Економија
Производителите на облека во очај: Сите купуваат само пижами, не може да се ослободиме од залихите
Европските и американските трговски синџири за облека не успеваат да се ослободат од залихите и ги намалуваат нарачките за пролетните колекции, а фабриките во Бангладеш залудно чекаат нарачки, затоа што во ковид-светот најголема е побарувачката на пижами.
Глобалната индустрија за облека само што започна да закрепнува од тешката 2020 година, кога пристигна нов удар – нов бран на ширење на вирусот и ограничувања од страна на владите кои се обидуваат да го запрат, но и нееднакви програми за вакцинација.
Некои брендови на облека сè уште не успеале да се ослободат од облеката од минатата година, што нормално би се потрошила за миг при првата распродажба. Британски „Прајмарк“ има на залиха колекција за пролет/лето 2020 во вредност од 150 милиони фунти и колекција вредна 200 милиони фунти за есен/зима.
Во консултантската фирма „Мекинси“, вредноста на непродадената облека во светот, во продавниците и магацините, се проценува на 140 до 160 милијарди евра, што е повеќе од двојно од нормалното ниво.
Британскиот „Маркс енд Спенсер“ и германскиот „Хуго Бос“ порачле помалку облека од вообичаеното за пролетната колекција годинава.
Здружението на производители и извозници на облека од Бангладеш спровело истражување во педесет фабрики при што е утврдено дека тие за оваа сезона добиле 30 проценти помалку порачки од вообичаеното, поради затворањето пред Божик во поголем дел од Европа. Нови проблеми пристигнале во јануари, при новите мерки за блокада.
„Нарачките обично пристигнуваат три месеци однапред. Но, нарачките за март не пристигнаа“, вели сопственикот на фабрика Шахидула Азим, чии клиенти се трговци од Северна Америка и Европа.
„Работиме со 25 проценти од капацитетот. Имам неколку нарачки за фабриката да работи во февруари, но по тоа не се знае каква ќе ни биде иднината. Тешко е да се каже како ќе преживееме“, додава Азим.
Поради сето ова се поставува прашањето дали има некоја светла точка во ваква ситуација? Некаков вид утеха за производителите донесе популарноста на пижамите за време на карантинот.
„Ако сакате да знаете што е хит во Велика Британија – пижамите се вратија во мода“, рече во јануари извршниот директор на „Маркс енд Спенсер“, Стив Роу.
„Хуго Бос“ алудираше на истиот феномен намалувајќи ја понудата на класична деловна облека, а проширувајќи ја онаа за дома и за во слободно време.
За производителите, ова е мала утеха.
„Побарувачката за пижами никогаш не била поголема, но не можеме сите да правиме пижами“, вели Азим.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Економија
BLACK FRIDAY ВО АНХОЧ – Реални попусти до 70% од 28 ноември до 2 декември 2024 година
Оваа година ни даваат многу причини да ги посетиме, особено со примамливите до 70% РЕАЛНИ ПОПУСТИ! Треба само еден краток поглед за да го приметите огромниот избор на десктопи, лаптопи, аудио и видео опрема, смарт уреди и генерално сè што може да замислите од IT опрема.
Изгледа на идеален период да се почастиме со она што вистински ни треба или што едноставно ни причинува задоволство 🙂
Од 28 ноември до 02 декември – Black Friday во Анхоч!
Понуда која најверојатно нема да сакате да ја пропуштите
ПР
Економија
Трендафилов: Со мизерни плати работниците имаат пари само за билет во еден правец, и тоа надвор од Македонија
Главна причина поради која има недостиг на работна сила во земјата се ниските плати и злоупотребите што ги прават газдите во последните 34 години, вели Слободан Трендафилов, претседател на Сојузот на синдикатите на Македонија (ССМ). Ниските плати, според него, се главна причина што работниците заминуваат од Македонија.
„Тоа што денес работниците поради ниските плати заминуваат да работат во некои други држави, да градат некои други економии, мислам дека треба да биде најголемиот пораз за овие газди што ја злоупотребуваа работната сила. За потсетување, толку колку што сме продуктивни, им створивме огромен капитал, огромни богатства. Ги украдоа компаниите во минатото, ги задржаа за себе и токму тоа е причината да зборуваме 34 години од независноста на Македонија повторно за недостиг на работна сила. Ако вие ги плаќате мизерно, тогаш тие имаат пари само за билет во еден правец, а тоа е надвор од Македонија“, вели Трендафилов.
За него, многу загрижувачки е обидот на претходната влада за увезување работници, кои газдите ќе ги плаќаат помалку од домашните.
„Македонија стана една туристичка агенција, која ги носеше работниците од Непал, од Индија, од Пакистан, од Бангладеш и потоа од тука заминуваа во некоја од земјите во Европската Унија, каде што, се разбира, заработуваат подобро отколку во Македонија“, рече Трендафилов.
На седница на Економско-социјалниот совет во декември ќе се разговара за покачување на минималната плата што ССМ уште во мај годинава побара да биде 450 евра. Трендафилов сега вели дека ќе настојуваат преку бројки на Владата да покажат дека за државата нема да биде голема оптоварување доколку се зголеми минималната плата.
„Денеска, во Македонија, според последните податоци, 25.000 работници примаат плата во висина на минималната, а 10.000 работници земаат плата од 1 денар до 22.000 денари. Она што е поразително е што сите овие работници примаат плата во плик за која не се плаќаат придонеси од задолжителното социјално осигурување и 250 милиони евра на годишно ниво ја чини државата во однос на неплатените придонеси во Фондот. Ги очекуваме последните податоци од Управата за јавни приходи за тоа колку работници во државата примаат минимална плата од 22.567 денари до 27.000 денари или пет илјади денари зголемување на минималната плата што го бараше ССМ. Сакаме да ѝ покажеме на државата, впрочем, дека во јавниот сектор многу мал број работници примаат минимална плата и за многу мал број работници ќе биде оптоварен буџетот. А газдите во приватниот сектор не треба никој да ги жали, најмалку ние, Синдикатот“, вели Трендафилов.
Министерот за економија, пак, Бесар Дурмиши, денес рече дека доколку се прашува тој, минималната плата треба да биде 600 евра.
Економија
На Германија годишно ѝ се потребни 288.000 странски работници: „Пред нас е огромен предизвик“
Дологорочно, германскиот пазар на труд секоја година во значителна мера зависи од имигрантите – ова е заклучокот од анализата нарачана од Фондацијата „Бертелсман“.
Со цел да се задоволат потребите за работна сила и да се обезбеди благосостојба на Германија, имиграцијата на меѓународни работници, особено од трети земји, станува сè поважна. Затоа, до 2040 година ќе бидат потребни приближно 288.000 меѓународни работници годишно за да се обезбеди доволна понуда на работна сила.
Според студијата, бројот на работници, без дополнителни имигранти, ќе се намали до 2040 година од сегашните 46,4 милиони на 41,9 милион. До 2060 година тој број, без дополнителна имиграција, би можел да се намали за една четвртина, на само 35 милиони, пишува „Дојче веле“.
„Демографските промени, кои во наредните години поради пензионирањето на генерацијата ќе претставуваат големи предизвици за германскиот пазар на труд, бараат и имиграција“, вели Сузане Шулц, експерт за миграција од Фондацијата „Бертелсман“.
„Се разбира, пред сè, мора да се развие домашниот потенцијал на работната сила – и локалните жители и луѓето што веќе се преселиле тука и да се зголеми нивното учество на пазарот на трудот. Сепак, идните потреби до 2040 година не може да се задоволат само на овој начин“.
Реформираниот закон за имиграција на квалификувана работна сила дава нови можности за работниците заинтересирани за Германија. Сепак, според студијата, тие нема да дојдат без изразена култура на добредојде во институциите, компаниите и заедниците, како и без долгорочни изгледи за престој.
До 2024 година нема да бидат еднакво погодени сите германски сојузни покраини од недостигот на имиграција. Според студијата, најголем пад на работната сила ќе биде забележан во Тирингија, Саксонија-Анхалт и Сар, со повеќе од десет проценти. Помал пад, под десет проценти, се очекува во Хамбург, Берлин и Бранденбург.
Нивото на потребите за имиграција во сојузните покраини зависи од проекцијата на потребната работна сила до 2040 година.