Македонија
Димитров: Немам доверба во Османи, тој сака спорот со Бугарија да се реши по секоја цена

Вицепремиерот за европски прашања, Никола Димитров, кажа дека бил пречка за лошо решение со Бугарија, а посочи дека нема доверба во министерот за надворешни работи, Бујар Османи.
Според Димитров, министерот Османи сакал успех по секоја цена за да се реши прашањето со Бугарија.
Димитров додаде: „Прашањето е поважно од Владата, од оваа, од следната, од сите“.
„Да, немам целосна доверба во министерот за надворешни работи во однос на прашањето со Бугарија, со оглед на моето искуство на интерните координации, средбите во Брисел. Имам чувство дека таму има ‘драјв’ за успех по секоја цена, што мислам дека е опасен и непродуктивен. Можеби грешам и се надевам дека грешам“, кажа Димитров.
Посочи дека македонскиот јазик е интимна работа и е наш, а државата е независна, па затоа, право и должност е достоинството да се зачува.
Тој кажа дека одбил понуда да биде амбасадор во Вашингтон и рече: „Тоа не само што ќе ме тргнеше од дома, туку и ќе ми го врзеше зборот“, додавајќи: „Има причини и потреба од посебна будност за ова прашање“.
„Прочитав од портали, па дознав од амбасадори, па имав средба со мандатарот Ковачевски, така дознав. Одговорноста значи да бидете гласен внатре. Од друга страна, мислам дека има јавен интерес за овие работи да се зборува отворено. Чекав бидејќи мислам дека беше важно да не се повлечам самиот. Можеби ќе беше полесно да кажам дека не се гледам во новата Влада, но беше важно мандатарот да каже. За сите работи ќе зборувам отворено, свесен за одговорноста и значењето на прашањето никогаш нема да наштетам, но ќе ја следам работата“, додаде Димитров.
Тој посочи дека позициите кои денес ги искажал ги има од самиот почеток.
„Обидот да има заострување на позицијата не успеа во смисла на споменување на бугарската заедница во нашиот Устав и тоа да биде направено пред да почнат пристапните преговори го нема во заклучоците. Но позициите се држат такви какви што беа од самиот почеток. Како држава треба да се прашаме дали е умно, мудро толку голема енергија да ставаме во ова прашање. Мислам дека ќе биде мудро да останеме отворени за дијалог, но не да бидеме преокупирани во јануари или јуни, туку енергијата да си ја вложиме дома. Мислам дека огромен дел од нашата енергија мора да оди дома, за ова прашање треба да сме спремни за достоинствен дијалог, а нашите позиции да ги темелиме на европските принципи и меѓународното право. Ние сакаме да сме пријатели со Бугарија, но мора да нè почитуваат“, посочи Димитров.
Најави дека ќе биде брутално остар, а прашањето е преважно за да има политички суети.
За одговорот на 5+1 точките до Бугарија кои беа услов за почеток на преговори со ЕУ, Димитров вели:
„Одговорите беа предмет на тешки консултации, интерни, од наша страна. На крајот успеавме да изградиме заеднички став. Ако решението се темели на тие одговори, ќе имаме достоинствено решение на проблемот. Јас инсистирав и нова точка, Бугарија да се обврзе дека ќе ја одобри преговарачката рамка, дека ќе даде зелено светло за првата меѓувладина конференција. Тоа влезе во одговорот“, додаде Димитров.
Во планот 5+1 за деблокада на македонските евроинтеграции, Бугарија на Македонија ѝ постави неколку услови, меѓу кои немешање во внатрешните прашања во државите, воведување конкретни механизми за спречување на говорот на омраза, продолжување на работата на комисиите, но и вметнување на Бугарите во македонскиот Устав.
Димитров вели дека и на седниците на Владата имало различни мислења во однос на важни прашања, посочувајќи дека лојалноста е проблем за коалицијата на СДСМ и додаде:
„По оставката на Заев, дел од нашите меѓународни пријатели се јавија со поддршка јас да ја преземам Владата, пораки кои не беа прифатени со следново објаснување кажано на дел од вас новинарите: сум бил нереален идеалист, премногу принципиелен и не сум се разбирал од меѓупартиски пазари. За мене овие критики се комплименти иако за овие политички особини нема во идната Влада, мора да им најдеме место во македонската политика и македонското општество“.
„Апсолутна почит за македонскиот јазик, како еднаков на сите јазици, како и европска интеграција потпрена врз столбови и критериуми. Поддршката што С Македонија ја има од 26 земји членки во однос на македонските позиции кон соседна Бугарија не падна од небо, на неа работев посветено и постојано, тоа го признаваат и во Софија. Кому и зошто пречат резултатите од таа работа, можеби и не е тешко да се претпостави. Не е тајна дека моите позиции беа различни на многу теми – од мерките против пандемијата, преку ставови за легализација на дивоградбите, медиумските политики, јавни конкурси за важни позиции наместо партиски пазари, па сè до главното казнивост и одговорност“, кажа Димитров.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Македонија
Претседателката Сиљановска-Давкова во посета на МАНУ

Претседателката Гордана Сиљановска-Давкова ја посети Македонската академија на науките и уметностите, вдомена во уникатното архитектонско дело на Борис Чипан.
„Имаше ретка прилика да го обиколи огромниот простор, составен од свечени сали, богати библиотеки, работни простории и канцеларии, облагородени со прекрасни слики, фигури и скулптури, да ѕирне во неколку лаборатории, да види вработени, занесени во истражувачките активности.
Уживаше во долгата и плодна дискусија со членовите на Извршниот одбор на МАНУ: Живко Попов – претседател, потпретседателите Витомир Митевски и Алајдин Абази и дописниот член Блажо Боев кои ја запознаа со историјата, биографските елементи и достигнувања на членовите, видот на проектите, врвните успеси, но и со хроничните и актуелни проблеми и предизвици“, се наведува во соопштението од претседателскиот кабинет.
Претседателот на МАНУ, академикот Живко Попов и раскажа на претседателката на што работеле претходните 58 години академиците: научници и уметници, што откриле и створиле, каде и како се примениле откритијата и пронајдоците, со што не задолжиле нас, но и човештвото.
За претседателката, МАНУ, како персонификација на критичкиот и творечки ум, врвно знаење и креативност, заслужува далеку поголема почит, но и неопходна поддршка од барем 1% од БДП, зашто нема подобра и поисплатлива инвестиција од онаа во науката и културата. Ако сакаме да фатиме чекор со технолошки предизвици, мора повеќе да вложуваме во науката. Ако сакаме да го негуваме и промовираме националниот и културниот идентитет, мора да вложуваме во културата.
Се разбира, на средба одржана на Меѓународен ден на мајчиниот јазик, претседателката сметаше дека е важно да го истакне значајниот придонес на Одделението за лингвистика и литературна наука во МАНУ, изразувајќи верување дека навремените подготвителни активности за овој стожерен настан гарантираат достојно одбележување на 80-годишнината од кодификацијата на македонскиот јазик.
Сепак, за неа, не е доволно и најважно да се манифестира посветеност на македонскиот јазик само при пригодни настани, туку е неопходно, мајчински да се грижиме за него постојано, секогаш и секаде.
Запознавајќи ги домаќините со иницијативата за изработка на Дигитален регистар на најуспешните, во функција на нивно вмрежување и поцврсто интегрирање во македонските работи, таа предложи и МАНУ да се вклучи во процесот.
На крајот, водството на МАНУ и претседателката изразија подготвеност за континуирана размена на идеи, предлози и сугестии, организирање научни дебати, конференции и проекти, како и културни настани под покровителство на претседателката.
Соговорниците, свесни и загрижени за драматичните промени во меѓународниот поредок, се согласија дека МАНУ е неодминлив субјект, креатор и партнер во креирањето стратешки пристап во барањето одговор на современите национални, регионални, европски и светски закани, дилеми и предизвици, се додава во соопштението.
Македонија
ВЛЕН: Со СДСМ и Венко Филипче, здравството беше во колапс

„СДСМ, која некогаш ветуваше “едно општество за сите”, денес е само машина за пропаганда која користи лаги и популизам! Под раководство на Венко Филипче, здравството беше во колапс, оставајќи ги граѓаните во несигурност и болка“, реагира ВЛЕН.
„Кога Филипче беше министер, здравството беше во клиничка смрт! Болниците без опрема, клиниките и болниците потопени во долгови, а медицинскиот персонал намален што едвај работеше. Несигурноста и неуспехот беа негова водилка! Филипче и СДСМ беа дел од бројни скандали, почнувајќи од модуларната болница во Тетово, Дурмо Турс, Онкологија и набавката на кинески вакцини.
Тој заедно со ДУИ го оставија здравството потопено во несигурност, користејќи ги здравствените работници како изборни алатки!
Но, со Арбен Таравари на чело, оваа разорна пракса се става крај! Несигурноста исчезнува, а повеќе од 1000 здравствени работници се систематизираат.
Во првата година од министерството на Таравари, ВЛЕН направи извонредни чекори за промена на здравството! По 15 години, позитивната листа на лекови беше ажурирана, помагајќи им на илјадници пациенти! Само оваа година, 300 специјализанти се примени, а 300 други ќе бидат примени следната година!
Ова е вистинска промена што ја донесе ВЛЕН, не СДСМ! Сега, здравството е во сигурни раце!“, се додава во реакцијата на ВЛЕН.
Македонија
Средба на поранешниот претседател Пендаровски со Веселенскиот Патријарх г. Вартоломеј Први Цариградски

Поранешниот претседател Стево Пендаровски денеска во Истанбул оствари средба со неговата Сесветост г. г. Вартоломеј Први, Архиепископ Константинополски на Нов Рим и Вселенски патријарх.
На средбата се разговараше за состојбите во православниот свет и улогата на Вселенската Патријаршија во поттикнувањето на меѓухристијанскиот дијалог и соживотот меѓу различните народи и религии, а, во тие рамки и за уникатното значење на Вселенската Патријаршија како врховно институционално тело во православието.