Култура
Изложба „Леб и вино” на Драган Мијач Бриле во Битола

Меѓународната ликовна колонија „Де Ниро”, во саботата во изложбениот салот „Магаза”, организира изложба на црногорскиот ликовен уметник, учесник на колонијата, Драган Мијач-Бриле
Ликовната изложба на Драган Мијач-Бриле е прва негова самостојна изложба во Битола, бидејќи него го познаваме преку реномираната традиционална ликовна колонија „Де Ниро” во организација на Драги Филевски. Затоа, за битолчани, оние вистинските љубители на ликовната уметност, оваа изложба претставуваше вистинско културно исвежување и истовремено одушевување, бидејќи на овој начин поблиску го запознаа не само авторот, туку и неговите ликовни дела и она што, всушност, е тој. А тој е уметник кој на своите дела им дава драматуршка форма.Впрочем, уште во почетокот на студентските години на Драган Мијач Бриле, неговиот позната на бившојугословенските простори професор, академикот Светомир Арсиќ Басара, ја открива прво драматиката, а потоа и поетиката во делата на тогаш младиот Бриле.Можеби, токму и затоа, тој се определува за вајарството и го студира тоа, бидејќи претежно тука е и допирот на уметникот со делото кое треба да го создава од каменот, од мермерот, од себе, оти создавањето, барем во вајарството, бара една драматуршка експресија. Само така ќе се создаде една драма за едно супериорно дело, бидејќи вајарството не познава грешки. Затоа, Бриле, пред да се внесе во она што треба да го создаде, мора да одигра една цела драма, а во драмата, во создавањето на делото на Бриле, не е присутен само еден лик и едно дејствие. Тој прво ја создава сцената, па појавата на неа, па потоа дејствието кое би се одиграло со сите оние потребни контури. Но, Драган Мијач – Бриле, гледајќи дека на некој начин е “хендикепиран”, се разбира за разлика од класичните сликари, (на кои им се потребни само штафелајот, платното, бојата и четката), сакајќи да ги покаже своите вештини во ликовната уметност, ги остава алатите кои ги користи во вајарството и се зафаќа со сликарството, со иста таква динамика, драма, но и одредена поетичност, која пак е потребна во сликарството.Сега во сликите на Бриле драмата е поизразена оти таа може да се види на платно, а строгите црти на ликовите, го покажуваат дејствието и последователните реакции изразени преку реакциите на нивните ликови, без разлика дали станува збор за болка или радост. Тоа пак, од друга страна, ја изразува сензибилната мисија на овој црногорски автор, кој преку колоритните бои ја одредува спецификата на ликовната поетика.„Рускиот стогодишник”, „Муза на виното и поезијата”, „Виноградарка” (-та), (сите во техника масло на платно), прават успешен обид за внесување на контурите во личната поетичност на Драган Мијач-Бриле, а додека пак „Девојката од дробен песок”, „Девојка”, „Главата на Исус”, „Распетие”, „Црнички пејзаж”, кои се работени со октоподово масло, ни ја прикажуваат драматургијата на Бриле, што тој ја има во себе. Сите ликовни дела заедно, ни говорат дека Бриле ја има и приказната во себе, која е длабоко прониклива, којашто, впрочем, и е потребна за создавање на едно совршено ликовно дело, за коешто, пак, поетите би можеле да речат дека е реализам измешан со експресионизам и сето тоа, доведено до чистината и совршенството на духот.Драган Мијач – Бриле не е ни Гоген, ни Ван Гог, затоа што тој не пресликува нешто туѓо, тој не ја бара инспирацијата и приказната кај овие двајца, туку тој ја гледа во поднебјето од каде што потекнува. И затоа, тој создава свој ликовен јазик, којшто секој ликовен уметник го прави токму поразличен од другите.Зоран Пејковски
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Култура
Сергеј Андреевски и Никола Пијанманов изложуваат во Грција

Вечерва, со почеток во 20 часот, во главниот град Хора, на островот Андрос, свечено ќе биде отворена изложбата на првата интернационална уметничка работилница со наслов „Поистоветени со хоризонтот“ (“Aligned to the horizon”).
Во текот на јуни, девет меѓународни уметници: Сергеј Андреевски (Скопје), Ан Лизе Бројер (Париз), Стано Бубан (Братислава), Маријана Кацарас (Тунис), Маркос Хаџипатерас (Лондон – Атина), Никола Пијанманов (Струмица), Герлинде Пистнер (Нирнберг), Кристина Рахме (Бејрут) и Карла Салем (Лондон – Бејрут) се нурнаа во пејзажот, архитектурата и приказните врежани во камењата и древните патеки на Андрос – и ги трансформираа овие средби во уметнички дела за време на нивниот престој во резиденцијата „Амалија Гарденс“ во Витали, Андрос.
Сместена во историска зграда во Хора, изложбата ќе биде отворена до 31 август, поканувајќи ги и локалното население и посетителите да се вклучат во уметнички дела создадени во директен дијалог со островот. Поканетите уметници имаа средби со вистинските чувари на наследството на Андрос – локалните производители и жители – и истражуваа пејзажи што носат силни траги од човечко присуство низ вековите: антички камени тераси што ги обликувале полињата, вековни маслинови градини, камени фарми и традиционални пешачки патеки. Преку оваа интеракција со островот и неговите жители, уметниците беа поканети да размислуваат за тоа како овие елементи служат како живи сведоштва за долгогодишна, хармонична врска меѓу луѓето и нивната околина; Како минатите начини на живот можат да се прилагодат на денешната реалност и каква улога може да игра уметноста во усогласувањето на наследството на островот со современите ритми?
Целта на резиденцијата и изложбата е да се истакне безвременската релевантност на традициите на островот Андрос – не како реликвии од минатото, туку како вредни ресурси за сегашноста.
Иницијативата ја спроведува здружението „Амалија Гарденс AMKE“, основано од архитектите и дизајнерите Харис Савидис и Пени Валсамиду. Името на организацијата ѝ оддава почит на Амалија Атанасиу, последната жителка на напуштената населба Калокаирини, со цел да ја оживее како нов центар на уметничка креативност. Резиденцијата „Амалија Гарденс“ има за цел не само да ја промовира современата визуелна уметност, туку и да поттикне значаен дијалог меѓу уметниците и културното наследство на островот. Преку оваа размена, програмата се стреми да создаде жив дијалог што ќе остави траен отпечаток врз сегашноста и иднината на Андрос.
Култура
„Јон Вардар против Галаксијата“ овој викенд на Grossmann Fantastic Film & Wine Festival во Словенија

Првиот македонски долгометражен анимиран филм „Јон Вардар против Галаксијата“ во сценарио и режија на Гоце Цветановски ќе биде прикажан на 21. издание на Фестивалот за Фантастични филмови и вино во Љутомер, Словенија. Проекцијата е закажана за сабота, 5 јули во Домот на културата.
Интересно е што фестивалот, покрај внимателно селектираната програма од жанровски филмови, има и посебен фокус на виното. Посетителите ќе имаат можност да дегустираат различни вина за време на фестивалските настани, создавајќи уникатно искуство кое ги спојува филмот и винската култура.
„Овој фестивал за мене има посебно значење, затоа што во 2016 година гостував со краток анимиран филм и тогаш ја имав честа да се запознаам со Јан Харлан, продуцентот на Стенли Кјубрик – еден од моите омилени режисери, чие влијание може да се забележи во повеќе сцени од ‘Јон Вардар’“, изјави режисерот Гоце Цветановски.
Култура
Марко Виденовиќ и „Мевлем“ вечерва на „Бит-фест“

Битолското културно лето „Бит фест“, вечерва во Офицерскиот дом во Битола со почеток во 21:00 часот, ќе биде домаќин на прекрасна вечер во која музиката низ Проектот „Мевлем“ ќе зборува за љубовта, болката и надежта…
Проектот „Мевлем“, претставува уникатен спој на авторска музика и поезија од композиторот и поет Марко Виденовиќ, кој наиде на извонреден прием и сериозен одек меѓу публиката и културната јавност, како во земјава така и надвор од неа.
Со секој од досега реализираните концерти, „Мевлем“ не само што ја потврдува својата уметничка автентичност, туку и се етаблира како проект со исклучителен емотивен и социјален капацитет. Неговата досегашна реализација покажа дека публиката, без оглед на културниот контекст, препознава искреност, длабочина и убавина.
Музичкиот состав „Мевлем“ е составен од музичарите: Памела Велкова – виолина, Верица Ајтовска – виола, Енис Аљи – виолончело, и самиот автор Марко Виденовиќ – пијано и глас, кои досега концерти одржале во: Загреб, Белград, Скопје, Битола, Охрид, Гевгелија и Велес.
Во вечерашната програма се вбројуваат композиции кои се специјално создадени за проектот „Мевлем“ и претставуваат иновативен пристап кон камерната музика и современата поезија.
„Мевлем“ е повеќе од концерт – тој е уметничка исповед, место каде поетскиот збор не се чита туку се чувствува, каде што музиката не се слуша туку се доживува. Создаден од композиторот и поет Марко Виденовиќ, овој проект е интимен дијалог помеѓу музиката и зборот, меѓу солистите и тишината, меѓу публиката и нејзините најдлабоки емоции.
Композициите, инспирирани од лична и колективна болка, љубов, надеж и тишина, се изведуваат од музичари кои со секој тон ја раскажуваат таа внатрешна вистина. Влијанието што овој проект го има врз публиката е од оние ретки, длабоки уметнички впечатоци што долго остануваат со човекот.
„Мевлем“ во својата суштина има потреба – да се понуди лековитост преку уметноста, да се овозможи допир со нешто исконско, нешто што ги надминува жанровите и формите.
„Целта никогаш не беше само да се приреди концерт, туку да се отвори простор за уметнички дијалог, за разбирање и заедништво. Резултатите од тоа не се само мерливи преку број на публика, аплаузи или медиумски интерес – туку преку тишината меѓу две композиции, преку солзите по последниот акорд, преку луѓето што приоѓаат по концертот не за да честитаат, туку за да споделат своја приказна. А токму тоа, всушност, беше и крајната цел“, вели Марко Виденовиќ, автор на Проектот „Мевлем“, кој вечерва ќе биде претставен пред публиката во Битола.