Во издание на „Бата прес“ на македонски јазик е објавена книгата за деца „Слаткарницата на кривогледиот Џим“ од чешкиот писател Марек Томан. Делото од чешки го преведе Мирјана Наумовски (Мими Наум), а неговото објавување во рамките на проектот „Креативна Европа“ е поддржано од Европската Унија, македонското и чешкото министерство за култура.

Дејствието се одвива во Америка, на Дивиот Запад. Во слаткарницата на кривогледиот Џим служат свежо кафе, торти и јајца. Но таму се стекнуваат и книжевни и читателски навики. Откако во градот пристигна библиотекарката Боженка, таа отвори библиотека дури и во затворот и животот го направи поподнослив за најтешките криминалци. Срцата на негативците се насочија кон групните читања и претставувања на литературни дела од Шекспир, Карл Мај, Достоевски, Александар Дима… Дури и нивните вкусови почнаа да се менуваат. Како и да е, оваа хармонија ја наруши Данте Ласицата Шекспир, најголемиот литературен гангстер на сите времиња. Тој ги краде сите книжевни текстови. Заедничката борба со дружината книгољупци завршува со победа на згодната чешка библиотекарка. Култивираниот дух на нивните литературни средби го облагороди градот. Авторот Марек Томан маестрално ги ткае пародиите и фразите, обрнувајќи внимание на квалитетната и на другата светска литература, бидејќи тие имаат сила кај децата и младите да предизвикаат љубов кон книгата.

Марек Томан (1967) е чешки прозаист, поет и преведувач. Студирал филозофија на Карловиот универзитет во Прага. Бил уметнички директор во радио, а од 1997 година работи во чешкото Министерство за надворешни работи. Десет години бил дипломат во Естонија и Унгарија.
Негови дела се преведени на англиски, фински, унгарски, српски и други јазици. На македонски јазик му е објавен и романот „Пофалба на опортунизмот“ („Бата прес“, Скопје, 2019)

Друштвото на писатели на Македонија традиционално во месец јуни ја организира поетската манифестација „Празник на липите“ со финансиска поддршка од Министерството за култура и под покровителство на Град Скопје. Овој пат поетската манифестација со физичко присуство на поетите се одложува за некој подоцнежен период во текот на годината, кога условите ќе го овозможат тоа.

Денес се распишува наградниот конкурс за најдобра необјавена песна на „Празник на липите 2020“, кој ќе биде отворен до дваесетти август оваа година. Членовите на ДПМ се покануваат да испратат своја песна за конкурсот на електронската адреса [email protected] или по поштенски пат, на адресата на Друштвото на писатели на Македонија – „Максим Горки“ 18, 1000 Скопје, и тоа во четири примероци.

Исто така, се охрабруваат, доколку се во можност, да испратат видеозаписи од сопствената интерпретација на песните, за да може пријавените песни да бидат објавувани во електронските медиуми во текот на конкурсот.

За изборот на најдобра песна на манифестацијата и оваа година ќе одлучи тричлена жири-комисија составена од истакнати членови на асоцијацијата. Доколку условите не ја дозволат реализацијата на поетско читање, тоа ќе биде организирано како онлајн настан.

Деновиве излезе од печат најновата поетска книга на Сузана В. Спасовска, „Јазикот на светлината“, во издание на „Македонија презент“. Книгата е поддржана на Годишниот конкурс за проекти од национален интерес на Министерството за култура на РСМ. „Јазикот на светлината“ е шеста стихозбирка на авторката.

Рецензент на книгата е проф. д-р Венко Андоновски, кој истакнува дека најновиот поетски ракопис на Спасовска, кој неодамна ja доби и наградата „Антев златник“ на меѓународната поетска манифестација „Антево перо“, е пообемен ракопис со повеќе циклуси, кои покажуваат дека поетесата има повеќе тематско-мотивски опсесии. Но, во сите тие мотиви, без разлика дали станува збор за светлината и нејзиното симболичко место во вселената, за црвениот змеј, за Соломоновата чаша или за митолошките рециклажи на џиновите и митските суштества, за змијата која постои уште пред Адам и Ева, или едноставно, за Македонија како земја на единствената светлина, едно нешто е секогаш исто: проблесокот, зенот, сознанието…

Поезијата на Сузана В. Спасовска во оваа стихозбирка, главно посветена на светлината, сепак, ја сведува таа светлина на десетици разни еманации: на цвет, школка, вода, љубов, сонце… На дело е една поетска синтакса на светлината, превод на светлината во навидум неслични на неа нешта и, што е најважно, зад секоја песна се крие најважното својство на секој голем поет: крикот. Тие неми крикови, тие навистина стилски беспрекорни песни од оваа стихозбирка, убеден сум, стануваат мера за нашата современа поезија…