Загрепскиот младински театар од Хрватска вечерва на фестивалот Охридско лето ја носи театарската претстава „Хадерсфилд“ од Угљеша Шајтинец, а во режија на Рене Медвешек. Драмата ќе се одигра во Центарот за култура „Григор Прличев“ со почеток во 21 часот.

„Хадерсфилд“ е мрачна, потресна и духовита приказана за една триесетгодишна генерација, која ги доживува последиците од војната и не гледа пред себе никаква иднина.

Со враќањето на еден од ликовите во родниот град од западен Јоркшир во Зрењанин, а во хрватската верзија во Карловац, се прикажува можноста за поставување на оваа приказна во кој било град во јужниот дел на европските земји во транзиција и премин кон т.н. капитализам. Со оваа промена ликовите веруваат дека почнува рајот на земјата, а дочекуваат војни, тајкуни, криминал, невработеност и грчеви во стомакот. Од овие земји, Србија, Хрватска, Босна и Херцеговина и други, илјадници млади луѓе денес секојдневно заминуваат, не знаеме каде, не сакајќи да се свртат наназад, а оние што остануваат тука, живеат живот со постојани разочарувања и незадоволство.

„Гледаш, мене Хадерсфилд ми звучи сончево“ – во оваа едноставна реченица, која при крајот на претставата како реплика ја изговара еден од протагонистите, сместен е цел брутален, но неверојатно порозен свет.

Улогигите во драмата ги играат: Дадо Чосиќ, Адријан Пездриќ, Матео Видек, Дамир Шабан, Филип Нола, Бернард Томиќ и Тина Орландини.

Адаптацијата и драматургија на претставата ги направи Томислав Зајец, сценографијата е на Тања Лацко, а костимите ги изработи Дорис Крстиќ.

Угљеша Шајтинец е еден од најзначајните современи српски драматурзи, добитник на голем број награди, вклучувајќи ја и Европската награда за литература, како и Стериина награда за „Хадерсфилд“ во 2005 година. Наведената театарска претстава исто така беше поставена во Југословенско драмско позориште (ЈДП) во Белград и со десетгодишното опстојување на репертоарот и гледаноста стекна култен статус, како и истоимениот филм, кој беше наградуван повеќепати.

Подготовките за 58. издание на Струшките вечери на поезијата се во завршна фаза. Покрај добитничката на „Златниот венец“, познатата романска поетеса Ана Бландијана, како и добитничката на наградата „Мостови на Струга“, младата хрватска поетеса Моника Херцег, своето присуство го потврдија над 30 поканети странски поети од различни земји кои ќе бидат претставени на фестивалот, од кои ги издвојуваме Рафаел Солер од Шпанија, истакнат шпански поет и раскажувач, Сачиданандан од Индија, еден од позначајните поети од Индија кој пишува и на малајаламски јазик, Миа Лекомт од Италија, поетеса којашто има и француско потекло, Иштван Кемењ од Унгарија, еден од најистакнатите современи унгарски поети, Јоргос Јанопулос од Грција, поет кој е веќе делумно претставен пред македонската публика.

На фестивалот ќе бидат претставени и најреномираните поети од Република Северна Македонија од различни генерации, како и поетите што ќе влезат во потесниот избор за наградата „Браќа Миладиновци“.

Во рамки на изданијата на Струшките вечери, освен луксузната монографија за добитничката на „Златниот венец“, во завршна подготовка се книгата на добитничката на наградата „Мостови на Струга“, книгата на минатогодишниот добитник на наградата „Браќа Миладиновци“ во превод на англиски јазик, четирите буклети на поетите во рамки на платформата Версополис, но исто така, во завршни подготовки е и тематската антологија во која ќе бидат претставени најреномираните македонски поети.

Во рамки на Програмата на фестивалот, освен традиционално востановените програмски содржини коишто се препознатливо обележје на фестивалот, предвидени се и нови програмски содржини што ќе придонесат за поголема отвореност и видливост на фестивалот.
За да се зголеми видливоста и отвореноста на фестивалот, освен директниот пренос на главните фестивалски читања што ќе го врши националната телевизија ќе биде обезбеден и live streaming на официјален јутјуб-канал со што ќе се овозможи следење на содржините на фестивалот ширум светот.

Струшките вечери на поезијата имаат намера да ја подигнат јазичната комуникација на фестивалот како дел од заложбите за унапредување на квалитетот на манифестацијата, нејзиниот меѓународен углед и значење, но и да го унапреди односот кон својата публика и граѓаните.
Во таа насока дел од содржините, а особено главните фестивалски читања и комуникацијата со јавноста, ќе вклучува повеќе јазици. Освен досегашните македонски и англиски, ќе користиме и албански и француски јазик.

Во перспектива, од преведувачката работилница во рамки на следните изданија на Струшките вечери на поезијата ќе ни доаѓаат преводи и на шпански, германски, руски, кинески и другите светски јазици. На Струшките вечери на поезијата како светска манифестација и како место на славење на јазикот во неговиот најкреативен облик им прилега повеќејазичноста.
Република Северна Македонија е полноправна членка на Меѓународната организација на франкофонијата и токму затоа имаме намера на Струшките вечери на поезијата да го негуваме и францускиот јазик.

Истовремено користењето на македонскиот и на албанскиот јазик е во корелација со владините јазични политики, со законот за јазици и во духот на новата стратегија за едно општество и интеркултурализам. Струшките вечери на поезијата се светски, но и струшки! Тие се фестивал со кој стружани со право се гордеат и го поддржуваат. Токму затоа, подигањето на нивото на јазична комуникација е со првенствена цел да ја врати посетеноста на читањата на отворено, кои отсекогаш биле обележје на фестивалот. Поезијата и јазиците се цивилизациски средства за поврзување и за комуникација меѓу граѓаните и народите и придонесуваат кон мозаикот од различности кој го негуваме во нашата земја, се вели во соопштението од НУМ „Струшки вечери на поезијата“ за годинашното издание на фестивалот.

Пред половина милениум фирентинскиот уметник и пронаоѓач Леонардо да Винчи, неверојатно, прецизно ги скицирал деталите на човечката анатомија – но во поглед на деловите од женскиот репродуктивен систем оваа прецизност изостанала.

Исто така, цервиксот и други делови на репродуктивниот систем на жената повеќе личат на животински отколку на човечки. Причината за тоа е дека Леонардо, најверојатно, правел скици користејќи го телото на животните како модел.

Питер Абрахамс од Медицинскиот факултет при универзитетот во Ворвик тврди дека познатиот уметник, најверојатно, имал тешкотии да пронајде тело од женски пол, па затоа не успеал да ја анализира анатомијата на женското тело до тој степен како што го познавал машкото.