Австриецот Штефан Крафт беше во фантастична форма за да го освои златото на големата скокалница на Светското првенство во Оберстдорф, Германија, пред Норвежанецот Роберт Јохансон и домашниот фаворит Карл Гајгер.

Крафт имаше убедлива предност по првата серија пред Јохансон за на крајот да победи со 276.5 поени (132.5 и 140 метри), додека Норвежанецот заостана 4.4 поени со скоковите од 129.5 и 135.5 метри. Гајгер имаше 267.4 поени со два скока од 132 метри, за да ја комплетира колекцијата медали од Оберстдорф – освои сребро на малата скокалница и беше дел од германскиот тим кој ја освои мешаната титула.

„Фантастично, не можам да го опишам чувството. По тешко лето со многу проблеми со повредите, да се вратам на мојата омилена скокалница и да освојам злато е неверојатно“, вели Крафт, кој пред четири години во финскиот Лахти победи на малата и големата скокалница.

Пјотр Жила, полскиот ас кој освои злато на малата скокалница, беше четврти, пред Словенецот Анже Ланишек.

#WinningJump: Stefan Kraft / #Oberstdorf#skijumping #FISskijumping #Oberstdorf2021 pic.twitter.com/n18JcJHc4W

— FIS Ski Jumping (@FISskijumping) March 5, 2021

Петра Квитова по третпат во последните четири години ќе игра во финалето на Катар опен во Доха, откако со 6:4/6:4 ја совлада четврт-финалистката од Австралија опен, Американката Џесика Пегјула, и сега ќе се бори за титулата против поранешната гренд слем шампионка, Шпанката Гарбиње Мугуруза, која влезе во финалето откако Викторија Азаренка се повлече поради повреда на грбот.

Квитова ја совлада Мугурза во финалето во 2018 во Доха, а минатата година загуби во финалето од Белорусинката Арина Сабаленка.

„И јас би сакала да знам зошто играм добро во Доха. Би сакал да играм така на сите турнири, но не е лесно“, вели Квитова, која ќе оди на својата 28. титула во кариерата, но прва по таа од Штутгарт во 2019 година.

Денеска во Алеата на заслужните на гробиштата Мирогој во Загреб беше погребан легендарниот хрватски фудбалер и тренер Златко Цицо Крањчар, а посебно внимание предизвика емотивниот говор на неговиот син, исто така поранешен фудбалер, Нико Крањчар.

„Ти ми беше идол, беше добриот дух и тоа ќе останеш. Велеше дека мене ме одгледа мама, но не беше баш така, мој Цицек. Ме носеше на тренинзи во Рапид, ми дозволи да се заљубам во фудбалот. Ме пушти сам да се борам. Со пример ме научи да го сакам своето и да ценам припадност, ме научи како да сум Пургер и Хрват. Најголемата лекција која ја добив од тебе беше дека сите сме еднакви на овој свет. На секој треба да му се даде барем насмевка, бидејќи таа е бесплатна. И ти, тато, не отиде, ќе бидеш секогаш со нас. Те сакаме, и од срце ти благодариме. Твојот син“, изјави Нико Крањчар.