иако умреле од последиците на смрзнување, ни 55 години по трагичниот настан, никој не знае што ноќта на 2 февруари ги натерало да побегнат од кампот и да побараат засолниште во блиската шума. Преживеал само еден член на групата – Јури Јудин, кој заради здравствени причини ги напуштил неколку дена пред мистериозното исчезнување.
Членовите на службата за спасување пристигнале до кампот на несреќните студенти на 26 февруари. Затекнале шатори искинати од внатре, расфрлана опрема, облека и други лични работи. Планинарите ги немало. Единствен знак што зад себе го оставиле биле трагите на боси нозе во снегот.
Првите тела биле пронајдени на работ на шумата половина километар од кампот. Биле тоа Георги Кривонишенко(24) и Јури Дорошенко(21), смрзнати без облека и обувки. Подоцна, нешто поблиску до кампот биле пронајдени и телата на Дијатлов, Зина Колмогорова и Рустема Слободина. Според позицијата можело да се заклучи дека се обиделе да се вратат во кампот. Но, за разлика од првите четворица, чии тела освен смрзнатините биле неповредени, Слободин имал помала фрактура на черепот.
Дури два месеца подоцна истражителите ги пронашле и останатите членови на групата. Телата на Николај Тибо-Брињол, Људмила Дубинина, Семјон Золотарјов и Александар Колеватов биле затрупани под четири метри снег, 75 метри од работ на шумата каде што биле пронајдени првите две тела.
Главата на Николајев била згмечена, на Золотарев му биле скршени ребрата, а Људмила била пронајдена без јазик и со искршени ребра. Но, на нивните тела немало ниту една модринка и гребаница. Според тоа што ја носеле облеката од оние кои први настрадале, се гледа дека умреле последни. А облеката исто ја разбудила мистеријата: била контаминирана со висок степен на радијација!
Како страдале овие девет ентузијасти, кои природата ја сакале премногу, зошто го уништиле својот камп и побегнале од него во бела смрт, кој им ги нанел тешките повреди и зошто облеката им била радиоактивна, се мистерии за кои и денес нема одговор.
Истражителите тогаш „заклучиле“ дека смртта ја предизвикала „непозната сила“, а кобниот планински премин е наречен по водачот на групата, Дијатлов премин. Случајот е затворен, а во оваа област долги години по несреќата пристапот бил забранет.
Единствениот преживеан, Јури Јудин, кого го спасило слабото здравје, половина век одбивал да зборува јавно за страшната несреќа. Сè додека не се појавил Дони Ајхар, автор кој пет години посветил на истражувањето на оваа мистерија.
Ајхар, кој и самиот се упатил по патеките на кои младите планинари го загубиле животот, дошол до теорија која би можела да го објасни нивното таинствено напуштање на кампот.
Според него, главен виновник за страшната несреќа е таканаречениот кармански вортекс, феномен што може да го предизвикаат страшните планински торнадо ветрови, а кои, докажано можат кај човекот да произведат чувство на ирационален избезумувачки страв.
Заради специфичната топографија на Планината на смртта и Дијатловиот премин, моќните ветрови од Урал во овој дел се претвораат во вртлози кои се во состојба, покрај заглушувачкото струење, да произведат и опасен инфразвук – звук со толку ниска фреквенција што човечкото уво не може да го слушне, но со многу опасни ефекти.
Студиите покажале дека инфразвукот кај човекот предизвикува несоница, губење на здивот и чувство на паничен страв. Ајхар верува дека таквиот звук, во комбинација со бучавата на планинските ветришта и клаустрофобичната внатрешноста на мрачните шатори кај планинарите можело да предизвика моментален делириум, заради што побегнале од кампот.
Кога неколку стотина метри подалеку дошле на себе, веќе било доцна. Полуголи и боси, на температура која убива, немале никакви шанси.
За трагедијата на Дијатловиот премин Ајхар напишал и книга „Планината на смртта“, а голема помош добил од Јуриј Јудин, кој на 70 годишна возраст, на само неколку месеци пред да умре, со Ајхар проговори за изгубените пријатели.
Прашањето како умреле го мачеше до крајот на животот. А одговорот, колку и да се трудиме, можеби никогаш нема да го добиеме. Баш како и тие. /крај/бл/ст
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Забава
Милионери до 2035 година: луѓето родени под еден знак ги чека успех, пари и богатство

Астролошките прогнози за луѓето родени под еден хороскопски знак предвидуваат големи шанси да станат милионери во следните 10 години – тој е на врвот на листата.
Астролошките прогнози за луѓето родени под еден хороскопски знак предвидуваат голема шанса да станат милионери во следните 10 години – нивниот знак е на врвот на листата.
Јарците влегуваат во еден од најстабилните и најплодните финансиски циклуси во нивниот живот во следната деценија. Планетарните влијанија (особено Јупитер, Уран и Сатурн) го поддржуваат постепеното, но сигурно создавање големо богатство, не преку ноќ, туку преку мудри одлуки, трпение и долгорочно размислување.
До 2035 година, многу Јарци ќе:
– започнат сопствен бизнис или значително ќе ги прошират постојните,
– инвестираат мудро (особено во недвижности, технологија и стабилни фондови),
– изградат репутација на сигурен лидер и визионер.
Она што ве издвојува е вашата неверојатна дисциплина; дури и кога другите се откажуваат, вие продолжувате. И токму оваа доследност ќе биде клучот за отклучување на финансиската независност.
Совети за Јарците:
– Не плашете се од ризик, туку секогаш планирајте однапред.
– Опкружете се со луѓе кои веруваат во вашата визија.
– Едуцирајте се за инвестирање, знаењето ќе ви донесе пари.
– Научете да балансирате помеѓу работата и одморот, уморниот ум не ги донесува најдобрите одлуки.
Забава
Вештачката интелигенција водела продавница еден месец – изгубила пари и доживеала идентитетска криза

Компанијата „Антропик“ го тестираше својот четбот Клод како менаџер на мини-продавница. Експериментот заврши со загуба и низа бизарни ситуации, пишува „Еуроњуз“.
Иако во последниве години се повеќе се зборува дека вештачката интелигенција (ВИ) ќе ги замени луѓето на работното место, најновиот експеримент покажа дека ВИ, барем засега, е сè уште далеку од тоа да може успешно да ги преземе дури и наједноставните деловни задачи.
Имено, „Антропик“ одлучи да провери колку е способна нивната ВИ да го преземе управувањето со мини-продавница. Еден месец, агент на ВИ по име Клаудиус водеше мала продавница во рамките на канцеларијата во Сан Франциско, сè со цел да оствари профит – и без човечко управување. Сепак, резултатот беше сè друго освен успешен.
„Експериментот покажа колку сме блиску, но во исто време и колку сме далеку од сигурна автономија на системите за вештачка интелигенција во бизнисот“, рече Антропик.
„Менаџерот на продавницата“ нудеше производи под цената, измислуваше колеги и се налути.
Продавницата управувана од вештачка интелигенција се состоела од мал ладилник со производи и iPad за самостојна наплата. Клаудиус бил задолжен за нарачување производи од трговци на големо, одредување цени и комуникација со клиентите. Вештачката интелигенција имала јасна задача: да купува популарни производи, да ги продава со профит и да не банкротира.
Сепак, веќе во првите денови, системот почнал да се распаѓа. Клаудиус, според податоците објавени од Антропик, продавал производи под куповната цена, им дозволувал на клиентите сами да внесуваат промотивни кодови и, во некои случаи, ги делел производите сосема бесплатно.
Вработените во Антропик, кои биле и главни „клиенти“, брзо почнале да ги тестираат границите на системот. Во комуникација со Клаудиус, тие се обиделе да добијат дополнителни бенефиции, кои тој ги одобрил без поголеми проблеми. Во еден момент, на пример, вештачката интелигенција го измислила лицето Сара од „Андон Лабс“, наводно одговорна за снабдувањето, иако Сара воопшто не постоела.
„Вештачката интелигенција халуцинираше вистински луѓе и деловни односи што никогаш не постоеле. Во еден момент, Клаудиус тврдеше дека лично го потпишал договорот во домот на Симпсон, на адресата „Евергрин Терас“ 742. Тогаш сфативме дека сме стапнале на многу чудна територија“, коментираше Антропик.
Експериментот бил дополнително комплициран од фактот дека „Андон Лабс“, компанијата што физички ѝ помагала на вештачката интелигенција во задачи како што се полнење полици, била единствениот „трговец на големо“ со кој вештачката интелигенција можела да комуницира. Вештачката интелигенција, се разбира, не го знаела тоа, па затоа редовно испраќала е-пошта со нарачки.
Првичниот буџет на продавницата бил 1.000 долари, но по еден месец работење, вредноста на продавницата паднала под 800 долари – и покрај постојаната продажба на производи. Клаудиус едноставно бил лош во одредувањето цени, водењето евиденција и следењето на правилата.
„Вработените го прашуваа за попусти за вработените, на што вештачката интелигенција одговори со маркетиншка анализа, а потоа ги откажа промотивните кодови – само за повторно да ги воведе неколку дена подоцна“, опишува еден од учесниците во експериментот.
Во еден момент, Клаудиус се закани дека ќе бара други добавувачи бидејќи не беше задоволен од брзината на испорака. Тој исто така тврдеше дека лично ќе ги достави производите, облечен „во сино сако и црвена вратоврска“, што очигледно е уште една „халуцинација“ на системот, бидејќи Клаудиус, се разбира, нема физичко тело.
На крајот од експериментот, вештачката интелигенција се обидела да им се приближи на обезбедувачите на зградата, барајќи помош во бизнисот, што предизвикало ново ниво на загриженост во тимот.
Компанијата изјави дека и покрај бројните грешки, експериментот не бил залуден.
„Тој ни покажа дека продавачите со вештачка интелигенција кои извршуваат задачи од среден менаџмент се реална иднина. Тие не мора да бидат совршени, доволно е да станат конкурентни со луѓето по пониска цена“, наведуваат тие.
Забава
Пејачката изненади со искреноста: „Не се сеќавам колку пати сум абортирала“

Лили Ален откри дека не може да се сети колку абортуси имала и рече дека мислела оти било романтично кога нејзиниот поранешен партнер ѝ понудил да плати за еден.
Додека отворено зборуваше за контрацепција во разговор со нејзината пријателка, новинарката Микита Оливер, пејачката Лили Ален откри дека не го знае точниот број на абортуси.
Зборувајќи во нивниот подкаст „Miss Me?“, 40-годишната Ален го опиша својот репродуктивен систем како целосна катастрофа, признавајќи дека редовно забременувала.
„Сега имам спирала. Порано, бев бремена на секој час“, истакна таа.
Кога Микита рече дека не знаела дека Лили некогаш прекинала бременост, Лили почнала да пее на мелодијата на „My Way“ од Френк Синатра, објави Дејли Меил.
„Имав неколку абортуси… Но, не можам да се сетам точно колку“, рече таа, а потоа продолжи: „Не можам да се сетам. Мислам, можеби, сакам да кажам четири или пет“.
Микита одговори: „И јас имав околу пет! Лили, толку сум среќна што можам да го кажам тоа, и можете да го кажете тоа, и никој не дојде да нè критикува, немаше осуда. Имавме приближно ист број абортуси“.
Потоа Лили се сети на едно од своите искуства со поранешно момче.
„Се сеќавам еднаш забременив и типот ми плати за абортусот, и мислев дека е толку романтично!“, истакна таа, а потоа продолжи:
„Мислам дека е великодушно или романтично. Помислете на таа инвестиција, колку се 500 фунти? Децата се многу поскапи.“
Потоа откри дека не слушнала ништо од него откако ја прекинале бременоста, но објасни: „Мислам, искрено. Бев проклета луда кучка – сè уште сум!“