„Излевањето на токсичен рударски отпад во Крива Река од рудникот „Тораница” е директен резултат на криминалната спрега меѓу власта и бизнис-елитите! Независните анализи потврдија алармантни концентрации на тешки метали: олово, арсен и цијанид кои претставуваат сериозна закана за здравјето на жителите и животната средина, но институциите прават сè за да го прикријат злосторството!“, велат од партијата Левица.

„Министерот за животна средина, Изет Меџити, не само што ја дозволи оваа катастрофа, туку и се обиде да ја заташка, тврдејќи дека станува збор само за „заматување на водата”.

И за жал, за очекување е, „Булмак 2016”, компанијата која управува со рудникот, да продолжи со работа како ништо да не се случило.

Во реалноста, рударските компании под контрола на ДПМНЕ, ја трујат реката со опасни хемикалии, а државата не презема ништо! Напротив таа е соучесник. На чело на рудниците во Крива Паланка (Тораница) и Пробиштип (Добрево) стои Тони Тоневски – Тозо, поранешен градоначалник на Пробиштип од ДПМНЕ и актуелен претседател на Општинскиот комитет на ДПМНЕ во Пробиштип. Тоневски не е обичен управител, менаџер – тој е директно назначен од премиерот Христијан Мицкоски, како дел од партиската шема за контрола на рударската индустрија.

Овде не станува збор за изолиран инцидент. Со години истите луѓе кои управуваат со овие компании профитираат од експлоатацијата на природните ресурси додека народот и животната средина страда. Наместо државните институции да ги заштитат граѓаните – тие служат како послушен сервис за бизнис интересите на рударските концесионери.

Ова е еколошки и криминален скандал што бара итна одговорност, но институциите се целосно распаднати и ставени во служба на партиските интереси. Системот што ДПМНЕ и СДС го градат со децении, денес е во тотален колапс – корумпиран, неспособен и потчинет на бизнис-елитите. Додека тие владеат, ваквите катастрофи нема да бидат исклучок, туку правило.

Браме итно повлекување на раководителот Тони Тоневски-Тозо од сегашната функција и истрага која би ја воспоставила неговата улога во труењето на реките. Дополнително, бараме драконски казни за концесионерите „БУЛМАК 2016” кои соодветствуваат на сторената штета. Се помалку од ова би било продолжување на политиките кои доведуваат до вакви катастрофи“, се наведува во соопштението на партијата Левица.

Росица Кулакова, сестрата на трагично прегазената Фросина Кулакова, првпат јавно зборуваше за случувањата по загубата на сестра си, но и ја критикуваше иницијативата „Кој е следен?“ која стоеше зад протестите откако девојчето беше усмртено на пешачки премин, а сега стои и зад протестите по трагедијата во Кочани.

„Долго време ми требаше да соберам сила и храброст да ја напишам оваа објава. Но како човек што јавно и гласно ја поддржа иницијативата „Кој е следен“, чувствувам морална обврска да објаснам зошто изминатиов прериод бев тивка – затоа што длабоко во себе носам чувство на лична одговорност. Време е јавно да раскажам, хронолошки и без цензура, што точно се случуваше по убиството на мојата сестра, Фросина“, ја почнува објавата Кулакова.

Таа вели дека некој со болен ум, со туѓа трагедија решил да си прави профит, па така во јавноста се појавила иницијативата „Кој е следен“.

„Пред да објаснам зошто се чувствуваме злоупотребени како семејство, морам да нагласам дека има чесни луѓе и во оваа иницијатива. Луѓе со добри намери. Ова не е критика до секој што беше дел од „Кој е следен“. Моите зборови се насочени кон организаторите. Не кон тие што ги гледавме со транспаренти, туку кон оние што секогаш се во сенките. Луѓето чии имиња не се појавуваат јавно, ама сите знаеме кои се. Тие што го “водат” протестот, а никогаш не одговараат за своите постапки“, продолжи Кулакова.

Вели дека веќе на вторите протести се почувствувало дека нешто не е во ред.

„Протестот веќе не беше на народот – имаше јасен организатор, агенда, насока. И да бидам искрена, тогаш сè уште верував. Таа поддршка ми значеше. Мислев дека некој вистински се грижи, дека можеби има надеж. Но денес ми е жал што морам да кажам дека видов и доживеав сосема спротивно. Присуствував на еден состанок – последен за мене, зашто немав повеќе сила. Таму, меѓу зборовите и молкот, јасно ми беше ставено до знаење дека Фросина не е важна. Нашата болка не е важна. Важна е агендата, а жртвата е само инструмент“, додаде таа.

Вели дека тие што тогаш го воделе тој наратив, тие што ги гледале како средство, а не како луѓе, денес стојат во позадина и ја поддржуваат иницијативата „Кој е следен“. Не се тие што се појавуваат напред, туку тие што тивко ги влечат конците.

„И за да ви доловам за каков тип луѓе станува збор – тоа се истите што во минатото шетаа со транспаренти “Црквата да одјебе”, што палеа канцеларии, што не познаваат граници кога се работи за промовирање на своите цели. Не зборувам за луѓето што искрено протестираат – зборувам за тие што стојат зад сцената. За тие што имаат агенда, а не срце.

Протестите за 8ми Март нема ни да ги коментирам. Ако некому му се чини соодветно да маршира со тенџериња и дрвени лажици од место каде што некој трагично загинал, нека му служи на чест. Јас мислам дека тоа беше врв на непочитта.

Не можам веќе да молчам. Не можам да гледам како нашата трагедија, а денес и трагедијата на уште многу семејства со слична судбина на нашето – се користи, извртува, злоупотребува. Од едно семејство, денес станавме стотици. И сите сме ранливи. Сите полесни за манипулација.

Системот не чини, тоа го знаеме сите. Но луѓето што го креираат тој систем од сенка нема да ни го решат проблемот. Нивната борба не е за нас. Ниту за вистината. Ниту за правдата. “Кој е следен?” да ве прашаме вас: Кој е следен?, Која мајка? Кој брат? Која сестра? Која трагедија ќе биде следна на менито на вашите интереси?“, се додава во објавата.

„Во Република Северна Македонија, Премиерот целосно го зароби правосудниот систем, обвинителството и судството. Тој ја диктира динамиката на процесите, јавно ги определува осомничените и виновните уште во првата фаза, дури и пред обвинителството да започне истрага. Тој на јавна сцена демонстрира незаконска политичка моќ да го контролира процесот на разрешување и запирање на разрешувањето на јавниот обвинител, не штедејќи притоа и закани за уличен јавен линч“, велат од ДУИ.

„Истражувањето на трагедијата во Кочани претставува најгротескен пример на селективна правда што некогаш се случил во земјава.

Овој процес се претвори во карикатура на правна истрага, каде што сите се виновни, освен ако се од ВМРО-ДПМНЕ.

Оваа сериозна состојба бара активирање на сите механизми за да се спречи целосното пропаѓање на правната логика, што ќе има непоправливи последици врз политичкиот развој на општеството и неговата усогласеност со принципите и вредностите на Европската Унија.
Република Северна Македонија е кандидат за членство во Европската Унија, и затоа ќе ја повикаме Европската комисија преку тим експерти одблизу да ја следат оваа фарса од истрага, каде што Власта обвинува сѐ околу себе за да ги заштити оние кои биле одговорни да ја спречат оваа трагедија.

Само како пример: во група на верижни виновници веригата чудно не го опфаќа и Министерот за внатрешни работи, кој 13 месеци пред трагедијата бил запознаен со постоењето на нелегален ноќен клуб што ги прекршувал сите можни безбедносни стандарди, како и Државниот инспекторат и Управата за јавни приходи, кои не презеле никакви мерки.

Напротив, токму одговорниот Министер го гледаме како секојдневно ни ги преставува сите други виновници кои треба да го ослободат дури и од моралната политичка одговорност.

Ја повикуваме Европската комисија итно да испрати правни експерти и директно да се вклучи со засилен мониторинг на овој случај; по тоа, со својата експертиза и сознанија, ќе ѝ помогне на собраниската комисија која веднаш треба да биде воспоставена под меѓународен надзор.

Демократијата, владеењето на правото и почитувањето на основните човекови права се основните правила и принципи на Европската Унија, и тие мора да бидат заштитени и во Република Северна Македонија“, соопштуваат од ДУИ.