Министерот за локална самоуправа, Сухејл Фазлиу, денеска присуствуваше на официјалното пуштање во употреба на реновираниот регионален пат Лакавица-Србиново и на почетокот на изградбата на новиот пат кој води до депонијата „Русино“ во Гостивар, со должина од 2,5 километри.

Како што информираат од ресорното министерство, со овој значаен инфраструктурен чекор се создадени подобри услови за безбедно движење на сообраќајот за жителите на седум села од Србиновкиот регион, додека со патниот правец кој води до регионалната депонија, започнува реализацијата на проектот од регионален карактер.

„Министерството за локална самоуправа во континуитет ги поддржува градежните инфратуктурни проекти, а ова го потврдуваме и денеска со пуштањето во употреба на реконстуираниот дел од реновираниот пат. Обезбедивме над 4 милиони денари со што беше уфрлен чекор за реализација на овој проект. Голема заслуга имаат и луѓето од овој крај кои помогна во реализацијата на работите. Се надевам дека за жителите оваа инвестиција е добредојдена, уште повеќе кога се знае дека во планинските села се потребни вистински инвестиции кои ќе придонесуваат за намалување на миграцијата, која сега стана главна пеокупација за сите нас. Се надевам дека жителите на овој регион новиот асфалтен пат ќе го користат долго и безбедно“, истакнал Фазлиу и додал дека Министерството за локална самоуправа и во иднина ќе продолжи да работи во насока на подобрување на условите за живот на жителите во селата и помалку развиените региони.

Затворениците што издржуваат казна во затворот „Идризово“ од утрово го прекинаа штрајкот со глад. Директорот на „Идризово“, Боби Мојсоски, вели дека разговарал со нив и се договориле тој да ги испрати нивните барања до Владата, телото за помирување (Собранието) и премиерот Зоран Заев. Затворениците, пак, велат дека штрајкот го прекинуваат оти се договориле Мојсоски, освен да ги испрати, да ги претставува нивните барања пред институциите.

„Тие имаат четири барања и тие се однесуваат на казните. Дојдовме до заеднички јазик дека ништо нема да се реши со штрајк со глад, туку со преговори“, рече директорот Мојсоски за „Макфакс“.

Затворениците бараат општа амнестија за сите кривични дела за кои е дозволено со Уставот, преиначување на казната за осудениците осудени на доживотен затвор, ревизија на сите кривични дела за кои сметаат дека се монтирани процеси, а на осудените лица што се странци да им се прегулира статусот како што е предвидено во европското право.

Договорот меѓу директорот и затворениците е причина и за откажувањето на најавениот протест на фамилиите чии роднини изржуваат казна во „Идризово“. Тие требаше утре да протестираат пред Владата.

Пред еден и пол месец затворениците најавија генерален штрајк. Тогаш тие рекоа дека не може поголеми криминалци од нив да шетаат слободно и постојано да се амнестираат помеѓу себе, а други за пушење марихуана и украдени ќебапи и ајвар да лежат во затвор.

Со Законот за амнестијата, кој беше донесен на 15 јануари годинава, целосно ослободување од затвор добија речиси 815 лица со правосилна пресуда, а намалувањето на казната од 30 проценти опфати над три илјади осуденици. Законот не предвидуваше амнестија за сторителите на убиство, кривични дела за силување, избори и кривични дела против државата.

Секоја амнестија или аболиција претставува упад, односно мешање во судската власт бидејќи законите се обврзувачки за Обвинителството и за судствто, согласни се адвокатот Константин Кратовалиев и поранешниот обвинител Александар Наков во дебатата на „Макфакс“. Тие оценуваат дека со предложениот закон за амнестија на дел од обвинетите за настаните од 27 април во суштина станува збор за аболиција, која е во план да се спроведе додека трае судскиот процес. Според Кратовалиев, амнестијата е институт што постои повеќе од две илјади години и во основа значи мешање на политиката во правосудството, но во законска форма.

„Секое законско решение што ќе го понудат е обврзувачко за Обвинителството и за судството што ќе постапува и ќе мора да го почитуваат. Се разбира дека законските решенија ќе имаат соодветни квалификации во однос на делото. Секое менување одредба на членот во која било фаза од постапката значи преквалификација де факто“, вели Кратовалиев и додава дека со аболицијата што се промовира не постои правна пречка да биде применета во која било фаза.

Според Наков, се работи за класичен пример на мешање на законодавната во судската власт.

„Ние ќе дојдеме во ситуација обвинителот да има врзани раце да мора да постапува по новиот закон, дали ќе го крстиме преквалификација или не, јас би рекол правецот ќе го даде новиот закон. Затоа, аболицијата се однесува на кривичното дело, меѓутоа за неодреден број учесници во настанот за разлика од помилувањето кога точно се знае лицето. Можеби самата амнестија е политички акт, политиката наоѓа време и место да реагира, но мора да се внимава при донесување на законот“, смета Наков.

Посебен феномен, според Кратовалиев, кој досега не е познат во правниот и политичкиот систем, е што жртвите во случајот се тие што промовираат и одлучуваат за амнестијата за, како што вели, повисоки цели. Наков, пак, е скептичен дека селективната амнестија ќе доведе до посакуваното помирување бидејќи може да направи дополнителни поделби и да внесе незадоволство кај дел од граѓаните.