Изборот на нов српски патријарх е закажан на 22 јануари наредната година, а од новиот поглавар се очекува решение на спорот со МПЦ

Синодот на Српската православна црква соопшти дека четриесетдневниот помен за патријархот Павле ќе се одржи на 24 декември во храмот Свети Сава, а изборот за нов патријарх на СПЦ ќе биде одржан на 22 јануари наредната година.

Изборот за нов српски патријарх будно ќе го следи и Македонската православна црква, која очекува новиот српски духовен лидер да даде решение на спорот со СПЦ.

Српската црква ќе избира поглавар од членовите на Синодот со кој засега заседава митрополитот црногорско-приморски Амфилохије, како чувар на тронот. Членови на синодот на СПЦ се владиката бачки Иринеј, далматинскиот Фотије, захумско-херцеговскиот Григорије како и митрополитот нишки Иринеј. Во Синодот се и жичкиот и бихачко-петровачкиот Хризостом, кои се митрополити во функција на заменици-членови.

Цариград или Белград?

Вселенскиот патријарх Вартоломеј, во својата беседа на погребот на патријархот Павле, рече дека „радоста од решението на расколот со Скопје“ ќе ја доживее следниот српски патријарх. Ваквиот став ветува брзо решавање на спорот за автокефалноста на МПЦ која е спорна за СПЦ.

Архиепископот г.г. Стефан во изјавата на патријархот Вартоломеј гледа охрабрување, бидејќи со ова се покажува дека сите досегашни обиди за решавање на спорот преку основање паралелна ерархија во Македонија, за Цариград се невалидни.

Неодамна МПЦ кон своето име ја додаде и наставката Охридска архиепископија, што всушност е прецизирање на ставот за автокефалност. Охридската архиепископија беше обновена во лицето на МПЦ во 1967 година, точно 200 години по укинувањето од страна на турскиот султан. Тука ќе кажеме дека и Пеќката и Трновската патријаршија, црквите на нашите соседи, биле укинати од страна на турскиот султан, една година порано од укинувањето на Охридската архиепископија.

Македонскиот народ бил последен во постапката за обновување на својата древна црква бидејќи последен од балканските народи ја стекнал својата посебност – државна, јазична, културна, па и црковна.

Сепак, според црковните канони, автокефалноста треба да ја признае Цариград.

Интересен е податокот дека Цариградската патријаршија, дури 20 години по самопрогласувањето на автокефалноста на Грчката православна црква, го признала нејзиниот статус во 1850 г.