Издавачката куќа „Готен“ го објави романот „Една жена“ од унгарскиот писател Петер Естерхази. Преводот од унгарски јазик е на Златко Панзов.

Петер Естерхази (1950-2016) е класик на унгарската литература. Останува запаметен како еден од најдобрите писатели на своето време не само од Унгарија туку и од Централна Европа.

Романот „Една жена“ зафаќа специфично место во неговиот опус. Спаѓа меѓу неговите најпопуларни книги, можеби неговата најчитлива книга.

Во 97 поглавја од романот, Естерхази пишува за љубовта од разни агли осветлувајќи ја во перспективата на блискоста, омразата, сексот, желбата, играта, слабоста, моќта, при што книгата може да се чита како еден вид енциклопедија на љубовта.

Користејќи живописни и мошне сликовити слики, со разговорен, игрив и јазик исполнет со алузии и двојни значења, Естерхази раскажува љубовни приказни, кои истовремено се и приказни за општествените релации, борбите за моќ и културолошките наслојки на нашите навидум обични и секојдневни реакции и односи.

Златко Панзов (1979, Гостивар) дипломирал македонска книжевност и јужнословенски книжевности на Филолошкиот факултет „Блаже Конески“ во Скопје. Работел како професор по македонски јазик, а од 2007 година активно се занимава со литературен превод. Досега од унгарски јазик превел дела од Бела Хамваш, Адам Бодор, Ноеми Сечи, Петер Надаш, Шандор Мараи, Ѓерг Драгоман, Ѓерѓ Конрад, Деже Костолањи, Кристина Тот, Илдико Ловаш, Шандор Жигмонд Пап, Оршоја Карафиат, Ласло Краснахоркаи, Атила Бартиш и други. Заедно со Анамарија Цинеге-Панзова ја приредиле и превеле антологијата на унгарскиот краток расказ „Сецирање на живо“.

Издавањето на книгата е поддржано од програмата „Креативна Европа“ на Европската Унија.

„Македоника литера“ деновиве го објави романот „Дона Алба“ од еден до најголемите романски писатели на ХХ век – Џиб Михаеску, во превод од романски јазик на Ирина Кроткова.

Книжевната критика има укажано на очигледни сличности меѓу „Дона Алба“ и „Црвено и црно“ на Стендал, „Бел ами“ на Мопасан и целото творештво на Достоевски. Главните ликови во ова дело што не избледува се фатална жена и вљубен млад човек, подготвен на сè заради неа. Но, тоа е модерен урбан роман, извонреден по својата мистична атмосфера на Букурешт во тоа време.

Во споредба со Достоевски и Мопасан, романскиот писател Џиб Михаеску успеал да ги прекрши влијанијата на руските и на француските класици низ призмата на животот во Букурешт меѓу двете светски војни во дваесеттиот век. Тој вешто го води читателот низ улиците на магнетниот свет на декадентната и мистериозна романска престолнина за да ги открие неговите тајни и да раскаже модерна приказна за принцовите и просјаците. Ова е модерна урбана сторија за жените, парите и кариерите, сместена меѓу двете светски војни. Се смета за голем љубовен роман во романската литература меѓу двете светски војни, но тој е повеќе од љубовен роман.

Блескаво убавата принцеза Алба Ипсилант го привлекува вниманието на минувачите на декадентниот Букурешт. Животот на еден од нив ќе се промени засекогаш. Решен да се искачи високо во редовите на општеството, но и да ја открие романтиката на своето време, младиот Михаи Аспру е подготвен да биде како витезите од старите времиња и да прави големи дела во името на својата принцеза. Но, што значи тоа во светот на новите буржоаски односи во кои змејот што дише со оган го има обликот на мажот на принцезата? Одговорот на ова прашање не е ниту лесен ниту предвидлив…

Џиб Михаеску (роден во 1894 година во Драгашани, Романија), чие вистинско име е Георге Михаеску, е еден од најзначајните романски писатели во првата половина на ХХ век. „Дона Алба“ е неговиот последен и најзначаен роман и првпат е објавен во истата година кога умрел авторот (1935, на 41-годишна возраст). Учествувал во Првата светска војна, бил адвокат во Кишињев и во родниот град.

Џиб Михаеску напишал пет романи: „Раката на Андромеда“ (1930), „Русинката“ (1933), „Чоколадна жена“ (1933), „Деновите и ноќите на задоцнетиот студент“ (1934) и „Дона Алба“ (1935). Автор е на три книги со раскази: „Грандифлора“ (1928 – неговата прва книга), „Ведениа“ (1929) и „Сонот“ (1935), како и на збирката драми „Павилјонот во сенка“ (1928).

„Дона Алба“ е првото дело на Џиб Михаеску преведено на македонски јазик.

На 18 мај 2022 година во ЈУ Градска библиотека „Браќа Миладиновци“, со почеток во 12 часот, ќе се одржи промоција на книгата „Великата лирска песна“ од Санде Стојчевски.

Книгата е добитник на престижната награда „Ацо Шопов“ на ДПМ за најдобра поетска книга во 2021 година.

За книгата ќе зборува проф. д-р Лидија Капушевска – Дракулевска, а стихови од наградената книга ќе кажува актерот Андреј Серафимовски

Настанот ќе се одржи во спомен-собата на Миладиновци.

Санде Стојчевски – поет, критичар, есеист, антологичар, полемичар и препејувач. Роден е 1948 година. Автор е на 70 книги од сите жанрови, преведуван е на многу јазици и добитник е на повеќе награди во Македонија и странство, меѓу кои „Браќа Миладиновци“ на СВП и „Ореден Мајаковски“ на Сојузот на руските писатели. Оваа година го одбележува јубилејот, 50 години од излегувањето на неговата прва книга „Кралот на лебедите“ во 1972 година.