Свет
Мрежата на Суботиќ се кине и во Македонија?
Како што изминуваат деновите по апсењето на
криминалната група на Станко Суботиќ Цане, така се компликуваат и истрагите за
можната поврзаност со шверцот на цигарите на црногорските политичари Мило
Ѓукановиќ и Светозар Маровиќ и на македонскиот политичар Бранко Црвенковски.
ТУТУНСКА
МАФИЈА
Како што изминуваат деновите по апсењето на
криминалната група на Станко Суботиќ Цане, така се компликуваат и истрагите за
можната поврзаност со шверцот на цигарите на црногорските политичари Мило
Ѓукановиќ и Светозар Маровиќ и на македонскиот политичар Бранко Црвенковски.
Јавните обвинителства на Црна Гора и на Македонија молчат и не реагираат во
склад со своите овластувања, но сепак својата работа ја привршуваат
германското, италијанското и српското обвинителство.
На 15 март во Германија беше притворен Андрија Драшковиќ, еден од главните
учесници во шверцот со цигарите на Балканот, кој од неодамна е префрлен во
Италија, а од минатата среда на маса има отворена понуда да добие статус на
заштитен сведок. Наши извори од Црна Гора тврдат дека обрачот околу Цане
Суботиќ е затворен токму по „пропејувањето“ на Драшковиќ и на Михаљ Кертес,
поранешниот прв цариник во Србија, кој по двомесечниот притвор, преку својот
исказ, само ја дефинирал улогата на властите на Србија и на околните соседни
држави во шверцот на цигари.
Дополнителен товар за Ѓукановиќ и Маровиќ е минатогодишниот медиумски настап на
Суботиќ и неговото тврдење дека е личен пријател со Мило Ѓукановиќ и Светозар
Маровиќ, дека им кредитирал купување авион, кој црногорската влада бескаматно
го отплатила. Тој се фалел дека покрај нив и Зоран Ѓинѓиќ се возел со авион од
неговата приватна флота, дека таму бил и американскиот амбасадор Вилијам Монтгомери,
дека еден од пилотите што за него работат е и синот на поранешниот началник на
државната безбедност на Србија Јовица Станишиќ, дека бил овластен дистрибутер
за големи светски тутунски компании за новоформираните балкански држави…
Суботиќ е пријател и со Вања Бокан, зет на началникот на воените
контраразузнавачи Недељко Бошковиќ. Тој е убиен на 7 октомври 2000 година во
Атина, на прагот на неговата куќа во Глифада. Ликвидиран е од рафална стрелба,
еден ден по ТВ-интервју за една грчка телевизија на кое најавува дека ќе каже
се што се случувало на планот на шверцот на цигари и дека ќе ја осветли улогата
на Марко Милошевиќ, синот на Слободан Милошевиќ. Сопругата на Вања Бокан, по
неговата ликвидација, повеќепати јавно го посочуваше Суботиќ како нарачател на
убиството на Бокан.
Блискоста на Ѓукановиќ и Суботиќ беше манифестирана и преку вработувањето на
Душан Бан (кум на Ѓукановиќ!) како шеф на филијалата на компанијата „Миа“ во
Подгорица. Загрепскиот неделник „Национал“ неколку години ги опишуваше ликот и
делото на Суботиќ, за што овој неделник и сопственикот Иво Пуканиќ добија 120
тужби за клевета и навреда. Пишуваа за скапоцените часовници „ролекс“ на
Ѓукановиќ, за исплатените провизии од шверцот на цигари, за купениот стан во
Париз за Светозар Маровиќ, за купената вила „Монтенегро“ на црногорскиот брег.
По оваа афера Суботиќ куќата ја претворил во хотел од затворен тип, достапен
само за неговите пријатели и партнери.
Суботиќ од пред четири години стана и партнер на ВАЦ во Србија и Црна Гора во
делот на дистрибуцијата на весниците. На крајот од 2003 година, Бодо Хомбах,
извршниот директор на ВАЦ, и Цане Суботиќ во Белград регистрираат заедничка
компанија „Футура плус“ (50:50). Директор на оваа мрежа по преземањето станува
Валтер Пертот, Хрват со италијанско потекло, поранешен колега на Коста
Јанковски, претставникот на ТДР „Ровињ“ за Македонија, додека работеа за БАТ
(Бритиш Американ Тобако).
Колку е големо личното пријателство на Суботиќ со Ѓукановиќ, покажува и
прославата на роденденот на синот на Мило, во декември 2006 во еден ексклузивен
ресторан во Подгорица. Присуството на Цане со сопругата на тој чин, како и
нивното присуство на роденденот на сопругата на Ѓукановиќ, во април годинава е
најдобар доказ за нивната блискост. Се шпекулира и за подароците на Суботиќ на
двете прослави – „порше“ и скапоцен златен ѓердан „булгари“. Последна јавна
манифестација на која Мило и Цане се видени заедно и притоа фотографирани, е
доделувањето на престижната награда за туризам, чиј покровител е фондацијата
„Доналд Трамп“.
Посебно место на списокот на пријатели и деловни соработници на Цане Суботиќ е
и Срѓан Керим, за кого во Црна Гора се зборува всушност дека бил главниот
посредник во поврзувањето на Хомбах и Суботиќ, односно во основањето на „Футура
плус“. Главното престојувалиште на Керим за време на неговите деловни престои
во Црна Гора е токму вилата „Монтенегро“. Последен пат во оваа вила Керим е
виден на 13 ноември 2006. Се одјавил на рецепцијата во 18 часот и од Црна Гора
за Скопје одлетал со црногорскиот владин авион, во аранжман на Мило Ѓукановиќ и
министерот за надворешни работи Милан Рочен, со кои имал разговор пред
летнувањето. На таа средба била договарана поддршката на Црна Гора пред
гласањето за македонскиот кандидат за функцијата во Генералното собрание на
Обединетите нации.
Нови апсења во „Мрежата“
Српската полиција вчераутро уапсила три лица осомничени дека се дел од групата
што шверцувала цигари, потврди информативната служба на Министерството за
внатрешни работи на Србија.
Полицијата, продолжувајќи ја акцијата „Мрежа“, ги уапсила Валентина Петар,
Ивона Перовиќ и Миодраг Павловиќ, припадници на дел од групата со која
раководеле Мирјана Марковиќ, Марко Милошевиќ, Михаљ Кертес и Бојана Бајрушевиќ,
јави РТС.
Во соработка со Специјалното обвинителство, полицијата во средата на 6 јуни
уапсила осум од 15 припадници на организираната криминална група осомничена за
шверц на цигари, која ја организирал Станко Суботиќ-Цане, сопственик на
компанијата „МИА“ од градот Уб.
А.Б.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Свет
Грузија ги прекина преговорите со Европската унија
Владејачката партија во Грузија објави дека земјата ќе ги прекине преговорите со Европската унија до 2028 година и ќе го отфрли европското финансирање, со што практично ќе ја запре својата кандидатура за членство.
Во соопштението за печатот, владејачката партија Грузиски сон ја обвини ЕУ за навреди, за користење на пристапните преговори за уцена и организирање револуција во земјата.
„Одлучивме дека нема да го ставиме на дневен ред прашањето за отворање преговори со Европската унија до крајот на 2028 година. Исто така одбиваме какви било буџетски средства од Европската унија до крајот на 2028 година.
Јужнокавкаската земја со население од 3,7 милиони го запиша својот пристап во Европската унија во својот устав и традиционално е најпрозападна од сите поранешни советски републики.
Грузиските односи со Брисел нагло се влошија во последните месеци. ЕУ претходно објави дека апликацијата за членство на Грузија е замрзната.
Анкетите покажуваат дека околу 80 отсто од Грузијците го поддржуваат членството во ЕУ и знамето на Европската унија се вее заедно со грузиското национално знаме на сите владини згради.
Грузискиот сон уверува дека еден ден сака да се приклучи на Европската унија, но во изминатите години постојано се занимаваше со дипломатски спорови со Брисел и ги продлабочи односите со соседна Русија.
Претходно денеска грузискиот премиер Иракли Кобахидзе изјави за новинарите дека членството во ЕУ може да и наштети на економијата на Грузија, бидејќи Тбилиси ќе мора да ги откаже визните договори и трговските договори со други земји.
ЕУ ѝ додели на Грузија кандидатски статус во декември 2023 година, но критикуваше одредени закони што ги турка Грузискиот сон оттогаш, вклучувајќи ги законите за странски агенти и правата на ЛГБТК, како авторитарни, инспирирани од Русија и како бариера за членство.
Западните земји оценија и дека изборите во октомври, на кои блокот Грузиски сон освои речиси 54 отсто од гласовите, се полни со нерегуларности. Опозициските партии рекоа дека изборите биле наместени и одбија да ги заземат своите места во парламентот.
Европскиот парламент донесе резолуција со која се бара поништување на изборите и нивно повторно распишување, како и воведување санкции против клучните функционери на Грузискиот сон.
За време на посетата на Казахстан, рускиот претседател Владимир Путин ја пофали храброста и карактерот на грузиските власти при донесувањето на законот за странски агенти, што домашните критичари го споредија со руското законодавство.
Свет
(Видео) Нерасчистениот случај од 1996 година што ја згрози јавноста – кој ja уби 6-годишната Џон Бенет Ремзи
26 декември 1996 година Џон и Петси Ремзи доживеале кошмар – нивното дете, шестгодишната Џон Бенет Ремзи, исчезнала и била оставена страшна белешка за откуп.Во текот на денот доаѓа до пресврт кога Џон го открива безживотното тело на неговата ќерка во подрумот, дознавајќи ја ужасната вистина дека таа била сексуално нападната и брутално убиена во нејзиниот дом, кој требал да биде нејзино безбедно засолниште.
Полицијата брзо почнува да се сомнева во семејството Ремзи за убиството на девојчето.
Филмскиот режисер, номиниран за Оскар, Џо Берлингер го испитува злогласното злосторство, кое останува нерешено до ден-денес, во новата документарна серија на Нетфликс – Студениот случај: Кој ја уби Џон Бенет Ремзи. Серијата има три епизоди и беше објавена на 25 ноември.
„Нема ништо пострашно од тоа да биде убиено невино дете. Но, да се комбинира тоа со лажната приказна дека нејзините родители или нејзиниот 9-годишен брат ја убиле, тоа е ужасно“, изјави режисерот за „Нетфликс“.
Серијата навлегува длабоко во она што Џон Ремзи го гледа како грешки направени од властите за време на истрагата за убиството на девојчето. Ги испитува погрешните чекори на органите за спроведување на законот и медиумите и ги истакнува релативно едноставните мерки кои потенцијално би можеле да ја решат оваа застрашувачка мистерија.
„Еве еден човек кој сега има 80 години, тој минал низ пеколот, а сепак сè уште се обидува по сите овие децении да го реши овој случај и да бара од полицискиот оддел Болдер да направи понапредно тестирање на ДНК“, вели Берлингер за Џон Ремзи и неговата потрага по вистината.
Како што напредува серијата, се поставуваат клучни прашања: дали властите конечно ќе преземат акција за да го изведат убиецот пред лицето на правдата и да му го дадат на семејството мирот што долго време го бараа? Некој нов доказ? Серијата вклучува досега невиден материјал, вклучувајќи делови од аудио дневник што му припаѓа на детективот Лу Смит од Колорадо Спрингс.
Cold Case: Who Killed JonBenet, исто така, вклучува ново интервју со поранешниот окружен обвинител Боулдер, Алекс Хантер.
„Тој е многу внимателен во интервјуата и никогаш не кажа кој мисли дека е одговорен за тоа злосторство. Сепак, најдовме видео кое Хантер мислеше дека никогаш нема да го види, а во кое ги открива своите вистински чувства“, додава режисерот.
На крајот, Берлингер се надева дека серијата ќе отфрли некои од долгогодишните теории и ќе ги поттикне органите на редот да го истражат случајот.
Истрагата беше обележана со низа грешки, вклучително и контаминација на местото на злосторството. Полицијата не ја обезбедила куќата, дозволувајќи им на роднините и пријателите да доаѓаат и си одат во првите часови од истрагата.
Поради недостиг на докази за кражбата и необичното однесување на родителите и братот на Бурк, медиумите и полицијата својата истрага ја насочија кон семејството Ремзи. Меѓутоа, во 2008 година, ДНК анализата ги ослободи сите членови на семејството од сомневањата.
Овој случај е проследен со две теории. Првата теорија сугерира дека братот на Џон Бенет, Бурк, случајно ја повредил својата сестра и дека родителите се обиделе да го прикријат случајот, додека втората теорија тврди дека некој влегол во куќата и ја убил Џон Бенет. Доказите кои ја поддржуваат оваа теорија вклучуваат неидентификувана ДНК пронајдена на нејзината облека.
Сепак, случајот се уште не е расветлен, а убиецот никогаш не е пронајден.
Гледачите кои ја гледаа документарната серија ја осудија работата на полицајците, но и медиумите.
„Се сеќавам на овој случај. Луѓето веруваа дека родителите се виновни врз основа на слаби докази и полициски претпоставки. Полицијата избрзала со заклучоци, ги игнорирала и ги чувала во тајност доказите од ДНК кои го ослободиле семејството. Семејството поминало низ пекол”, вели гледачот.
„Нашите таканаречени медиуми едноставно сакаат да ги ставаат луѓето во агол, особено кога луѓето се богати, познати и/или ги доживуваат како „контроверзни“, ако никој не биде уапсен, барем невини луѓе ќе можат да ја докажат својата невиност“, пишува друг.
„Овој документарец ја разоткрива вистината зад трагичниот случај. Додека полицијата и медиумите во Болдер шират лажни приказни за да ги обвинат нејзините родители, овој документарец покажува колку лошо била спроведена истрагата“, додава трет гледач.
Свет
Индиските авиокомпании добија речиси илјада лажни предупредувања за бомби оваа година
Годинава до авиокомпаниите во Индија биле испратени речиси 1.000 лажни закани за бомби, јавува „Анадолија“.
Индискиот министер за цивилно воздухопловство Мурлидар Мохол објави дека добиле 122 лажни закани за бомби во 2023 година, а тој број се искачи на 994 во 2024 година, објави „Хиндустан Тајмс“.
Според официјалните податоци, 680 од овогодинешните извештаи биле во септември.
Изјавувајќи дека лажните закани за бомби негативно влијаат на летовите, Мохол рече дека подготвиле итен план за да го спречат овој проблем.