Друштвото за издавачка дејност „Македоника литера“ од Скопје деновиве ја објави книгата „Корејски народни приказни“ во избор, превод од јужнословенски јазици, прераскажување и предговор на Киро Донев. Книгата, всушност, содржи триесет народни приказни, преданија и легенди.
Во предговорот приредувачот Киро Донев, меѓу другото, пишува:

„Корејската народна книжевност ја претставуваат неколку познати епови и безброј сказни и легенди изникнати во народот во текот на столетијата. Легендите, всушност, ја сочинуваат основата не само на корејската книжевност, туку и на корејската национална историја, бидејќи ги бележат сите настани, сите патила, сите настојувања на историскиот народ кон што подобар и посреќен живот, симнувајќи го од врат ропскиот синџир на освојувачите од север, исток и запад. Тоа е прикажано во сказните и легендите, во ликовите на луѓето – јунаците од народот, кои се подготвени во секој миг да си го жртвуваат животот за својата татковина.

Корејските легенди и митови имаат тесна врска со бајките, понекогаш дури е тешко да се утврди каде завршува легендата, а каде започнува бајката. Во многу од нив е присутна и реалната историја на земјата. Затоа во корејскиот фолклор има многу приказни за првите познати предци, основачите на древните корејски држави. Митските ликови се претставени како полуисториски, полулегендарни владетели или херои на Кореја… Во книгава е опфатен само мал дел од народното книжевно творештво од корејската култура и уметност – само народните сказни, приказни и преданија. Ова книга ни го отвора светот на древната корејска традиција. Таа е книга за сите возрасти – како за децата, така и за нивните родители, баби и дедовци.“

Друштвото на писатели на Македонија традиционално во месец јуни ја организира поетската манифестација „Празник на липите“ со финансиска поддршка од Министерството за култура и под покровителство на Град Скопје. Овој пат поетската манифестација со физичко присуство на поетите се одложува за некој подоцнежен период во текот на годината, кога условите ќе го овозможат тоа.

Денес се распишува наградниот конкурс за најдобра необјавена песна на „Празник на липите 2020“, кој ќе биде отворен до дваесетти август оваа година. Членовите на ДПМ се покануваат да испратат своја песна за конкурсот на електронската адреса [email protected] или по поштенски пат, на адресата на Друштвото на писатели на Македонија – „Максим Горки“ 18, 1000 Скопје, и тоа во четири примероци.

Исто така, се охрабруваат, доколку се во можност, да испратат видеозаписи од сопствената интерпретација на песните, за да може пријавените песни да бидат објавувани во електронските медиуми во текот на конкурсот.

За изборот на најдобра песна на манифестацијата и оваа година ќе одлучи тричлена жири-комисија составена од истакнати членови на асоцијацијата. Доколку условите не ја дозволат реализацијата на поетско читање, тоа ќе биде организирано како онлајн настан.

Деновиве излезе од печат најновата поетска книга на Сузана В. Спасовска, „Јазикот на светлината“, во издание на „Македонија презент“. Книгата е поддржана на Годишниот конкурс за проекти од национален интерес на Министерството за култура на РСМ. „Јазикот на светлината“ е шеста стихозбирка на авторката.

Рецензент на книгата е проф. д-р Венко Андоновски, кој истакнува дека најновиот поетски ракопис на Спасовска, кој неодамна ja доби и наградата „Антев златник“ на меѓународната поетска манифестација „Антево перо“, е пообемен ракопис со повеќе циклуси, кои покажуваат дека поетесата има повеќе тематско-мотивски опсесии. Но, во сите тие мотиви, без разлика дали станува збор за светлината и нејзиното симболичко место во вселената, за црвениот змеј, за Соломоновата чаша или за митолошките рециклажи на џиновите и митските суштества, за змијата која постои уште пред Адам и Ева, или едноставно, за Македонија како земја на единствената светлина, едно нешто е секогаш исто: проблесокот, зенот, сознанието…

Поезијата на Сузана В. Спасовска во оваа стихозбирка, главно посветена на светлината, сепак, ја сведува таа светлина на десетици разни еманации: на цвет, школка, вода, љубов, сонце… На дело е една поетска синтакса на светлината, превод на светлината во навидум неслични на неа нешта и, што е најважно, зад секоја песна се крие најважното својство на секој голем поет: крикот. Тие неми крикови, тие навистина стилски беспрекорни песни од оваа стихозбирка, убеден сум, стануваат мера за нашата современа поезија…