Култура
Ноќи без интерпункција во битолски „Де Ниро”
Целиот ноември ќе се одржува манифестација на која не само што ќе се испробуваат новите триесетина специјалитети на локалот преку посебни тематски кулинарски ноќи сопственикот, туку и многу културни активности
„Де Ниро” е единствен и по вкус и по квалитет, но и по естетика и сето она што го одбележува убавото и вредното.Топлината која зрачи од сите кој го сочинуваат „Де Ниро” дава нишка повеќе дека уникатното и оригиналното може да се почувствува само тука, во “Де Ниро”. Затоа, одбележувањето на 15-годишното постоење на хотел и ресторан „Де Ниро”, минува со безброј културни настани.Не можам, а да не бидам присутен во избалансираната хармонија која овозможува силно експресионистичко чувство, во кое и најмалиот дел од човековото тело наоѓа свое задоволство. Премали се зборовите, за сето она убаво што може да се доживее во „Де Ниро”, за она што значи „Де Ниро” од првиот човек, па се’ до помошниот персонал.Можеби и затоа сиве овие 15 години уживаме во вештините и мајсториите, во насмевките и топлите прегратки на сите оние што се дел од „Де Ниро”. А зошто е тоа така? Затоа што „Де Ниро” е „Де Ниро” и затоа што сите сетила што човек може да ги спознае, лесно може да ги најде во „Де Ниро”. И утринското кафе кога се пие, се пие со добра мисла, со позитивна енергија, со мерак, што значи, овде баналности нема, овде се’ е изградено до совршенство, каков што впрочем и денот треба да ти започне, совршено убаво.Навистина, 15 години не се малку, затоа што во оваа деценија и половина, човек постојано можеше да ужива во целиот тој единствен и уникатен амбиент, надополнет со хармонијата на најубавите кулинарски специјалитети, што ги има само тука.„Де Ниро” е жива енциклопедија, затоа што постојано ги заживува спомените за старо-новите познанства, другарувања, љубови. Само колку девојки “паднале” на кулинарските вештини на готвачите, па чиниш дека нивните момци се љубоморни на сите оние убави вкусови што можат да се почувствуваат во „Де Ниро”.И за да се зачуваат сите тие убавини, сите оние несекојдневни моменти, но и да се доживеаат и сознаат уште поубавите иднини кои допрва ни доаѓаат, сопственикот на хотелите и рестораните „Де Ниро”, Драги Филевски и неговата прекрасна сопруга Силвана, ги изградија цврстите темели на иднината, но и обајцата не сакаа да се заборават така едноставно вложените 15-години во препознатливоста, во имиџот, во сублиматот на експресијата, во совршенството на „Де Ниро”. Затоа тие, овој ноември, четири седмици со ред организираат една долготрајна манифестација, во која не само што ќе се испробуваат новите триесетина специјалитети на „Де Ниро”, кој ќе ги приготвува преку посебни кулинарски ноќи сопственикот Драги Филевски, кои ќе се најдат во менито, туку и безброј културни активности, со кои ќе бидат проткаени, ако може така да се рече, ноќите без интерпункција.А зошто ноќи без интерпункција? Затоа што овие четири седмици недели во “Де Ниро” ќе има театар, поезија, песна старогратска, и ќе се ужива и живее како во старите добри конзулски денови на Битола.Ете накусо, тоа е “Де Ниро”, место каде што поетите ќе ги пишуваат и говорат своите песни, актерите ќе се подготвуваат за театарските премиери, ликовните уметници ќе ги прават своите скици пред да ги насликаат платната. И колку што во нив е силна и вечна боемијата и уметноста, толку е силно и вечно, “Де Ниро”.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Култура
Кога тишината и допирот зборуваат погласно од сликите: Премиера на „Толку е тивко“ на Театар Пи во Ѓорче
На 27 декември со почеток од 19:00 часот, во Центар за култура Ѓорче Петров, ќе се одржи премиерата на најновата театарска претстава „Толку е тивко“ на Театар Пи.
„Толку е тивко“ е филозофска и длабоко сензитивна театарска исповед во која светот се открива низ внатрешниот поглед на девојче што го изгубило видот. Наместо визуелни слики, просторот се гради од звуци, допири, тишини и сеќавања, претворајќи ја сцената во жив лавиринт на чувства и мисли. Претставата ја води публиката низ детството, загубите и растењето на главниот лик, каде темнината не е празнина, туку место во кое се раѓаат светлина, пријателство и смисла.
Со несекојдневни сценски средства и силна емотивна нарација, „Толку е тивко“ ја преиспитува перцепцијата за гледањето, постоењето и значењето на тоа што навистина значи да се „види“ светот.
Режијата и концептот се на Златко Митрески и Македонка Илиевска Митреска, а претставата е работена по автобиографски разкази на Борка Тадиќ.
Проектот е поддржан од Општина Ѓорче Петров, а учесници се ученици од основните и средните училишта од Ѓорче Петров и корисници на ЦПЛИП Порака Скопје. Организаторите упатија благодарност до Александар Стојкоски, Сара фешн, ЦПЛУП – Порака Скопје.
Билети за претставата се достапни на: https://www.karti.com.mk/tolku-e-tivko-teatar-pi.nspx
Култура
Во Драмскиот театар се одржа комеморација за актерот Лазе Манасковски
„Кога заминува актер, не заминува само човек, заминува цел еден свет, цел еден универзум што тој го создавал на сцената. Со силен аплауз да го испратиме универзумот на Лазе Манасковски“ – со овие зборови во името на македонското глумиште директорот на Драмскиот театар Скопје, Роберт Вељановски, му оддаде последна почит на истакнатиот македонски театарски, филмски и телевизиски актер Лазе Манасковски.
Во присуство на семејството, министерот за култура и туризам, Зоран Љутков, голем број колеги, пријатели и почитувачи, денес во Драмскиот театар се одржа комеморацијата за актерот Лазе Манасковски.
Во телеграмата со сочувство испратена од претседателката Гордана Сиљановска-Давкова се истакнува дека: „Лазе Манасковски оствари незаборавни ролји во кои беспоштедно се вложуваше предавајќи ѝ се на божицата Талија. Ќе го помниме него, но и ликовите што со жар и со љубов ги толкуваше вдахнувајќи им живот и давајќи им уметнички печат“.
Министерот Зоран Љутков во телеграмата напиша: „Се простувам од човек со кого делев сцена, време и професија, од уметник, чија посветеност, тивка сила и длабока човечност оставија трајна и неизбришлива трага во македонскиот театар. Лазе Манасковски беше актер што не се штедеше себеси, кој со искреност и достоинство ја живееше уметноста и ѝ служеше со целото свое битие. Ќе недостигаат неговиот глас и енергијата што ја носеше со себе. Изгубивме колега од кој се учеше за професијата, но и за човечноста“.
Телеграми со сочувство беа испратени од колегите од повеќе македонски театри, како и од Факултетот за драмски уметности. На комеморацијата последен поздрав упатија актерот Благоја Чоревски, а со свое емотивно обраќање пред присутните се обрати синот на Лазе, актерот Симон Манасковски.
Актерот Лазе Манасковски е роден 27 март 1958 година во Скопје, а почина на 20 декември 2025 во Скопје. Дипломирал актерска игра на Факултетот за драмски уметности при Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ во Скопје во 1982 година. Во Драмскиот театар е вработен во 1983 година, каде што е професионално ангажиран сѐ до неговото пензионирање во 2022 година.
Во театрографијата на неговата матична куќа останува забележено дека Лазе Манасковски на сцената на Драмскиот театар дебитира уште како студент со улогата Тајниот пират во детската претстава „Џон Пиплфокс“ по која остварува улоги во повеќе од педесетина претстави.
Дел од ликовите што ги игра Манасковски во театарот се: Славко Милосавлевиќ во „Карамазови“, Јован во „Салома“, Стеван Савски во „Собирен центар“, Роже во „Балконот“, Калибан во „Бура“, Хеликон во „Калигула“, Били во „Маратонците го трчаат почесниот круг“, Даме во „Кумови“, Дезертер во „Вазна од порцелан“, Бејбифејс во „Ова не е американски филм“, Дон Гусман во „Свадбата на Фигаро“ или „Налудничав ден“, Помладиот брат во „Дунек“, Егеј и Гоце Гладник во „Сон на летната ноќ“, Херера во „Што е тоа што ги тера жените навечер да трчаат по улиците на Мадрид“, Брендан во „Поручникот од Инишмор“, Коле Сукало во „Сон на летната ноќ“, Духот во „Хамлет“, Киро Стап во „Чија си“, Димитрија во „Буре барут“, Раде Кепевски во „Како да се ограби банка?“, Поул во „Фестен“, и во последната негова претстава во продукција на Драмскиот театар го игра ликот на Мак-Бум во „Пантаглез“.
Манасковски остварува и повеќе филмски и телевизиски улоги. Публиката го памети по ликовите од филмовите: „Сенки“, „Исцелител“, „Врба“, „Хомо“, „Кајмак“ и во телевизиските серии: „Трст виа Скопје“, „Македонски народни приказни“, „Тврдокорни“, „Македонија може“, „Чудовиштата во нашиот град“, „Во светот на бајките“, „Заведени“, „Фамилија Марковски“, „Преспав“, „Бистра вода“ и многу други.
Македонскиот уметник, актерот Лазе Манасковски, беше погребан во понеделникот во присуство на семејството, многуте колеги и претставниците на македонската театарска и културна јавност.
Култура
„Лилјакот“ повторно на сцената на МОБ: спектакуларна оперета на 26 декември во Скопје
По три одлични изведби, „Лилјакот“ ќе се изведе повторно на големата сцена на МОБ за вечер исполнета со музика, хумор и емоции, културно доживување што ја освои пуб-ликата и критиката, соопшти организаторот.
„Македонската опера и балет со гордост ја најавува четвртата изведба на оперетата „Лилјакот“ (Die Fledermaus) од Јохан Штраус II, која ќе се одржи на 26 декември 2025 година. По две претходни изведби што предизвикаа бурни аплаузи, високи оценки од публиката и критичката фела, ова ремек-дело на класичната музика се враќа како еден од најочекуваните културни настани во декемврискиот репертоар.
„Лилјакот“ е светски позната оперета што ја слави радоста, музиката и ведрината на животот, со шармантни сцени, хумор и незаборавни арии. Оперетата ја освои публиката, која ја опиша како „возбудлива, духовита и емоционално живописна“ и која ја поздрави со овации и силни аплаузи“.
Оваа изведба, под диригентска палка на Бисера Чадловска и во режија на Љупка Јакимовска, нуди уште една можност за љубителите на уметноста да уживаат во празнична вечер исполнета со музика, раскош и многу смеа.
Доколку ја пропуштивте претходната изведба, ова е вашата можност да бидете дел од ова празнично културно искуство и да ја почувствувате магијата на „Лилјакот“ во живо, вели организаторот.

