Култура
Театарската програма без театар
Охридско лето 2009
Пишува: Лилјана МАЗОВАЌе верувавте ли некому ако ви кажуваше дека на Охридското лето 2009, кое годинава одбележува 49-годишно постоење, ќе се распадне театарската програма?! Пред да започне, уредно ги слушавме и читавме најавите за концептот на селектирана драмска програма која, за волја на вистината, години и децении наназад, остварувала разнородни и бројни драмски програми со значајни уметници од дома и од светот. Впрочем, Охрид е “град сцена” и толку колку што трае најголемиот и најзначаен фестивал Охридското лето (традиционално од 12 јули до 20 август), мошне важен сегмент на вкупната култура на и во Македонија, привлекувала и прекубројна публика токму со театарските претстави кои ги имало на разни негови отворени и затворени театарски и нетеатарски простори. Се паметат и изданија кога и буквално градот бил театарска сцена: на која речиси истовремено на по неколку различни локации актери од дома и од светот ги подготвувале, прилагодувале и изведувале своите претстави, проекти, перформанси. Фестивалот речиси пет децении е конципиран и граден како битна одредница во мапата на летните меѓународни манифестации кои во вечерните часови на своите сограѓани и на гостите им нудат музичка и драмска програма. Годинава сè е поинаку. Во јули (според најавите и во август) театарската претстава е реткост. Најнајавуваните беа откажани, а некои од прикажаните беа веројатно само “инвестиција” за поединечно возвратно гостување. Ден по свеченото отворање на Летото 2009 со бардот Енио Мориконе во преполниот Антички театар (велат 4.000 посетители), стартуваше драмската програма со Шекспировата Бура (13 јули) на Драмскиот театар од Пазарџик, Бугарија, во скромниот услови на Домот на културата, во режија на Владлен Александров, чест гостин и познавач на македонскиот театар. Создадена како чист театар кој истражува по човековата душа, не го додржа вниманието ниту на 100-темина гледачи кои од програмското ливче (и во фестивалскиот каталог) прочитаа дека драмата Бура на Шекспир е “еден од неговите подоцнежни романи”!!!??? На Александар на Драмски театар од Скопје (16 јули) според текстот и во режија на Љубиша Георгиевски, полесно се дишеше: публиката го сака Драмски и Предворјето на “Св. Софија” беше полно. Еден од најавените настани на Летото 09 − гостувањето на Центарот ЕАСТ-ЊЕСТ од Сараево со двете претстави во режија на Харис Пашовиќ (19 и 21 јули во Предворјето на “Св. Софија” и дворот на ОУ “Св. Климент Охридски”) Нора на Хенрик Ибзен и Класен непријател на Најџел Вилијамс, беа освежување. Особено поради енергијата на младите актери и концептот за игра која влегува во суштината на животот на младиот човек оптоварен со сите појави и проблеми на денешницата. Следуваше настапот на групата Ананија од Мароко со Мадам Плаза (23 јули) во Домот на културата со прашањата кому и зошто и за тие пари на колку други претстави од дома публиката би им се израдувала!?Потоа дојде серијата откажувања на најнајавуваните. Прво проектот Троил и Кресида на МНТ од Скопје во режија на гостинот Љубиша Ристиќ (овдешен апсолутен рекордер по времетраењето на подготовката), најавен за 26 јули прво како 15-часовен спектакл, потоа како 5-часовен “интензивен” театар (некое ново толкување на кое спротивност му веројатно “екстензивен”) и конечно откажување на неговата премиерна изведба во Охрид. Веднаш по ова уште едно откажување на еден од столбовите на Летото 09, претставата Среќни денови по Семјуел Бекет во режија на Роберт Вилсон (29 јули). И ново откажување: нема да има фестивалска премиера и на Генералот на мртвата војска по романот на Исмаил Кадаре, во режија на Дино Мустафиќ и продукција на Албанскиот театар од Скопје (6 август). Додека се подготвува овој број на Форум, се очекува изведбата на Крпен живот по романот на Стале Попов, во режија на Владо Цветановски во Заливот на коските во Градиште (3 август) во продукција на Народниот театар во Прилеп. И уште една домашна − Браќа Карамазови по Ф.М. Достоевски во режија на Дејан Пројковски на Народниот театар од Битола, која е на програмата на Летото 09 по покана на директорот на фестивалот Тони Симоновски. Најавени се и по една претстава од Србија и од Турција.За суштината на откажувањата и за одговорноста за распадот на драмската програма на годинешното Охридско лето, веројатно ќе се говори уште долго по неговото завршување. Колку селекторот, актерот Ѓорѓи Јолевски, го имаше по медиумите пред и на почетокот на фестивалот, толку сега го нема. Одбирот на молк за распаднатата драмска програма можеби некому му одговара да се толкува како сплет на околности кои, ете, се случуваат. Да, секогаш постои ризик кога се селектира и виденото, уште повеќе невиденото и она што е во подготовка. Но, тогаш е во прашање само квалитетот кој, во зависност од вкусот, за секого е различен. А, кога се распаѓа селекцијата повеќе од јасно е дека станува збор за “недовршена работа”. Или не се имале цврсти договори (повеќе биле пусти желби) или не се знаело со кого и како се договора. За која било селекција е одговорен селекторот кој пред да ја објави програмата има време и простор (една, две, па и три години, особено со творци кои работат и планираат на подолг рок) да знае кој, каде и што работи, кога и во какви услови треба да го оствари договорот со кој може да се смета на сигурна програмска содржина. Селекторот ја осмислува програмата, Управниот одбор ја прифаќа, дирекцијата ја реализира/менаџира. Таква е и постапката и одговорноста за нереализираното, за празните одови, за распадот на еден концепт кој е создаван, еве, веќе пет децении.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Култура
Македонска филхармонија го слави јубилејот со концертот „80 години – љубов!“
Со концертот насловен „80 години – Љубов“, в четврток, со почеток во 20 часот, оркестарот на Македонската филхармонија ќе го прослави својот јубилеј – осумдесет години од формирањето. На програмата е светска премиера на „Куклици“ од македонската композиторка Ана Пандевска, како и Концерт за пијано и оркестар во а-мол од Едвард Григ и монументалната Симфонија бр.1 – „Титан“ од Густав МАлер. Како солист ќе настапи нашиот пијанист со блескава интернационална кариера – Симон Трпчески, а концертот ќе го води шеф-диригентот на Македонска филхармонија- маестро Јерухам Шаровски од Израел.
Македонскиот пијанист со светско реноме, Симон Трпчески, добива позитивни критики за својата моќна виртуозност и длабоко изразен пристап, како и за неговото харизматично присуство на сцената. Пред дваесет години започна на меѓународната сцена како уметник од новата генерација на „Би-би-си“, и во својата неверојатно брзорастечка кариера, без ограничувања во музиката, има соработувано со над стотина оркестри на четири континенти, меѓу кои: Лондонскиот симфониски оркестар, Оркестарот Филхармонија, Националниот оркестар на Франција, Кралскиот оркестар Концертгебау, Оркестарот Тонхале во Цирих, Германскиот симфониски оркестар во Берлин, Радио-симфонискиот оркестар Берлин и Елбфилхармонијата. Во Северна Америка, тој често настапува како солист со оркестрите во Кливленд и Филаделфија, Лос Анџелес и Њујоршката филхармонија, како и со симфониските оркестри на Чикаго, Сан Франциско, Сент Луис, Сиетл и Балтимор. Во Јужна Америка има изградено прекрасна релација со Оркестарот „Естабле дел Театро Колон“, а настапувал и со симфониите на Сеул, Хонгконг и со симфониските оркестри на Сиднеј, Мелбурн и Нов Зеланд. Трпчески има работено со голем број истакнати диригенти, меѓу кои и: Лорин Мазел, Владимир Ашкенази, Марин Алсоп, Густаво Дудамел, Кристијан Мачелару, Џанандреа Носеда, Василиј Петренко, Владимир Јуровски, Антонио Папано, Габриел Бебешелеа, Давид Цинман… Неговата долгорочна соработка со Василиј Петренко резултираше со богата дискографија; меѓу другите и заедно со Кралскиот ливерпулски филхармониски оркестар ги снимија сите пијано-концерти на Рахмањинов и пијано-концертите на Чајковски и Прокофјев… Во сезоната 2023-24, како резидентен уметник со Кралскиот шкотски национален оркестар, Трпчески го сними својот најнов албум за „Лин Рекордс“, кој ќе ги содржи концертите бр. 2 и бр. 5 на Сен-Санс под диригенство на Томас Сондергард. Во сезоната 2024-25, пак, ќе ја отвори концертната сезона на Симфонискиот оркестар на Дизелдорф, а ќе има нови бројни настапи со симфонискиот оркестар на Монтреал и Оркестра Симфоника де Сао Паоло, Симфонијата на Балтимор, со Џанандреа Носеда и Циришката филхармонија…. Бројна е и неговата рецитална програма во големи сали во градови како Њујорк, Сан Франциско, Вашингтон, Лондон, Париз, Амстердам, Милано, Минхен, Прага, Хамбург, Билбао, Истанбул, Даблин и Токио. Од своето деби во Вигмор Хол во 2001 година, тој редовно настапува во оваа престижна сала, а неговиот природен афинитет кон руските композитори од 19 и 20 век е претставен во седум албуми со рецитали. Инаку, Трпчески е посветен и на зајакнување на културниот имиџ на неговата родна Македонија. Неговиот проект за камерна музика „Македонисимо“ е посветен на запознавање на светската публика со богатите традиционални македонски фолклорни корени. Со посебна поддршка од „КултурОп“ – македонска организација за култура и уметност – Симон Трпчески редовно работи со млади музичари во својата татковина, негувајќи го талентот на идната генерација уметници. Во 2009, доби Орден за заслуги на Македонија, награда за странски и домашни заслужни личности за афирмација на Македонија во странство. Во 2011 година стана првиот што ја понесе титулата „Национален уметник на Македонија“. Роден е во Македонија во 1979 година, а дипломирал на Факултетот за музичка уметност во класата на проф. Борис Романов. Беше уметник од новата генерација на „Би-би-си“ во периодот 2001 – 2003 година, а во 2003 година ја доби Наградата за млад уметник од Кралското филхармониско друштво.
Роден во Буенос Аирес, Аргентина, маестро Јерухам Шаровски рано започнал да изучува музика, а потоа студирал флејта, контрабас, композиција и диригирање на Националниот конзерваториум за музика во неговиот град. Во раните 70-ти имигрирал во Израел, каде што дипломирал на Академијата за музика „Рубин“ во Ерусалим, под палката на проф. Менди Родан. Во 1990 година, Шаровски бил избран од страна на славниот маестро Зубин Мехта да ја прими наградата „Млад артист на годината“. Тогаш ја добил и привилегијата да диригира со Израелската филхармонија, како и со другите поголеми оркестри во Израел.
По турнејата во поранешниот Советски Сојуз (СССР), која за него била значајна во кариерата, во 1991 година станал уметнички директор и шеф диригент на Симфонискиот оркестар „Раанана“ во Израел. Под палката на Шаровски, овој оркестар прераснал во еден од најпопуларните симфониски ансамбли изведувајќи стотици дела и надвор од земјата. Од 1998 до 2004, маестро Шаровски раководел и со Бразилскиот симфониски оркестар на Рио де Жанеиро, со кој остварувал турнеи во Бразил и во Европа и снимил четири цедеа. Во тој период, Шаровски го формирал Младинскиот симфониски оркестар на Бразил, кој станал еден од најпознатите ансамбли во земјата. За време на својата кариера, маестро Шаровски диригирал со над 50 оркестри во повеќе од 20 различни земји, вклучувајќи ги и серијата концерти со маестро Лорин Мазел, диригирајќи со Минхенската филхармонија во Германија и со Симфонискиот оркестар на Ерусалим заедно со Баварскиот радио-оркестар на концерти посветени на градот Ерусалим. Во моментов, маестро Шаровски ја извршува и функцијата шеф диригент на Македонската филхармонија.
Настап на хорот „Мирче Ацев“ и изложба во фоајето на Филхармонија
Свечената церемонија по повод одбележувањето на 80-годишниот јубилеј ќе започне во 19.30 часот, во фоајето на Филхармонија со настап на академскиот хор „Мирче Ацев“ кој ќе изведе три композиции од основоположниците на оркестарот на Македонска филхармонија – Тодор Скаловски и Трајко Прокопиев. Публиката ќе има можност да ги чуе „Ленка“ од Прокопиев и „Рапсодија бр.2“ и „Македонска хумореска“ од Скаловски. Со хорот ќе диригира Јасмина Ѓорѓеска – Каро. Во фоајето ќе биде поставена и изложба на фотографии кои го следат историскиот континуитет на Македонската филхармонија и нејзините најзначајни моменти.
Култура
Промоција на книгата „Прес енд плеј“ на Ненад Георгиевски: каледиоскоп од луѓе чии дела оставиле трага во нашата и светската музичка историја
Во просториите на Аудиокултура, на 2 декември (понеделник) во 19.30 часот ќе биде промовирана книгата „Прес енд плеј“ (Press & Play) на Ненад Георгиевски. Книгата ја претставува македонската музичка сцена преку серија рецензии и текстови напишани во период од 20 години, за странски публикации, како All About Jazz и Vintage Cafe.
Таа е збирка од авторски текстови кои даваат детален увид во креативните активности на македонските музичари и нивните дела. Книгата за првпат беше објавена во јули 2020 и ова е второ, надополнето издание.
Самата книга е калеидоскоп од луѓе чии таленти, идеи и дела оставиле свој белег во Македонија и надвор од неа. Овие содржини ги испитуваат нивните амбиции и достигнувања, почнувајќи од инспирацијата со која создавале, оригиналноста, искуствата, начинот на работење, па сè до избраните решенија како илустрации, дизајн, визуелизации.
Публикацијата се состои од рецензии на албуми, на концерти и на фестивалски настапи на изведувачи, меѓу кои: Влатко Стефановски, „Леб и сол“, Кирил Џајковски, „Фолтин“, Џијан Емин, Гоце Стевковски, Националниот џез-оркестар, Џон Апелгрен, Зоран Маџиров, „Анастасија“, „Чалгија Саунд Систем“, „Проект Жлуст“, Сашо Поповски и Стринг Форсис, Љубојна и многу други, потоа на фестивали како Скопскиот џез-фестивал, „Офф-фест“ или на концерти на македонски изведувачи во држави како Србија, Хрватска, Грција, САД. Потоа, тука се критички осврти за видеоизданија, како и за книги од визуелните уметности, како „Џезтетика“ на Татјана Ранташа или „Cloud Arrangers“ на Жига Коритник.
„Press and Play“ ја прикажува македонската музичка сцена како уникатен спој од традиционални и современи елементи, културни влијанија и иновации. Преку рецензиите и текстовите, читателот добива увид во богатството и шаренилото на музичката култура во Македонија, како и во специфичните стилови и звуци кои ги прават македонските музичари препознатливи на глобално ниво. Со своите содржини, книгата претставува единствен извор на информации за македонската музичка култура, напишани на англиски јазик и платформа достапна за милиони читатели.
Книгата е дело на новинарот Ненад Георгиевски, кој е добитник на наградата за публицистика за 2023 г. „Мито Хаџивасилев Јасмин“ и е автор на уште 4 книги од областа на публицистиката („Музика и муабети“, „Уште музика и муабети“, и „Ретки птици“). Издавач на книгата е Номад-Арт Скопје, а идејното решение е на Билјана Билбилоска.
Култура
Изложба „Лузни на издржливост, гласови на надеж” на Мартина Спасовска
На 25. ноември (понеделник) во 19:30 часот во Музејот на Град Скопје ќе биде отворена изложбата ,,Лузни на издржливост, гласови на надеж” на Мартина Спасовска.
Изложбата е во рамките на настанот „Шестнаесет дена активизам против родово базирано насилство”.
Ќе бидат претставени дела кои ќе бидат глас што ја истакнува важноста на прекинување на насилството и покренувањето на клучни прашања на оваа тема.
Настанот ќе има интерактивен карактер пропратен со дискусија, прикажување на кратки видеа и документарни филмови.
Дел од рецензијата на д-р Ана Франговска: Делото на Спасовска ја нагласува нераскинливата врска помеѓу личната наративна и колективната меморија, нагласувајќи едно пошироко женско искуство обликувано од општествените притисоци и внатрешните конфликти. Елементите кои го чинат проектот ги повикуваат гледачите да ги препознаат сопствените дамки (лузни, болки) во овие „текстови“ на издржливост, концепт подвлечен од феминистичката теоретска рамка на Хелен Сиксо, која вели дека пишувањето и изразувањето мора да се движат подалеку од ограничувањето на општествените очекувања за да го истражат „телото како интегрален медиум за кажување на нечија вистина.“ Делата на Спасовска, како симболи на издржливоста, може да се гледаат како феминистички текстови сами по себе – секој од нив означуваjќи артикулација на преживување, глас што се издигнува против замолчувачкиот ефект на траумата.
Мартина Спасовска е млада визуелна уметница, дипломирана на Факултетот за ликовни уметности во Скопје (2023), насока сликарство. Нејзините дела вклучуваат длабоки наративи кои ги истражуваат емоционалните и социјалните состојби на човекот. Спасовска ги користи сликарството и инсталациите како медиуми за создавање на емотивно интерактивни простори, кои го предизвикуваат гледачот да се соочи со сопствената ранливост и моќ на заздравување. Нејзината практика е насочена кон отворање на прашања, предизвикување емпатија и промени во свеста кои водат до потенцијал за лична и општествена трансформација. Таа има учествувано на изложби во Северна Македонија, Обединетото Кралство, САД, Австрија, Грција, Косово и Туркије. Самостојно се претставила со изложбите „Гласна Тишина“ (2023) во Младинскиот културен центар во Скопје и „Прегрнати лузни“ (2024) во Центарот за современи уметности во Скопје.
Кампањата се одбележува под покровителство на семејството агенции на Обединетите нации во соработка со своите партнери Делегација на Европската Унија во Северна Македонија, Мисијата на ОБСЕ во Скопје, УСАИД – Агенција за меѓународен развој на САД и многу други. Целта на кампањата на глобално и регионално ниво е да ја подигне општествената свест во борбата за спречување на родово базираното насилство.