Љубомир Фрчкоски, поранешниот шеф на Постојаната мисија на Македонија при ООН во Њујорк, реагира по кривичната пријава за злоупотреби во службата.

Вели дека власта и Министерството за надворешни работи направиле срамна, банална и полна со неточности кривична пријава за да извршат притисок врз неговите јавни настапи, кои се критички кон власта.

„По голема пауза на процена дали професорот ќе молчи или ќе ја критикува власта за погубните политики, МНР сепак одлучило да изврши притисок со појава на комична и полна неточности кривична пријава за целата екипа на Амбасадата на РСМ во Њујорк со цел ширење страв и замолчување.

Во пријавата, без срам и перде, се наведува дека имало:

– пречекорување на сметките за мобилни (?);

– поправка на возило без дозвола на МНР (?);

– земање аванс за службено патување (иако целиот аванс е вратен во буџетот, сепак МНР не било задоволено (?));

– вонредни авиобилети по повод смртен случај во фамилијата (исто така, редовно вратени во буџетот), но МНР пак не било задоволно (?).

Според Законот за МНР и правилникот за плати и надоместоци на МНР, амбасадорот е овластен и може законски да врши пренамена на средства според потребите на работата на Амбасадата и сите сторени пречекорувања се во рамките на неговите законски овластувања.

Но, најголемо незнаење е манипулацијата со парите добиени од сукцесија (продажба на објектот на СФРЈ) во Њујорк, кои дојдоа на сметка на Мисијата. Имено, се вели дека наспроти инструкциите на МНР и на Финансии не бил ВЕДНАШ уплатен во буџетот целиот износ, туку на неколку рати бил уплаќано (целиот износ сепак е уплатен без сомнеж). Тоа било нужно да биде така бидејќи финансиските служби на Њујорк инсистираат да останат средства од сукцесијата на сметката – како гаранција за наплатен данок. Додека купувачот на објектот не го плати данокот (тој е задолжен за тоа), средства мора да има на сметките на сите републики од бившата СФРЈ во Њујорк – за да може во ситуација на проблем, данокот сепак да биде нплатен од нивните сметки. Тоа е обврска и задолжение од финасиските власти и сите републики не ги вратиле парите во своите буџети, туку задржале дел на своите сметки на мисиите во Њујорк. Така направила и Македонија. Кога данокот (по една година дена) е наплатен од купувачот, тие средства се ослободени за сите републики и тие ги вратиле во своите буџети. Така направила и Македонија. Но, МНР, бидејќи нема поим за ова, го обвинува амбасадорот –-не постапил по инструкциите на МНР и на Финансии да ги врати сите пари веднаш?! Тој, и да сакал, не можел. Но, тоа е тоа, со законски непознавања останува само лошата намера за притисок по секоја цена“, се вели во реакцијата.