Култура
Изложба на Роберт Дандаров во Мала станица
Утревечер, во 20 часот, во Националната галерија на Македонија, објект Мала станица, ќе се отвори изложбата на Роберт Дандаров, македонски уметник кој живее и твори во Њујорк, САД
Роберт Дандаров целиот свој работен век го третира фигуративниот принцип негувајќи го најчесто во форма на реализам (некаде споменат како 17-вековна фламанска техника на сликање) и тоа оној што некаде се класификува како нов, магичен, некаде како хипер, или пак, фотореализам. Фигуративните – реалистични претстави на актови и портрети се често поставени во нереален контекст или опкружување зголемувајќи го контемплативниот, магичен призвук на делото.Во конкретниот најнов циклус дела што ќе се поставени на увид на македонската јавност станува збор за гротескни дела, со доминантно присуство на сатира, но и на морбиден, грозоморен, сомнабулен ракурс, со карикатурална профилација, се во насока на исмејување, на критикување, на опомена, сето во преносна смисла, на денешното современо технизирано општество и на сите малформации и деформитети што современиот човек ги доживува обидувајќи се да биде дел од она што се нарекува ДЕНЕС. За таа намена создава “фантазмагорични паноптикуми” во кои митолошкиот, сакрален, историски визуелен лексикон и дијалог ги има примордијалниот белег и значење. Користејќи некои од митолошките наративи за “надреални и божествени”, “наказни” споеви, мутации, сквернавења; “искривени” житија за некои светители; аспекти од историјата и теоријата на уметноста, науката, литературата (акцентирајќи го својот широк спектар на интереси) или создавајќи сопствени, фантастични компилации и приказни, Дандаров креира нова “реалност”. Во нив експресивниот, “постдадаистички” или “постмодерен” симулакрум ја емфазира социјалната девијација на популарното општество, култура и ментален склоп. Уште еднаш, со своите дела, Дандаров потврдува дека сексот, крвта, насилството и смртта ги напојуваат и ги хранат обичниот смртник и неговата жед за скандал и ефемерност.Со помош на стилскиот и тематски номадизам, миксови, компилации и комбинации, Дандаров ја стигматизира перманентноста на апокалипсата, на драмата и трагедијата на нашата реалност, но во сето тоа “црнило” не губејќи ги духот и хуморот што иако крадешкум, сепак ги има.Роберт Дандаров е роден во Струмица, 1959 година. По завршувањето на Школата за применета уметност во Скопје доделена му е стипендија за Американската Академија за уметност во Чикаго. Оттаму тој бил поканет и на Националната Академија за дизајн во Њујорк, каде исто така му била доделенеа стипендија и каде дипломирал 1981 година.Во периодот од 1980 до 1990 Дандаров учествувал на многубројни самостојни и групни изложби во САД и Европа, вклучувајќи и разновидни изложби во Германија, Холандија и Белгија.Во 1999 се преселил во Доминиканската Република, каде минал две години како уметник – резидент и како професор по сликарство на школата за дизајн „Алтос де Шавон“, збратимена со школата за дизајн „Парсонс“ во Њујорк.Во 2001 Дандаров поминал една година во Антверп, Белгија, студирајќи ја техниката на седумнаесет вековните фламански сликари и подготвувајќи серија на дела за самостојната изложба во Музејот на современата уметност во Скопје.Роберт Дандаров моментално живее и работи во Бруклин, Њујорк.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Култура
Кога тишината и допирот зборуваат погласно од сликите: Премиера на „Толку е тивко“ на Театар Пи во Ѓорче
На 27 декември со почеток од 19:00 часот, во Центар за култура Ѓорче Петров, ќе се одржи премиерата на најновата театарска претстава „Толку е тивко“ на Театар Пи.
„Толку е тивко“ е филозофска и длабоко сензитивна театарска исповед во која светот се открива низ внатрешниот поглед на девојче што го изгубило видот. Наместо визуелни слики, просторот се гради од звуци, допири, тишини и сеќавања, претворајќи ја сцената во жив лавиринт на чувства и мисли. Претставата ја води публиката низ детството, загубите и растењето на главниот лик, каде темнината не е празнина, туку место во кое се раѓаат светлина, пријателство и смисла.
Со несекојдневни сценски средства и силна емотивна нарација, „Толку е тивко“ ја преиспитува перцепцијата за гледањето, постоењето и значењето на тоа што навистина значи да се „види“ светот.
Режијата и концептот се на Златко Митрески и Македонка Илиевска Митреска, а претставата е работена по автобиографски разкази на Борка Тадиќ.
Проектот е поддржан од Општина Ѓорче Петров, а учесници се ученици од основните и средните училишта од Ѓорче Петров и корисници на ЦПЛИП Порака Скопје. Организаторите упатија благодарност до Александар Стојкоски, Сара фешн, ЦПЛУП – Порака Скопје.
Билети за претставата се достапни на: https://www.karti.com.mk/tolku-e-tivko-teatar-pi.nspx
Култура
Во Драмскиот театар се одржа комеморација за актерот Лазе Манасковски
„Кога заминува актер, не заминува само човек, заминува цел еден свет, цел еден универзум што тој го создавал на сцената. Со силен аплауз да го испратиме универзумот на Лазе Манасковски“ – со овие зборови во името на македонското глумиште директорот на Драмскиот театар Скопје, Роберт Вељановски, му оддаде последна почит на истакнатиот македонски театарски, филмски и телевизиски актер Лазе Манасковски.
Во присуство на семејството, министерот за култура и туризам, Зоран Љутков, голем број колеги, пријатели и почитувачи, денес во Драмскиот театар се одржа комеморацијата за актерот Лазе Манасковски.
Во телеграмата со сочувство испратена од претседателката Гордана Сиљановска-Давкова се истакнува дека: „Лазе Манасковски оствари незаборавни ролји во кои беспоштедно се вложуваше предавајќи ѝ се на божицата Талија. Ќе го помниме него, но и ликовите што со жар и со љубов ги толкуваше вдахнувајќи им живот и давајќи им уметнички печат“.
Министерот Зоран Љутков во телеграмата напиша: „Се простувам од човек со кого делев сцена, време и професија, од уметник, чија посветеност, тивка сила и длабока човечност оставија трајна и неизбришлива трага во македонскиот театар. Лазе Манасковски беше актер што не се штедеше себеси, кој со искреност и достоинство ја живееше уметноста и ѝ служеше со целото свое битие. Ќе недостигаат неговиот глас и енергијата што ја носеше со себе. Изгубивме колега од кој се учеше за професијата, но и за човечноста“.
Телеграми со сочувство беа испратени од колегите од повеќе македонски театри, како и од Факултетот за драмски уметности. На комеморацијата последен поздрав упатија актерот Благоја Чоревски, а со свое емотивно обраќање пред присутните се обрати синот на Лазе, актерот Симон Манасковски.
Актерот Лазе Манасковски е роден 27 март 1958 година во Скопје, а почина на 20 декември 2025 во Скопје. Дипломирал актерска игра на Факултетот за драмски уметности при Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ во Скопје во 1982 година. Во Драмскиот театар е вработен во 1983 година, каде што е професионално ангажиран сѐ до неговото пензионирање во 2022 година.
Во театрографијата на неговата матична куќа останува забележено дека Лазе Манасковски на сцената на Драмскиот театар дебитира уште како студент со улогата Тајниот пират во детската претстава „Џон Пиплфокс“ по која остварува улоги во повеќе од педесетина претстави.
Дел од ликовите што ги игра Манасковски во театарот се: Славко Милосавлевиќ во „Карамазови“, Јован во „Салома“, Стеван Савски во „Собирен центар“, Роже во „Балконот“, Калибан во „Бура“, Хеликон во „Калигула“, Били во „Маратонците го трчаат почесниот круг“, Даме во „Кумови“, Дезертер во „Вазна од порцелан“, Бејбифејс во „Ова не е американски филм“, Дон Гусман во „Свадбата на Фигаро“ или „Налудничав ден“, Помладиот брат во „Дунек“, Егеј и Гоце Гладник во „Сон на летната ноќ“, Херера во „Што е тоа што ги тера жените навечер да трчаат по улиците на Мадрид“, Брендан во „Поручникот од Инишмор“, Коле Сукало во „Сон на летната ноќ“, Духот во „Хамлет“, Киро Стап во „Чија си“, Димитрија во „Буре барут“, Раде Кепевски во „Како да се ограби банка?“, Поул во „Фестен“, и во последната негова претстава во продукција на Драмскиот театар го игра ликот на Мак-Бум во „Пантаглез“.
Манасковски остварува и повеќе филмски и телевизиски улоги. Публиката го памети по ликовите од филмовите: „Сенки“, „Исцелител“, „Врба“, „Хомо“, „Кајмак“ и во телевизиските серии: „Трст виа Скопје“, „Македонски народни приказни“, „Тврдокорни“, „Македонија може“, „Чудовиштата во нашиот град“, „Во светот на бајките“, „Заведени“, „Фамилија Марковски“, „Преспав“, „Бистра вода“ и многу други.
Македонскиот уметник, актерот Лазе Манасковски, беше погребан во понеделникот во присуство на семејството, многуте колеги и претставниците на македонската театарска и културна јавност.
Култура
„Лилјакот“ повторно на сцената на МОБ: спектакуларна оперета на 26 декември во Скопје
По три одлични изведби, „Лилјакот“ ќе се изведе повторно на големата сцена на МОБ за вечер исполнета со музика, хумор и емоции, културно доживување што ја освои пуб-ликата и критиката, соопшти организаторот.
„Македонската опера и балет со гордост ја најавува четвртата изведба на оперетата „Лилјакот“ (Die Fledermaus) од Јохан Штраус II, која ќе се одржи на 26 декември 2025 година. По две претходни изведби што предизвикаа бурни аплаузи, високи оценки од публиката и критичката фела, ова ремек-дело на класичната музика се враќа како еден од најочекуваните културни настани во декемврискиот репертоар.
„Лилјакот“ е светски позната оперета што ја слави радоста, музиката и ведрината на животот, со шармантни сцени, хумор и незаборавни арии. Оперетата ја освои публиката, која ја опиша како „возбудлива, духовита и емоционално живописна“ и која ја поздрави со овации и силни аплаузи“.
Оваа изведба, под диригентска палка на Бисера Чадловска и во режија на Љупка Јакимовска, нуди уште една можност за љубителите на уметноста да уживаат во празнична вечер исполнета со музика, раскош и многу смеа.
Доколку ја пропуштивте претходната изведба, ова е вашата можност да бидете дел од ова празнично културно искуство и да ја почувствувате магијата на „Лилјакот“ во живо, вели организаторот.

