Роналд Араухо повеќе не може да го издржи притисокот и нема одреден период да игра за Барселона. Можеби никогаш повеќе… Во зависност од неговата ментална состојба во иднина. Уругвајскиот стопер не се чувствува добро психички, самиот побарал да не игра за Барселона уште некое време.

Долго време, Араухо е мета на критики од јавноста и навивачите поради неговите лоши настапи, а ја премина границата по минатонеделниот натпревар со Челзи, кога доби црвен картон.

„Сините“ победија со 3:0, го постигнаа водечкиот гол по лошата реакција на Араухо, потоа поради проговор доби жолт каротн, а во 44-та минута за прекршок врз Кукуреља доби уште еден и беше исклучен. Барса прими уште два гола во второто полувреме со играч помалку.

По натпреварот вистинска лавина од критики го затрупаа Араухо. Веднаш по тој натпревар, Барса објави дека Араухо нема да игра против Алавес за викендот поради проблеми со стомакот, но се покажа дека работата е многу посериозна.

Тренерот Ханси Флик, на прес конференцијата, пред дербито со Атлетико Мадрид, откри дека Араухо нема да биде во тимот „поради лични причини“, а шпанските медиуми брзо открија за што се работи.

Араухо, во придружба на неговите агенти, во понеделникот се појавил на тренингот, но не тренирал, туку имал разговори со челниците и тренерскиот тим. .

Тој им признал дека не се чувствува добро психички поради притисоците со кои се соочува во последно време и побара од клубот да биде надвор од тимот на неодредено време.

Иако се чувствува физички добро, не е во можност психички да се подготви за најголемите предизвици и верува дека во таква состојба би бил товар за тимот и дека тоа не е фер кон неговите соиграчи.

Од клубот му ветиле целосна поддршка, по што добил одмор на неодредено време за да се одмори и психички да се опорави.

Шпанските медиуми шпекулираат дека ова би можело да биде крај на кариерата на Араухо во Барселона и дека постои голема веројатност тој да го напушти клубот во летниот преоден рок.

Foto/ EPA

Вториот дел од историскиот разговор со Лука Модриќ во емисијата (Неуспех на шампионите): Специјал со Славен Билиќ, која се емитува на каналите Арена Спорт, носи искрена приказна за клучните моменти од кариерата на фудбалскиот великан. Во дванаесеттата епизода од третата сезона, Лука ги сподели со гледачите своите впечатоци и спомени од периодот кога се пресели во Тотенхем, големиот трансфер во Реал Мадрид и средбите со најголемите фудбалски ѕвезди.

Тој откри колку му било тешко по шокантиот пораз на хрватската репрезентација од Турција на Европското првенство во 2008 година, но исто така објасни зошто понекогаш е потребно да се доживее неуспех. Тој го опиша чувството кога стапнал на стадионот „Бернабеу“ и објасни како го одржува својот фокус:

„Само тој зелен терен, топката, вашите соиграчи и вие сте целосно во фокус. Нема одвлекување на вниманието, ништо не може да ве одвлече. Најудобно се чувствувам на теренот. Дури и кога имате проблеми, доаѓате на теренот и заборавате сè.“

Рекордерот по број на настапи за Хрватска се сеќава на еден натпревар со горчлив вкус. Тоа беше драматично четвртфинале против Турција на Европското првенство во 2008 година, кое се одржа во Австрија и Швајцарија.

Хрватска беше на работ на голем триумф, но неколку секунди пред последниот свиреж на судијата, Турција го израмни резултатот на 1:1. По изведувањето на пенали, Хрватска загуби.

„Тој натпревар едноставно не може да се заборави. Тоа е можеби најтешкиот момент во мојата фудбалска и професионална кариера. Навистина беше многу тешко да се процесира; зошто се случи, како и што можевме да направиме подобро“, искрен беше еден од најголемите фудбалери на денешницата и продолжи:

„Во следните неколку месеци не можев нормално да функционирам. Дури и кога отидов во Англија, на почетокот сè уште размислував за тоа. Не беше лесно“, рече Лука и појасни.

„Се сеќавате на ситуацијата и моментите во соблекувалната по Турција, како беше. На погреб не беше така, како што беше во нашата соблекувална… Но, повторно, од друга страна ве прави посилни. Без тие неуспеси, можеби не би знаел како да ги ценам успесите што доаѓаат потоа. Колку и да не го сакате, ви треба нешто такво, но треба да научите нешто од тоа, да излезете посилни за да можете да се радувате на успехот подоцна.“

Во делот од кариерата на Лука, се сети и неговиот голем трансфер во Тотенхем во 2008 година. Славен истакна дека почетокот бил тежок, но со доаѓањето на Хари Реднап, работите се промениле. Лука призна дека почетокот не бил идеален и искрено додаде дека во тој период сè уште го обработувал големиот пораз на Хрватска од Турција на Европското првенство таа година:

„Не почна добро во Тотенхем. Прво, подготовките ме „исцрпија“ бидејќи беа едни од најтешките што сум ги имал во животот. Можеби причината е што по Европското првенство, по таа траума, не сакав да слушам за фудбалот. Не правев ништо еден месец колку што бев на одмор, а инаку сум „луд“ кога не правам ништо – или не играм кошарка, тенис… Воопшто не правев ништо во текот на тој месеци, ми беше преку главаод фудбал поради поразот од Турција… И потоа стигнав таму: подготовки, трчање, три тренинзи на ден…“

Тој продолжи дека сезоната не започнала добро: ги загубиле првите неколку натпревари, но по неколку кола Хари Реднап дошол како тренер и работите почнале да се менуваат.

„Мислам дека игравме еден од најубав фудбал во Премиер лигата. Игравме феноменален фудбал со Хари. Тој ги обожаваше Хрватите. Тој беше идеален тренер за тимот што го имавме во тој период – вистински експерт, човек, го разбира фудбалот“, рече Лука Модриќ.

По Тотенхем следеше голем трансфер во Реал Мадрид. На прашањето дали е вистина дека тогашниот претседател на Тотенхем, Даниел Леви, рекол дека ќе го пушти да оди само во Реал. Лука откри: „Вистина е дека ми вети, но откако Челзи покажа интерес. Ми вети на средина од сезоната, бидејќи јас сè уште инсистирав дека сакам да одам – Челзи сè уште ме сакаше, но…

Имавме разговори и за продолжување на договорот и потпишување на нов… Сепак, во еден момент, не знам зошто, можеби тој знае подобро, рече – единствениот клуб во кој би те пуштил да одиш е Реал Мадрид. А сега, Реал Мадрид… без разлика колку веруваш во себе, понекогаш звучи недостижно и мислиш дека можеби е предалеку. Бидејќи Реал е посебен. Бев таму 13 години и знам за што зборувам…“

На прашањето дали се сеќава на доаѓањето во Реал Мадрид, соблекувалната на Реал и дали стадионот Бернабеу го „проголтал“, Лука се обиде да го опише тоа посебно чувство:

„Се сеќавам, како можам да не се сеќавам?! А тоа дека Бернабеу“ може да проголта, почувствував кога игравме четвртфинале од Лигата на шампионите со Тотенхем. Додека Чарли (Ведран Чорлука) и јас се загревавме, во еден момент му реков – се чувствувам како публиката да ми стои на глава. Што е ова?! Гледаш и не можеш да веруваш каде си! Неверојатно е чувството.“

Тој додаде дека оттогаш ги разбира тимовите што доаѓаат да играат против Реал: „Колку е тешко, какво почитување и каков страв имаат кога играат против Реал. И тоа е разликата што Реал ја воздигнува во споредба со другите. Чувството што ви го дава „Бернабе“ е нешто неверојатно – таа стравопочит. Тешко е да се опише додека не го доживеете, додека не налетате на тој стадион.“

Поранешниот капитен на Реал Мадрид се присети и на својот прв ден во „кралскиот“ клуб:

„Првиот ден направив медицински прегледи, презентација на стадионот. Попладнето имаше тренинг, влегов во кампот „Валдебебас“, Икер Касиљас ме поздрави прв пред соблекувалната и ми рече – добредојде, чувствувај се како дома… Потоа влегов во соблекувалната, и таму, кој од кој: Кристијано, Карим, Игуаин, Чаби Алонсо.

Кристијано беше на масата на масажата и ми рече – конечно дојде!“

Тој истакна дека знае дека дошол да се наметне, дека е „вистинскиот“ и дека не е таму случајно. Сепак, почетокот во Реал не бил лесен. Кога го прашале дали тогаш мислел дека би било подобро да остане во Тотенхем или да оди во Челзи, Лука јасно рекол:

„О, не, не во ниту еден момент. Бев среќен што сум тука, што можам да тренирам со такви играчи, што сум во таков клуб. Веднаш почувствував – преку тренинг може да се види дали е тоа тоа и видов дека е така. Играв против некои од тие играчи и почувствував на теренот дека можам да се справам со нив. Од првиот момент знаев дека е тоа тоа и немав ни најмал сомнеж дека нема да успеам. Мурињо е тренерот кој е најзаслужен за моето доаѓање во Реал. Да не беше тој тренер, можеби никогаш немаше да дојдам во Реал. Тој ме бараше мене и никој друг.“

„Во Реал, по втората или третата година, за прв пат ангажирав личен тренер, бидејќи секој има еден. Сите работат дополнително. Никој не завршува со тренинг, не се тушира и не си оди дома – одат во теретана, на масажа, некои играат кошарка, некои тенис. Вие сте активни. Реал, на некој начин, ве принудува да го правите тоа.“

Тој е на самиот врв на светскиот фудбал многу години. Очекувањата се огромни – од медиумите, навивачите, клубот, менаџментот – но тој очекува и извонредност од себе.

Кога го прашале како успева да го одржи тоа, особено затоа што е играч од средниот ред, а како што истакна Славен, играчите од средниот ред немаат право да го изгубат фокусот дури ни за момент во текот на целата игра, Лука одговори:

„Сè што е на страната едноставно не постои. Само тој зелен терен, топката, вашите соиграчи – и вие сте целосно фокусирани на тоа. Нема одвлекување на вниманието, ништо што би можело да ве одвлече. Најудобно се чувствувам на теренот. Дури и кога имате некои проблеми, доаѓате на теренот и заборавате на сè… Знаете дека очекувањата секогаш се високи од вас, знаете дека мора да бидете смирени – како играч од средниот ред не можете да чекате на вашите десет минути, мора да бидете на ниво цело време, да ја одржувате рамнотежата на тимот, да го организирате тимот, за да можат да видат дека можат да ви веруваат, дека сте смирени, дека им давате поддршка на вашите соиграчи, дека им давате совети. Тоа е мојата улога на теренот, бидејќи головите и главните улоги им припаѓаат на Роналдо, Бензема – повеќе отколку на играчите од средниот ред. Но, без нас играчите од средниот ред, тешко е тимот да има квалитетна рамнотежа.“

Кога Славен го праша каде ја гледа својата предност во однос на противниците во играта, тој рече:

„Мислам дека правам разлика во препознавањето на ситуациите на теренот. Понекогаш ги гледам работите пред да се случат и мислам дека тоа е разликата во споредба со другите. Иако ми е тешко да зборувам за себе, а тоа не ми се допаѓа… и мојот карактер. Мислам дека мојот карактер е многу важен тука, бидејќи сум борец, борец, никогаш не се откажувам.“

Тие се осврнаа и на темата за растот на улогата на Лука во Реал Мадрид. Од уште еден играч од средниот ред во Реал во голема конкуренција, тој стана стартер, потоа протагонист, потоа директор на играта – до капитен и ментор.

„Сè одеше по свој пат. Секако, имаше подеми и падови, но мислам дека сè одеше онака како што требаше. Мислам дека повторно би одел по истиот пат и не би менувал ништо. Сè одеше како што требаше – чекор по чекор“, рече Лука Модриќ.

YouTube:
Najava dvanaeste epizode:
Instagram:
facebook:
TikTok:

Фудбалерот на Јувентус, Душан Влаховиќ, го очекува долга пауза поради повредата со која се здоби викендов, против Каљари.

Влаховиќ се повреди пред два дена на натпреварот од 13-то коло од Серија А помеѓу Јувентус и Каљари (2:1), поради што беше заменет во 31-та минута. Клубот со соошштение се огласи во јавноста потврди дека повреда е сериозна, но не прицирира колку ќе отсуствува напаѓачот.

„Газета дело Спорт“, тврди дека повредата е многу сериозна и дека напаѓачот нема да може да тренира или игра најмалку три месеци.

Авторот на текстот проценил дека тоа би значело дека Влаховиќ ќе пропушти вкупно помеѓу 14 и 18 натпревари во сите натпреварувања во кои учествува Јувентус: Серија А, Куп на Италија и Лига на шампиони.

Отсуството на Влаховиќ ќе биде голем удар и за самиот играч и за Јувентус, за кого одигра 17 натпревари во сите натпреварувања оваа сезона и постигна шест гола.