Култура
Омаж на Рајко Грлиќ во Кинотеката од 31 мај до 4 јуни

31 мај (ПЕТОК), 20 ч
САМО ЕДНАШ СЕ ЉУБИ
(Samo jednom se ljubi)
Игран филм, Хрватска
1981, 103 мин., колор, 35 мм
Режија: Рајко Грлиќ (Rajko Grlić)
Сценарио: Рајко Грлиќ , Бранко Шемен (Rajko Grlić,Branko Šömen)
Улоги: Мики Манојловиќ, Владица Милосављевиќ, Младен Будишчак, Зијах Соколовиќ, Драгољуб Лазаров (Miki Manojlović, Vladica Milosavljević, Mladen Budiščak, Zijah Sokolović, Dragoljub Lazarov)
По завршување на Втората светска војна, младиот партизан Томислав (Манојловиќ) и неговите другари од комунистичката партија се задолжени да го организираат цивилниот живот во гратче недалеку од Загреб. Поради обновата и културното воздигнување на народните маси, од Загреб се испратени и театарски актери, меѓу кои и Беба (Милосављевиќ), балерина од буржоаско потекло, во која веднаш ќе се заљуби Томислав. Иако припаѓаат на два света, младиот пар набргу и ќе се венча.
Во гратчето пристигнуваат и родителите на Беба, загрепски господа, кои не ја кријат одбивноста кон новиот политички (комунистички) поредок. Но, освен родителите на Беба, и партиските другари на Томислав не го кријат незадоволството со неговиот избор на Беба за сопруга и го сметаат за предавник на заедничките идеали. Томислав како искрен комунист, без големи политички и кариеристички амбиции, ќе се најде во јазот меѓу приватниот живот и очекувањата на партиските другари…
Насловот на филмот произлегува од истоимената носталгична евергрин-мелодија на Иво Робиќ, со која е проткаена сторијата. САМО ЕДНАШ СЕ ЉУБИ учествувал на канскиот фестивал во 1981 година, а Мики Манојловиќ на фестивалот во Валенсија ја освоил наградата за најдобра машка улога.
Филмот на Грлиќ за филмските критичари е наслов што раздвојува две епохи во хрватската кинематографија бидејќи го покажува репресивното дејствување на поранешниот систем и врз приватноста, поточно врз еросот и сексуалноста. Продуцентот „Јадран филм“ организира интерна проекција за очите на партискиот врв бидејќи се прочуло дека филмот можеби е политички субверзивен. По таа проекција, коментарите на политичарите задолжени за идеолошка будност биле крајно неповолни за Грлиќ. Затоа тој изработил дополнителна филмска копија и ја пратил на сигурно место, кај сестра му во Париз. Сепак, кога Канскиот фестивал објавил дека неговиот филм е дел од програмата „Извесен поглед“, филмот почнал да го живее фестивалскиот и дистрибутерскиот живот…
Возрасна категорија: 14 години
Влезница: 50 денари
1 јуни (САБОТА), 19 ч
ВО ЧЕЛУСТИТЕ НА ЖИВОТОТ
(U raljama života / In the Jaws of Life)
Игран филм, Хрватска
1984, 95 мин., колор, ДЦП
Режија: Рајко Грлиќ (Rajko Grlić)
Сценарио: Рајко Грлиќ, Дубравка Угрешиќ (Rajko Grlić, Dubravka Ugrešić)
Улоги: Витомира Лончар, Горица Поповиќ, Богдан Диклиќ, Велимир Бата Живоиновиќ, Миодраг Кривокапиќ, Мира Фурлан (Vitomira Lončar, Gorica Popović, Bogdan Diklić, Velimir Bata Živojinović, Miodrag Krivokapić, Mira Furlan)
Култната комедија на Грлиќ претставува адаптација на популарниот роман „Штефица Цвек во челустите на животот“. Приказната паралелно го следи животот на две жени – просечната и осамена девојка Штефица Цвек (Лончар), која мечтае да го најде човекот на својот живот, и Дуња (Поповиќ), филмска режисерка, која снима телевизиска серија за Штефица, но и ги дели истите љубовни проблеми со неа. Пријателките на Штефица или се мажени и веќе разведени, и тоа по неколку пати, или се во складни врски.
Низ нивните животи ќе продефилираат разни мажи додека не го најдат вистинскиот. Филмот се одликува со остра сатира на состојбата во тогашната држава СФРЈ: предмет на критиката во филмот се интелектуалците, стереотипите за меѓуетничките односи (релациите меѓу Србите и Хрватите), сексуалните слободи и политичкиот притисок…
ВО ЧЕЛУСТИТЕ НА ЖИВОТОТ е меѓу ексјугословенските филмови што сè уште имаат култен статус меѓу гледачите. Филмот разбива и разни политичко-идеолошки табуа, како што е темата за логорите на Голи Оток по раскинот на Тито и Сталин во 1948 година. Меѓу повпечатливите епизоди е и онаа на Бата Живоиновиќ во улогата на „Трокрилен“ (алузија на неговото крупно тело, па изгледа како трикрилен орман) и неговите сочни реплики за сексот…
Возрасна категорија: 14 години
Влезница: 50 денари
1 јуни (САБОТА), 21 ч
ЧАРУГА
(Čaruga)
1991, 108 мин., колор, ДЦП
Игран филм, Хрватска
Режија: Рајко Грлиќ (Rajko Grlić)
Сценарио: Рајко Грлиќ, Иван Кушан (Rajko Grlić, Ivan Kušan)
Улоги: Иво Грегуревиќ, Давор Јањиќ, Бранка Трлин-Матула, Ена Беговиќ, Ненад Стојановски, Петре Арсовски (Ivo Gregurević, Davor Janjić, Branka Trlin-Matula, Ena Begović, Nenad Stojanovski, Petre Arsovski )
1918 година, крај на Првата светска војна. По враќањето од рускиот фронт во Славонија, Јово Станивуковиќ-Чаруга станува водач на побунетите селани надничари кои бараат крај на феудалните односи и имотите на големите земјопоседници да им биде разделена на обработување. По убиството на еден земјопоседник, Чаруга завршува во затвор, но набргу побегнува во шумата и им се придружува на одметниците што се борат за социјална правда и еднаквост.
Чаруга го ликвидира нивниот шеф и станува лидер на одметниците, чија идеологија е мешавина од комунистички идеи и своевиден комитлак во стилот на Робин Худ. Иако добива ореол на заштитник на сиромашните, популарниот Чаруга набргу борбата за правдина ја заменува со сè посурови грабежи и свирепи убиства на жандарми и цивили. Алчноста за поголемо богатство и моќ ќе го претвори Чаруга од револуционер и романтичен ајдук во суров разбојник и убиец, кој конечно ќе им падне во раце на властите…
Во едно скорешно интервју по повод смртта на Иво Грегуревиќ, Грлиќ потенцира дека Чаруга е неговиот прв и единствен вестерн бидејќи јунаците на тој жанр биле сонот на секое дете од неговата генерација. И на таа тема најмногу се нашле со толкувачот на комплексната улога на Чаруга, Грегуревиќ. „Во таа улога на Чаруга Грегуревиќ не играше само еден лик, туку десет лика низ таа една личност“, вели Грлиќ.
Возрасна категорија: 14 години
Влезница: 50 денари
2 јуни (НЕДЕЛА), 19 ч
СЕКОЈА ДОБРА ПРИКАЗНА Е ЉУБОВНА ПРИКАЗНА
(Vsaka dobra zgodba je ljubezenska zgodba / Svaka dobra priča je ljubavna priča)
Документарен филм, Словенија / Хрватска
2017, 71 мин., колор, ДЦП
Режија: Рајко Грлиќ, Матјаж Иванишин (Rajko Grlić, Matjaž Ivanišin)
Сценарио: Рајко Грлиќ, Матјаж Иванишин (Rajko Grlić, Matjaž Ivanišin)
Улоги: Душан Јовановиќ, Милена Зупанчич, Борис Каваца, Радко Полич (Dušan Jovanović, Milena Zupančič, Boris Cavazza, Radko Polič)
Филм за театарската претстава „Борис, Милена и Радко“ и четирите познати ликови што учествуваат во нејзиното создавање. Тоа се актерите Борис Каваца (во овој случај режисер), Милена Зупанчич и Радко Полич и режисерот Душан Јовановиќ (нам добро познат како писател на некогаш култната драма „Ослободување на Скопје“ и на сценариото за истоимениот филм во режија на Данило и Раде Шербеџија), но овој пат како актер, кој се игра себе си, како и Зупанчич и Полич.
Филмот го документира четиримесечниот процес на создавањето на претставата, од нејзината прва проба до премиерата. Се работи за љубовен триаголник меѓу актерите Зупанчич, Јовановиќ и Полич во реалниот живот, кој е буквално пренесен на театарската сцена. Во текот на создавањето на претставата „Борис, Милена и Радко“, која на театарската сцена и во филмот ја режира Борис Каваца, се елиминира приватниот живот на уметниците и почнува универзалната приказна за односите меѓу реалното и имагинарното, меѓу личната и јавната перцепција на уметноста.
Во реалниот живот пред неколку децении Милена била мажена за Радко, а Борис бил нивниот кум. Милена станала позната актерка, ѕвезда во ексјугословенскиот театар и филм во 70-тите и 80-тите години на минатиот век. Како што растела нејзината популарност, така за неа сè повеќе се интересирал режисерот Јовановиќ, инаку другар на Полич од студентските денови. Јовановиќ успеал да му ја преземе Милена на Полич. Неколку децении подоцна сите тројца, плус Каваца (кој го игра Јовановиќ), ќе минат четири месеци заедно подготвувајќи ја претставата…
Авторите Грлиќ и Иванишин за овој документарец велат дека тоа е филм што говори за односот меѓу интимноста и јавниот аспект на уметноста и за склоноста за преплетувањето на личните животни искуства со приказните што ги раскажуваме. Филмот настојува да дефинира што од раскажаното на сцената е егзибиционизам, а што е искрено и понекогаш болно соочување со самите себеси.
Возрасна категорија: 14 години
Влезница: 50 денари
2 јуни (НЕДЕЛА), 21 ч
НЕКА ОСТАНЕ МЕЃУ НАС
(Neka ostane među nama)
Игран филм, Хрватска / Србија / Словенија
2010, 87 мин., колор, 35 мм
Режија: Рајко Грлиќ (Rajko Grlić)
Сценарио: Рајко Грлиќ, Анте Томиќ (Rajko Grlić, Ante Tomić)
Улоги: Мики Манојловиќ, Бојан Навојец, Ксенија Маринковиќ, Дариа Лоренци, Наташа Дорчиќ (Miki Manojlović, Bojan Navojec, Ksenija Marinković, Daria Lorenci, Nataša Dorčić)
Втората соработка меѓу писателот и сценарист Томиќ резултира со приказна за петмина луѓе што се меѓусебно поврзани на интересен сентиментален начин. Тоа се браќата Никола и Брацо, нивните сопруги Анамарија и Марта, и само една, но и најважна, љубовницата – Латица. Сопружниците имаат и ќе имаат деца на кои со сигурност не им се знае таткото поради испреплетеноста на сексуалните интереси на двајцата браќа…
НЕКА ОСТАНЕ МЕЃУ НАС е индискретна загрепска сторија за вировите на еротската страст под плаштот на навидум спокојното и тромо граѓанско секојдневие, кое исто така навидум ги почитува (не)пишаните граѓански и семејни правила.
Никола (Манојловиќ) е успешен и богат адвокат, а неговиот брат Брацо (Навојец) е сликар со боемски живот. Нивните двојни животи и паралелни љубовни врски ќе се измешаат во горко-слатката приказна за неуморната потрага по љубовта и среќата, секако зачинета со многу сексуални мечти, но и ужасните последици што се предизвикани од фактот дека повремено ќе се затекнат во туѓ кревет…
Грлиќ е автор познат по приврзаноста за филмување приказни во неговиот роден град Загреб, и од 11 наслови, осум се снимени токму во Загреб. По речиси две децении, со НЕКА ОСТАНЕ МЕЃУ НАС повторно се враќа во тој урбан простор и филмот е своевидна посвета на градот, а музиката ја компонирале Алфи Кабиљо и Алан Бјелински.
Возрасна категорија: 14 години
Влезница: 50 денари
3 јуни (ПОНЕДЕЛНИК), 19 ч
И ДА ПУКНЕ, НЕКА ПУКНЕ
(Kud puklo da puklo)
Игран филм, Хрватска
1974, 89 мин., колор, 35 мм
Режија: Рајко Грлиќ (Rajko Grlić)
Сценарио: Рајко Грлиќ, Срѓан Карановиќ, Александер Кенигсмарк (Rajko Grlić, Srđan Karanović, Alexandear Koengismark)
Улоги: Младен Будишчак, Јагода Калопер, Феликс Смитка (Mladen Budiščak, Jagoda Kaloper, Feliks Smitka)
Неконвенционалното момче со работничко потекло наречено Будилица (според прекарот на актерот Будишчак што го игра тој лик) не може да добие пристојно платена работа. Во знак на протест одлучува да остане невработен, но истовремено да ѝ се претстави на јавноста со помош на филмските камери, кои го снимаат неговиот секојдневен живот. Во неговиот необичен потфат му се придружува и девојката Јагода (Калопер)…
И ДА ПУКНЕ, НЕКА ПУКНЕ е дебитантски долгометражен игран филм на Грлиќ и претставува дел од бранот на општествено-критичкиот филм во 70-тите години на минатиот век. Необичниот и свеж настап на актерот Будишчак му дава посебен шарм на филмот.
И ДА ПУКНЕ, НЕКА ПУКНЕ е првата професионална соработка на Грлиќ со Карановиќ како сценарист, веќе следната година во Белград ќе ја работат ТВ-серијата БОС В ТРЊЕ (Grlom u jagode) и таа нивна соработка ќе продолжи уште во десетина проекти. Интересно е што концептот филм во филм, кој кај Грлиќ е само во назнаки, Карановиќ ќе го развие во полнокрвна приказна во неговиот ЗА СЕГА БЕЗ ДОБАР НАСЛОВ (Za sada bez dobrog naslova) од 1988.
За И ДА ПУКНЕ, НЕКА ПУКНЕ Грлиќ ја доби наградата за најдобар млад режисер на Пулскиот фестивал во 1974.
Возрасна категорија: 14 години
Влезница: 50 денари
3 јуни (ПОНЕДЕЛНИК), 21 ч
КАРАУЛА
(Karaula)
Игран филм, Хрватска / Македонија / Србија
2006, 94 мин., колор, 35 мм
Режија: Рајко Грлиќ (Rajko Grlić)
Сценарио: Рајко Грлиќ, Анте Томиќ (Rajko Grlić, Ante Tomić)
Улоги: Сергеј Трифуновиќ, Тони Гојановиќ, Емир Хаџихафизбеговиќ, Богдан Диклиќ, Верица Недеска, Игор Бенчина (Sergej Trifunović, Toni Gojanović, Emir Hadžihafizbegović, Bogdan Diklić, Verica Nedeska, Igor Benčina)
Дејството на филмот се случува во 1987 година, на македонско-албанската граница, пред почеток на војната во бивша Југославија. Екипажот на една зафрлена караула не знае што се случува во земјата и влегува во трагикомични ситуации со локалното население од двете страни на границата. Постојано пијаниот и фрустриран поручник Сафет Пашиќ (Хаџихафизбеговиќ) заболува од сифилис и бара помош од единствениот доктор меѓу војниците, сплиќанецот Синиша Сиричевиќ (Гојановиќ). Поручникот, сакајќи да ја скрие својата болест, измислува напад на Албанците врз Југославија и го доведува целиот баталјон во воена психоза.
Синиша влегува во љубовна врска со Мирјана, сопругата на Пашиќ (Недеска), неговиот најдобар другар Љуба (Трифуновиќ) сака да ја напушти војската, па изјавува дека по повод Титовата штафета ќе трча од караулата на македонско-албанската граница до Куќата на цвеќето во Белград. Работите крајно се усложнуваат кога Љуба ќе се откаже од мисијата, што ќе доведе до отворен конфликт со поручникот Пашиќ… Говорејќи за не толку дамнешното минато без носталгија и омраза, КАРАУЛА е комедија за личностите што се наоѓаат на чекор од трагедијата.
КАРАУЛА е првиот филм по распадот на Југославија во чија продукција учествувале екипи од Србија, Македонија, Хрватска, Словенија и од Босна и Херцеговина. Филмот е снимен според романот на Анте Томиќ, „Ништо не смее да не изненади“ (Ništa nas ne smije iznenaditi), алузија на паролата за концептот на постојана будност на Народната одбрана на Југославија од можна агресија однадвор.
Според дел од филмските критичари, КАРАУЛА е врв во творечкиот опус на Грлиќ.
Возрасна категорија: 14 години
Влезница: 50 денари
4 јуни (ВТОРНИК), 20 ч
УСТАВ НА РЕПУБЛИКА ХРВАТСКА
(Ustav Republike Hrvatske)
Игран филм, Хрватска / Чешка / Македонија / Словенија
2016, 93 мин., колор, ДЦП
Режија: Рајко Грлиќ (Rajko Grlić)
Сценарио: Рајко Грлиќ, Анте Томиќ (Rajko Grlić, Ante Tomić)
Улоги: Небојша Глоговац, Ксенија Маринковиќ, Дејан Аќимовиќ, Божидар Смиљаниќ (Nebojša Glogovac, Ksenija Marinković, Dejan Aćimović, Božidar Smiljanić)
Вјеко (Глоговац) е професор во средно училиште кој го посветил целиот свој живот на проучувањето на хрватската историја и јазик. Тој живее во простран, но запоставен стан во центарот на Загреб со својот стар татко Хрвоје (91). За време на Втората светска војна татко му бил усташки офицер во хрватската фашистичка војска, а сега како тежок инвалид шест години е врзан за креветот. Згора на сè, пред помалку од една година Вељко трагично ја загубил љубовта на својот живот, Бобо, виолончелист.
Во недостиг на животна радост и со самоубиствени мисли, единственото нешто во што Вељко ужива се прошетки во доцните ноќни часови . Тој талка низ празниот град, нападно нашминкан и облечен во женска облека. Една вечер група на млади луѓе го претепуваат, уринираат врз него и го оставаат да лежи во несвест на улица. Во болницата, Маја, медицинска сестра што живее во подрумот на зградата во која живее и Вељко, го препознава и се грижи за него. Маја му помага да се врати дома, таа почнува да се грижи не само за него туку и за неговиот неподвижен татко. Вељко се согласува да му помогне на нејзиниот маж, полицаецот Анте, во подготовката на испитот за хрватскиот устав. Анте има тешкотии во учењето, живее живот исполнет со страв дека ќе падне на испитот само поради фактот дека е Србин, иако го сменил роденото име. Почнува приказната за тројца многу различни луѓе, кои живеат во иста зграда и кои неочекувано и против своја волја се зависни едни од други.
УСТАВ НА РЕПУБЛИКА ХРВАТСКА е со поднаслов „Љубовен филм за омразата“. Иако доминира на фестивалот во Пула со четири награди, филмот предизвика големи полемики во хрватската јавност поради горливите теми што ги третира, во прв ред хомосексуалноста, транвестијата, национализмот и (нео)усташтвото. Ликот на Вјеко е една од последните улоги на одличниот актер Глоговац, кој почина неколку месеци по премиерата на филмот.
Филмот освои десетина награди на фестивалите во светот, меѓу кои и наградата за најдобар филм на фестивалот во Монтреал.
Возрасна категорија: 14 години
Влезница: 50 денари
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Култура
Македонскиот народен театар одбележува 80 години јубилеј

Македонскиот народен театар, најстарата национална професионална театарска институција и темелот на културата на Македонија, ја испишува сопствената историја, a од почетокот на 2025 година и достојно го одбележува јубилејот – 80 години.
Чуварот на културните и традиционалните вредности низ годините преку репертоарската програма го чува и го негува театарскиот јазик и идентитет. По формирањето и натамошното постоење, поминува низ разни периоди: создавање и негување на ансамблот и на публиката, на творци кои ќе учествуваат во обликувањето на претставите, одржување на репертоарот и гостувања во и од светот. Создава место на европската и светската мапа преку поставување дела од севкупната класична и современа драматургија, но и преку постојано ангажирање на светски реномирани режисери.
МНТ се стреми кон ширење на театарската уметност во јавноста, пред сѐ насочена кон публиката, нивна анимација и едукативно театарско будење, како и приближување до младината за активно размислување на темата култура и театар.
Во чест на јубилејот, нашиот долгогодишен соработник, Зоран Кардула, направи голема чест за најголемата театарска куќа во нашата земја и со неговиот препознатлив дизајнерски печат, го создаде логото „80 години Македонски народен театар“.
Сите ние и секоја следна генерација, сонуваме, мечтаеме кон патувањето и создавањето на нови креативни светови.
МНТ е приказна која започна да се развива веднаш по ослободувањето во ноември 1944 година од страна на група истакнати театарски дејци, да се прикажува во декември истата година преку пет едночинки и да се испишува со почетокот на 1945 година: на 3 јануари со вработувањето на 60 актери и технички, административен и сценски персонал и на 3 април со кревањето на завесата – премиерата на претставата „Платон Кречет“ од Александар Корнејчук, во режија на Димитар Ќостаров, а во превод на Блаже Конески. МНТ денеска работи со веќе постоечкиот уметнички ансамбл, со тенденција за збогатување на нова и млада актерска сила.
Во чест од кревањето на црвената завеса и од првата изговорена реплика поминаа 80 години, на 3 април 2025 година, ќе се одржи голем спектакл со МУЛТИМЕДИЈАЛНАТА ПРЕТСТАВА „СОНЦЕТО, КОЛКУ Е БЛИСКУ СОНЦЕТО“ MADE IN МNT по повод чествувањето „80 години Македонски народен театар“, во режија на Дејан Пројковски. Со овој спектакл ќе се доживее спојот на минатото и сегашноста преку клучните вредности на Македонскиот народен театар (љубов,умeтничка храброст,посветеност, визија,тимска работа, чување на традицијата и создавање на нови вредности за иднината).
Претставата ќе претставува аудиовизуелно патување низ македонската драматургија, поезија, проза и ликовна уметност. Приказна посветена на сите големи актери, режисери, драматурзи, но и на сите оние луѓе кои се позади кулисите и помагаат во создавањето на сценскиот универзум во МНТ.
Публиката ќе биде на едно големо мултимедијално патување во театарот на сонцето .
Прославата „80 години Македонски народен театар“ продолжува со премиерната изведба на претставата „Варвари“ дело на рускиот писател Максим Горки, во режија на Владимир Милчин, еден од најеминентните режисери во нашата земја и надвор од границите. Свечено ќе се одигра на 23 април, со моќна, масовна и бравурозна екипа од 23 актери: Тони Михајловски, Габриела Петрушевска, Никола Ристановски, Звездана Ангеловска, Софиа Насевска-Трифуновска, Владо Јовановски, Григор Јовановски, Ана Стојановска, Оливер Митковски, Тања Кочовска, Александар Микиќ, Верица Недеска, Сашко Коцев, Гораст Цветковски, Јордан Симонов, Сашка Димитровска, Емил Рубен, Александар Ѓорѓиески, Дамјан Цветановски, Ивица Димитријевиќ, Александар Михајловски, Jана Вељановска и Стефан Спасов. Од нив, повеќето се студенти на проф. Владимир Милчин, режисерот на претставата. Значајно е што ова дело за првпат се поставува во Македонија.
ПРОГРАМА
Покрај тековната репертоарска програма и повторно враќање на сцената на неколку претстави (кои не се играа подолг временски период, а тоа се претствавите „Бесачи“, „Ничија земја“ и „Сите сме птици“), репертоарот на МНТ ќе се збогати со новите претстави поддржани од Министерството за култура и туризам на Р Северна Македонија. Станува збор за претставата „Варвари“ дело на рускиот писател Максим Горки, во режија на Владимир Милчин, „Три сестри“ според драмата на А. П. Чехов, а по текст на Ана Ристоска Трпеноска и детската претстава „Земја на заборавените сказни“ во режија на Срѓан Јаниќијевиќ. „Земјата на заборавените сказни“ е уникатна театарска авантура која го слави духот на природата и моќта на имагинацијата. Во свет на технолошка зависност, три деца ненадејно влегуваат во волшебен универзумот на словенската митологија, патување што ќе ве насмее, изненади и трогне. Автори на овој проект се Симон Трпчевски кој после 30 години повторно соработуваат на сцената на МНТ и реномираната писателка Билјана Црвенковска. Претставите ќе бидат поставени на големата сцена, а режисерите кои ќе работат на овие значајни проекти како Дејан Пројковски, Нела Витошевиќ и Срѓан Јаниќијевиќ се вработени во МНТ. До крајот на годината треба да излезе и Монографијата „80 години Македонски народен театар“.
ПАТУВАЊА И ГОСТУВАЊА НА МНТ
Акцентот во 2025 година посебно е ставен на меѓународната соработка, односно гостувања на МНТ надвор од границите, како и гостувања на други театри на сцената во МНТ.
Турнејата на МНТ ќе започне со најактуелните претстави од големата и малата сцена, а тоа се претставите „12“ во режија на Синиша Евтимов и „Народен пратеник“ во режија на Егон Савин.
Во првиот блок се гостувањата во Црна Гора и Босна и Херцеговина. На 8 април во Црногорско народно позориште – ЦНП, Подгорица, ќе се одигра „Народен пратеник“, а ден потоа на 9 април и претставата „12“.
По настапот во Црна Гора, на 11 април следи гостувањето на „Народен пратеник“ и на 12 април со претставата „12“ во Сараево, Босна и Херцеговина.
На 15 април со претставата „12“ МНТ ќе биде дел од фестивалската програма „5РЕ“ во Велес.
На 17 јули Македонскиот народен театар со претставата „12“ ќе биде дел од програмата на „Охридско лето“, а истата ќе биде изведена на сцената во Центарот за култура „Григор Прличев“.
Македонскиот народен театар ќе учествува и на Македонскиот театарски фестивал „Војдан Чернодрински“ во Прилеп.
Во вториот блок, во текот на септември предвидено е гостувањето со претставата „Ничија земја“ од Данис Тановиќ, во режија на Александар Морфов, во Националниот театар (Nemzeti Színház), Будимпешта, Унгарија.
Гостувањето во театарот „Иван Вазов“, Р Бугарија ќе се случи на есен, 2025 година, со претставата „Народен пратеник“.
ГОСТУВАЊА ВО МНТ
По потпишувањето на Меморандумот за соработка меѓу Македонскиот народен театар и Црногорско народно позориште, на големата сцена во МНТ, на 17 март во 20:00 часот, ќе гостува претставата „Господа Глембаеви“ во режија на Данило Маруновиќ, по текст на Мирослав Крлежа, а во продукција на ЦНП. Билетите се пуштени во продажба на билетарницата во МНТ, а достапни се и онлајн.
Кон средината во месец мај ќе гостува Народно позориште Сараево од Босна и Херцеговина, односно на 21 мај ќе се одигра претставата „Сараевскиот трговец“, од Игор Штикс, а во режија на Михал Дочекал, а на 22 мај и претставата „Селска опера“ од Д. Бенедек-П. Бела, а во режија на Андраш Урбан.
Предвидено е и гостувањето на Словенско народно гледалишче (СНГ), Љубљана, Р Словенија со претставата „Докторот“, по текст на Роберт Ајк, во режија на Мартин Кушеј. Претставата треба да се одигра на големата сцена на МНТ, во 2025 година. Точниот датум ќе биде договорен меѓу двата театри.
ЕВРОПСКА ТЕАТАРСКА КОНВЕНЦИЈА (ETC)
Со обновување на членството на Македонскиот народен театар во Европската театарска конвенција (ETC), која е водечка и значајна мрежа на јавно финансирани театри во Европа, со 63 театри-членки од 31 земја, ETC е посветена на промовирање на современата драма, олеснување на уметничките размени и поттикнување на културната разновидност во европската театарска уметност. Организацијата служи како платформа за дијалог, демократија и интеракција, со цел да рефлектира и привлече разновидна публика и општества во постојан развој.
Еден од најзначајните претстојни настани на кој ќе присуствува Македонскиот народен театар е Меѓународната театарска конференција на ETC, насловена “Thrive Theatre Thrive! Keep the Flame Alive.” Конференцијата ќе се одржи од 3 до 7 април 2025 година во Националниот театар на Грција во Атина. Конференцијата ќе понуди разновидна програма со говори, дискусии, работилници и изведби, овозможувајќи соработка и размена на идеи меѓу културни професионалци и уметници од цела Европа. Покрај тоа, учесниците ќе имаат можност да го проследат Шоукејсот на грчкиот театар на Националниот театар на Грција, кој ја истакнува богатата грчка театарска сцена и отвора можности за партнерства и копродукции.
РАБОТИЛНИЦА ЗА ТОН И СВЕТЛО
Македонскиот народен театар е исто така во преговори за организирање на иновативна работилница за тон и светло, наменета за театарските професионалци во нашата креативна заедница.
Како театар кој е силно посветен на унапредување на квалитетот на изведбите и поттикнување на уметничкиот развој, ја препознаваме клучната улога на дизајнот за тон и светло во создавање убедливи наративи на сцената. Сигурни сме дека експертизата и иновативниот пристап на компанијата од Финска кон уметничкиот израз ги прави совршен партнер за остварување на нашата цел – организирање квалитетна работилница.
За време на пролетта 2025 година ќе дискутираме за датумите, форматот на работилницата, истата ќе се одржи во летниот период.
Со нетрпение ја очекуваме можноста за соработка со sadsongskomplex:fi за создавање незаборавно искуство за сите вклучени.
МЕМОРАНДУМИ ЗА СОРАБОТКА
Македонскиот народен театар потпиша неколку Меморандуми за соработка кои ќе се реализираат во тековната година, меѓу кои се: Факултетот за драмски уметности – Скопје (ФДУ), Националната опера и балет (МОБ), со Интернационалниот Универзитет ЕУРОПА ПРИМА – Скопје, како и Меморандумот за соработка со Факултетот за музичка уметност – Скопје, (ФМУ).
Од меѓународните посебно ги издвојуваме, потпишувањето на Меморандумот за соработка со еден од најголемите и најзначајните театри во Европа – Националниот театар (Nemzeti Színház), Будимпешта, Унгарија. Со овој договор Македонскиот народен театар и Националниот театар на Унгарија стануваат партнери што ќе реализираат заеднички проекти и размена на претстави од двата театри. Договорот вклучува реализирање и размена на претстави, како и уметници и идеи, и зајакнување на соработката за нови театарски проекти.
Во рамките на оваа соработка, двете институции ќе организираат заеднички настапи, размена на уметнички тимови, учества на фестивали, како и други културни настани што ќе го збогатат театарскиот живот во двете земји. Меморандумот има цел да ја зајакне меѓународната размена и промовирањето на уметноста и културата на двете земји. Посебен акцент е ставен на поддршката на млади театарски уметници. Исто така, продолжи и се зајакна соработката со Црногорско народно позориште, кое, по речиси десет години, повторно ќе гостува во Македонскиот народен театар.
ДОГОВОРИ ЗА ПОКРОВИТЕЛСТВО И СПОНЗОРСТВА
Како главен покровител на Македонскиот народен театар за 2025 година е Diners Club INTERNATIONAL, а официјален спонзор е МИДА МОБИЛИТИ – Скопје. Со ова се покажува дека поддршката кон уметноста не е само обврска, туку е општествена одговорност и чест да се биде дел од светот каде што идеите, емоциите и приказните оживуваат, бидејќи театарот ги негува традиционалните вредности и ја инспирира новата генерација.
ПРОФИЛ НА ТЕАТАРСКА ПУБЛИКА
Досегашното искуство ни покажува дека помасовна е театарската публика постара од 30 години, која веќе има изградено редовна навика за посета на театарски претстави. Но досегашното искуство, исто така, ни покажува дека учениците од средните училишта редовно ги посетуваат претставите, кои се секако наменети за нивната возраст. Нашата цел е генерацијата младинци почесто да го посетува Македонскиот народен театар, со што ќе ја разбуди сопствената имагинација и ќе си отворат нови видици за нови перспективи. Имено, во нив ќе се пробуди чувство да ја чуваат и да ја негуваат културата. Преку обликување на поединецот, кој ќе ги проширува видиците, буди емоции и ја развива креативноста. Преку посетите на театарот, тие развиваат критички умови храбри гласови и ангажирани и општествено одговорни граѓани. Преку уметничката креација, тие не само што го одразуваат светот — тие ќе го обликуваат она што доаѓа.
Во тоа име нашиот слоган одлучивме да биде: МНТ – ПРИКАЗНИ ПОГОЛЕМИ ОД ВРЕМЕТО.
ЛЕТНА СЦЕНА
Програмата за Летната сцена „Славиша Кајевски“ ќе стартува од 10 и ќе трае до 20 јуни и ќе биде во рамките на „80 години Македонски народен театар“. Концептот оваа година ќе биде насочен кон концертни настани на македонски изведувачи.
На официјалната веб-страница на МНТ можете да се информирате и на англиски јазик, за театарот, новостите, ансамблот итн. Дополнително започнавме и со професионално снимање на новите претстави како и нивно тековно архивирање.
ЕВИДЕНЦИЈА НА ПОСЕТЕНОСТ
Повеќе од 66.000 гледачи – од 1 јануари 2024 година заклучно со декември 2024 година
Одобрени средства за Годишна програма за 2025 година согласно решение од Министерство за култура:
– Драмска дејност : 6.300.000 денари
– Меѓународна соработка : 1.100.000 денари
– Одржување на објектите и опремата: 1.139.000 денари
– Издавачка дејност: 350.000 денари
– Европски интеграции: 340.530 денари
Во вкупен износ од 9.223.530 денари
Култура
Режисерот на „Бруталист“ кој има 10 номинации за „Оскар“: Живеам на работ на сиромаштијата

Режисерот Брејди Корбет, чиј филм „Бруталист“ ја освои публиката и критиката, доби 10 номинации за престижниот Оскар и заработи над 31 милион долари, зборуваше за финансиските тешкотии со кои се соочил и покрај големиот успех.
Откри дека практично живее на работ на сиромаштија.
Корбет рече дека тој и неговата партнерка Мона Фастволд не заработиле ниту цент за нивните последни два филма. Рече дека паднал во таква финансиска криза што неодамна одлучил да прифати работа да режира реклами во Португалија. „Ова беше прв пат по неколку години да заработам пари“, рече Корбет.
Корбет тврди дека тој не е единствениот режисер со номинации за Оскар кој едвај врзува крај со крај.
„Разговарав со многу режисери чии филмови беа номинирани оваа година, а тие не можат да си ја платат киријата“, рече тој, без да именува имиња.
„Не ви плаќаат за да промовирате филм, а ако погледнете одредени филмови кои премиерно беа прикажани во Кан, тоа беше пред речиси една година. Нашиот филм беше премиерно прикажан во септември, па јас го правам ова веќе шест месеци без приход бидејќи немам време за друга работа”, признал тој.
Извор близок до режисерот откри за Page Six дека Корбет во еден момент изразил жалење што ја презел задачата да направи толку сложен филм.
„Години од мојот живот беа потрошени како резултат на стресот од снимањето на филмот. Иако филмот беше толку влијателен, па дури и комерцијално исплатлив, што е некако неверојатно“, рече еднаш Корбет, додавајќи: „Не знам дали осум години страдање вредат четири месеци успех“.
За потсетување, покрај тоа што беше номиниран за Оскар за најдобра машка улога (Адриен Броди), најдобра споредна машка улога (Гај Пирс), најдобра споредна женска улога (Фелисити Џонс) и најдобро оригинално сценарио, филмот „Бруталист“ освои и четири БАФТА и три Златни глобуси, вклучително и за најдобра режија на двете церемонии.
Бруталист е епска драма што го следи животот на визионерскиот архитект Ласло Тот (Адриен Броди), кој го преживеа холокаустот.
Приказната започнува во 1947 година, кога Тот пристигнува во САД во потрага по нов почеток. Иако на почетокот живее во сиромаштија, Тот се запознава со индустријалецот Харисон Ли Ван Бурен (Гај Пирс), кој го препознава неговиот талент и го ангажира да изгради голем центар за заедницата во Филаделфија. Додека Тот првично ја прифаќа работата со ентузијазам, тој наскоро сфаќа дека моќта и наследството доаѓаат со високи цени.
Филмот имаше тежок пат до реализација. Филмот првично беше најавен во 2020 година, но пандемијата Ковид-19 го одложи снимањето и предизвика промени во актерската екипа. Корбет откри во интервју за британскиот Џо дека пандемијата повеќепати ја стопирала претпродукцијата: „Најмалку три или четири пати бевме целосно „осакатени“. Ќе патував до локацијата за да почнам со подготовките, а потоа сè ќе се распаднеше“.
Но, пандемијата не беше единствената пречка. За време на неговиот говор на Златните глобуси, Корбет призна дека му било кажано дека таков филм ќе биде „невозможно да се дистрибуира“ и дека „никој нема да го гледа“.
Еден од проблемите беше должината на филмот. Имено, филмот трае 215 минути, што многумина го сметаа за предолго за пошироката публика. Корбет рече: „Го предложивме филмот на околу дваесет до триесет продукциски компании кои финансираат филмови во опсег од 10 до 15 милиони долари, но сите тие го одбија“.
И покрај тоа, режисерот ги пофали продуцентите кои веруваа во проектот: „Никогаш не се откажаа. Презедоа огромни лични и финансиски ризици и јас сум пресреќен што тие ризици се исплатија“.
Корбет коментираше дека денешната индустрија е склона кон ризик, но истакна дека многу од овогодинешните номинирани награди се независни, оригинални и смели.
„Публиката копнее по уникатни филмови со препознатлив потпис, но тоа не е секогаш интуитивно за луѓето кои носат одлуки за финансирање. На прашањето што би сакал да гледа повеќе во Холивуд, тој рече: „Потребни ни се повеќе смели филмови кои не чинат стотици милиони долари. Постои разумна линија каде што актерите и екипата се фер платени, но без непотребни екстреми“.
Култура
Најголемиот фестивал на нова македонска музика: „Земјотрес 13“ со 20 изведувачи на три сцени

На 1 март во Младинскиот културен центар (МКЦ) ќе се одржи 13-то по ред издание на фестивалот „Земјотрес“, единствена музичка платформа во земјава, која ја претставува најновата музика издадена од македонската алтернативна сцена на талентирани автори и музичари. Уникатен во концептот, како целовечерен настан од голем обем, фестивалот нуди разновидна и богата програма. Во фокус ги става младите и надоаѓачки таленти, овозможувајќи простор и за веќе докажани музичари да претстават дел од својата најнова продукција.
И оваа година, фестивалот во МКЦ ќе понуди извонредна музичка програма на 20 музички изведувачи (бендови, соло музичари, продуценти и диџеи на електронска музика) на 3 сцени (сала 25 мај, фоајето на кино Фросина и МКЦ клуб). Единствен простор во градот кој може да вдоми во текот на една вечер 9-часовна музичка програма и прекрасна градска публика – безмалку две илјади посетители.
На „Земјотрес 13“ ќе настапи дел од најмладата и надоаѓачка музичка сила на бендови, соло изведувачи и електронски музичари, некои од нив со прв настап во живо. Од младата генерација ќе се претстават: Tsar Von Time (Битола), Nikartik (Штип), Елена Васова (Скопје), Љубен Дерибан ака L.O.V.D (Скопје), LV$T (Скопје), Lost in Reverie (Скопје), Мартина Пенева (Скопје), Ruststained (Скопје)и Анастазија Голчева ака Speysd (Скопје).
Со неколку изданија зад себе, веќе добро познати на публиката ќе настапат и Martix (Кочани), Grinsen (Скопје) и Fiction (Скопје). Тука се и ветераните на алтернативниот инди психоделичен рок Д.Н.О. (Скопје) кои ќе се претстават со нов албум. Помеѓу веќе признаените музичари, програмата ќе ја надополнат и џез составите Светлост и триото АУМ од Скопје. За првпат на „Земјотрес“ ќе настапи музичко-поетскиот проект на Оливер Митковски и Адреја Салпе Поетроника (Скопје), чии настап во живо е музичко-прозно-визуелно доживување. Тука се и добро познатите YÖU (Скопје) со посебен израз на емо, панк и хард кор.
Помеѓу претставниците на електронскиот звук ќе настапат и Виктор Апо и енергичните Петков и Мораитов од ОВЦ колективот со „back to back“ сет од Скопје. И секако Нема Лабаво (Скопје) уште еден состав на музички ветерани, кои претходно членувале во бројни панк-рок состави, овој пат, водени од лидерот на бендот на Ѓоко Зафировски – Sean.
Кор тимот, кој стои зад ова издание на фестивалот се: Филип Тасевски, Виолета Качакова и Тејка Васиљевиќ.
„Фестивалот „Земјотрес“, кој има инди пристап на самоодржлива платформа, и зависи исклучиво од бројот на продадени билети, е единствен, не само во земјава, туку и во меѓународни рамки. „Земјотрес“ е отскочна даска за најмладите музичари и им го трасира патот за понатамошен развој, видливост и можност за настапи на други фестивали. „Земјотрес“ го започнавме пред 13 години заедно со Мирко Попов и во контекст на условите во кои функционира инди културата, за нас секое ново издание и континуитет значи успех. Затоа со голема љубов, ова издание му го посветуваме на Мирко, како човек кој неуморно работеше да создава нови простори за поддршка на домашната музичка сцена“, вели Тасевски.
Како мото на овој фестивал, организаторите искористија дел од песната „Последната битка“ на Попов/ПМГ Колектив, во која се вели „и да се опстане е победа“.
„Она што е карактеристично за македонската алтернативна музичка сцена е квалитетот и наедно континуитетот, кој го бележи секоја нова генерација музичари, или како што ги нарекуваме „нови бранови“. Секој нов бран има автентичен израз. Поривот за творење во состојба на релативна препознаеност во јавниот дискурс и речиси непостоечка поддршка во процесот на продукција и издавање на музика, е победа. Постоењето на овој фестивал веќе 13 години е резултат на оваа вибрантна сцена, која публиката ја препознава и почитува и доаѓа да ја поддржи секоја година со масовна посетеност“, вели Качакова.
Солидарноста и соработката се основите двигатели на „Земјотрес“.
„Иако кор тимот е составен од тројца, самата реализација подразбира вложување на уште 20-тина луѓе, вклучени во координацијата, техничката поддршка и промоцијата на фестивалот, како и грижа за негова безбедна реализација. Тимски работиме и со изведувачите на фестивалот, кои придонесуваат секоја година да имаме квалитетна музичка програма. Сите заедно сме дел од инди авантурата и предизвикот да реализираме уште едно успешно издание, верувајќи дека публиката ќе го препознае и поддржи, бидејќи од неа зависи неговата реализација“, вели Васиљевиќ.
Загревање во пресрет на фестивалот ќе се случи на 22 февруари во ноќниот клуб „Минус Еден“, каде со диџеј сет ќе настапат најмладите надежи Мик и Петел Јаваше. Влезот е бесплатен, а настанот почнува во 21 часот.
Билетите по пристапна цена за целовечерна програма од 20 изведувачи изнесува 500 денари, со 600 денари на денот на настанот. Билетите се достапни онлајн на bileti.mkc.mk или на билетарата на МКЦ. Програмата започнува во 21 часот и ќе трае од 04 часот по полноќ.