Институциите кои до 29 септември нема да ги сменат табличките на службените возила за да се спречат приватни и партиски злоупотреби нема да добијат казни. Ова го потврди директорот на Службата за општи и заеднички работи (СОЗР), Ивица Томовски, на денешната промоција на црвените таблички кој кажа дека правилникот не предвидува казни за доцнење и непостапување по дадените насоки.

Првичниот повик за смена на табличките беше поставен со рок до 15 септември, но денес Томовски упати втор повик, со кој рокот се продолжува до 29 септември, односно до почетокот на кампањата за локалните избори. Како трет можен рок, тој посочи дека институциите ќе имаат можност да ги сменат табличките до крајот на годината, заклучно со 31 декември, кога Министерството за внатрешни работи треба да го финализира регистарот на службени возила.

„Доколку некој проба да избегне и да не сака да ги брендира возилата, кога ќе му дојде датумот на регистрација, секако ќе ги добие овие таблици“, рече директорот Томовски.

Според владината одлука донесена на 29 јули, сите возила во државна сопственост — вклучувајќи ги владините, општинските и возилата на јавните претпријатија — ќе добијат црвени таблички со жолти букви и бројки, како ознака за нивната службена намена. Од друга страна, жолти таблички со црвени ознаки ќе добијат возилата што се користат за специјални намени, како што се дел од возниот парк на Агенцијата за национална безбедност (АНБ) и Министерството за внатрешни работи (МВР).

Целта на оваа мерка е да се зголеми транспарентноста и јавната отчетност, а новите таблички ќе содржат и ознака NMK на сина лента, со што ќе бидат лесно препознатливи.

Според проценките, државата располага со меѓу 7.000 и 7.500 службени возила, но точната бројка сè уште не е позната. Министерството за внатрешни работи има обврска да изработи централен регистар до 31 декември, со цел да се добие прецизна слика за државниот возен парк.

СДС признаа дека прислушувале и следеле преку АНБ и АР, и сега наместо да се извинат пред се, лажат и манипулираат.
СДС најпрвин треба да се извини за 5 години следење на претседателот Мицкоски, новинари и бизнисмени, кои заедно со нивните семејства биле под константна присмотра на службите, истакна на прес-конференција Бране Петрушевски, пратеник на ВМРО-ДПМНЕ.

„Откако ќе се извинат треба да го повикаат Виктор Димовски, Еролд Муслиу и Љупчо Коцевски на одговорност.

Наместо тоа гледаме како СДС од петни жили ги штити сите кои ги злоупотребувале институциите, затоа што очигледно работеле по партиска задача.

ЈО не смее со денови да молчи и да не презема никаква акција.

Загрозена била приватноста на голем број луѓе цели 5 години. Службите влегле во нивните животи, со цел да го забават падот на СДС од власт и нивно што подолго одржување, а со цел распродажба на државните интереси и правење на криминал“.

Доколку ЈО и Коцевски останат нем посматрач, според него, треба да знаат дека тоа нема долго да трае и дека и тие ќе одговараат.

Јавноста заслужува одговори за случајот Рекет 2, кој Коцевски силно го штити. ЈО Коцевски и натаму во одбрана на неговите наредбодавци од СДС и ДУИ, повеќе од година и пол не отвори ниту еден случај за поранешни функционери кои се сомничат или пак има основано сомнение дека направиле криминал, вели Валентин Манасиевски, член на ЦК на ВМРО-ДПМНЕ.

„Коцевски денес, молчи и за случајот Рекет 2, во кој се вплеткани поранешните СЈО Катица Јанева, Лиле Стефанова и Бурим Рустеми дека имаат рекетирано познат скопски бизнисмен.

Граѓаните заслужуваат одговори од ЈО за тоа кој е рекетиран? За колку средства овие тројца сакале да го изрекетираат бизнисменот и зошто? Кој временски период се случувал овој настан? Дали е вплеткан и познат скопски адвокат и како одела шемата на рекетот? Кого се друг освен овие тројца Коцевски штити? Дали има вмешаност на поранешни функционери од СДС и од ДУИ“, прашува Манасиевски.

Како што рече, ЈО и Коцевски треба да си ги засукаат ракавите и да го расветлат случајот. Доколку продолжат да ги штитат криминалците, единствено што ќе направат е, како што оцени, да бидат соучесници на криминалот.

„Правда и одговорност мора да има“.