Екстремно десничарскиот министер за национална безбедност на Израел, Итамар Бен-Гвир повика на продолжување на нападите врз Либан, каде што е постигнат прекин на огнот.

Бен-Гвир изјавите за Либан и Појасот Газа ги даде во говор во Сдерот, израелскиот град најблиску до палестинската енклава.

Тврдејќи дека Хезболах го „прекршил“ прекинот на огнот, Бен-Гвир го повика премиерот Бенјамин Нетанјаху и повика на продолжување на нападите врз Либан.

Бен-Гвир се залага за повторна окупација на Појасот Газа, каде Израел ги продолжи своите напади од 7 октомври 2023 година, и иселување на Палестинците кои живеат во регионот, што тој го нарече „доброволна миграција“.

Бен-Гвир е и единствениот министер во израелскиот безбедносен кабинет кој гласаше против договорот за прекин на огнот од 26 ноември во Либан.

И покрај приговорот на Бен-Гвир, безбедносниот кабинет го одобри нацрт-законот и прекинот на огнот меѓу Либан и Израел стапи на сила на 27 ноември, иако од либанската страна веќе пристигнуваат обвинувања дека Израел го прекршил примирјето.

Владејачката партија во Грузија објави дека земјата ќе ги прекине преговорите со Европската унија до 2028 година и ќе го отфрли европското финансирање, со што практично ќе ја запре својата кандидатура за членство.

Во соопштението за печатот, владејачката партија Грузиски сон ја обвини ЕУ за навреди, за користење на пристапните преговори за уцена и организирање револуција во земјата.

„Одлучивме дека нема да го ставиме на дневен ред прашањето за отворање преговори со Европската унија до крајот на 2028 година. Исто така одбиваме какви било буџетски средства од Европската унија до крајот на 2028 година.

Јужнокавкаската земја со население од 3,7 милиони го запиша својот пристап во Европската унија во својот устав и традиционално е најпрозападна од сите поранешни советски републики.

Грузиските односи со Брисел нагло се влошија во последните месеци. ЕУ претходно објави дека апликацијата за членство на Грузија е замрзната.

Анкетите покажуваат дека околу 80 отсто од Грузијците го поддржуваат членството во ЕУ и знамето на Европската унија се вее заедно со грузиското национално знаме на сите владини згради.

Грузискиот сон уверува дека еден ден сака да се приклучи на Европската унија, но во изминатите години постојано се занимаваше со дипломатски спорови со Брисел и ги продлабочи односите со соседна Русија.

Претходно денеска грузискиот премиер Иракли Кобахидзе изјави за новинарите дека членството во ЕУ може да и наштети на економијата на Грузија, бидејќи Тбилиси ќе мора да ги откаже визните договори и трговските договори со други земји.

ЕУ ѝ додели на Грузија кандидатски статус во декември 2023 година, но критикуваше одредени закони што ги турка Грузискиот сон оттогаш, вклучувајќи ги законите за странски агенти и правата на ЛГБТК, како авторитарни, инспирирани од Русија и како бариера за членство.

Западните земји оценија и дека изборите во октомври, на кои блокот Грузиски сон освои речиси 54 отсто од гласовите, се полни со нерегуларности. Опозициските партии рекоа дека изборите биле наместени и одбија да ги заземат своите места во парламентот.

Европскиот парламент донесе резолуција со која се бара поништување на изборите и нивно повторно распишување, како и воведување санкции против клучните функционери на Грузискиот сон.

За време на посетата на Казахстан, рускиот претседател Владимир Путин ја пофали храброста и карактерот на грузиските власти при донесувањето на законот за странски агенти, што домашните критичари го споредија со руското законодавство.

26 декември 1996 година Џон и Петси Ремзи доживеале кошмар – нивното дете, шестгодишната Џон Бенет Ремзи, исчезнала и била оставена страшна белешка за откуп.Во текот на денот доаѓа до пресврт кога Џон го открива безживотното тело на неговата ќерка во подрумот, дознавајќи ја ужасната вистина дека таа била сексуално нападната и брутално убиена во нејзиниот дом, кој требал да биде нејзино безбедно засолниште.

Полицијата брзо почнува да се сомнева во семејството Ремзи за убиството на девојчето.

Филмскиот режисер, номиниран за Оскар, Џо Берлингер го испитува злогласното злосторство, кое останува нерешено до ден-денес, во новата документарна серија на Нетфликс – Студениот случај: Кој ја уби Џон Бенет Ремзи. Серијата има три епизоди и беше објавена на 25 ноември.

„Нема ништо пострашно од тоа да биде убиено невино дете. Но, да се комбинира тоа со лажната приказна дека нејзините родители или нејзиниот 9-годишен брат ја убиле, тоа е ужасно“, изјави режисерот за „Нетфликс“.

Серијата навлегува длабоко во она што Џон Ремзи го гледа како грешки направени од властите за време на истрагата за убиството на девојчето. Ги испитува погрешните чекори на органите за спроведување на законот и медиумите и ги истакнува релативно едноставните мерки кои потенцијално би можеле да ја решат оваа застрашувачка мистерија.

„Еве еден човек кој сега има 80 години, тој минал низ пеколот, а сепак сè уште се обидува по сите овие децении да го реши овој случај и да бара од полицискиот оддел Болдер да направи понапредно тестирање на ДНК“, вели Берлингер за Џон Ремзи и неговата потрага по вистината.

Како што напредува серијата, се поставуваат клучни прашања: дали властите конечно ќе преземат акција за да го изведат убиецот пред лицето на правдата и да му го дадат на семејството мирот што долго време го бараа? Некој нов доказ? Серијата вклучува досега невиден материјал, вклучувајќи делови од аудио дневник што му припаѓа на детективот Лу Смит од Колорадо Спрингс.

Cold Case: Who Killed JonBenet, исто така, вклучува ново интервју со поранешниот окружен обвинител Боулдер, Алекс Хантер.

„Тој е многу внимателен во интервјуата и никогаш не кажа кој мисли дека е одговорен за тоа злосторство. Сепак, најдовме видео кое Хантер мислеше дека никогаш нема да го види, а во кое ги открива своите вистински чувства“, додава режисерот.

На крајот, Берлингер се надева дека серијата ќе отфрли некои од долгогодишните теории и ќе ги поттикне органите на редот да го истражат случајот.

Истрагата беше обележана со низа грешки, вклучително и контаминација на местото на злосторството. Полицијата не ја обезбедила куќата, дозволувајќи им на роднините и пријателите да доаѓаат и си одат во првите часови од истрагата.

Поради недостиг на докази за кражбата и необичното однесување на родителите и братот на Бурк, медиумите и полицијата својата истрага ја насочија кон семејството Ремзи. Меѓутоа, во 2008 година, ДНК анализата ги ослободи сите членови на семејството од сомневањата.

Овој случај е проследен со две теории. Првата теорија сугерира дека братот на Џон Бенет, Бурк, случајно ја повредил својата сестра и дека родителите се обиделе да го прикријат случајот, додека втората теорија тврди дека некој влегол во куќата и ја убил Џон Бенет. Доказите кои ја поддржуваат оваа теорија вклучуваат неидентификувана ДНК пронајдена на нејзината облека.

Сепак, случајот се уште не е расветлен, а убиецот никогаш не е пронајден.

Гледачите кои ја гледаа документарната серија ја осудија работата на полицајците, но и медиумите.

„Се сеќавам на овој случај. Луѓето веруваа дека родителите се виновни врз основа на слаби докази и полициски претпоставки. Полицијата избрзала со заклучоци, ги игнорирала и ги чувала во тајност доказите од ДНК кои го ослободиле семејството. Семејството поминало низ пекол”, вели гледачот.

„Нашите таканаречени медиуми едноставно сакаат да ги ставаат луѓето во агол, особено кога луѓето се богати, познати и/или ги доживуваат како „контроверзни“, ако никој не биде уапсен, барем невини луѓе ќе можат да ја докажат својата невиност“, пишува друг.

„Овој документарец ја разоткрива вистината зад трагичниот случај. Додека полицијата и медиумите во Болдер шират лажни приказни за да ги обвинат нејзините родители, овој документарец покажува колку лошо била спроведена истрагата“, додава трет гледач.