Култура
Гарванлиева – најдобар македонски автор на Астерфест

„Албертовата зима“ од данскиот режисер Андреас Коефоед се закити со наградата „Старозлатен проектор“ на шестиот Астерфест во Стумица; рускиот филм „Провинција 35х35“ ја доби Гран При наградата „Златна потковица“
Со проекција на наградените филмови во НУЦК Антон Панов во Струмица, синоќа, заврши петдневниот празник на филмот Астерфест во чии рамки можеа да се проследат педесетина странски и домашни документарни, играни и анимирани филмови од кои десет се закитија со награди.
Жирито едногласно одлучи во категоријата Астердокс за креативни документарци под 30 минути, наградата Старозлатен проектор да му се додели на „Албертовата зима” во режија на Андреас Коефоед од Данска, за крајно личниот пристап кон темата за растењето при што камерата станува не само набљудувач туку и субјективен поглед на детето во вешто испреплетените документаристичко-наративни елементи за најважните прашања на постоењето.
Во категоријата Астердокс за креативни документарци над 30 минути, Гран При или Златна потковица доби „Провинција 35х45“ на режисерот Евгениј Соломин од Русија за сугестивен, визуелно-уметнички доминантен пристап на транзициското секојдневие во просторите кои се гранични во сите свои историски периоди. Забележаните фотографии на пасошите се испреплетени животни судбини на луѓе на коишто едно патување им е патување на сопствените животи и судбини. Филм кој со својата емотивност во најубав уметнички контекст покажува дека фактите се често појаки и поапсурдни од испишаната фикција.
Сребрената потковица му припадна на филмот „Довидување, како сте?“ во режија на Борис Митиќ од Србија за необичен и консеквентен авторски пристап во кој низ контрапунктот на визуелната и аудио нарацијата суровата балканска реалност се третира на сатирично-иронично духовит и забавен начин.
Наградата Бронзена потковица му припадна на филмот „Погледни го животот низ моите очи” на режисерката Марија Џиџева од Македонија за ангажиран третман на еден проблем во современото македонско општество, низ поетско, суптилно и вонвременско проседе.
Во категоријата Глобална фикција (кратки играни филмови) на светски автори, базирани на универзални мотиви, единствената награда му се додели на филмот „Сакано дете” во режија на Даниел Виртберг од Шведска за метафоричниот и визуелно сугестивен пристап кон темата на отуѓувањето во современото семејство.
Официјалното меѓународно жири на 6. Меѓународен филмски фестивал Астерфест, беше составено од режисерите: Боро Драшковиќ (претседател на жирито), Марија Перовиќ и Карпо Година.
Специјалното жири во состав: Евгенија Теодосиевска, Сунчица Уневска и Влатко Галевски донесе одлука за доделување на неколку специјални награди. Наградата за најдобар краток словенечки филм во програмата “Мувиленд” му се додели на “Ловец на облаци” на режисерот Миха Книфиц, заради супериорноста во дизајнот и суровата поетика со која ни е предочена апокалиптичната иднина. Заради опоменувачката порака до човештвото да не си поигрува со законите на природата и воспоставениот еколошки баланс.
Наградата за најдобар краток анимиран филм во програмата “Анимак” ја доби “Исповедта на Садуј” на Хуан Хозе Сурас од Шпанија, заради извонредниот спој на анимација и идеја, најсилната шлаканица на лицемерието на црковните канони и первертираниот морал. Вознемирувачки седум минути за колапсот на етичките принципи.
Специјално признание за анимиран филм се додели на “Внатре” на Иван Ивановски од Македонија, заради длабинско проникнување во интимата на душата и просторот, за постигната хроматска и графичка рамнотежа помеѓу објектите и камерата. Високософистициран минимализам.
Наградата “Ацо Алексов” за најдобар македонски автор се додели на Билјана Гарванлиева за филмот “Девојчето што бере тутун” од Германија заради чистиот филмски израз, прецизноста и топлината во кадрирањето и заради тоа што се работи за ретко креативен и истражувачки документ, како временска конекција на минатото и сегашноста. Гарванлиева го допира моментот кога времето застанува.
Специјално признание за македонски автор жирито му додели и на Јани Бојаџи за филмот “Крајот на светот” од Македонија, заради тоа што успева да ја долови идејата низ интересниот баланс на бои со кои постигнува визуелен ефект и конзистентност.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Култура
Драмскиот театар – Скопје со премиера на копродукциската претстава „Плејбои…“ на 39. фестивал „Град театар“ – Будва

Синоќа, на летната сцена во комплексот „Словенска плажа“ во Будва, Црна Гора, се играше премиера на претставата „Животот на провинциските плејбоји по Втората светска војна или Туѓото го сакаме – своето не го даваме“ во режија на Иван Пеновиќ, по текст на Душан Јовановиќ. Претставата е четирипартитна копродукција на НУ Драмски театар Скопје, Белградското драмско позориште, Местното гледалишче Љубљана и продукцијата на „Град театар“ Будва.
Предизвикот да се создаде копродукциската претстава на четирите уметнички куќи е одбележувањето на пет години од смртта на авторот Душан Јовановиќ, кој остави силен печат во театарскиот израз во регионот.
Во програмската белешка за претставата е истакнато дека: „Животот на провинциските плејбоји по Втората светска војна или Туѓото го сакаме – своето не го даваме“ е текст од раниот драмски опус на Душан Јовановиќ, напишан во формата на комедија дел арте. „Плејбоите…“ се напишани во 1972 година, а првпат се изведени во Местното гледалишче Љубљана една година подоцна. Напишани се во периодот на исклучително бурни меѓународни и регионални историски движења, во духот на „Сексуалната револуција“ и „Пролетта од 1968 година“, како и под влијание на околностите во тогашна Југославија на кои реагираа уметниците од најмладата генерација. Во нивните дела е присутен таканаречениот „лудизам“ – специфичен одговор на „тешките теми“ што ги отвори повоената генерација млади луѓе. Лудизмот се карактеризира со целосно отсуство на каква било потрага по смисла, одговори или решенија за егзистенцијалните тешкотии; тој повеќе ги прифаќа работите такви какви што се и, наместо да бара излез во дадените околности, дозволува настаните да се одвиваат низ „опуштена игра“. Сето ова важи и за „Плејбоите…“. Тоа е вителот на живата еротика, младост и незаузданата, вечно незаситна страст. Сепак, меѓу редови се насетува и една празнина, суета и егоизам на општеството што постојано трча по уживање. Денес, половина век по ‘68, суетата и бесцелноста остануваат актуелни, а им се придружуваат и трката по материјалниот статус, но и егзистенцијалниот страв.“
На чело на уметничкиот тим на претставата е Иван Пеновиќ, млад хрватски драматург, драмски писател и режисер, кој со својот интегрален и ангажиран пристап веќе се вбројува меѓу највозбудливите автори во регионот. Од 2012 до 2016 година тој работи како драматург во бројни претстави во различни хрватски театри. Од 2014 година редовно ги режира своите текстови. Пресвртница во неговата кариера во 2021 година е наградената претстава „Знаеш ти кој сум јас“, во продукција на ХНК Загреб. Сите негови проекти се примени со воодушевување кај стручната и пошироката јавност и се играат на реномирани фестивали во земјата и странство. Иван Пеновиќ е директор на Драмата во ХНК Сплит .
Покрај Иван Пеновиќ, авторскиот тим го сочинуваат и Соња Должан (превод), Лазе Трипков (сценографија), Александар Ношпал (костимографија), Владимир Пејковиќ (композиција) и Дамир Клемениќ (сценско движење).
Во копродокциската претставата играат актерите од четирите уметнички куќи од регионот: Лазар Христов, Јулита Кропец, Марко Гверо, Соња Стамболџиоска, Лазар Николиќ, Вукашин Јовановиќ, Нејц Језерник, Марјан Наумов и Јована Спасиќ.
Претставата „Животот на провинциските плејбоји по Втората светска војна или Туѓото го сакаме – своето не го даваме“ на годинешниот 39. фестивал „Град театар“ Будва ќе биде изведена и вечерва и утре, на 12 и 13 август со почеток во 21 часот на летната сцена во комплексот „Словенска плажа“.
Непосредно по премиерата и двете изведби во Будва, македонската публика ја има можноста копродукциската претставата да ја гледа во недела на 17 август во драмската програма на фестивалот „Охридско лето“. Претставата ќе се игра во 21 часот на „Долни Сарај“.
Култура
(Фото) Многубројната публика на Охридско лето пулсира во духот на афробит-ритамот

Сцената „Долни Сарај“ вчеравечер беше центар на музичките збиднувања во Охрид со концертот на „Охридско лето“ кој го одржаа Националниот џез оркестар и познатиот нигериски музичар, текстописец, вокал и саксофонист, Шеон Кути, под диригентската палка на маестро Џијан Емин.
Кути, познат по своите атрактивни изведби и социјално свесна музика, е најмладиот син на пионерот на афробитот, Фела Кути, поголемиот дел од својот живот го помина зачувувајќи го и продолжувајќи го политичкото и музичкото наследство на неговиот татко како водач на бендот „Еџипт 80“ (Egypt 80). Неговата дискографија со бендот вклучува пет албуми од кои последниот Heavier Yet (Lays The Crownless Head,) издаден минатата година, е продуциран од Лени Кравиц.Шеон Кути е номиниран за наградата „Греми“ во 2018 година и често соработува со врвни џез-музичари.
На програмата беа изведени авторски композиции од богатото творештво на Кути, со аранжмани специјално направени за изведба со биг-бенд оркестар.
– Ова беше премиерна изведба на ваков тип музика бидејќи се нови аранжмани коишто ги работевме со Шеон за овој проект, така што, ова е премиерна изведба. Имаше композиции кои никогаш досега не беа изведени, премиерни се, и не се издадени на ниту еден носач на звук. Размислувавме што би било интересно да направиме а да биде малку поразлично од сите претходни години и констатиравме дека можеби афробит музиката или стилот е добро решение за еден летен концерт на кој луѓето можат да уживаат, да танцуваат и да се веселат на убавите и силни текстови кои повикуваат на љубов, слобода, на револуцуја, на спас за духот, вели диригентот Џијан Емин.
Целата музика што беше претставена вчеравечер, според него, е базирана на танц.
-Мене лично, ме привлекува африканската музика, и ретко се случува да имаме вакви настани. Овој концерт е прва соработка на Националниот џез оркестар со Шеон Кути. Кога бев дел од Македонската филхармонија сум работел со неговиот постар брат Феми Кути со кого одржавме концерт во Градски парк во Скопје, но и еден концерт во Белград пред 25-илјадна публика, појаснува Емин.
Националниот џез оркестар е резултат на напорите на врвните џез-музичари од земјава со интернационална кариера, студенти и професори од џез-академиите во Скопје и Штип, како и на бројните љубители и поддржувачи на џез-музиката во Македонија. Како национална установа постои од 2024 година, а почетоците и првите биг-бенд концерти датираат од 2016 година, во рамките на Здружението на џез-музичари и слободни уметници.
Мисијата на оркестарот е да ја обедини и збогати македонската џез-сцена преку афирмација и популаризација на џез-музиката, како во земјава, така и на меѓународно ниво. Целта на оркестарот е да ја подобри музичката продукција, да едуцира млади таленти и нова публика, и да организира настани кои ќе помогнат во негувањето на џез-културата и културата, воопшто.
Култура
Азиска премиера за „Јон Вардар против галаксијата“

Македонскиот анимиран филм „Јон Вардар против Галаксијата“ ќе ја доживее својата азиска премиера на крајот на месецов, на 11. издание на Bakunawa Film Festival во Манила, Филипини.
Фестивалот го носи името на „Бакунава“ – митска морска змија од филипинскиот фолклор за која се верува дека предизвикува затемнувања на месечината, и е специјализиран за жанровски филмови: научна фантастика, хорор и анимација. Со проекции, работилници и семинари, Bakunawa Film Festival претставува една од највлијателните платформи во регионот за промоција на жанровскиот филм.
„Чест ми е што филмот ќе биде прикажан токму на фестивал кој го носи името на едно толку моќно и мистично суштество од фолклорот. Пред десетина години работев на проект каде што главниот негативец беше исто така огромна морска змија, па ова го сметам за еден вид митска коинциденција. Инаку, имаме уште неколку селекции во Азија кои дополнително ќе ги објавиме“ изјави режисерот Гоце Цветановски.
„Јон Вардар против Галаксијата“ досега е прикажан на голем број фестивали ширум светот, а освои и две меѓународни награди за најдобар анимиран филм во Италија и Еквадор. Азиската премиера во Манила претставува уште еден значаен чекор во неговото глобално патешествие.